Bezigbijtje: ik slikte tot voor kort 6x per dag 10 mg Primperan (eerst zetpillen). Dat betekent elke 4 uur, ook 's nachts. Ik bleef wel spugen ondanks dat, maar het was beter te handelen. Misschien kun je voorlopig ook elke 4 uur een pilletje nemen en idd vragen om Omeprazol? Hajar: echt vervelend, je zou toch denken dat je er nu eens vanaf zou moeten zijn maar bij jou duurt het dus nog voort. Hier: vandaag voor het eerst sinds 2 wk weer moeten spugen. Ben nieteens misselijk en snap niet zo goed waar het vandaan komt. Misschien word ik wel ziek of ben ik toch een beetje te druk geweest deze week (wat belachelijk is, ik doen nog steeds heel rustig aan). Wel heel erg balen!!!!!:x
meiden die nog steeds zo spugen, dikke knuffel! met mij gaat het spugen beter, nog wel elke ochtend maar daarna kan ik goed functioneren. veel last van mijn maag als ik de nexium niet neem en echt de hele dag honger!
rond gebeld. ik mag 6x per dag 10mg, dus om de 4uur!! Hopelijk helpt het. ik ben niet meer misselijk, maar spugen nog wel. VANDAAG NOG MAAR 1x! Maar heb dan ook nog niks anders op als de bijvoeding uit het ziekenhuis.... misschien ook tip voor jullie om na te vragen. NUTRIDRINK STYLE APPEL is dat wat ik heb. Kan alleen door dieetist (uit zh) gedaan worden en word vergoed dan. Kunt het ook zelf maar dan niet vergoed en het is 2.50 per flesje Ik doe het verdund met water in een 1/2 L flesje en drink er 4-7 per dag.Vandaag alleen nog maar dat op met 1 droog pistoletje en nog maar 1x moete spugen (toen het medicijn begon uit te werken dat laatste uurtje) maar menn ooh mennn wat ben ik moe. ik ben te moe om te zitten, lezen, typen... knuffel voor allemaal! xxx
bezigbijtje, vreselijk dat je zo moe bent. herken het heel erg. niet dat je daar iets aan hebt. maar toch. hoop zo voor je dat het snel wegtrekt. genieten is er op deze manier niet bij natuurlijk tuttie, fijn dat je in ieder geval goed kunt functioneren zeg. zie dat je recent getrouwd bent ook. leuk en geslaagd feest gehad of viel het beetje in duigen door het ziek zijn? belle, balen dat je toch weer hebt moeten overgeven. denk je er eindelijk minder last van te hebben...vergalt meteen je hele gevoel he als je dan weer moet spugen. merk dat ook wel heel erg. ene moment heel trots dat ik aan school stond mijn zoon wegbrengen zelf en volgende moment huilend op de bank omdat ik weer overgegeven had. hajar, balen dat je nog steeds misselijk bent en al 2 opnames achter de rug hebt zeg. tis niet niks zo zwanger zijn. krijgen het allemaal niet kado. all, hier vanmiddag om 4 uur afspraak met de gyn. ben erg benieuwd want ben niet veel waard. alles kost me ongelooflijk veel energie die ik niet heb. gelukkig gisteravond wat pepernoten weten binnen te houden (van die echte, niet de kruidnootjes) en vanmorgen mandarijn. dus er zit iets in eindelijk dat blijft zitten (zo lijkt het in ieder geval). ben erg zenuwachtig omdat ikbang ben dat het hartje niet klopt omdat ik afgelopen week flink in de put zat en soms wel gedacht hebt was ik maar niet zwanger. willen jullie duimen dat het hartje gewoon nog klopt?
