Och meiden, misschien maak ik er een te groot ding van. Maar mijn baby van nu tien weken wil alleen slapen tegen mij aan. Dag en nacht. Overdag gaat hij dus, na een poging in zijn wieg of wandelwagen (soms lukt het een half uurtje, soms helemaal niet), in de draagdoek. En sinds een nacht of vier slaapt hij 's nachts dus ook niet meer in zijn wieg. Zodra ik hem erin leg gaat hij huilen, of driftig op zijn hand sabbelen, of zijn armen en benen maaien. Ligt hij tegen mijn borst dan slaapt hij lekker. Maar zodra ik opzij schuif wordt hij binnen een paar minuten wakker. Ik heb geprobeerd: inbakeren maar hij krijst dan, alle typen speentjes maar hij begrijpt ze niet. Mijn pink vindt hij okee (maar die van mijn partner niet) voor een tijdje maar dan zit ik nog aan hem vast. Eigenlijk voldoet alleen mijn borst. In de praktijk zit hij nu dus vele uren per dag en nacht op mij. Een plakbaby. Al weken maar het wordt steeds erger. En ik houd best van knuffelen maar dit is me teveel. Ik heb daarbij ook een dochter van nog geen twee, waarmee ik niet alles kan doen door de draagdoek (stoeien, optillen, in bad doen). Een week geleden huilde hij ook nog veel en was hij 's avonds soms vele uren aaneen wakker. Een bezoek aan de manueel therapeut heeft dat gelukkig opgelost. Maar hij is dus nog aanhankelijker geworden. Mocht hij overdag in bed slapen dan duurt het vaak een half uur, soms drie kwartier. Dan is hij snel weer moe. En hij wil steeds drinken, vaak iedere twee uur. In de draagdoek slaapt hij vaak urenlang, zodat er drie a vier uur tussen de voedingen zit. Dus draag ik hem vaak: hij uitgerust en mijn borsten even onaangeroerd. Sinds een paar dagen went hij een half flesje per dag aan flesvoeding. Zodat ik hem over een tijdje afentoe een paar uur kan uitbesteden. Misschien moet ik het loslaten. Want hij groeit goed en is nu tevreden. Maar ik ben geen 24/7-plakmoeder. Wie heeft dit ook meegemaakt? Wanneer ging het over en ging je kind minder drinken, slapen in eigen bed? Ging dat min of meer vanzelf of moest je er veel energie in steken? Heb je nog tips? De manueel therapeut denkt dat hij het ook verder kan verbeteren maar de volgende afspraak is pas over twee weken. Ik word zo moe en wil zo graag af en toe mijn eigen lijf even voor mezelf.
Hoi! Je verhaal is heel herkenbaar, al heeft het hier niet zo lang geduurd! Op een gegeven moment wilde mijn dichtertje wel op een voedingskussen liggen met een hoes erover, en kon ik haar zo even in de box leggen, waarschijnlijk voelde dat meer geborgen dan plat op een ondergrond. Toen is mijn moeder een nachtje komen logeren, zodat ik eens meer dan 3 uur per nacht kon rusten, en toen ze bij mijn moeder in bed in slaap viel, op haar kussen, heeft mijn moeder haar in het ledikant gelegd, en ze sliep! Misschien kwam het omdat ik er toch niet was, en ze dan het ledikant prima vond,m of misschien omdat mijn moeder heel zelfverzekerd handelde, ik weet het nog steeds niet... wat ik wel heel erg herken, is het druk maaien met de handjes. Mijn dochtertje sloeg zichzelf constant wakker en sliep daardoor ook niet en huilde alleen maar. Ik ben toen haar handjes vast gaan houden naast haar hoofdje. Na heel kort een paar keer te wurmen, ging ze haar hoofdje draaien naar een fijne positie en ze sliep! Dit heb ik een paar weken moeten volhouden, en nu slaapt ze prima! Inbakeren mocht ik ook niet ivm, haar heupjes, maar het vasthouden van de handjes vond ik bij nader inzien fijner. Het geeft ook een geborgen gevoel en ze vallen in slaap met jou erbij. Ik zou zeggen: probeer het eens! Ik weet hoe het is, en voel je niet schuldig dat je er soms geen zin in hebt! Het is gewoon hartstikke vermoeiend! Natuurlijk wil je je kindje knuffelen, maar 24/7 is gewoon teveel. succes!!
