Lasas hoe gaat het? Is de misselijkheid en braken gezakt? En heb je de lijn nog? Hier gaat het een stuk beter soms nog welven slechte dsg tussen maar over het algemeen gaat het wel..
Hey yasmintje, fijn dat het bij jou zoveel beter gaat! Soms zo slechte dag is balen, maar wel beter te handelen. Hier is de misselijkheid nog volop aanwezig, ook flink braken, net weer terug van opname. Ze hopen dat t richting de 20 weken beter te handelen word. Ik hoop t ook, zit er voor t eerst echt helemaal doorheen!! Lijn is er vooralsnog uit. Had infectie, waardoor deze verwijderd moest en wil ook niet graag er weer 1 ivm infectiekans. Hoeveel weken ben jij nu?
Balen zeg dat het nog steeds hetzelfde gaat hopelijk gaat het gauw beter, want het vreet al je energie op.. Ik ben nu 18 weken bijna op de helft dus.. over anderhalve week 20 weken echo hopelijk is alles goed en ben benieuwd naar het geslacht..
Spannend die echo!! Wij over 2,5 week echo. Willen geslacht niet weten dus blijft verrassing tot bevalling.
Hoi meiden, hoop dat het allemaal goed met jullie gaat! Wilde dit jullie ook even laten weten: in het kader van HG awareness hebben we een photochallenge op gezet. Aan de hand van een lijstje probeer je elke dag een foto te maken over HG. Die deel je dan op facebook, instagram, twitter of pinterest oid. Met een beschrijving en een hashtag #hgphotochallenge erbij. Met die hashtag kun je dan alle foto's terug vinden. Je kunt het hier ook allemaal lezen: https://www.facebook.com/events/285809004926519/
Hoi allemaal, Had mijn verhaal gezet in: misselijkheid en positief blijven, maar werd erop geattendeerd dat ik hier maar eens op moest kijken.. Hoe houden jullie het vol? Positief blijven.. hoe?? Gebruik nu Zofran en dat werkt voor overdag redelijk.. In ieder geval zorgt het ervoor dat ik steeds keus had in opname ziekenhuis of thuis.
Hoi mameek, Welkom hier. Helaas mag je je ook bij deze 'groep' melden. Hoe ik het vol hou? Doorgaan, kleine stapjes. Elke dag is er 1 en vooral niet te ver vooruit kijken. Mezelf toestaan dat ik boos, verdrietig, teleurgesteld etc mag zijn. Als mensen vragen hoe t gaat, niet zeggen best goed, maar de waarheid. En het positief blijven?? ik ben nu ruim 17 weken en had nooit verwacht t nu nog te hebben. Ook ik slik nog steeds zofran en ben nog 24/7 misselijk, heb enorme last van speekselvloed en maagpijnen. Als ik zofran slik, spuug ik nog iets van 2 keer, als ik het niet slik non stop. Ik heb meerdere sondes en lijnen gehad waarover ik voeding kreeg. In vergelijking met tien gaat t dus een stuk beter, dit zeg ik vaak tegen mezelf. Er zit dus wel verbetering in, alleen niet hoe ik het wil! Mijn gyn in t ziekenhuis heeft altijd gezegd, we hopen dat t met 16-20 weken minder word of over is, maar er bestaat een reële kans dat je in meer of mindere mate de hele zwangerschap ermee te maken blijft hebben. Op dat moment vond ik haar niet zo aardig, eerlijk was ze zeker wel en daar had ik meer aan dan aan de mensen die zeiden met 16 weken is t over! Ook heb ik hulp van psychiater als dat nodig is, hij laat mij inzien hoe ik door moet knokken als ik op wil geven. Ook mijn gyn geeft mij bijvoorbeeld extra echos, is empathisch maar ook direct en recht door zee, opgeven is geen optie! Ze kunnen er weinig tegen doen, dat zegt zij ook. Gelukkig doet de baby t goed! Hoeveel weken ben je nu? Heb je al eens je vitamines laten prikken. Ik had ernstig vit b tekort en heb daarvoor infusie gekregen. Door tekort vit b kan je bijvoorbeeld ook depressieve gevoelens hebben. Kan je er met mensen over praten? Heb je hulp in de huishouding etc? Wat doe je op een dag, pak je voldoende rust? Heb je dietist die je begeleid in je eetpatroon, evt drinkvoeding een optie? Sterkte meid, hg sucks!