Hoi allen, Lees al een tijdje mee en schrik best van jullie verhalen. Zo blij als je eigenlijk moest zijn met een zwangerschap zo moeilijk kan dat soms zijn ivm misselijkheid. Als ik jullie verhalen lees dan denk ik, wat stel ik mij aan. Maar toch voel ik mij erg elendig en kies er toch voor om mijn verhaal te plaatsen. De vraag is dan ook wanneer is iets erg of niet? vanaf week 5 van de zwangerschap had ik dat ik opeens dingen niet meer luste of dat ik naar een paar happen vol zat. Vanaf week 7 werd het steeds erger. Ik luste niks meer qua eten en drinken. Ik had ook steeds last van een vieze smaak in mijn mond. Heb toen ook medicijnen gekregen van de huisarts en urine was verder goed. Heb me toen ook ziek gemeld met werken ik had de energie niet meer. Het braken was toen ook al begonnen. Ik was al hele dagen misselijk en als ik wilde kon ik heel vaak overgeven maar probeerde dat tegen te houden door veel te slapen en vooral niet naar de wc te kijken of eraan te denken. Ik wist anders zeker dat ik moest. 's avonds kwam het er dan toch vaak nog uit. Medicijnen hielpen niet en daar ben ik na iets meer dan een week mee gestopt. Na een week ziekmelden toch weer gaan werken maar dat werd er niet beter op. ik moest te auto pakken naar werk omdat ik niet de energie had om te fietsen. week 10 weer ziek gemeld en vertelt wat eraan de hand was. Redelijk wat begrip maar daarbij wel meegekregen dat het met 12 weken vast over is. Nou niet dus... week 12 was het ergst! Lig veel op bed omdat als ik wat ga doen word ik nog misselijker. Overgeven doe ik om de dag waardoor ik waarschijnlijk net genoeg binnen kan houden om niet uit te drogen. dit terwijl ik maar 1 keer op een dag hoef te plassen en soms ook helemaal niet! verloskundige heeft gezegd dat als ik nu elke dag moet overgeven dat ik dan weer moet bellen. Nu is het dus weer afwachten hoe het deze week ga. Nog steeds misselijk en nog steeds niet kunnen werken. Ik kan thuis niet eens het huishouden doen. En het aller ergste is dat ik het moeilijk vind om te genieten van de zwangerschap en daar voel ik me best schuldig om. Het is een lang verhaal geworden maar wel even fijn om het van mij af te schrijven.
krumfrum; meid je moet eens weten hoe vaak ik dat niet gedacht heb. En bij mij zitten er 2 in. De echo was prima en hartjes kloppen mooi. Daar trekken die kleintjes zich niks van aan hoor. Ik vond het ook zo vervelend bij de gyn, afgelopen week. Helemaal toen bleek dat we 1uur uitlooptijd hadden. Wat was ik moe en misselijk. Ik was er boos van! rose; meid jou verhaal lijkt zo op die van mij. Ik heb het ook vanaf de 5e week, nergens zin meer in, in tegenoverstelling van jou komt bij mij alleen wel alles eruit. Plassen doe ik nu wel weer veel door de bijvoeding die ik hier eerder al noemde. Ik droog daardoor niet uit. Maar ik krijg verder niet veel binnen. ik ben in 5 dagen tijd 1.4 afgevallen (zal dit erg zijn meiden?) Ik lig de hele dag op de bank, overeind komen kost me al moeite laat staan na de wc lopen of iets in huis doen. Ik voel me zo schuldig naar me omgeving en me vriend vooral. Samen hebben we besloten dat het mooi is dat het er 2 zijn. We wilden er maar 2 en dit red ik niet nog eens. Ik leef nog maar voel me soms dood. Ik ben iemand die NOOIT overdag zit, altijd bezig is. Lopen met de hond, huishouden, werken, thuis bezig voor het werk en eigen bedrijfje. Dus vind het erg moeilijk de hele dag niks anders te doen als liggen. jullie van dit topic geven mijn steun dat ik niet de enigste ben. En indd roept iedereen "ach met 12.14.16 weken is het over...." maar niemand kan mij die garantie geven....
rose83, voor iedereen is dat wat ze meemaakt erg. dus voor jou is het ook erg. het zal je maar overkomen dat je je zo lamlendig voelt. als ik jou was zou ik toch eens vragen of je urine nog goed is. je geeft dan niet zo heel veel over, maar toch schrijf je maar eens in de dag naar toilet te hoeven. zoals je gelezen hebt ben je niet de enige die zich zo voelt. hoop dat je je hier snel thuis voelt en net als ik veel hebt aan de verhalen, ervaringen en steun van de anderen hier !!! bezigbijtje, had al zo'n vermoeden door je nick dat je niet iemand was om stil te zitten. lol. meid, schrijf je verhaal op hoor hier. voel helemaal wat jij voelt. probeer te genieten van de rust die je overdag kunt nemen. pfff jeetje uur wachttijd extra, tis maar goed dat ze hier een bank hebben staan bij de gyn. hihi kan ik daar op gaan liggen (wat dat betreft interesseert het me niet meer zo wat een ander daar van zou vinden; laatst ook met spuugbak op schoot naar de geitjes met mijn zoon geweest). wij wilden vroeger ooit eens 3 of 4 kindjes, maar door omstandigheden zit er nu dus 4 jaar tussen de 1e en 2e en wij hebben nu gezegd dat het zo goed is. mocht het toch fout gaan met deze dan blijft mijn zoon alleen. ik ga dan niet nog een keer zo'n zwangerschap aan. ben blij te lezen dat ik niet de enige ben die met momenten erg negatief denkt. voelt soms beetje als depressie (2 jr geleden heftige burnout gehad). meiden, ben erg blij met dit stukje forum waarin we allemaal te maken hebben met de extreme kanten van de zwangerschap. gewoon je verhaal kwijt kunnen, in je waarde gelaten worden en net als wat bezigbijtje zegt niet hier te horen krijgen ach met week 12 is het allemaal voorbij of je moet het maar gewoon zwijgzaam dragen. (hihi val volgens mij wel in herhaling geloof ik). nog een uur en we gaan naar de gyn....spannend oja advies: geen chocolademelk drinken. mijn man had heel lief echte chocomel meegenomen en warm gemaakt (koud kan ik nauwelijks iets aan dranken binnen houden). nou dat heb ik geweten. als je dat gaat overgeven vergeet je dat de eerste tijd niet. dat is smerig!
