Hey dames! @Mia; ja, dat dromen dat herken ik. Ik heb gisteren ook ZO raar gedroomd! Ik droomde dat ik in het zh was en de behandelkamer al inliep terwijl er nog iemand anders werd geholpen. Ik ging rustig naast het gordijn op een stoel zitten. Toen bedacht ik me dat t toch wat raar was en ging weer naar de wachtkamer terug. Toen de vpk me op kwam halen zei ze dat ik me maar moest voorbereiden omdat de arts erg boos was. Ik kwam die kamer binnen en daar zat een heel commitee mensen aan wie ik "verantwoording" af moest leggen. Echt heel vaag allemaal!!! Toen werd ik wakker..... wat een raar verhaal he??? Kan me alleen ook herinneren dat ik in die droom steeds moest huilen; tenminste...er kwamen tranen uit mijn ogen, maar ik huilde niet echt. Wat je allemaal niet kan dromen he! Vandaag nog wel even in het echt de traantjes laten lopen. Mijn moeder belde om te vragen wat ik nou met mijn verjaardag doe (wanneer ik t vier enzo). Daar had ik t al een paar keer met hypoman over gehad, maar we waren er nog niet echt over uit. Meestal vieren we t samen (hij was laatst jarig en ik over een paar weken) in de tuin met vrienden en familie, maar ik heb er dit jaar echt ZO GEEN ZIN in! Bovendien valt t zo ongeveer samen met de testdatum van straks. En verder....... ik wil gewoon niet jarig zijn. Ik wil geen 32 worden en nog steeds geen mama zijn. Ik wil niet steeds maar een oudere moeder worden. Ik wil niet mn verjaardag vieren met vrienden die allemaal óf kinderen hebben, óf zwanger zijn. Ik wil gewoon niet jarig zijn. Dus nu ff bedenken wat ik dan wel wil & das nog niet zo makkelijk met al die hormonen in mijn lijf. Ik begin trouwens een behoorlijk beurse buik te krijgen van het prikken. Die Menopur is best een aardig spuitje wat erin moet. Op zich doet t prikken niet zeer, maar t is best veel vloeistof. Van binnen begint t al een beetje gespannen aan te voelen. Ik ben benieuwd wat daar allemaal gebeurt. Kennen jullie dat rare gevoel van niet kunnen zien wat die hormonen van binnen allemaal doen. T voelt zo dat je er zelf geen controle over hebt...vind ik best eng! Zo, genoeg hersenspinsels van Hormonenhypo! XXX Hypo
Hypo, je gevoel wat betreft je verjaardag is zooooooo herkenbaar! Ik had precies hetzelfde vorig jaar: werd ook 32, ook tijdens de behandeling, en had er ook absoluut geen zin in. Heb uiteindelijk alleen de familie en een enkele vriendin laten langs komen op de koffie 's middags. We zijn 's avonds gezellig samen gaan eten. Ik moet wel zeggen dat iedereen die ik wel uitgenodigd had wist van de behandeling. Tegen alle anderen heb ik gewoon gezegd dat ik geen zin had om mijn verjaardag te vieren. Sommigen vonden dat heel vreemd aangezien ik altijd een groot feestje geef, met genoeg bier en wijn. Er was zelfs een vriend die opbelde en vroeg of er iets aan de hand was. Ik heb hem verteld dat we mijn verjaardag graag met zijn tweetjes wilden vieren. Ik ben in oktober jarig, dan wordt ik 33 en heb ik wederom hetzelfde probleem... Ik vond ouder worden nooit erg, maar de laatste paar jaar is het verschrikkelijk En wat een droom heb jij gehad zeg Het zal je maar echt overkomen, hi, hi. Succes met alle hormonen! Wanneer heb je je eerste FM? Liefs Mia
Jouw verhaal komt idd erg overeen met mijn verjaardagsgevoel nu. Ik denk dat mensen t wel zullen snappen en wie t niet begrijpt....pech! 1e FM heb ik vrijdag de 6e. Vind ik trouwens altijd best laat; 1e FM is na 8x prikken stimulatiehormoon. Dan hopelijk maandag de 9e de punctie. We gaan straks even op de racefiets weg. Hopelijk lukt dat en voel ik mijn buik niet te veel (met al die hobbels en die harde dunne bandjes). Maar Als ik nog wil gaan, moet ik nu gaan, want vanaf morgen wordt t waarschijnlijk alleen maar gevoeliger allemaal! Xxx Hypo
Hypo, ben jij lekker bezig geweest met dromen. Wat vreselijk als je zo tegen je verjaardag op ziet. Vooral door de reden... het is zo oneerlijk! Maar lieverds, geef dan ook toe aan je gevoel en doe wat je wordt ingegeven. Mia had het vorig jaar mooi opgelost. Helaas komt dit jaar weer in zicht en ja, wat doe je dan? Ik zit niet onder de medicijnen, maar we hebben onze verjaardag gevierd. Yep, alweer 35 geworden en ik vind het niet erg. Vrienden met en zonder kinderen, waarvan de jongste net geen jaar is. Zo'n heerlijk kind en gelukkig heb ik er geen moeite mee ivm onze eigen kinderwens. Ik geniet er juist van. Mijn vrienden kunnen immers niets doen aan hun zwangerschap/kinderen en aan ons traject. We gaan er vanuit dat we dit jaar echt wel zwanger zullen zijn. Ik heb een goed gevoel over deze cryo tp. Mijn duimen draaien dat mijn goede gevoel mag kloppen en dat we over zo'n 9 maanden een klein mensje in onze armen zullen houden. Over zo'n 1,5 week zal het zover zijn en begint het wachten weer. Dan blijven plakken, kleintje!