Wow heftig he allemaal. Ja ben wel eerlijk dat het vaak niet zo goed gaat. Ben blij dat met Zofran overdag het redelijk gaat en 's avonds dan helaas wat minder. Eet nu 's avonds een broodje (warm eten gaat helemaal niet). Afgelopen maandag hele avond en nacht overgegeven, ondanks de Zofran (dat vond ik echt erg, want was even bang dat het helemaal niet meer ging helpen!! En dan is opname onvermijdelijk). Ben een keer geprikt op calcium en natrium, die waren op dat moment nog goed. A.s. woensdag weer gynaecoloog en afgelopen dinsdag extra (goede) echo gehad. Kindje doet het goed. Ik ben nu 14 + 1, dus heb nog een hele tijd te gaan. Met 12 weken ging het vast beter, zei de gynaecoloog een hele poos geleden, nouja, het ging alleen maar slechter.. Probeer overdag wat doperwtjes met appelmoes te eten als zijnde warm eten. Weet niet zo goed waar ik de hulp vandaan moet halen. Een meisje die ik ken, heeft hier ook wel last van, in welke mate precies kan ik niet zo goed oordelen, maar is wel fijn om met haar te praten. Verder kan ik wel met mensen praten en ze begrijpen het ook wel, maar helemaal kan natuurlijk niet. Soms heb ik het gevoel, dat 'ze' denken, duurt wel erg lang, nu is het wel een keer klaar, of kun je niet..... want alleen thuis zijn kan ik ook vaak niet (voor mezelf zorgen is dan lastig) en al helemaal voor mijn kleine meid. Er zijn dagen dat ik wel enkele uurtjes alleen kan zijn, dat is wel prettig voor mijn moeder/man die veel helpen en van alles regelen en heel veel doen. Gelukkig doen ook vrienden af en toe iets (oppassen, schoonmaken, etc.) Ik zit op een dag op de bank, als de zon schijnt graag buiten, want in de buitenlucht en in de zon voel ik me beter (tenzij ik Zofran niet slik, dan helpt niks). Overdag heb ik de tv uit, puzzel ik soms wat, of lees wat, of kijk om me heen, of naar de hond of naar mn dochter en klets met iemand die er is, voor de afleiding. Ga vaak 's middags even op bed liggen en slaap soms. 's Avonds tegen uur of 19/20 (wat vaak al begint rond een uur of 17), voel ik me vaak niet lekker en zit ik de tijd rechtop uit op de bank tot 20:50. Dan snel naar boven, medicijn innemen en zo snel mogelijk slapen. Daar kijk ik de hele dag wel naar uit eigenlijk. Stress verergert alles, btw. Nee geen diëtist oid.. Ik ga woensdag misschien maar eens vragen wat ik nog kan doen ofzo.. Gister was ik in staat om het ziekenhuis op te bellen (van de depressieve gevoelens) en om hulp te vragen, omdat ik het even allemaal niet meer wist.. Bedankt voor je bericht
Meis, als je je zo voelt gewoon bellen!! Daar zijn ze voor en wie weet trekt dat je net er ff doorheen! En dat warme eten gaat hier nog niet, soms heb ik ineens trek in patat van de Mac donalds of een pizza. Volgens dietist zijn alle regels wat betreft gezond eten niet van toepassing, het is eten/drinken wat je eten en drinken kan. Vraag om hulp van diëtist aan de gyn, in bijv drinkvoeding zitten veel calorien die je net wat meer kracht kunnen geven. Verder bijvoorbeeld waterijsjes om voldoende vocht binnen te krijgen. Hier word de misselijkheid in de avond ook nog erger, terwijl t in de nacht wel te handelen is door de zofran. Hier neem ik de zofran nu stuk eerder in, waardoor ik me in de avond iets beter voel. Sterkte
Neem jij eenmaal daags Zofran dan? Dat werkt bij mij niet namelijk. Ik neem 4x daags Zofran (4x4mg), en dat gaat al stukken beter. Ja misschien moet ik dat maar eens doen.. maar eten en drinken gaat hier nu redelijk overdag ('s avonds niet). De volgende ochtend wel weer, aangezien ik Zofran slik om 7.00, 12.00, 17.00, 21.00.
