Het kan wel ineens toch overgaan, bij mijn zoon begon het echt minder te worden in week 16! Natuurlijk daarna nog wel overgegeven. Maar niet meer hele dagen. Net gewogen, had ik nog niet gedaan en ik dacht dat ik wel een klein buikje zag ontstaan: ruim 3,5 kilo eraf had ik niet verwacht want ik doe echt mijn best om te blijven eten. Balen!
Oh veel succes dan vandaag met het kamertje! Ik heb me vanmiddag gewogen en ik zit weer op mijn voor-zwangerschapsgewicht. Dat betekend dat ik dus niks ben aangekomen maar ook niet meer ben afgevallen (en dat terwijl ik met 7 weken al ruim 10% van mijn gewicht kwijt was)
Hoi meiden, hier lijkt het ook iets minder te worden. 's Morgens met opstaan moet ik rennen naar de badkamer, maar zowel vandaag als gisteren de rest van de dag kunnen eten... Wie weet!
Hey meiden, zie weer veel nieuwe namen. Wens jullie allemaal heel veel sterkte! Liefs van een voormalig HG "slachtoffer"...Met een heerlijke dochter!
Dames, Hier gaat het nogsteeds goed met de primperan, erg fijn. Ik ben wel onwijs moe, slaap tot half 1 in een soort van narcose / coma ofzo. Niet wakker te krijgen, ik neem de primperan 20 tussen 4 en 7 uur smorgens. Smiddags wel wat doen in huis. Heeft nog iemand primperan op het moment en rij jij daar auto bij? Ik zou dat kwa sufheid aan het eind van de dag best aandurven maar vraag me af of het slim is. Verder heb ik nu iets geks, na zoveel weken nergens zin in hebben en spugen heb ik nu savonds enorme trek!!! Net alsof ik wat in te halen heb. Hoe gaat het bij de rest, hebben jullie ook goede dagen, ik hoop het zo want die HG is echt zo slopend. Hoop op goede dagen voor jullie allemaal.
heeh bloeme, in het begin toen ik op 3x20 primperan zat, stapte ik niet in de auto. Op een gegeven moment raakte ik gewend aan de primperan en merkte ik die sufheid niet meer zo. Toen durfde ik het wel weer aan. Ik liet ook altijd wel een paar uur tussen de medicatie en het rijden trouwens. En lekker inhalen als je dan trek hebt hoor!!!
hey meiden, ik voeg me hier eens bij... ben nu 7 weken zwanger, maar sinds 2 weken doodziek. Ons beebje is echt een wensbeebje, maar ondertussen zijn we ons al aan het afvragen of het niet beter zou zijn abortus te doen..... Ik droom van eten, heb honger, maar houd niets binnen (geen drinken, geen eten) reeds opname van 3 dagen achter mn rug maar heeft niets geholpen... Ondertussen ook al pijn aan mijn nieren.... ik wou dat het gauw over is, maar heb het bij allebei mn kindjes tot einde toe gehad, was het merkwaardig genoeg vergeten...
Ha nachtzon, ik begrijp je gedachten goed. Met 7 weken dacht ik ook; waar zijn we aan begonnen. Ik vroeg mijn man wat hij van abortus vond en hij moest er niets van weten, hij begreep me wel hoor en mijn wanhoop, maar hij wist dat ik er na een abortus nooit meer aan zou beginnen. En eigenlijk wilde ik dit kindje wel, maar die verschrikkelijke ziekte niet. Pas met 17 weken kwam er iemand met primperan op de proppen, mijn redding ik ben nu 22 weken en eindelijk kan ik simpele dingen doen in huis en loop ik niet meer nonstop te spugen. Heb jij in het ziekenhuis ook medicijnen gekregen? En hadden ze daar een hyperemesis protocol? Bij werkte rust als het beste medicijn, geen tv, geen bezoek, geen mensen die wat van me wilden, en mogen toegeven aan rust en op bed liggen en verder niets, meer kon ik niet. En moest ik of anderen ook niet van me verwachten. Mijn huisarts is ook super, ik kon ook zo naar een andere gyn in een ander ziekenhuis als ik zou wilen, het is dus belangrijk dat je iemand vind die je begrijpt, je kan doorverwijzen en die wat medicijnen met je wil uitproberen. Heel veel sterkte !
