Morgen weer met Luuk naar cb en da wegen ben erg benieuwd hoe het gaat. Volgens mij op zijn erge verkoudheid na wel goed. gr Gaby
hallo dames ben er ook weer voor kleine update. heb afgelopen 24 uur in het zh gelegen met infuus. Ook hebben we gezien dat bij ons kleintje het hartje is gaan kloppen Ben net thuis ben hardstikke gesloopt dus lekker op tijd naar bed. Veel liefs
Hey Senna, Goed nieuws! Ik weet nog precies toen ik in het ziekenhuis kwam en meteen de echo kreeg me daar echt aan vasthield. Hoe klein ook...Je weet weer waar je het voor doet. Hou je eraan vast!!! Succes!
Okay gelukkig! Heerst ook weer een beetje he. Hoesten en grieperig etc. @Sooner thanks! Hou me sterk blijft de laatste paar dagen stabiel. Wel misselijk en af en toe braakneigingen maar geef GELUKKIG niet over...
heeh senna, welkom hier! volgens mij hebben we op hyves al met elkaar gekletst. Dat is echt fijn om te horen dat het hartje klopt! ik hielp mij ook overeind houden!!! daar doe je het voor, dat prachtig groeiende babytje in je buik!!! het wordt helemaal leuk als je ze ook kunt voelen over een maandje ofzo. Van het infuus zul je in ieder geval opknappen. Het deed mij altijd goed!! ann, wat klote dat je je weer wat beroerder gaat voelen!! take care!! Ben jij hele dagen thuis trouwens? Gepke...ik hoop dat luuk lekker aangekomen is!!! Vandaag kreeg ik op een ander forum een berichtje van iemand die nu zo ziek is! Ik word er altijd verdrietig van het te lezen. Het herinnerd met dan weer zo aan hoe erg het is geweest. Is gelukkig maar even en dat hoort erbij.
Gepke, en andere dames die meerdere kinderen hebben.... Wanneer kregen jullie kriebels voor een tweede? Wat heb je aan voorbereidingen gedaan? Kreeg je sneller symptomen en klachten toen je zwanger was van de tweede? Wat is beter; wachten tot je kleine meer kan of snel erachteraan (natuurlijk wel pas als je helemaal hersteld bent) zodat je kleine minder meekrijgt? Groetjes!
hoi dames hier een totaal ingestorte senna. straks komt de huisarts praten en de gyn belt terug. Gezien de emotionele toestand en een heel tegenstrijdig gevoel tegenover deze zwangerschap. Helaas komt mijn gezin hier onder te lijden maar ook mijn eigen gezondheid gaat veel te snel achteruit dat de dokters afvragen of ik dit wel aankan zowel geestelijk als lichamelijk. Sorry voor dit negatieve bericht. veel liefs Annika
Hey Annika, Jeetje meis ja kan me voorstellen dat je je op zult voelen...Wat een ellende dit zeg. Heel veel succes zo! Ik lig nu met griep erbij op bed ook fijn maar niet te vergelijk natuurlijk. Vrouw heel veel sterkte!
Hoi Annika, Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, ben bij mijn tweede opname ook volledig ingestort. Heb toen ook vaak gedacht dat de zwangerschap te veel was en dat ik het niet aan kon, kon alleen ook niets met het alternatief (de baby weg laten halen). Toen heb ik ook veel met mensen gepraat en vooral over mijn verwachtingen en gedachten bij de zwangerschap. Ik dacht dat ik niet mocht denken dat ik zwanger zijn vreselijk vond. Maar dat is natuurlijk niet zo. Je voelt je zoals je je voelt en voor mij was zwanger zijn vreselijk. Hoop dat je er met de ha goed over kunt praten, dat kan al heel veel opluchten. Ik merkte ook dat mijn emotionele toestand veel invloed had op de HG. Misschien kan ook een psycholoog nog helpen? Ik hoop dat je er uit komt! Je kunt hier in elk geval al je zorgen enzo kwijt!! Groetjes Rosa
Annika, Heel begrijpelijk dat je je zo voelt. Ik heb ook ect momenten gehad dat ik dacht oh waarom wou ik ook alweer een tweede. Ik heb gesprekken gehad met een psycholoog e nu nog om het toch een plekje te geven. Het hield mij op de been. Ik kan mij voorstellen dat het voor j erg zwaar is. Ik vond het al zwaarder met 1 kind die rondloopt e dan heb je er nog meer. Ik hoop dat je een goed gesprek hebt. Sterkte en een digiknuf komt jou kant op. Op de vraag wanneer voor een tweede gaan. Helaas kan ik je daar geen antwoord opgeven. Ik wou voor mijzelf minstens een jaar wachten. En toen zijn we er weer voor gegaan. Nu kan ik uit ervaring zeggen dat ene kind die ouder is er veel van meekrijgt. Ze ziet hoe ziek je bent, ze moet je missen als je in het ziekenhuis ligt. Mijn dochter heeft er een grote klap van gehad. Ze hefet het nog steeds over mamma met de slan. Gaan we naar het ziekenhuis vragt ze of mamma niet