Lieve dames. helaas zijn er altijd mensen die denken goed bedoelt een opmerking te maken maar helaas is dat dan toch de verkeerde opmerking. Blijft vervelend allemaal. Ach en al die mijlpalen dat ze zeggen de misselijkheid is over is maar dat is bij iedereen verschillend. Allemaal hele dikke knuffel hoop dat jullie het nog vol kunnen houden. Denk aan jullie zelf snap heel goed dat je je schuldig voelt.
Op het forum van de amerikaanse hg site (Help HER - Hyperemesis Education Research) noemen ze dat 'crackered'. Als iemand zo'n opmerking maakt van heb je al een cracker geprobeerd voor het opstaan, dan ben je dus door die persoon gecrackered. Heb er een keer deze plaat voor gemaakt:
hoi dames, Ik zou graag mijn verhaal hier willen delen met jullie. Zelf heb ik tot 12 weken zwangerschap last gehad van misselijkheid. 1x een week opgenomen geweest en daarna redelijk kunnen herstellen. met 15 weken was het echt over en vanaf toen ben ik echt gaan genieten van mijn zwangerschap. Maar nu is mijn zus ook zwanger. echt geweldig leuk vind ik dat, maar ook zij heeft last van HG en niet zo'n beetje ook. ze is al 4x opgenomen geweest in het zkh en heeft nu al zo'n 3 weken sondevoeding. Ze is wel thuis, maar kan helemaal niks. sterker nog zodra ze toch op staat en wat wil doen begint ze weer te overgeven en zo heeft ze al een aantal keer haar sonde eruit gespuugd. Ik vind dit zo enorm vreselijk voor dr en zelf zit ze er ook helemaal doorheen. Wij wonen helaas 1,5 uur rijden van elkaar en ik kan haar nu niet meer bezoeken (alleen in het weekend als mijn man meegaat) wel bellen we elke dag en probeer ik haar op te beuren. maar ik weet gewoon niet meer wat ik tegen dr moet zeggen. ze zit helemaal in de put en heeft volgende week een eerste afspraak met een psycholoog. Ze is nu 19 weken zwanger en weet wel dat ze dit kindje wil houden, maar voelt zich tegelijkertijd ook weer schuldig dat ze soms ook wel eens anders denkt. De Gyn heeft gezegd dat ze er rekening mee moet houden dat ze hier de volle 9 maanden last van zal hebben, omdat ze zo'n extreme vorm heeft. pff ik wil haar zo graag helpen, maar weet niet meer hoe. wie heeft er misschien tips voor haar of voor mij?
er voor haar zijn. dat is al wat je doet en dat is heel fijn. helaas kan je weinig doen dacht echt een schouder om op de huilen
Hoi meiden, Bedankt voor de reacties. En wat fijn dat iedereen hier in zijn waarde wordt gelaten. Eindelijk een beetje begrip! voelt fijn. @bezigbijtje je gewicht goed in de gaten houden. Zelf zeggen ze tegen mij dat het niet erg is om af te vallen in de eerste 3 maanden. ik ben al 6 kilo kwijt terwijl ik al niet dik ben 1.67 en was 64 kilo en nog 58. Maar dat is nog niet erg zeggen ze. Maar ik weet niet hoe dat bij jou is aangezien jij er twee hebt. Je kunt het altijd navragen. @krumfum Heb net afgesproken met vriend lief om van het weekend aan te kijken en als het niet veel beter gaat volgende week maar naar de huisarts. even alles goed na laten kijken. hoe was het bij de gyn? @kannietwachten na mijn idee doe je op dit moment alles wat je zou kunnen doen! Veel kun je er helaas niet aan doen. En de gedachtes die ze heeft zijn zeker niet erg, dat ook zekrt blijven benoemen. sterkte met je eigen bevalling.
