Hi, de meiden die mee willen doen aan de bladenactie kunnen hun mailadres aan mij pb'en. Dat geldt uiteraard voor alle meiden die HG tijdens de zwangerschap hebben gehad, dus ook eventuele meelezers! Het is juist de bedoeling om een zo groot mogelijke impact te maken om te laten zien dat het vaak voorkomt. Voor het verdere verloop zat ik te denken dat iedereen kort zijn verhaal op de mail zet (half A4 tot max 1 A4) en dat we dat gebundeld met een toelichting en uitleg van het doel van de actie aanbieden aan Ouders van Nu of Kinderen (met die bladen bereik je denk ik de grootste doelgroep). Als die er op in gaan, dan denk ik dat ze wel nieuwe interviews zullen doen met mensen dus je verhaal hoeft niet supervlot en superstrak te zijn. Het gaat er meer om om over te brengen hoe het voor jou is/was om dit mee te maken en wat de consequenties er van waren. Zijn jullie het hier mee eens? Of hebben jullie andere ideeen? Ben benieuwd, ik vind het wel een positieve actie voor iets wat zo naar is, zo krijg ik tenminste het gevoel dat er nog iets goeds uit voort komt! @Yukl: ik wil zeker verder gaan met het steunpunt, vooral nu ik merk dat er wel behoefte aan is. Misschien kun je je mailadres pb'en dan kunnen we hierover mailen? Vind het leuk dat je aanbiedt te helpen!
@ Mariekebr1: zit jij ook op de hyve? Anders zou je mijn berichtje daar ook kunnen neerzetten. Meiden van de hyve die mee willen doen kunnen me op hyves een berichtje sturen (rosanard is mijn hyve naam) met hun mailadres.
Welke hyves is dat? Ik vind dit echt heel goed! In mijn omgeving waren er zo weinig mensen die deze aandoening kennen en vaak werd er helemaal niet begrepen hoe ziek je je kunt voelen.
Er is trouwens zie ik wel redelijk wat onderzoek naar gedaan. Ik zal me eens binnenkort gaan inlezen.
In de conclusie van een review van artikelen, geschreven in 2008 staat: Conclusion The pathophysiology of hyperemesis gravidarum is incompletely understood; consequently most commonly used treatments are empirical in nature and less than effective. The cornerstone of management is adequate fluid replacement and thiamine supplementation which will avoid life-threatening complications. The use of antiemetics is safe in pregnancy. Adverse perinatal outcome such as low birth weight, poor Apgar score and preterm delivery are mostly attributed to poor maternal weight gain rather than hyperemesis itself. Further research is clearly required; it may be beneficial to regard hyperemesis gravidarum as a syndrome involving complex biological, psychological and sociocultural elements. Dus; het is onbegrepen en er is meer onderzoek nodig. Inderdaad!
Wupsie, heel veel sterkte!!!! Hou je goed rustig en elke dag is er weer een! Ik heb mijn mailadres naar Rosao gepb-ed. Ik wil ook meehelpen als dat op een gegeven moment nodig is.
Het word helaas ook nog heel vaak op alleen psyche gegooid wat ik erg makkelijk vind. Toen ik in het ziekenhuis lag kwam er elke dag een zuster die zei "gaat nu zeker stuk beter nu je uit kan rusten"...Vond ik zo stom dacht dat is het probleem helemaal niet kan ik thuis ook rusten...Dit gaat veel verder...Voor mij dan... Dat het uiteindelijk heel veel effect heeft op je gemoedstoestand dat is zeker waar en je neemt het een hele tijd met je mee maar het ontstaat door zoveel meer dan stress.
@ ann: inderdaad, toen ik in het ziekenhuis kwam te liggen, dachten ze ook dat dat de oplossing zou zijn. Niet dus Ik knapte alleen op van de zakken vocht en B12, maar ik bleef daar overgeven. Ze stuurden me ook naar huis op het moment dat ik me nog zwaar belabberd voelde en het idee had dat ik het helemaal nog niet aan kon. Ze hadden geen tips voor me, echt helemaal niets. Ik had op z'n minst een gesprek gewild met een dietist. Ze weten gewoon niet wat ze ermee aan moeten. Vocht, b12 en emesafene (of primperan) en daar houdt het wel mee op (in mijn geval althans). Ik denk dat stress het wel kan versterken, maar ik weet zeker dat het in mijn geval niet de oorzaak was. Ik ben sowieso al snel misselijk, ook van bijvoorbeeld de pil. Ik was ook als kind al vaak wagenziek. Etc.