Wat hier hielp; Handjes vasthouden Slaapzakje aan tegen het omdraaien (dat ging toen niet meer zo makkelijk) 1 Knuffeldoekje of knuffeldiertje geven. Ruikt/voelt vertrouwd en als je die voor het slapen tegen je aan wrijft, ruikt hij lekker naar mama. Hier hielp het wel, maar was het een kwestie van uitzingen. Duurde een paar weekjes.
Wat grappig, ik heb een baby die momenteel tegenovergesteld is.. slaapt heerlijk alleen, kan zichzelf lang vermaken en is absoluut niet eenkennig. Soms ook wel jammer dat ze me niet wat meer nodig heeft ach ja, het zijn toch vaak fases. Ik ben wel de enige die haar heel snel kan troosten
@ Missmara: zo was mijn dochter ook. Toch wel ideaal hoor @ anderen: dank voor jullie snelle antwoorden. Handjes houden probeer ik wel. Soms werkt het. Maar dan nog slaapt hij een half uur. En als ik alleen met beide kinderen thuis ben heb ik er geen tijd voor om een half uur met hem in de slaapkamer te zijn. Mijn dochter kan er niet bij want die maakt teveel lawaai. 's nachts ligt hij inmiddels in een slaapzak. Ik dacht, dan voelt hij minder dat ik hem verplaats want het blijft lekker warm. Maar helaas. Doekje met mijn geur zal ik nog eens proberen. Heb jullie het ieder slaapje opnieuw netjes in hun bed geprobeerd? Ik kan dan soms niet opbrengen. Zie er zo tegenop.
Ik had inderdaad ook niet de wilskracht om het steeds weer te proberen, maar eigenlijk is dat wel het beste. Het was voor mij ook een openbaring toen ze op het cb zeiden dat ik haar best even mocht laten huilen. Wilde ik eerst absoluut niet, maar na een tijdje merkte ik dat ze zichzelf soms in slaap huilde en pakte ik haar alleen nog op als ze echt ging krijsen. Het huilen werd toen steeds minder, tot ze overdag bijna zonder mopperen in slaap viel...
Laten huilen kan ik ook niet goed. Ik wordt helemaal opgefokt en mijn dochter schrikt er ook erg van. Bovendien gaat zijn huilen heel snel over in krijsen. Maar misschien moet ik het toch maar eens laten gaan als het echt alleen bij huilen blijft.
ja, ik was ook verbaasd hoe snel ze eigenlijk stil werd, omdat ik ook al snel dacht dat ze echt overstuur was, maar ze eigenlijk gewoon zichzelf een beetje in de weg zat omdat ze moe was.
Hier ook een sticker! Na 12 wkn werd het beter en nu met 14 mnd is het een heel zelfstandig, ondernemend jongetje. Eenkennig is hij nooit geweest, heb m nog nooit huilend achtergelaten bij de oppas. Hij heeft echt zoiets van, als het volgens mama goed is, is het goed. Veilig gehecht dus. Aan de borst in slaap vallen doet hij nog steeds. Ik voedde liggend en sloop dan weg. Doen we nog steeds zo. Ik op mn zij, hij op zn zij. En dan rolde ik hem zachtjes naar zn buik, even mn hand op zn rug, babyfoon aan en dan weg. Buikslapen deed hier ook veel goeds. Op de rug werd hij gewoon van de reflexen weer wakker (moro-reflex). Ook uit de draagdoek slapend wegleggen lukt hier, maar weer: wel op zn buik. Ook wel logisch, op hun rug liggen alle kwetsbare organen natuurlijk bloot. Kan die sabeltandtijger zo bij! En al leven die beesten natuurlijk allang niet meer, het instinct van een babytje is toch nog daar op afgesteld. Laten huilen nooit aan gedaan, ik geloof niet in slaaptraining Connected Mom: Four Lies Sleep Trainers Tell You (And One Truth They Won't!)
@Madelein, ik heb het niet volgens een methode gedaan en zoals ik al zei, ik vond het ook niet prettig om haar te laten huilen. Maar sommige kindjes zitten zichzelf gewoon in de weg als ze moe zijn, en gaan dan wat piepen. Dat wil niet zeggen dat je ze gewoon laat liggen als ze overstuur zijn. En ik had ook geen kindje dat ik weg kon leggen als ik haar in slaap gewiegd had, dan werd ze gewoon weer wakker en begon weer te huilen. Ik heb er een heel rustig kindje aan overgehouden toen ze eenmaal in haar bedje sliep.
