Ervaar jij jou zwangerschap als iets heel spannends? Waar de zenuwen en angst door je lijf gieren? Doordat het al zo vaak mis is gegaan, of doordat je bloedingen hebt? Of ben je gewoon heel erg ziek en zit je op standje overleven? Laten we elkaar een hart onder de riem steken. Het gaat niet om klagen, het gaat niet om wie het het zwaarste heeft of wie het ergste is.. Verdriet is verdriet, angst is angst, pijn is pijn.. en dat mag ook wel eens verteld worden. Ik vind 1 ding heel belangrijk in deze club, we behandelen elkaar met respect.. Ook al denk je misschien: Goh jij hebt het toch echt niet zwaar? dan nog respecteer je elkaar.. Ik hoop dat deze groep een kleine uitweg is voor vrouwen waar de omgeving ons niet begrijpt en soms goedbedoelde maar oh zo nietszeggende of kwetsende opmerkingen kunnen maken. Let wel.. door een groep te maken zoals deze.. ga je wel veel heftige verhalen horen, laten we dus ook positieve verhalen delen voordat we allemaal nog banger raken..
Hey eiffel Dit lijkt me een hele fijne groep. Ik sluit graag aan. Ik heb nog geen positief verhaal, maar 3x is scheepsrecht toch... laten we hopen op een goede afloop. Heb 5/8 mn eerste echo en zie er echt heel erg tegenop... Liefs
Welkom!!! Spannend Miss86.. ik leef helemaal mee.. ik heb dan ook weer een echo.. met 9 weken.. zie er als een blok tegenop nog steeds.. de vorige keer was het hartje met 8.3 gestopt.. we weten dus hoe je je voelt! Laten we elkaar steunen!
Hee bij mij de eerste keer oook met 8+3. Ik krijg een hele vroege echo ivm bbz vorige keer. Ga er maar vanuit dat er nog niks te zien is dan valt het altijd mee.
precies dat had ik mij ook voorgenomen.. ik was dus echt verbaasd dat alles klopte.. maar nog steeds kon ik geen opluchting voelen.. ik ben steeds bang dat het dan de volgende echo mis is.. zucht zo vermoeiend die gedachtes
Bah... overmorgen een 9 weken echo en ik ben schi*tzenuwachtig..letterlijk dus he.. wanneer ik er aan denk reageert mijn lijf er gewoon op .. Dus ik probeer er maar niet aan te denken.. helaas heb ik weinig afleiding omdat mijn werk doodsaai is en zo kruipen de uurtjes voorbij. Nog twee nachten slapen, maar mijn god wat zie ik er tegen op. Ondertussen probeer ik mij maar kalm te houden met het idee dat ik er toch echt niks aan kan doen.. Ik zou toch gewoon moeten wachten, die kamer binnen moeten lopen, mij weer op dat zelfde bed moeten plaatsen, de gel moeten voelen en dan.. blijft het stil of.. klopt het hartje.. gadverdamme zeg.. deze week is zo moeilijk.. gewoon omdat het hetzelfde termijn was als de vorige keer. Wellicht iemand goede zen / meditatie tips..