Onze kleine meid is al even onder behandeling bij de fysio, eerst omtrent haar voorkeurshouding en daarna ging het eigenlijk over in het trage ontwikkelen. Ze is nu 11 maanden en kan wel zitten, maar niet zelf van zit naar lig of andersom. Vorige week heeft de fysio geconstateerd dat ze hypermobiel is en dat ze daardoor dus wat te weinig kracht heeft om bepaalde dingen al te kunnen doen. Nu slaapt uk sinds vannacht op dr buik, maar draait wel goed haar hoofdje naar rechts of links hoor. Dus op zich maak ik me hier niet superdruk om, zeg ik nu . (deed ze eerder al wel, maar niet 's nachts ) . Maar ik vroeg me af of er meer moeders zijn met hypermobiele kindjes en wat hun ervaringen zijn hierin? Ik weet dat hier ook nog verschillende gradaties in zijn hoor...maar vroeg me af of ze toch alle stappen (tijgeren/kruipen/zitten/staan) nog in de "normale" volgorde volgen of zijn ze dan juist geneigd om een stap over te slaan?
Zoontje is net als ik hypermobiel. We hebben wel de leuke versie Nooit pijn of ergens last van. Ikzelf heb op redelijk hoog niveau gesport waarbij enkels omklinlen en spierscheuringen nogal vaak voorkomen maar nooit iets meegemaakt. Je kan mij en zoontje gewoon alle kanten opplooien. Slangemensen zijn we. Als hij het karakter had ging hij op ballet. Wel ook een trage ontwikkeling. Tijgeren 11 maanden. Zelfstandig van zit naar lighouding en andersom met 11.5 maanden. Kruipen met net 1 jaar. Lopen met wandelwagen 15 maanden. Zelfstandig lopen met 22 maanden. Hij zou alles eerder gekund hebben maar was gewoon heel onzeker. Hij moet gewoon veel meer kracht zetten dan iemand die niet hypermobiel is en hierdoor kan je ook sneller vallen. Uit angst hierdoor en verminderde kracht ging die ontwikkeling langzamer. Een glijbaan bijvoorbeeld durfde hij pas af toen hij 3 jaar was. Springen van een stoepje heeft ook heel lang geduurd. Wat hier heeft geholpen was peuterturnen met een fysiotherapeut. Je kan eens navragen of uw fysiotherapeute dit ook doet voor als je kindje wat ouder is. Hier kon dit vanaf 2 jaar en dit heeft veel gedaan met zijn zelfvertrouwen. Nu is hij 5 jaar en ik heb serieus verschillende keren de vraag gehad of het geen kwaad kan van de manier hoe hij zit en beweegt. De logopediste had beetje angst dat hij zijn been of arm zou breken Hij is dus extreem soepel. Kan geen seconde op een normale manier stilzitten. Stilzitten kan hij helemaal niet maar qua echte jongensdingetjes is hij heel rustig en afwachtend geweest. Pas sinds een halfjaar is hij een stuk ruwer geworden. Wel gaan we in de herfst de kleine motoriek laten nakijken en zo nodig behandelen bij de fysiotherapeute zodat hij daar geen achterstand in gaat hebben als hij het jaar erop naar groep 3 gaat. En we moeten de voetjes in de gaten houden. Echt platvoeten. Vorige week nog bij de fysio geweest en zoals het er nu uitziet hoeft hij geen steunzolen.
Hier ook hypermobiel, we zijn daarvoor bij de kinderfysiotherapeut. Beide kinderen ontwikkelen zich goed maar langzamer dan gemiddeld. We zijn nu bezig met krachtoefeningen om de hypermobiteit op te vangen.
ikzelf heb plaatselijk ook hele flexibele stukjes en daar ook problemen mee met name mijn polsen en handen die functioneren op spieren en pezen. Het is bij mij zeker dat er artrose in gaat komen, iets wat makkelijker komt bij hupermobiliteit. Ik heb al artrose in mijn rug en peesproblemen in mijn handen door de rolstoel en krukken. Let daarop als een hypermobiel iemand lang tijd met krukken gaat lopen. Polsen buigen heel (te) makkelijk dan. Maar wat ik jullie vooral mee wil geven is dat schrijven heel veel kracht kost omdat mijn vingers ver kunnen buigen moet ik hard knijpen op een pen. Stelregel bij flexibel handen hoe dikker het schrijfwaar is hoe beter en makkelijker het gaat .. check foto's... en ik schrijf nu gewoon ik forceer niets. Bekijk bijlage 577136 Bekijk bijlage 577137
Bedankt voor de reacties, wow dat is idd kracht zetten op die pen zeg...zo erg heb ik het zelf gelukkig niet. Wel regelmatig ontsteking in mijn schouder en loop zelf al mijn halve leven bij de fysio ...ik heb dus wel de pijnlijke versie. Hoop niet dat uk die overneemt, maar het is natuurlijk wel zo dat we het bij haar nu al weten en daar verder dan ook rekening mee kunnen houden. En het daarmee dan ook in lichte mate zal zijn en niet erger wordt.
Vriendin van ons is zelf hypermobiel en dochter 1 ook, 2 lijkt t ook te zijn. Bij de eerste hebben ze een soort spelenderwijs gerichte krachttraining gedaan afgestemd voor haar leeftijd uiteraard. Bij hun moeder schoot er namelijk vanaf jongs af aan al van alles uit de kom bij t minste geringste en veel pijn rondom gewrichten nu ze in de 30 is. Dus voor die kleine probeerden ze op die manier de boel er omheen wat te verstevigen zodat dat wat beter op zn plek bleef. Als de banden t niet doen, moeten de spieren t opvangen.