Grrr ja ik werd daar ook zo kwaad van, zei mijn buurvrouw: "ja dat weet je van te voren." En als je dan probeert uit te leggen dat dit wel even wat erger is als een beetje ochtendmisselijkheid ben je een aansteller. *zucht* maar dan is er nog dit forum he. Heel jammer dat je blij moet zijn met andere mensen die zich ook zo rot voelen, maar dan heb je tenminste mensen die je begrijpen en met adviezen komen waar je misschien wel wat aan hebt Sterkte!
Dit is zeker niet iets wat erbij hoort. Herken je verhaal helemaal. Wat voor medicijnen heb je nu gekregen? Ik ben nu 13 weken en heb sondevoeding. De misselijkheid is wel minder, maar nog steeds mindere dagen ertussen zitten. Maar overdag hoef ik geen medicijnen te gebruiken. Ook heb ik last van slecht slapen, vooral met die sondevoeding Dus kom op! Leuk dat je hier ook op het forum bent. We zullen je er proberen doorheen te slepen.
Precies! Mensen die roepen dat een 'beetje' misselijkheid erbij hoort... Grr :x Ik was ook heel blij toen ik van mijn oma hoorde dat zij het ook heel erg had. Daardoor durft niemand in de familie te zeggen dat ik me aanstel Vrienden snappen het ook niet allemaal. Soms erg vervelend, maar soms helpt het als ik ze herinner aan een stevige (buik)griep die ze hadden. Als ik dan vertel dat ik me zo iedere dag voel, al zoveel weken, dan piepen ze wel even anders. Je kunt het je van te voren gewoon niet voorstellen hoe het is en daardoor zijn mensen met weinig inlevingsvermogen erg vervelend
Ja dat stuit mij ook tegen de borst hoor .. Het hoort erbij dat kan je verwachten.. Ja beetje misselijkheid dat kan en dat hoort schijnbaar. Maar de hele dag door spugen tot het gal op is.. Nee dat hoort er echt niet bij. Gelukkig is er dan een forum waar je terecht kan.
Inderdaad! Hier word je tenminste begrepen en is duidelijk dat jij niet de enige bent! Vond dat persoonlijk erg fijn om te weten. Vooral in het begin voelde ik me erg eenzaam, maar hier kan je lekker mopperen, klagen en tips krijgen!
Net een kaassoufle gegeten! Hoop dat het binnen blijft.. Toch een kleine overwinning van vandaag. Warm eten blijft moeilijk. Hou meer van frisse dingen, zoals fruit, komkommer en tomaatjes. Wat eten jullie?
Ik heb nog steeds het probleem dat ik nergens trek in heb. Ik probeer het vooral heel mild te houden en makkelijk verteerbaar. Broodje shoarma is bijvoorbeeld een slecht idee Vandaag lekker pannenkoeken gehad en verder is wit brood geen probleem (dus stokbrood e.d. kan ook). Broccoli is erg lekker, mede door de hoeveelheid vocht dat er in zit. Verder vind ik pastas en soepen goed te doen. En, vreemd genoeg pizza en patat. Eten vind ik wel erg lastig. Vooral omdat ik meestal diegene ben die mag bedenken wat we gaan eten. Als je nergens trek in hebt is dat echt heel moeilijk! Ik hou dan ook een lijstje bij van de maaltijden die wel goed gaan. Op die manier kan ik makkelijker verzinnen wat we kunnen eten. Daarnaast ben ik dol op fruit, alleen net op de soorten die nu nog niet verkrijgbaar zijn
@Smartie1980: Een dikke proficiat met je dochter!! En zo goed dat je van die HG af bent! Ik ben nu 26 weken en al aan het aftellen Vandaag was een betere dag, heeeeel goed geslapen, gelukkig maar! Wel enorm last van zure oprispingen en van pijnlijke ribben!? Vind ik best wel raar. De baby ligt wel hoog maar was niet aan het stampen en toch pijn. Wsl komt het gewoon door de baarmoeder die tegen ribben drukt. Begin nu ook het gevoel te krijgen dat mijn buik onder serieuze spanning staat, mijn navel en de omgeving er rond voelen pijnlijk aan. Nu het hoort er allemaal bij he. Alleen blijven hopen dat de misselijkheid verbetert! Het is idd erg op hoeveel onbegrip je botst. Ik heb me dat toch een tijdje aangetrokken (toen ik thuiszat en hoorde van mijn chef dat er veel geroddeld werd op het werk over mij (we zijn met 3 zwanger en de andere twee voelen zich kiplekker dus ja) Ik kreeg er zelfs stress van omdat ik het me aantrok.) Tot ik echt dacht van, ach ontplof allemaal, ik heb al zo afgezien de laatste maanden en ga me nu niet slecht voelen door jullie. Mensen gaan altijd commentaar hebben en ben het wat beu daar energie in te steken.
Vanmiddag overigens emotioneel moment gehad. Mijn oma is 101 en echt een kanjer! Ze woont in Groningen dus kan haar helaas niet zo vaak opzoeken. Nu al helemaal niet, wat al genoeg emoties los brengt. Maar nou hoorde ik dat het wat minder met haar gaat. Op zich niet zo vreemd gezien de leeftijd. Alleen heeft ze mijn moeder verteld dat ze bidt dat ze lang genoeg in leven blijft om te weten of mijn kindje gezond ter wereld komt! Die lieve schat! Had direct tranen toen ik dat hoorde. Baal nu helemaal dat ik me niet goed genoeg voel om langs te komen! Zowel mijn moeder als ik vertellen haar dus maar dat de 20 weken echo een gezond kindje liet zien. Om haar toch gerust te stellen. Maar deed me wel wat hoor om te horen dat ik en de kleine de reden zijn dat ze nog even wil blijven leven. Want anders vind ze het zo wel genoeg...