Vaak gaat het rond de 20 weken wat beter. In de zin van dat het wat dragelijker word. Dit is jammergenoeg niet bij iedereen zo. Het was echt voor mij een uitzit periode ipv lekker zwanger zijn en genieten. maar probeer toch te genieten dames. Elke keer als je je iets beter voelt, sta stil bij t feit dat er een klein mensje in je buik zit.
Hee meiden, Blijft een ellendig probleem dit Hier gaat het gelukkig een stuk beter...als ik maar echt rustig aan doe. Ik werk inmiddels weer drie keer per week een halve dag. Al komt het in de praktijk meer uit op 2 keer per week. Als ik s'nachts eruit moet om over te geven ga ik niet werken. Als ik dan wel ga werken gaat het heel snel slechter. Ik had primperan en zofran gehad...ik verander dan direct in een half onwekbare zombie. Totaal niet handig dus...wordt dan echt niet wakker van mn dochter. Heb daarna nog emesafene gekregen..hetzelfde effect. collega's gaan er inderdaad vanuit dat het nu wel over moet zijn. Beetje jammer. Ook op de dagen dat het eigenlijk vrij goed gaat merk ik dat mn energie zo veel lager is dan bij de zwangerschap van mn dochter. Ben nu echt na een korte activiteit zoals boodschappen doen echt gewoon uitgeput. Herkennen jullie dat?
Wachtende: Als het niet gaat om er ook nog bij te werken, niet doen! Denk om jezelf en om je kindje meid.
Wachtende rustig aan met werken!!! Ik denk dat je eerst je energieniveau weer wat omhoog moet krijgen en dan weer eens aan werken moet denken. Als jij nog over moet teven van de inspanning van een halve dag werken is je lichaam er dus nog niet klaar voor! Goed aan jezelf denken, je moet straks nog bevallen heee en daarna kunnen genieten van je mooie baby waar je zo voor gevochten hebt! Hier nu 18 weken en het gaat wat beter, ik spuug veel minder, maar die misselijkheid is nog ontzettend aanwezig. Als ik iets meer doe dan word ik direct gestraft met kokhalzen en nog misselijker en spugen. Ik hoop ergens volgende week of week erop voor t eerst kopje thee te gaan drinken op t werk. Morgen belt de bedrijfsarts, maar die gaf vorige week via de mail nog aan, eerst maar stabiel worden dan praten we wel weer verder. Ook heb ik nu bloedverlies waardoor ik ook niet mag werken. Was vd week even op t werk ( werk in zh) en was er toch ivm bliedverlies, stond 10 minuten te praten met collega's over hoe t nu ging en moest echt gaan zitten en bijkomen, zooo intens vermoeiend!
Schrijf ik vanochtend dat het wat beter gaat, word ik net gebeld door diëtist voor wekelijks gesprek en zij verteld dat ik ketonen in urine heb, direct daarna door gyn dat ze me wilden opnemen ivm ketonen en weer aan infuus wilde leggen. Heb aangegeven dat t best goed gaat, dus ik nog ff afwacht, nu wil ze me vrijdag toch nog even zien voor zekerheid.
lasas: Oh dat is balen. Probeer echt goed te drinken. tussendoor een keer een water ijsje ofzo. Hoop dat je nog even uit het ziekenhuis kan blijven.