rosao, ja als ik mijn man niet had . Weet niet zeker of t dezelfde assistente was. marieke: wat goed dat je dat gedaan hebt! Ik herken me ook wel wat in jouw verhaal, alleen viel de moeheid mee maar zat ik met mijn gewicht. En ik kan je vertellen; van sporten ga je je echt super voelen. Heel veel succes, ga je nog een bepaals soort programma doen ofzo?
@Marieke, ik herken het ook heel erg. Ik sukkel nu al 2 jaar met moeheid en vatbaarheid voor virussen. Ben ook helemaal doorgelicht bij een internist, maar helaas alleen vit D tekort gevonden. Dat is nu aangevuld, maar helpt niet erg. Heb ook ijzerproblemen gehad, dan helpen injecties wel maar ook maar tijdelijk. Wordt er echt gek van zo langzamerhand Qua werk zou je ook fulltime ouderschapsverlof kunnen overwegen? Dan heb je wel vrije tijd, maar hou je je baan en kun je later altijd nog definitief stoppen, plus dat je dan belastingvoordeel hebt (je krijgt een bedrag per opgenomen uur). Nou ja, just a thought! Hoop in elk geval dat ze bij jou wel wat vinden (dan kun je er ook wat aan doen!)
Ik zag vandaag dit berichtje: Steunpunt Hyperemesis Gravidarum • Toon onderwerp - Mijn verhaal tot zo ver Ik kreeg er echt kippevel van en tranen in mijn ogen. Dat dit nu nog steeds gebeurt en 'artsen' zo slecht omgaan met iemand... hoe kunnen we hier nou tegenop boksen?
hoi rosa. tjeetje wat een verhaal zeg onbegrijpelijk. Zit hier mee te huilen en voel alles even terug. Hoe het met mij verder gaat. naar omstandigheden gaat het aardig goed. Soms nog wel last van terugblikken van de afglopen jaar en dan heb ik zoveel spijt zoveel woorden komen me te kort. Des al niet te min heb ik mijn leven wel weer opgepakt het moet wel heb me meiden en man ook nog. September komt er ook al weer aan. rot maand. maar ja mee leren leven met een lach en met een traan. Ondanks alle ellende.
Hey Senna, heel veel sterkte de komende maand. Weet niet wat ik moet zeggen.... lijkt me zo heftig wat jij met je meedraagt. *knuffel* Hier gaat het nog steeds goed. Niet misselijk tot nu toe, ruik dingen al wel beter. Ben veel moe en heb gespannen borsten. Soms denk ik, als ik die symptomen allemaal zo goed voel moet ik toch ook misselijkheid voelen? Zou het me bespaard blijven? Pff, probeer er niet teveel aan te denken want het kan nog alle kanten op.
Heb je bij je vorige zwangerschap medicijnen ervaringen die goed gingen of in ieder geval verlichten? Dan zou ik die voor de zekerheid in huis halen.
Ik zou op tijd hulp inroepen van bij de huisarts/verloskundige als je last krijgt. Toen ik aardig wat last kreeg ben ik bij de huisarts langs geweest. Ik kreeg medicijnen en toen die binnen 24 uur niet hielpen moest ik de volgende dag ook weer urine brengen. Er bleken al uitdrogingsverschijnselen en de huisarts heeft toen direct actie ondernomen. Opname in het ziekenhuis, infuus en direct sondevoeding. Het hele proces werd toen heel snel in gang gezet. Hielp niet tegen de misselijkheid maar wel tegen afvallen en uitdrogen. Heel veel succes!!!!
Hoi Senna en miesje, ja ik heb direct toen ik wist dat ik zwanger was een gesprek gehad met de ha en doorverwijs naar de gyn gehad. Ha deed wel rare uitspraken en was niet begripvol (zie pagina's hiervoor). En de assistente gyn deed ook moeilijk over een gesprek met de gyn afspreken (zie ook pagina's hiervoor):x. Heb donderdag a.s. sowieso een afspraak met een gyn. Hopelijk heb ik daar wat houvast aan. Bedankt voor jullie reacties/tips.
Goed zo Deelight. Probeer desnoods onder controle bij de gy nte krijgen voor om de 14 dagen dan is de wachttijd mocht je misselijk worden nog aardig te doen.
Hey Senna, dat zal helaas wel niet lukken. 1 afspraak krijgen was al zo moeilijk. Misschien is de gyn zelf wel wat begripvoller.
vragen kan altijd. hele verhaal uitleggen enzo dat je vreselijk bang bent enzo. hoop echt dat je een begrip volle gyn krijg. naar welke ziekenhuis ga je?
Zo marieke je gaat er meteen vol tegenaan, goed hoor! Is het leuk, dat Zumba? Hoor er best veel over. Vandaag lijkt het of ik voor het eerst wat misselijk ben geweest. Maar ver weg. Op een of andere manier lijkt het of ik de nare geurtjes van de vorige zwangerschap weer ga ruiken. Hopelijk is dat geen slechte voorbode. Eetlust is nog wel ok. Op momenten dat ik die vlaag van misselijkheid voel ben ik soms bang, en andere momenten denk ik; ach het komt wel goed. En dat vind ik dan weer raar van mezelf. (ben trouwens wel grieperig dat kan ook meespelen) Het meest hoop ik dat de zwangerschap zelf goed gaat, ik wil dit kindje zo graag! Zelf had ik misschien niet durven kiezen maar nu het zover is kan ik niet wachten tot ik het kan zien spartelen op een echo oid.
Hoi allemaal, vandaag gesprek gehad met de gyn/verloskundige 2e lijns. Ging goed, eindelijk begrip. Bij eerste signalen mag ik direct medicijnen halen. Ik ga begeleiding krijgen van een psychotherapeut in deze richting, daarvoor wordt ik morgen of maandag gebeld. Als emesafene niet gaat helpen schrijft ze ook weleens primperan voor.... Meteen even ons hart gelucht over de telefoniste. Al mijn vragen beantwoord, en over 2 weken krijg ik een echo!!!!
Hey Senna, ja het begrip deed al zoveel! Werd erg emo!! Vorige keer begon de misselijkheid in deze week.... erg spannende week maar voel me tot nu toe erg goed. Gister een test gedaan om te kijken of ie wel donkerder werd want maakte me zo'n zorgen omdat ik me zo goed voel! Gelukkig was de streep dik vet.
Erg is dat he Senna, krijg je veel vervelende vragen/opmerkingen? Van mensen uit je omgeving of medici? (mag ook per pb hoor) Bij mij was het vooral de huisarts en assistente gyn deze keer. Mensen uit mijn omgevind waren vorige keer super begripvol omdat ze me zo ziek zagen....