Hypo, een FM op dag 8 is best aan de late kant (aangezien je de vorige keer zo hard ging). Ik vond dat ze in NL altijd een late FM deden, volgens mij vanwege de drukte in het ZH. in Duitsland doen ze het al eerder, dan moet je natuurlijk nog wel een keer terug komen, maar hij kan de hoeveelheid hormonen dan nog aanpassen. Maar, ik hoop dat jij op dag 8 gewoon een mooie resultaat hebt en snel door mag voor de punctie! Wat betreft de verjaardag: het is en blijft JOUW verjaardag, dus jij bepaalt of je het gaat vieren of niet. Als men het niet begrijpt hebben ze gewoon VETTE PECH!!! Sterkte met fietsen, ik hoop dat het meevalt Ik ga tijdens de stimulatie ook niet meer fanatiek sporten, het is gewoon te gevoelig en ik en van mening dat mijn lijf dan alle kracht nodig heeft om die eitjes te laten rijpen. Timon, wat fijn dat jij geen problemen hebt met het vieren van je verjaardag! Ik ben het met je eens dat je vrienden met kids er niks aan kunnen doen dat het bij jou niet lukt (een mooie gedachte). Mia-man zegt ook altijd dat ik niet naar anderen moet kijken/ vergelijken, maar dat ik me op onze situatie moet richten. Alleen lukt dat helaas niet altijd. Vooral als ik bedenk dat ik altijd dacht: "voor mijn 30e ben ik wel zwanger" en nu wordt ik alweer bijna 33... En na 6 keer een TP wordt de hoop ook al iets kleiner. Dat neemt niet weg dat het bij jouw cryo gewoon gaat lukken deze keer Groetjes Mia (ik ga nog even verder op vakantiejacht)
Jij heb die gedachte om voor je 30e moeder te zijn gehad. Hier kwamen de gevoelens pas zo'n 4 jaar geleden opzetten. Ik heb mezelf nooit bewust met kinderen gezien, al is dat nu (natuurlijk) enorm veranderd. Ook heb ik een goed gevoel bij dat hier ook kinderen zullen lopen. Misschien ben ik daarom vrij nuchter en kan ik amper een traan laten terwijl ik hier veel ellende voorbij zie komen.
Ja, dat is een hele andere benadering, maar eigenlijk wel een hele fijne als je in de mmm zit! Mia-man denkt er precies zo over als jij en ik ben duidelijk iets emotioneler (wilde mijn hele leven al kids, zei altijd: "met of zonder vent en of ik ze wel of niet kan krijgen, er komen kinderen"). Maar het is wel fijn als je elkaar daarin kan steunen. Jouw opmerking van "zij kunnen er niks aan doen dat wij een probleem hebben" vind ik heel mooi en nuchter, dus ik ga proberen om die wat vaker door mijn hoofd te laten gaan: bedankt!!!
