Toch heel bijzonder dat het zomaar voorbij is. Had jij nu last van misselijkheid of ook van een vieze smaak? Enfin, heel veel sterkte gewenst verder met het opknappen. Ik hoop dat je straks toch nog een fijne tijd krijgt en kunt gaan genieten van alles!
Dat geeft de burger weer moed. Moet zeggen dat ik meer wanhopig wordt van die vieze smaak dan van de misselijkheid... Fijn om te horen dat het dus ook écht weg gaat!
@ Darkangel: gefeliciteerd!!! Wat fijn dat je meisje er is! (3750 gram, flink gewicht? Welke termijn ben je bevallen dan?) En juich even met je mee, heerlijk he om je opeens weer zoveel beter te voelen! Hopelijk goed aan het herstellen van bevalling en heerlijk aan het genieten, van je meisje, maar ook van lekker ETEN ! @ Hopefultimes: had ook vieze smaak en die was idd ook vrijwel meteen verdwenen, dus echt, houd moed!! @ hier: inmiddels al weer 6 wkn geleden bevallen en weer gewend aan gewoon lekker eten en drinken. De herinneringen aan k*t-zwangerschap zijn aan het vervagen. Heb wel alle kruidenthee's (die ik maanden gedronken heb) weggegooid, want de geur alleen al brengt me zo terug naar dat rotgevoel ... Ben blij dat gezinnetje compleet is en ik dus niet nog een keer hoef mee te maken. Al moet ik eerlijk zeggen dat HG geen reden zou zijn om niet nog een kindje te willen, als het wel zo zou zijn ... (je krijgt zoiets bijzonders er voor terug...) Lieve dames, heel veel sterkte en dikke knuffel! Hou vol, er komt een keer een einde aan!
kache: ben met precies 38 weken ingeleid i.v.m zwangerschapssuiker. ze woog toen 3750 gram, was afgevallen naar 3600, en vanmorgen gewogen en ze weegt alweer 3880 gram!! dus ze komt goed aan! hier kan ik ook echt weer alles eten! geen probleem. kan me voor stellen kache dat alles wat je aan die (kots) tijd herinnerd kwa eten enzo weg doet, zelf heb ik dat (nog) niet.
kom alle nog zwangere meiden met hg nog even een hart onder de riem steken !!! het lijkt nu alsof er nooit een einde aan komt, maar geloof me dat komt er echt. als je straks je kleine meisje of kleine ventje in je armen houd kun je weer eten. hoe moeilijk dat soms ook lijkt nu, die tijd komt er echt. ik geloofde er ook niet in hoor, maar wilde toch het hier weer ff komen zeggen. jullie zijnj stuk voor stuk enorm sterke vrouwen !!!
Veel mensen zeggen dat het zo dapper is dat we er weer aan begonnen zijn (zwanger worden) maar momenteel denk ik: Wat een DOMME beslissing
monique, ik kan me je gedachte heel goed voorstellen. ik dacht toen ik met 8 wkn zwangerschap totaal uitgedroogd opgenomen werd ook alleen maar waarom moesten we zo nodig een 2e. probeer dat gevoel van je af te zetten. hoe moeilijk dat ook is
Dank je wel! Ja, maar ik moet nog zooooo lang. Al ben je maar op de helft weet je wel. Dit moet nog 32 weken. Lijkt oneindig!!! Er komt ook echt geen derde hier! Mijn lichaam kan dat niet aan.
Monique, ik versta je gevoel volledig. Ik heb geen HG, want ik moet niet zo vaak spugen, maar ben wel zodanig misselijk dat ik niet kan functioneren. Had ik ook bij mijn dochter. En heb ook al véél gedacht dat het een domme beslissing was om voor een 2e te gaan. Maar uiteindelijk gaan we blij zijn, al zien we dat nu misschien niet zo duidelijk...
wij willen geen 2e meer, ook door de mmm maar ook zeker door de hg, t eist zoveel van je lichaam! Ik moet eerlijk toegeven dat ik er nog steeds erg veel moeite mee heb dat mijn zwangerschap zo gelopen is. kan er moeilijk over praten, moet dan meteen huilen. kan niet goed uitleggen waarom precies, maar t gevoel dat we na 5 jaar eindelijk zwanger zijn, en dan nog niet kunnen genieten ervan.... lastig uit te leggen.. hoop dat ik er over een tijdje wat beter mee om kan gaan.. hg is wel mijn lichaam uit, maar uit mijn hoofd nog zeker niet.
Darkangel: snap ik helemaal! En als je dan iemand ziet die stralend zwanger is... moeilijk te verkroppen. Ik heb er therapie voor gehad. Onder andere hiervoor. Dus onze beslissing voor een tweede was ook echt niet zomaar genomen. Maar een derde... Echt niet!
ja vind het al knap als mensen beslissen om voor een 2e te gaan met hg.. erg dapper besluit! Ik ga de foto's van de bevalling afwachten(heb fotograaf erbij gehad) ik denk namelijk zelf dat die zullen helpen bij t verwerken ervan, is dit niet zo, dan moet ik er serieus even over nadenken of ik naar de huisarts stap.. ben namelijk vatbaar voor depressies, en heb er nu nog geen, maar moet t wel kunnen verwerken allemaal, en ik weet nog niet of ik dat in mijn eentje kan.
Goede beslissing! En als je besluit voor therapie te gaan, wacht niet te lang, meestal is het dan al te laat! Ik heb therapie gehad in een groepje met meiden met allemaal een Post Partum depressie. Onder andere door de HG, het beeld wat je van je zwangerschap had, maar dus wat anders werd. Maar ook door de kramkoorts die ik heb gehad. Het is een heel verwerkingsproces allemaal. Dank je wel dat je het een dappere beslissing vind. Ik zei wel tegen mn man. Wanneer dit nu een mk wordt, of er gaat iets niet goed. Dan is het klaar. Ik weet nu hoe ik me voel. Dan blijft het bij een kindje.
nee ik ga ook niet te lang wachten, wil even de bevallingsfoto's afwachten, kijken of dat me helpt. Als deze zwangerschap mis was gegaan bij mij, hadden we gestopt met de mmm.. ik was in 2010 ook een keer zwanger en ben toen gaan testen omdat ik zo moest spugen, zwangerschap ging mis bij 4+4.. denk dat ik toen ook hg gehad zou hebben. maar we hebben nu een klein wondertje, die ligt lekker te slapen boven, en ben er dankbaar voor dat zeker, maar de manier waarop is gewoon moeilijk.
Ja, dat kan ik me voorstellen. En hier met een tweede is het zo dat de eerste natuurlijk ook aandacht moet. En daarvoor heb ik gewoon bijna altijd iemand om me heen nodig. Gelukkig heb ik mijn ouders en heb ik het van te voren overlegd, ze helpen me veel. Anders had ik dit ook niet gedaan.
ja dat lijkt me dus ook erg moeilijk.. hg is al kut.. en als je er dan nog eentje rond hebt lopen die ook jou aandacht wilt hebben. lijkt me erg zwaar. heb je nu niet t idee, dat je veel mist van je meisje?
Ja, dat heb ik wel. Maar ze heeft heel leuke dagen met leuke mensen om dr heen. (Echt een familiemens) En ik vind het belangrijk dat ze oud genoeg is nu om veel zelf te doen, maar jong genoeg zodat ze het zich later niet kan herinneren.