Mijn zoon was ook een echte plakkerd. Ik heb vanaf een week of 6-7 wel geprobeerd om hem elke keer in zijn bedje te leggen. Savonds liet ik hem wel vaak bij me in slaap vallen, maar dat ging wel vaak vooraf aan een huiluurtje. Dan ging hij na de laatste voeding naar bed. Langzaam maar zeker ging het steeds beter en ging hij langer dan 3 kwartier per keer slapen. Laten huilen heb ik ook niet gedaan. wel ooit geprobeerd, maar hij geeft niet op. Hij bleef goed 3 kwartier aan 1 stuk krijsen. Dat heb ik 1 x gedaan en mezelf gezworen nooit meer te doen. Nu laten we hem nog steeds niet echt huilen. Een paar minuutjes hoogstens, zodat hij leert dat hij niet bij elke kik aandacht krijgt, maar we zijn er wel vrij vlug bij en kan niet zeggen dat hij er al misbruik van maakt. Hij laat gewoon heel duidelijk merken wat hij wil.
mijn zoon heeft de eerste drie maanden van zijn leven bijna altijd in de draagzak op mijn buik geslapen overdag. snachts bakerden we hem in, en dan voelde hij zich ook prettiger. hij wilde het liefste heel veel bij ons liggen.. maar het is vanzelf minder geworden.. met een maand of 5 sliep hij al zijn slaapjes in zijn bedje, en nu mag ik blij zijn als ie langer dan 30 seconde bij me op schoot zit .. verlang ik toch weer terug naar die plakbabytijd!
Mijn dochter huilt zichzelf soms ook in slaap, is al vanaf dag 1 zo.. als we ernaar toe gingen werd ze juist overstuur, dus we laten haar maar. Vaak is ze binnen 5 minuten in slaap, zo niet, dan troosten we haar natuurlijk wel
Dit is zooo herkenbaar! Hier sliep ze de eerste 4 maanden ook altijd in de draagdoek. Ik probeerde op den duur niet meer om haar in haar bedje te leggen, want daar werd ik zelf zoo verdrietig was. Ik kan het me nog beeldig voorstellen, op haar kamertje, haar wiegen, troosten, haar proberen in slaap te krijgen, maar ze bleef maar huilen. Met 4 maanden ging ze naar de creche. Daar sliep ze vanaf de eerste dag heel erg goed. Thuis is het nog enkele maanden erg moeilijk geweest, maar dan is het stilaan wat gebeterd. Vanaf ongeveer 10 maanden is ze overdag veel gemakkelijker gaan slapen. EN NU, sinds begin deze week, slaapt ze bovendien ook nog eens heel de nacht door, van 7 tot 7. Ik heb eigenlijk dus geen tips voor je... Hier is het vanzelf gebeterd (met misschien wat hulp van de creche...)
Hier ook ruim 3 maanden een plakkertje gehad. Toen vond ik het soms zo vervelend. Nu mis ik het! Hij sliep vanaf 3,5 maand ineens wel in zijn eigen bedje. Eerst hazenslaapjes van 45 minuten en nu ineens 2 lange slaapjes. Ik denk dat je het het beste los kunt laten en er proberen in mee te gaan. hoewel ik snap dat dit erg lastig is met nog een kindje. Het is een fase die je kindje nodig heeft.