@ Yuki; dat vind ik wel toevallig. Ik was ook altijd misselijk van de pil. Altijd snel misselijk van alles. Ook wagenziek etc. Zal daar niet een verband ik kunnen liggen? Toen ik opgenomen werd was het meer van. Owwww zo vroeg al...? Tja was ook een tweeling. Maar het ziekenhuis hielp niet tegen de misselijkheid de vocht en b12 inderdaad wel. Maar thuis was ik liever! Op vrijdagavond ook de gyn gesmeekt of ik alsjeblieft naar huis mocht. En dat mocht
@ wupsie: ja dat denk ik dus wel... De misselijkheid die ik tijdens het nemen van de pil heb ervaren (microgynon, ik ben daarna een lichtere gaan slikken waar ik het niet had), was hetzelfde als die tijdens de zwangerschap alleen was het toen vele malen erger. Het zou me niets verbazen als er iets heel simpels aan te wijzen is voor de misselijkheid en dat onderzoek dus heel nuttig kan zijn. Ik vond het eigenlijk heerlijk in het ziekenhuis Totdat ik een dame naast me kreeg die 's nachts niet kon slapen en TV ging kijken. Het geflits van het licht hield mij vervolgens weer wakker. En ze was hoogst verontwaardigd toen ik daar wat van zei. Maar eenmaal thuis vond ik dat inderdaad toch ook wel weer fijn.
Ow ik heb echt altijd zoveel heimwee. Daarom mocht ik nu ook nog van de gyn thuisblijven. Ik mis onze 4 poezenbeesten dan zo, en onze papegaai. Vreselijk! En manlief natuurlijk (maar die kan gelukkig nog naar het ziekenhuis komen). Toen ik werd opgenomen was mijn man net in het buitenland. Die is ook eerder terug gekomen. Irritant zon persoon naast je!! Ik lag heerlijk alleen Maar inderdaad ik slikte microgynon 30 elke morgen boven de pot. En toen 20, ging beter maar niet je van het. Autoziek was en ben ik vaak. Nog steeds misselijk uit het niks, daarom had ik mijn zwangerschap al wel misselijk voorgesteld
Ik vond het zo raar in het zkh. Ik kon niet op gyn liggen, die zat vol, dus lag ik op verloskunde. Gordijnen dicht, geen tv, geen telefoon, geen bezoek (alleen mijn vriend). Dat was het beleid bij HG. Kon ik me iets bij voorstellen. Na 6 dagen was er plek op gyn. Wordt ik daar op een volle zaal gereden (6 vrouwen). Tegenover mij iemand die na een operatie steeds moest overgeven. Naast mij een vrouw die in bed poepte (zielig voor haar hoor). Tv's aan, heel veel bezoek bij al die mensen. Ik ben van pure ellende helemaal teruggevallen. Ik was helemaal overstuur en mijn maag en slokdarm gelijk weer helemaal geirriteerd. Durfde niet te kotsen bij al die mensen, pas toen mijn vriend er was en zei dat ik dat gewoon moest laten gaan. (Bezoek ging toen vanzelf snel weg ). Bij verloskunde mochten we bepaalde dingen niet en bij gyn vonden ze dat weer heel raar. En bij verloskunde moest al onze plas 'gemeten' en ons drinken en eten bijgehouden. Bij gyn niet. Dus zelfs binnen hetzelfde ziekenhuis geen duidelijk beleid..
ik lag met Lotte in een ander zh en lag ik alleen en wel tv maar geen bezoek enzo. Bij Youri lag ik ook in een overvolle zaal van mensen met dagopname. waarvan 1 buitenlandse vrouw lag met blinde darm onsteking en die kreeg allemaal dat gekruide eten enzo en veel bezoek. Bij Senna lag op een 2 persoons kamer en ging goed werd alles netjes bij gehouden enzo. Alle ziekenhuizen hebben ander beleid maar dat eenzame alleen liggen kan ik slecht tegen, Zo'n 2 persoonskamer was goed
Ik heb in het OLVG gelegen en dat vind ik een goed ziekenhuis. Ik lag op de afdeling verloskunde met vrouwen met een te hoge bloeddruk. Een 4persoonskamer. Ik vond dat wel gezellig. 1 dame lag er ook zolang ik er lag en met haar heb ik gezellig gekletst. De andere 2 bedden zijn door verschillende mensen bezet geweest. Ik ging trouwens iedere keer als ik moest spugen met infuus en al naar de wc. Dat werd mij ook aangeraden (in de zin van dat ik dan ook eens mijn bed uit kwam) en dat vond ik ook prettiger. Thuis heb ik ook nooit in een emmer gespuugd, altijd in de wc. @ senna: hoe gaat het met je?