hoeft te blijven. Ja ik had wel baat bij het feit dat ze al veel zlef kon, zodat dat mij weer verlichtte. Ik had ook gezorgd voor opvang drie dagen in de week, en een ochtedn naar peuterspeelzaal, zodat ik veel kon rusten en in de vaond en weekend was mijn man thuis. Ja het is afwegen. Of je kind krijgt er meer van mee en hebt latsen verlichting. Of je hebt meer te doen met je kind (maar oppas is er natuurlijk ook en ze zijn te jong om het echt te beleven. Als ik het over zou doen dan zou ik voor het jonge gedeelte gaan zodat ze niet alles beust meemaken. Helaas had ik tussendoor drie miskramen anders zat er twee en drie maanden tussen. Succen met beslissen. fijn da t het met een paar meiden beter gaat. Groetjes Gaby
Senna/Annika, Meisje toch. Ik hoop dat het gesprek voor jou veel zal duidelijk maken. En dat je er samen met je gezinnetje en de hulp rondom je heen uit kunt komen. Het is niet leuk om op zo'n manier zwanger te zijn en dat moet je in ieder geval accepteren. Hou je niet groot voor niemand. Ik hoop dat ze een bepaalde mix van zorg en psychische hulp voor je kunnen creeren, zodat je het vol kunt houden. Ik duim heel erg voor je!!!! Dikke kus van Sooner Ann, heel veel sterkte met je griep. Deelight, lastig he, dat soort vragen! Ik denk daar ook al een beetje over na
Hoi Annika, probeer je niet te schuldig te voelen dat je niet van je zwangerschap kan genieten. Zoals anderen al zeiden, praat met een gediplomeerd hulpverlener en probeer vol te houden! Heel veel sterkte! Gepke: bedankt voor je antwoord! Sooner: gelukkig ben ik niet de enige die er al snel over nadenkt. Ik ben zo bang dat als ik op nieuw zwanger raak ik spijt krijg, of het allemaal niet trek. Of dat mensen uit mijn omgeving het stom vinden. Tot nu toe denkt iedereen dat ik nooooit meer wil, want dat is wat ik de hele tijd zei/zeg. Maar mijn wens is zo groot, ben er zelf verbaasd over. Het is de schuld van mijn kind, ze is zo geweldig en leuk dat ik er nog zo een wil! De natuur is een bedrieger, ik was vastbesloten het allemaal niet te vergeten maar het gaat vanzelf...
Sorry meiden, ik ga later reageren. Heb weer zoveel meegemaakt de laatste dagen bah Wordt wel een beetje angstig nu hoor! Vanaf maandag had ik al onrustige buik (weekend daarvoor ook al wel) dus baalde beetje. Het werd steeds erger en dinsdag op woensdag nacht amper kunnen slapen van de pijn en elke keer naar toilet om te plassen. Woensdagavond heb ik bijna 4 uur op de bank gezeten met vreselijke pijn, samen met mijn kruikje. Nacht ging weer knudde dus gister morgen gelijk het ziekenhuis maar gebeld.... Moest me melden op de verlosafdeling en daar hebben ze eerst naar het hartje geluisterd. Normaal zouden ze het hartje niet kunnen horen, want ze hadden alleen apparatuur staan die ze in de laatste weken gebruiken(bij bevalling). Dus moest niet schrikken, nou het hartje ging goed tekeer. Wist ik al, want gister zag ik uk ook voor het eerst trappen!!! En ja nu uk het heeft uitgevonden, doet uk de hele dag niks anders meer! Daarna urine uit mijn blaas via slangetje en inwendig onderzoek. Ze zag echter wel dat ik constant harde buiken had, gelukkig zijn het tot nu toe loze harde buiken en wekken ze nog niks op!!! Dus was weer even spannend! Daarna afspraak bij maagspecialist. Mijn maag is door de irritatie erg ontstoken, evenals mijn slokdarm. Mijn maagklep werkt helemaal niet meer. Nu krijg ik dus medicijnen die het maagzuur minder zuur maakt en medicijnen die een laagje in mijn slokdarm creeren waardoor het spugen minder pijn doet. En ook minder kwalijk is. Pff, het is moeilijk bij te houden zoveel als ik nu moet gaan gebruiken8) Verder moet ik nu nog rustiger aandoen, omdat ze niet weten waar de pijn vandaan komt. Zodra ik weer zon aanval komt moet ik me dus weer meldenWordt er wel angstig van. Nou dat was mijn verhaal van de dag hahaha ^
Hey Wupsie, Gadverdamme zeg zit dus weer ff duidelijk niet mee Dat trappelen is wel onwijs leuk he hier doet ze ook niet anders en keihard mn hele buik springt inmiddels mee. Hoop zo dat alle medicijnen straks ook echt een beetje degelijk bij aan gaan slaan dat je er wat mee kan zeker zo de laatste weken!!! Ik ben gisteren bij de vk geweest en zij gaf aan dat die misselijkheid/speeksel (maagzuur) weer terug kan zijn omdat mini heel erg hoog ligt. Senna en Wupsie denk aan jullie, succes!!!!
