Ik kan je vertellen dat het inbrengen van de eerste sonde bij mij ook geen pretje was. Maar na 3 dagen moest die er uit omdat er op een ander systeem overgegaan moest worden ivm. thuis sondevoeding moest de sonde al weer verwisseld worden. Nou dat ging niet vanzelf. Drie pogingen waarbij ze ook nog in mijn luchtpijp zaten ivm. in mijn slokdarm. Gelukkig hoefde er na deze wissel niet meer gewisseld worden. Bij mijn tweede zwangerschap begon ik ook zowat te hyperventileren toen er weer sondevoeding nodig was. Degene die hem toen inbracht had heel veel ervaring met inbrengen bij b.v. mensen die verlamd waren enz. Ik heb er bijna niets van gemerkt. En er moest zelfs na 8 weken nog een andere in. Maar zonder sondevoeding kon ik echt niet, ik heb namelijk al een ondergewicht van mezelf en was totaal uitgedroogd. Mijn dochter was 3 1/2 jaar oud toen dit speelde en toen ze de sonde eenmaal gezien had was het voor haar heel normaal.
Jeetje dit klinkt echt heftig! Heb net op die Engelse site gekeken, en moet eerlijk bekennen dat ik veel van de symptomen wel herken! Ik heb namelijk ook vanaf week 5, alleen maar overgegeven. En bij mij is het net niet tot uitdroging gekomen omdat ik 'op tijd' medicijnen van de dokter kreeg, ook emefasene. Daarmee kan ik het ook redelijk onder controle houden, maar krijg inderdaad nog vaak dat ik dingen zie of ruik die ik heel erg vies vindt ineens of waar ik spontaan van ga kokhalsen.. Ook dit weekend weer, had heel fijn, een stroopwafel gegeten (ben daar zo gek op normaal), nou, wij gingen naar ons toekomstige huisje kijken en die stroopwafel ligt nu daar in de voortuin.. Dit terwijl ik toch mijn medicijnen heb ingenomen. Ben ook de hele dag door uitgeput, als ik heb gedouchet dan moet ike en uur gaan slapen anders ben ik echt uitgeput.. Ik weet niet of dat dit ook typische symptomen hiervan zijn? Ik verlies geen gewicht en heb ook nog geen sondevoeding ofzo gehad.. Heb wel dat als ik mijn medicijnen niet op tijd of niet inneem dat het weer hetzelfde liedje is, en zelfs als ik ze inneem dan kan het zomaar misgaan.. Vindt het wel heel erg hier voor de andere ZPmeiden! Jeetje wat een ellende is dat. Las ook dat er veel gewenste zwangerschappen worden afgebroken door moeders omdat ze het psychisch en lichamelijk veelste zwaar hadden door HG. Dat lijkt me echt erg! Wil iedereen die dit heeft veel sterkte wensen! En vindt het maar heel dapper van jullie allemaal, want sondevoeding is echt geen pretje, vooral niet als die ook nog verkeerd wordt ingebracht.. Ook infusen zijn niet fijn! Echt veel bewondering meiden voor jullie! Liefs,
Hey meiden, dacht kom weer even kijken maar lees weer wat akelige dingen. Blond je zit er middenin lees ik wens je heel veel sterkte toe meid!!! De rest hoop alles goed met jullie? Moet eerlijk bekennen dat ik hoe gek het ook klinkt de de "horror maanden" echt aan vergeten ben. Wanneer ik Tara zie lachen naar me vond ik alles dubbel en dwars waard!!! Ze is zo verschrikkelijk lief. Ze lacht de hele dag door en naar iedereen. Mensen staan echt versteld van dr zo lief is ze (-:
Zo'n kleintje maakt inderdaad een hoop goed. Dan ben je gauw de weg naar de geboorte toe vergeten zelfs ik had dat hihihih.