Heftig verhaal Henrieke. Wel super lief van je oma. Snap dat je hier emotioneel van wordt. Kan het me zo goed voorstellen. Vanwege deze ziekte moet je soms belangrijke dingen missen en kun je niet zomaar even in de auto stappen en er heen rijden. Ik vind dit zelf ook erg moeilijk. Doordeweeks heb ik het vooral moeilijk.. Iedereen geeft z'n eigen ritme te pakken. M'n vriend en ouders werken en ik moet thuis de dag zien door te komen. Voel me dan zo eenzaam! En lig ik alleen maarvte huilen, zoals nu.. Herkent iemand ook dit gevoel? @Cos hoe gaat het nu met je sinds dat je uit het ziekenhuis bent. Slaan de medicijnen aan?
Liesje, nu voel ik me redelijk en weet ik de dag door te komen. Maar in het begin voelde ik me ook zo eenzaam thuis en lag ik ook veel te huilen. Het is vrij normaal dat je zoiets hebt.
Wat doe jij dan op zo'n dag? Mijn vader komt eind van de ochtend, dan kunnen we samen een filpmje kijken. Scheelt in de eenzaamheid. Het gaat al veel beter met me, hoef maar 1 tot 2 keer per dag over te geven en soms helemaal niet. Ook de primperan gebruik ik alleen nog maar 's nachts.. Dus probeer hier ook wat kracht uit te halen.
Ha meiden, wat vervelend dat jullie het moeilijk hebben met het alleen zijn en je dag vullen. Ik ben echt een doornroosje kruising einzelgangers type. Ik ben graag alleen en ik slaap als ik me ziek voel heeeeel erg veel. Ik kon wel 20 uur op een dag slapen. Dat deed ik ook heel graag omdat ze me vertelden dat slapen ook zorgt voor goede groei dus ik probeerde dat te compenseren omdat ik dus amper iets binnen hield kwa eten en drinken Andere mensen vond ik overigens vaak stinken (sorry!) of te druk. Ook lieve mensen die me wel leken te begrijpen bleven maar kletsen over de kapper, hun eigen kwaaltjes blehhhh kon ik echt niet tegen Laat mij maar lekker alleen in een prikkelvrije omgeving. Kan me voorstellen dat als je van een wat gezelliger/socialer type bent dat je dan maar alleen zit te wezen en daar word je ook niet vrolijker van. Dan ga je je bedenken wat je allemaal mist en niet kan doen, dat werkt niet opbeurend eh Wel goed om dan mensen te vragen die gewoon bij je willen zijn, niks bijzonders gewoon er zijn. Misschien is een man dan wel zo'n goed idee die hebben minder te vertellen hihi
Bloeme: Ik kon anders prima alleen zijn.. helemaal geen moeite mee. Overdag slapen lukt soms, begin steeds meer in dit ritme te komen, want anders slaap ik 's nachts niet meer.Maar als ik nu alleen ben, begin ik te piekeren en maak ik mezelf helemaal gek. Ik heb daarom wat afleiding nodig, al is er gewoon maar iemand bij die verder niets doet... heel raar. Voel me vandaag wel goed, beetje weeig, maar nog niet hoeven over tegeven. Het kommetje cornflakes en een glas appelsap zit er in. Nu me maar eens aankleden....
Ik kan idd ook primaalleen zijn, alleen als ik ziek ben weer wat minder. Terwijl ik idd iedereen vond stinken of te druk. Eerste bezoek kwam ook pas een maandje geleden. Ik kon alleen tv kijken. Iets anders ging niet. Je went aan het alleen zijn en weinig doen. Als ik huilde was het vooral omdat ik me zo beroerd voelde. Je eerste zwangerschap stel je iets anders voor Nu kan ik oa op de laptop met mn vriend chatten, dat is wel fijn. Toch het idee dat we de dagelijjse dingen kunnen bespreken.
Ja het gaat redelijk .. Daar is het dan ook mee gezegt het eten gaat echt moeizaam. Ben heel misselijk en probeer ook echt me in te houden om niet te gaan spugen. Het reflex is wel wat afgenomen door de pillen. Maar ik voel me nig niet jofel hoor bah. Henrieke kan me voorstellen dat dat emotioneel is. Peowh wat een leeftijd ook zeg ! Bloeme ik snap het stukje alleen zijn wel alhoewel ik nu liever alleen ben, Kan ik me de huilbuien wel voorstellen. Die heb ik ook welleens gewoon omdat ik het zo zo zat ben allemaal.
hoi nog niet teruggelezen, want ik wilde niet teveel aan hyperemesis herinnerd worden. vorige zwangerschap heb ik de hele zwangerschap gespuugd en de eerste 20 weken, ben ik 5x opgenomen in het ziekenhuis Zoals het er nu naar uit ziet, ben ik zwanger. Een grote verrassing, want was nog niet gepland. Maar wel heel leuk hoor. Nu hopen dat ik niet ziek ga worden.!!! Ik ga deze week maar bellen voor een vroege echo, want mocht ik ziek worden dan wil ik geen dag teveel rondlopen mocht het niet goed zitten. Dat klinkt misschien hard en nuchter. Maar laten we maar het beste ervan hopen.
je moet de bbu code ofzo plakken in je handtekening bij gebruikersinstellingen. hoop dat het dan lukt.