Haj haj Ik weet niet of ik er iets aan ga hebben, ik zit er tot nu toe nog midden in en kan er nog niks van zeggen. Ik heb nog altijd angsten, straatvrees en slik/stikfobie maar de zware aanvallen heb ik gelukkig even niet meer gehad. Dat was in okt voor het laatst. Het gaat dan ook heel erg op en neer zeg maar. Het is moeilijk uit te leggen wat cognitieve therapie is. Het is ook terug te vinden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Cognitieve_therapie Kan me eigen folder niet meer vinden
Na de dood van mijn moeder (4 jaar geleden) heb ik er ook erg last van gehad, kreeg vaak last van hyperventilatie. Alleen mijn nachtmerrie kwam echt uit, ik kreeg dus kanker. Alles is nu wel weg door chemo en operatie. Maar ik heb 50% kans dat het terug komt en als het terug komt kunnen ze niks meer voormij doen. In november had ik mijn laaste chemo en nu besf ik eigenlijk pas wat er allemaal is gebeurd en ik leef elke dag met angst, elke pijntje wat ik voel denk ik aan kanker. De ergste scenario's gaan dagelijks door mijn hoofd. Vanmorgen ben ik naar mijn huisarts gegaan en ik heb verwijs brief gekregen voor de pscygoloog. Hopelijk kan zij mij helpen, het een plekje te geven en leren om te gaan met de angsten en depresies.
Ik heb ook cognitieve gedragstherapie gehad, maar ik kan je ook niet uitleggen wat het is. Ik heb het helemaal onder controle nu. Het blijft een zwak punt maar het beperkt zich tot nu toe tot een adrenaline stoot. Na mijn bevalling bijv. moest ik gehecht worden, maar op een beetje een rottige plek. Toen zij de verloskundige dat de gyneacoloog zou kijken of het misschien onder narcose moest. Dan gaan bij mij de alarmbellen rinkelen zeg maar. Want narcose betekent misschien wel misselijk worden. Maar ik raak niet volledig in paniek dan, maar ik krijg er wel even de rillingen van. Dat is wel anders geweest hoor. Ik accepteer het nu volledig, het hoort nu eenmaal bij me.
Hefitg hoor *knuf* Hoop dat ze iets voor je kunnen betekenen. Ceylon: Fijn van iemand ervaring te horen over die therapie. Ik weet dat het nooit weg zal gaan, ik ben er mee opgegroeit en het zal inderdaad ook altijd een deel van me zijn. Maar er mee om kunnen gaan zal toch inderdaad wel heel fijn zijn. Dat mijn verstand boven mijn gevoel staat en blijft staan.