ik dacht ook, ik lees weer eens mee. Ellendig dat dit draadje nog steeds actueel is! bah. Maar ik heb er wel veel aan gehad om met jullie te kletsen, dat heb je gewoon nodig. Meiden die nu zwanger zijn met HG, heel veel sterkte hoor. Sooner en An, leuk om van jullie en je kindjes te lezen. Hier met Nick gaat het goed, hij groeit als kool en lacht ook altijd. Een heel gezellig en vrolijk mannetje ik geniet ervan. Helaas ben ik nog steeds behept met een hernia opgelopen in de zwschap, nu al vanaf september vorig jaar....dat is dan weer minder maar geheel of topic : )
ik zou juist zeggen meer tijd tussen de zwangerschappen omdat mijn zoon heel vaak uit logeren is geweest. Nu hij wat ouder was kon ie het een klein beetje begrijpen, ik moet er niet aan denken wat er was gebeurd als hij jonger was geweest. Wat mijn eigen lijf betreft zou ik het voorlopig niet aandurven, zie ook bovenstaande berichtje. Maar ook het ziek zijn die 9 mnd, het is weer een naar jaar dat je dan tegemoed gaat. (ik ben nu 5 x zw geweest, heb 2 kinderen en 3 x hg gehad...)
Hallo dames, Ik had hiervoor een aparte topic gemaakt omdat ik niet wist dat deze ook bestond. Maar goed, ben nu dus aan het juiste adres. Ik heb sinds de 6e week ook last van eel overgeven, in week 9 ben ik ook aan de infuus gegaan in het ziekenhuis. Hierna heb ik van de huisarts Primperan gekregen, deze werkt redelijk... kan nu meer eten en drinken binnen houden. Ik ben nu 13 weken zwanger maar bang dat langdurig gebruik van de medicijnen niet goe is. Iemand ervaringen hiermee? Ook voel ik mij energieloos en kan ik niets doen. Soms moet ik huilen omdat ik mij kapot verveel en de minuten van de dag aftel. Tv staat mij niet aan, lezen ook niet... en internetten doe ik nu even maar kost mij enorm veel moeite. Heeft iemand nog tips waardoor de moeheid minder wordt? En ik ben ook benieuwd wanneer het HG bij jullie stopte. Liefs
primperan wordt toch wel vaak langer voorgeschreven. Er is vrij veel ervaring mee. En het is beter dan het alternatief, namelijk dat je je veel slechter voelt en minder kunt eten. Ik herken wel dat je niets kunt hebben. Kon heel lang ook geen tv kijken, lezen of internetten. Heb dagen lang gewoon op bed gelegen zonder veel besef van wat er nou gebeurde. Wat uiteindelijk wel redelijk ging, was tijdschriften lezen. Af en toe een kort stukje en dan weer even niets. Verder (klinkt heel suf ) puzzelen met zo'n grote puzzel. En naar buiten kijken naar de wolken die voorbij dreven... Naar mijn ervaring gaan de moeheid en de hg hand in hand. Als de hg wat minder wordt, zal ook de hg minder worden. Maar het probleem is straks ook dat je zo'n tijd niets gedaan hebt dat je spieren verzwakken. Dat moet je dus straks ook weer gaan opbouwen. Daar kun je revalidatiefysio voor vragen (wordt vergoed onder de aanvullende verzekering), ze kunnen dan ook bij je thuis komen om je oefeningen te laten zien en je te helpen. Bij mij werd de hg met 16-18 weken een stuk minder, met 25 weken was het spugen voorbij en met 30 weken voelde ik me echt beter. Op onze site heb ik een keer een pol gezet, ik kijk even of ik die kan kopieren: Wanneer was je HG voorbij? (Kies de vroegste week.) voor de 10e week: 0 voor de 15e week: 8 voor de 20e week: 16 voor de 30e week: 9 na de 30e week: 1 na de bevalling: 22 Aantal stemmen: 56
heeh ik heb primperan bijna de hele zwangerschap gebruikt. Het is veilig om te gebruiken. Ik heb daar ook nog over gebeld met de apotheek, farmaceut en gynaecoloog ter bevestiging omdat ik hoorde dat je het niet meer mocht gebruiken in het laatste trimester. Ze hebben altijd liever dat je niets gebruikt, maar als het echt niet anders kan dan moet je wel. Het is niet gevaarlijk voor je kindje. Je moet alleen zelf oppassen dat bij langdurig gebruik je niet last krijgt van iets van bewegingsstoornissen. Lees maar in de gebruiksaanwijzing. Ik weet niet precies hoe het heet en hoeveel kans je er sowieso op hebt. Ik ben zelf met 24 weken gaan afbouwen met primeren. Ik had eerst 3 x per dag 20 mg, ging dan naar 2x per dag, 1x per dag sochtends, 10 mg (bestaat ook) sochtend, 5 mg (halve van de 10)in de ochtend naar niets. De laatste weken is het niet meer echt nodig geweest Ik spuugde alleen sochtends nog maar kon genoeg eten binnen houden. En heb het dus alleen gebruikt om niet extreem te blijven spugen.