Mijn dochter was ruim 3 1/2 toen ik zwanger werd van de tweede. Er zat bewust een tijdje tussen, dit ook ivm mijn gezondheid en medicatie die ik daarvoor slik. Verder zag ik het niet zitten dat mijn eerste zo klein zou zijn dat ze helemaal niets kon. Bij mijn tweede zwangerschap heb ik 20 weken sondevoeding gekregen. Hiervan heb ik er ruim 16 weken hele dagen op bed doorgebracht. Mijn moeder kwam alle dagen van 08.00 - 17.00 uur om voor mijn kleine te zorgen want ik kon niet uit bed komen. Gelukkig kon met 20 weken de sonde eruit en was de misselijkheid een stuk minder. Hier op advies van de gynaecoloog (ook dankzij complicaties bij beide bevallingen, een vastzittende placenta met fluxus (veel bloedverlies) een OK met bloedtransfusie geen zwangerschap meer. Ik ben heel blij met deze twee kindjes maar een nieuwe zwangerschap zou ik ook niet meer aankunnen.
123miesje, bedankt voor je verhaal. Nuttig om te lezen! Wupsie, bah bah bah, doe je het wel heel rustig aan!!! Heel veel succes, maar het komt vast helemaal goed hoor. Ze zorgen goed voor je enblijf ze bellen als j ehet niet vertrouwt. Deelight, zeker denk ik er al weer aan. Had ik nooit verwacht, maar ons wuppie is inderdaad zo lief dat ik alweer aan een tweede denk.. oeps. En ik begin ook de pijn een beetje te vergeten, dat is raar he. Oh over dat anderen het misschien stom vinden. Dat is de laatste reden die je tegen moet houden. Ik had dat eerst ook, maar daar moet je schijt (sorry ) aan hebben. Want dan heb je straks geen baby omdat je de mening van anderen belangrijker vindt dan jezelf. Ik dacht ook aan mijn werkgever (ben 8 maanden ziek thuis geweest), maar op geen gegeven moment dacht ik ook; als het met de economie slecht gaat, wordt je ook makkelijk genoeg aan de straat gezet.
Hallo, wupsie, balen zeg. Rot dat he nie zo goed gaat. Wat zeiden ze wordt het weer beter na de zwangerschap. ja hier de tweede ook te danken aan een heel leif meisje. Dames die voor d ekeuze staan ee tweede of niet sussen met beslissen. Een goede voorbereiding, opvnag, en wat gaan ze doen om je te helpen in het ziekenhuis of vk. Heb ik gedaan. Annika hoe is het met je? miesje; hier ook geen derde. Ook advies van de gyn. Hij geeft mij geen garantie dat ik weer zou kunnen eten, ja dat risico ga ik niet lopen. Ik vind 8 maanden sondeveoding lang zat! sterkte dames, ik denk aan jullie gr Gaby
hoi dames hier een berichtje vanuit het ziekenhuis. Lig alweer opgenomen sinds vrijdag en was net 24 uur thuis. Het gesprek heeft hoop duidelijkheid gegeven. Ik breng nu mijn eigen gezondheid ingevaar maar ook vorm ik een soort van gevaar voor mijn kinderen. Was flauw gevallen met de kleinste op me arm bij de trap. We hebben ook goed gesprek gehad met maatschappelijk werk en nog keer met de gyn gepraat. Ze hebben me nou zofran gegeven via infuus en het is kijken hoe ik daar op reageer. Het is laatste wat ze voor mij kunnen doen. Gebeurt er niks is ons helaas geadviseert om de zwangerschap voor mijn eigen veiligheid en vooral ook mijn gezondheid. tot zover weer deze update. helaas geen positieve. veel liefs