Thanks voor jullie reactie! Ik heb net met manlief afgesproken dat we een webcam gaan aanschaffen en dan skype gaan installeren op de pc, zodat ik kan gaan skypen met haar (geen idee hoe je dat eigenlijk schrijft) zo kunnen we elkaar toch een beetje zien. Van vrienden mag ik de ipad lenen wanneer ik ga bevallen zodat mijn zusje ons kindje meteen kan zien, zonder dat ze zich druk hoeft te maken over de reis naar hier toe. Jullie allemaal ook veel sterkte, want het is niet niks HG!
Hey dames, Ik ben sinds gisteren weer thuis na herhaaldelijk vragen aan vpk en de arts. Was het beu in het zkh. Mijn infuus mocht eruit en wilde ook maar meteen naar huis. Merk dat het thuis weer lastiger is. Je doet onbewust meer waardoor ik weer moet braken. Gelukkig geen vocht wel soms eten maar vaak gewoon maagsappen. Ben erg moe en weinig energie. Lig nu veel op de bank. Slaap overdag ook, anders hou ik de dag niet vol. Alleen 's nachts is een ramp, kan mijn draai niet vinden weet niet hoe te slapen. Is niet leuk voor mijn man, ga vannacht daarom ook maar apart slapen. Maar toch ben ik blij dat ik thuis ben.
@ mopke: Fijn dat je weer naar huis mocht! Je bent i.i.g weer even iets bij getankt (qua vocht). Ik had dat ook iedere keer na thuiskomst uit het ziekenhuis, valt dan toch wel beetje tegen. Je moet toch je eigen drinken pakken enz en in het ziekenhuis word alles voor je gedaan. En pak je ook meer je rust denk ik ofzo. Ook had ik 's nachts juist heel veel last van m'n man. Iedere keer als hij draaide was ik weer wakker. Ik heb ook een regelmatig bij mijn ouders geslapen zodat zij overdag voor me konden zorgen. Sterkte joh! @ kannietwachten: Wat rot dat je zus zo ziek is! Die sonde uitspugen is echt vreselijk en ik ook twee keer gehad en word je helemaal wanhopig van. Ik knapte gelukkig met 16 weken op. Ik duim mee dat het in ieder geval minder word zodat ze weer krachten kan op gaan doen en nog iets van de zw meekrijgt. Super lief dat je er zo voor haar bent! Meer als je doet kun je inderdaad niet doen. Soms zou je de tijd zo graag willen versnellen he. Jullie ook veel sterkte!
mopke fijn dat je weer thuis bent dat slapen herken ik. omdat ik overdag iets slaap kan ik snachts geen houding vinden. probeer nu overdag niet te slapen, wel te rusten maar met muziek op de achtergrond ofzo om me toch wat wakker te houden. thuis is zoveel moeilijker als in het ziekenhuis. merk dat hier ook. je doet veel meer je rust veel minder. kan niet wachten ik denk dat je al het mogelijke al doet wat je kunt doen. haar serieus nemen en er onvoorwaardelijk voor haar zijn. super dat jullie webcam gaan aanschaffen. begrijp dat jou baby elk moment geboren kan worden. spannend ook voor jou. rose83, fijn dat je je begrepen voelt hier. want daarmee voel je je soms al zoveel fijner. gewoon weten dat er mensen zijn die snappen wat je voelt en het niet bagataliseren (of hoe je dat ook schrijft). hoe is het met de rest van de meiden? gisteren echo gehad en die was goed gelukkig. had er een slecht gevoel bij maar dat was ongegrond ! gyn kan niets meer voor me doen als in de gaten houden dat ik niet uitdroog helaas. dat viel wel even zwaar merkte ik. volgende week vrijdag weer controle. oja moest veel meer rust nemen, maar dat is nauwelijks te doen met een kleuter in huis. hoe doen jullie dat met je andere kids? de mijne gaat naar school en dat kost mijn man dus onwijs veel uren als hij hem elke ochtend moet brengen en dan hebben we nog tussen de middag en smiddagsophalen (muv woe en vrij middag). thuis probeert hij lief te spelen maar steeds alleen spelen omdat mama ziek is kan gewoon niet. dan doen we tv kijken, maar dat is weer niet voldoende rust voor mij. vind het erg lastig met een kleuter in huis erbij nu.