Ik heb de primperan tot ongeveer 24 weken gebruikt toen alleen nog maar omeprazol de hele zwangerschap.
@ rosao: Bedankt! Ik heb me aangemeld op de Hg steunpunt site. @ marieke en senna: Bedankt voor jullie reacties. Nu ben ik wat geruster met het gebruik van Primperan. Toen ik de verpleegster in het ziekenhuis namelijk vroeg om een receptje mee te geven zei ze "ja, het zijn geen snoepjes he". Heb het toen uiteindelijk van de huisarts voorgeschreven gekregen.
Oh man, wat een stomme reactie van die verpleegster! Nee, je neemt ze voor de lol.... Ze mag daar helemaal geen uitspraak over doen en had de gyn moeten waarschuwen!
Hallo meiden, Sinds gisteren heb ik jullie hele topic uitgeplozen. Ik ben namelijk gisteren thuisgekomen na een ziekenhuisopname vanwege uitdroging. Ik ben al trotse moeder van een zoon van bijna 3 jaar en een dochter van 16 maanden oud. Tijdens de zwangerschap van mijn zoontje ben ik wel tot een week of 22 misselijk geweest en heb ik ook een paar keer over moeten geven. Bij mijn dochtertje viel het heel erg mee. Nu heb ik een paar vraagjes aan jullie... Is het niet raar dat ik pas in een derde zwangerschap er zo'n last van heb? We hadden erg graag nog een vierde kindje gewild, maar ik durf nu waarschijnlijk niet meer. Ik krijg een geplande keizersnede vanwege twee spoedkeizersnedes en ik kan dan tevens kiezen voor sterilisatie. Krijg ik daar geen spijt van? Kregen jullie als infuus ook zo'n melkachtige dikke vloeistof Oliclinomel? Of kregen jullie ander vocht? Ik heb het idee dat ik erg veel last heb gehad van bijwerkingen. Hadden jullie ook zo'n diarree? Heeft één van jullie ervaring met homeopathie? Ik meende eerst dat ik een buikgriep of voedselvergiftiging te pakken had, maar als ik jullie verhalen zo lees lijkt het van mij ook sterk op HG. Hadden jullie ook zo'n last van jullie spieren? Ik kreeg mijn vingers niet meer recht. Ik heb al erg veel aan jullie verhalen gehad en ga ook een kijkje nemen op jullie site. Alvast bedankt!
Hoi, Het is niet raar dat je er nu pas last van hebt. Kan zijn dat het steeds erger werd met de zwangerschappen. Het kan dus zijn dat een volgende zwangerschap idd ook weer HG om de hoek komt kijken. Of je spijt krijgt van sterilisatie is natuurlijk heel persoonlijk. Ik zou eerlijk gezegd niet meteen kiezen voor sterilisatie bij de ks. Je bent dan nog zo bezig met deze zwangerschap dat je nog geen idee hebt hoe je kinderwens daarna is. Je kunt altijd nog voor een spiraaltje kiezen en even afwachten. En daarna steriliseren kan altijd nog (ook via minder invasieve methoden dan een operatie, zoek maar eens op essure). Ik kreeg alleen een infuus met vocht, verder niets. Wat ik kan vinden over oliclinomel is dat het een soort voeding is, had je wel een normaal infuus? Ik kreeg wel veel last van diaree en mijn darmen toen ik weer wat ging eten en mijn darmen weer werkten. Dat is wel normaal hoor. Maar het moet niet blijven, is het nu weer weg? Homeopathie werkte bij mij niet echt, maar ik ben niet naar een homeopaat geweest. Je zou ook acupunctuur kunnen overwegen, dat helpt bij sommige mensen wel. Spierpijn kan ik me niet herinneren, maar het klinkt niet zo goed wat je vertelt over je vingers. Wat zegt de arts? Succes verder! Hoop dat je wat aan de info hebt! Groetjes Rosa
Spierpijn kan ik me ook niet echt herinneren, maar je ligt natuurlijk heel veel en beweegt je niet zoals normaal. En door uitdroging kan dit ook volgens mij wel erger zijn? Ik zou die sterilisatie ook zeker niet direct met de keizersnede doen. Volgens mij ben je nu niet jezelf met al die hormonen in je lichaam. Lijkt mij daarom geen afweging op dit moment. Maar wie ben ik.. Sterkte!!