ey yukl het gaat wel redelijk. het besef begint nou echt door te dringen hoe het gelopen is enzo. Ik lag ook altijd in me bed overgeven deed ik in bakkie want voelde het telaat aan komen.
Beide zwangerschappen heb ik alleen gelegen tijdens de meerdere opnames, gelukkig ook want ik kon echt niets, bij het omdraaien moest ik al spugen. Bij de eerste zwangerschap (2004) was er nog geen beleid. Dat hebben ze tijdens mijn zwangerschap opgesteld. Ik werd begeleid door de gyn. en een dietiste, zij heeft een beleid opgesteld met sondevoeding. Toen ik de tweede zwangerschap opgenomen werd (2009) kreeg ik direct sondevoeding en lag ook alleen op een kamer. Na een week mocht ik naar huis met de sondevoeding. Thuis kon ik ook niets maar was blij met mijn eigen bedje. De wijkverpleegkundige was verantwoordelijk voor de sondevoeding en zij kwamen de sonde vervangen.
Hoihoi, wat een boel reacties hier zeg. Heb mijn mail ook al naar rosao gestuurd, en mijn verhaal zal volgen. Het snoertje van de laptop is stuk dus zal misschien wat minder kunnen reageren (zit nu heel incomfi in 1 houding dan geeft ie wel stroom). rosao: goed idee om alle verhalen naar die bladen te sturen, inclusief reden. top!
Ik lag tijdens mijn zwangerschap steeds op een 2 persoonskamer, heb er een aantal keer met iemand gelegen die ook HG had. Maar ook een aantal keer met mensen die iets anders hadden. Die waren niet zo begripvol... ik had bijvoorbeeld last van het licht, maar ze vonden het vervelend als ik de gordijnen dicht deed enzo. In het lange land in Zoetermeer hadden ze ook een vochtlijst die je moest bijhouden. Ze waren wel terughoudend met sondevoeding, die heb ik ook niet gehad. Ik knapte na een opname altijd wel op, maar daarna ging het weer mis... Hoe deden jullie dat in het ziekenhuis met infuus naar het toilet als je moest overgeven? Ik was al blij als ik mijn bed schoon hield, het toilet was op de gang een eindje weg dus dat haalde ik niet vooral omdat ik ook nog de stekker van het infuus er uit moest halen. Ik hoorde trouwens van een vriendin van mijn moeder die verpleegkundige was bij verloskunde dat er tot niet heel lang geleden een beleid was om mensen met HG redelijk aan hun lot over te laten, dus geen bezoek, uit bed komen om over te geven en vooral niet helpen met dingen. Ze gingen er toen echt vanuit dat het geheel psychisch was en als je aan je lot werd over gelaten dat je vanzelf wel beter werd omdat je niet beloond werd voor je gedrag!! Echt wanstaltig!!! Ik heb trouwens een mail gestuurd aan iedereen die mee wil doen met de bladenactie, heb daarvoor ook een mailadres aangemaakt (hygra@hotmail.com), dus als er nog meer mensen mee willen doen dan kunnen die zich daar aanmelden. Groetjes
hoe gaat het hier? wupsie....morgen 26 weken!! hoop dat het naar omstandigheden goed gaat!!! Hier ga ik het vandaag zonder primperan proberen. Zat al een paar weken op de 5 mg. Denk dat ik nu om de dag ga gebruiken. Maar even kijken hoe het gaat. Vind het eigenlijk wel een beetje spannend. Ik ben bang om weer te gaan spugen. Moet ik niet doen natuurlijk, want dat werkt alleen maar tegen me. Van het weekend ziek geweest. Had zaterdagavond ook koorts. Maar denk dat het gewoon een flinke kou was.