ze hebben een 5tal verschillende medicijnen in die infuus gespoten gehad, waarvan 3 tegen misselijkheid... verder vonden ze het vrij vroeg, maar hadden er wel alle begrip voor... moest het thuis wel kalm aandoen, maar dat zie ik nu niet echt met 2 kinderen... Ik ben sinds enkele dagen weer thuis en verlang terug naar de rust van het ziekenhuis...ik lg de hele dag te huilen en voel me enorm zielig... ik weet zelf niet meer wat te doen... primperan helpt me niet...
wow, wat een mooie beschrijving, voor mij voelde het als of ik helemaal gek ben... en nu zie ik dat ik toch normaal ben... ik ben serieus aan het huilen...
he jammer nachtzon dat die medicijnen je niet hebben geholpen hoe is het met je gewicht, ben je al veel afgevallen? Ik zat met 7 weken al op -10% van mijn startgewicht. Heb je mensen in je omgeving die voor je kleintjes kunnen zorgen? Het is moeilijk om de zorg uit handen te geven, maar eigenlijk kun je zo ook niet doorgaan. Een ander kan hen nu beter verzorgen als jij nu kan. Tenminste dat is wat ik mijzelf voorhield. Ik werd in de zomervakantie ziek en had mijn dochter thuis, dat vond ik ook echt niet leuk, ze ging heen en weer tussen de twee oma's mja, ik kon het gewoon niet. Het was echt een les loslaten en uiteindelijk hielp die rust me wel. Ik lag in een donker kamertje, helemaal stil, en alleen, dat had ik nodig. Valt er zoiets te regelen voor jou?
ik lig ook alleen op mn kamer, in't donker.... heb tenmnste vandaag ng niet overgegeven, wel last van zure oprispingen. Mijn kinderen zijn al 10 en 7 dus dat gaat al beter, ze komen smiddags nr huis eten stil hun boterhammen, kijken tv en vertrekken weer en tegen de avond, mijn ventje komt tegen half vijf, kindjes zijn dus dan maar half uurtje "alleen". Ze weten dat ze me met rust moeten laten en letten er wel goed op...ik heb morgen weer afspraak bij gyn, dan weet k wel wat verder gedaan... hoop dat ik niet weer opgenomen moet worden, want mn urine is erg donker van kleur en mn nieren doen pijn...
ach nachtzon.....die lui van kindje op komst komen uit de middeleeuwen. Er is al een flinke discussie over geweest. Ik hoef de link er niet voor te openen om te weten, wat voor achterlijke tekst daar staat. Inmiddels weet bijna iedereen wel beter. Je bent niet gek, je kindje is gewenst alleen het zo zwanger zijn dat is niet wat je wil natuurlijk. Door dat laatste kan ik me goed voorstellen dat je abortus in je hoofd hebt. Ik kan alleen zeggen dat ik me gelukkig prijs dat ik dat niet gedaan heb. Heb je maximale dosering primperan namelijk 3x20 mg? Heb je ook de site van steunpunthg.nl al gevonden? daar staat veel info over voeding, medicatie en andere tips. heel veel sterkte!!!
neee, die link is prachtig... echt waar... enneuh, ik neem primperan als siroop, maar t helpt niets... ik heb nu een lijstje met medic gemaakt en neem die morgen mee naar de gyn, desnoods testen we allemaal na elkaar emesafene en zofran of anti-reflux medicijnen zoals gaviscon, omeprazol, enz
Ik heb de zetpillen, door het vele spugen verteerde mijn maag niks meer en werden medicijnen ook niet opgenomen. Succes morgen met de gyn. Mijn dochter is ook van 2003 dus die gaat ook naar school.
Ik maak me nu klaar voor het ziekenhuis... denk dat ik weer teveeel hydrateerd ben, heb maar 1 keer deze morgen geplast en moet ng niet urine erg donker en mn nieren doen pijn... ventje wl het niet langer bekijken...
Succes en verlaat het ziekenhuis niet voordat je wat kunt eten of sondevoeding hebt. Sterkte meis, je bent in het ziekenhuis even op de beste plaats waar je zijn kan nu.
oooow wacht even....ik zie nu dat ik even in de war ben met een andere site en ik je tekst niet goed gelezen heb. Deze info is inderdaad helemaal goed!!!! is geschreven door een forumlid die hier ook nog regelmatig hier komt.