Bedankt voor jullie reacties. Vanmiddag ga ik even naar de huisarts, waar ik een goed contact mee heb, om wat dingen op de rij te krijgen. Ik vind het bijvoorbeeld ook raar dat in het ziekenhuis geen eenduidig beleid uitgestraald werd. Ze hebben bijvoorbeeld geen bloed geprikt en urine gecontroleerd bij ontslag. En is het normaal dat ik me nog zo brak voel? Het nadenken over sterilisatie stel ik inderdaad nog maar even uit.
Hmm, was je wel al vrij van ketonen? Dat zouden ze toch wel minstens moeten checken (kan de ha ook doen hoor). Bloedprikken werd bij mij ook niet bij ontslag gedaan, alleen bij opname (en dan meteen 10 buisjes oid). Dat je je nog zo brak voelt is heel normaal, je krijgt toch een behoorlijk klap van al dat spugen. Voel je je nu nog misselijk? Doe gewoon heel rustig aan en probeer goed bij te komen. Succes bij de ha! Laat je weten wat ie zei? @de rest: het Steunpunt HG magazine is af! Heb het gisteravond al aan een paar mensen toegezonden, maar had niet van iedereen het mailadres beschikbaar. Als je het magazine nog niet hebt gehad en je wilt wel, pb me dan even je mailadres! Ik zet hem vanavond ook online om te downloaden.
Ben bij de huisarts geweest. Zij kon niet veel zien, behalve dat mijn natrium te laag was en dat er rode bloedcellen in mijn urine te zien zijn. Ze wist niet zeker of ze alle gegevens van het ziekenhuis kon inzien wat betreft mijn urine. Morgenvroeg moet ik urine inleveren en bloedprikken en donderdag weer bij haar op controle. Ook wordt mijn B12 gecontroleerd. Tijdens de vorige zwangerschap heb ik injecties gehad. Vrijdag ga ik toch maar eens de gynaecoloog aan de tand voelen over het verloop in het ziekenhuis. Het is alleen jammer dat dat een gynaecoloog is die er net een maand werkt en mijn eigen gynaecoloog vervangt. Maar goed ik wil wel weten voor een volgende keer waar ik aan toe ben. Woensdag werd ik opgenomen en direct aan infuus gelegd met die Oliclinomel. Als ik daar de bijsluiter van lees op internet moet je dan gevolgd worden i.v.m. eventuele reacties. Ik ben sinds mijn galblaas eruit is gevoelig voor ei en ik heb het idee dat ik van dat infuus behoorlijk diarree heb gekregen en wat er dus met veel geweld in werd gepompt er aan de andere kant net zo hard weer uit ging. Ik zou 24 uur niet hoeven eten en ineens moest ik donderdagmorgen maar weer gaan eten. Ook zou bloed en urine gecontroleerd worden en dat is niet gedaan. Donderdag kreeg ik ook koorts en last van hartkloppingen terwijl ik dit niet eerder had gehad. En vrijdagmorgen mocht ik gewoon zonder pardon naar huis omdat ik eten had binnengehouden. Nu zullen jullie wel denken wat wil ze er mee bereiken door alles op te schrijven, maar ik heb het idee dat ik hier gewoon even mijn hart kan luchten omdat veel van jullie hetzelfde hebben meegemaakt. Het lijkt net of dat ze gewoon een beetje hebben gepapt en natgehouden.