Dank voor jullie opbeurende woorden allemaal. Dat had ik nodig. En... het heeft zeker geholpen! Ik heb jullie adviezen bij elkaar genomen, even gehusseld, en er wat uitgepikt. Sommige dingen had ik al eens geprobeerd, andere nog niet. Maar de nieuwe combi is succesvol (misschien zolang het duurt)! Ik heb wel wat tijd nodig om hem te laten inslapen dus het zal niet altijd lukken als ik alleen ben met mijn beide kids. Maar dit doe ik nu: hij gaat in een lekker zachte slaapzak, we doen gordijnen dicht, ik loop een paar minuutjes met hem en zing steeds twee regels van slaap kindje slaap. Dan leg ik hem in bed op zijn buik (liever op zijn rug maar dat lijkt echt minder succesvol). Ik wrijf over zijn rug tot hij licht in slaap is. Hij huilde wel, maar meer protesteren. Normaal zou ik hem dan al oppakken, nu dus niet. Het was ook eigenlijk niet erg. En o ja; het naar mama ruikende doekje erbij! Ik rommel dan nog wat in de kamer en dan ga ik. Hij slaapt dan drie kwartier, korter als er een hard geluid is waarvan hij schrikt. Dit werkte gisteravond, en vandaag overdag. En vannacht heeft hij ook bijna de hele tijd in zijn bed geslapen, behalve toen ik met hem in mijn bed in slaap was gevallen. Ik vind dat buikslapen wel eng. Hij kan wel zijn hoofd 'dansen' van links naar rechts. Maar ik vind het matras wat zacht, zijn neusje ligt er een beetje in. Aan de andere kant is dat ook zo als hij drinkt aan de borst en dan ademt hij ook rustig door. Ik kreeg de tip de dat de Bugaboo een airosleep heeft. Die ga ik straks op zijn bed doen, maar het voelt zo ruw. Maar ja, als het veiliger is voorlopig maar even zo. Zuigbehoefte lijkt op de buik minder aanwezig en drinken pakt hij zowaar weer redelijk op naar de drie uur. Dus minder frequent en ik blij.
Wat fijn dat je een manier gevonden hebt! Het is per kindje weer even uitzoeken natuurlijk. Hopelijk zet deze trend zich voort!
Wil de kleine gewoon graag bij je zijn of huilt hij ook als je hem neerlegt waar je bij bent... Dan zou ik toch verder gaan kijken. Ik heb na 2,5 maand prutsen een osteopaat ingeschakeld bleek mijn dochtertje Kiss syndroom te hebben (scheef staande nek en/of rugwervels) waardoor liggen gewoon domweg pijn deed. Hier ook 2,5 maand in de draagzak geslapen of op mijn buik terwijl ik half rechtop in mijn bed sliep. Was de enige manier om rust te krijgen.
@ Happyglow: ik ben inderdaad verder gaan kijken. We zijn nu twee keer bij een manueel therapeut geweest. De eerste keer was er meteen een forse verbetering: het huilen in de avond was in één keer voorbij. Het slapen is sindsdien met ups en downs gegaan. En dat kost me zoveel energie... ik kan sommige dagen wel huilen van ellende. tot de middag gaat het redelijk maar daarna is het niets meer tot laat op de avond. Hij is niet steeds chagrijnig hoor maar ik zie dat hij erg moe is. Maar in de draagdoek valt hij inmiddels nauwelijks meer in slaap en in de wandelwagen slaapt hij heel licht. Vandaag ben ik begonnen met wat veranderingen in het ritme ( inmiddels viel hij meestal aan de borst in slaap, dat heb ik nu weer gebracht naar direct na wakker worden), en sowieso iets meer regelmaat (moeilijk want daar ben ik niet heel erg van). Wie wil zijn ervaringen delen over: - de doorwerking van de behandeling van de manueel therapeut: hoe verliep het de weken erna qua ups en downs? - hoe gingen jullie om met 'voeden na wakker worden' als je kind steeds maximaal een uur slaapt? Hij krijgt nu ongeveer om de twee uur de borst hierdoor. - Het schijnt dat hij door de voorspelbaarheid binnenkort langer zal gaan slapen. Is dat zo? Jullie begrijpen het al: heb opnieuw wat steun nodig, ben zo verdrietig en voel me gegijzeld door mijn eigen kind...
Ik kan alleen reageren op het voeden. Mijn kindje sliep bijna nooit tot aan de vlgd voeding, en nu vaak nog steeds niet. Ik ben op een gegeven moment echt op tijd gaan voeden, werd er niet happy van om de voedingen zo kort op elkaar te geven, en had het idee dat er dan helemaal geen ritme meer was. Dit gaf mij wat meer rust, en had het idee dat dit ook goed was voor mijn kindje. Wel geef ik als dat zo beter uitkomt, de voeding een half uur eerder, of wat later als hij wel nog lekker slaapt. Meestal tussen de 3,5 en 4 uur. Heel veel succes en een dikke knuffel.