Nou, lekker rondje gefietst hier op de Veluwe en nu weer lekker thuis. Het ging goed, ik heb geen last van mijn buik gehad, maar t is voorlopig idd wel mijn laatste echte inspanning. Volgende week heeft mijn lijf de energie wel nodig voor andere dingen. Wat betreft mensen met andere kinderen; fijn Timon dat je er zo nuchter over kan zijn. Dat geeft misschien meer rust. Tuurlijk geniet ik ook van andermans kinderen; vanzelfsprekend! Maar daarnaast vind ik t heel erg jammer dat er daar allemaal wel kinderen komen en bij ons niet. Dat doet gewoon verdriet. Vooral omdat straks alle neefjes en nichtjes jaren ouder zijn en onze kinderen daar dan niet meer mee kunnen spelen ivm het leeftijdsverschil. Dat zijn allemaal dingen die meespelen. Mijn oudste neefje is al 12 en t jongste nichtje 2 maanden....dus er zit ook wel veel verschil tussen hoor! Bovendien is het soms heel vermoeiend dat je bv tegenwoordig bijna altijd bij anderen langs moet gaan ipv dat ze bij ons komen (op de koffie bv!). Want dat is makkelijker ivm de kinderen..... Nou ja, dat soort dingen hoor. Ik kan dan dus niet alleen maar denken dat t los van elkaar staat. Verjaardagprobleem heb ik dit jaar voor het eerst. We hebben juist meestal zoiets van dat t juist gezellig is om iedereen om ons heen te hebben. Maar dit jaar, na alles wat er gebeurd is (2e ICSI, 1x cryo, 1x miskraam) voelt t een beetje anders. Ik ga maar ff douchen en de laatste hand leggen aan mijn huisje schoonmaken. Morgen komt de makelaar foto's nemen van ons huis voor de verkoop. Spannend! Xxx Hypo
Hypo, leuk dat je toch nog lekker gefietst hebt. Alweer zooooo herkenbaar wat je schrijft! Vooral over het "naar vrienden toe gaan, want dat is makkelijker met de kids". Wat betreft neefjes en nichtjes heb ik iets meer geluk: mijn zus is pas laat begonnen en heeft net de tweede gekregen (wel wat moeilijk toen zij zwanger bleek op hetzelfde moment dat mijn 3e poging mislukte) en broer mijn heeft er maar eentje, hoewel ik angstvallig wacht op het bericht dat er een tweede op komst is. Ik zou het wel heel leuk vinden voor hen, maar wij hadden er ook al een kunnen hebben, net zo oud als hun zoontje. Ik merk wel dat ik het bij mijn eigen broer en zus minder moeilijk vind dan bij sommige vrienden. En zelfs bij vrienden zit er een bepaalde ranorde in: ik heb het meeste moeite met diegenen die snel/ zomaar/ per ongeluk zwanger waren. Bij anderen, die ook een mmm traject hebben doorlopen vind ik het al veel minder erg, zij weten tenminste hoe het voelt om een hele sterke wens te hebben. Succes met schoonmaken... ik moet helaas ook nog beginnen
Nou, dat schoonmaken moet ik nog steeds gaan doen....haha! Nou moet t ook echt, dus ik ga zo heel hard aan de slag. Gisteren nog lekker ff naar t Pannenkoekenhuis geweest; mmmm! Wel de tuin netjes e.d. Vannacht gelukkig weer goed geslapen, ik heb dus minder bijwerkingen als ik de Menopur erbij ga spuiten; veel fijner! Ik voel af en toe al wel een wat branderig gevoel in mijn buik; beetje opgezet gevoel ook. Zeker na t eten. Kortom; er is wat gaande! Xxx Hypo
Hypo, lekker dat je minder last van bijwerkingen heb en dat er duidelijk beweging in de eierstokken zit. Ik hoop voor je dat jullie huis snel verkocht zal zijn. Dan heb je niet voor niets zo je best op het schoonmaken en tuin aan kant maken gedaan. Ik snap jullie gevoel zeker wel, maar kan het zelf (nog) niet zo ervaren. Misschien een geluk, misschien een gemis. Gelukkig zijn we allemaal anders en daar reageren we dan ook naar. En het maakt ons uniek! Naar vrienden toe gaan ivm de kinderen komt hier weinig voor. Ze komen net zo goed hierheen dan wij naar hen. De grote speeltuin met kinderboerderij is erg in trek. Natuurlijk hou je op momenten rekening met hen, maar dat is ook niet meer dan normaal. Ik zat onlangs met mijn broer aan de telefoon. Zij gaan voor hun 2e in natuurlijk proces en weten van onze ICSI. Zo lief dat hij zei dat hij met liefde ons een kindje gunde als zij daardoor geen 2e zouden krijgen. Moest even een traantje wegpinken.
Dat is wel heel lief gezegd ja, kan me voorstellen dat dat wat emoties oproept. De foto's zijn gemaakt; ik wist niet dat ik zo'n leuk huis had! Hihi! Zou blij zijn als we daarvan af zijn! Xxx Hypo
Ik ook vrijdag! Ze doen bij ons de 1e follikelmeting vrij laat (na 8x Menopur). De vorige keren wist ik dan ook meteen wanneer ik de punctie had! Jij ook vrijdag dus; mooi zo; gaat ook vlot! Xxx Hypo
Gelukkig wel! Ik was helemaal blij dat we deze week terecht konden. Had ik niet verwacht en volgende week was een plekje gereserveerd. Die wil ik nu gaan benutten dmv de tp. Hoe laat mag jij? Ik al om 8.30. Heerlijk in mijn vakantie... dus erna lekker stadten.
Hypo, dat schoonmaken schiet bij mij ook maar niet op, ha, ha. Maar ik neem aan dat het bij jou gelukt is als er foto's zijn gemaakt Timon, wat ontzettend lief gezegd van je broer!!! Jullie allebei vrijdag een spannende dag, ik zal duimen. Groetjes Mia
@Timon: ik moet om 9.00uur. Dat is de eerste afspraak op de ochtend; lekker vroeg dus ook! Gelukkig is mijn favo-arts er dan! En daarna...zie ik t wel. Manlief moet gewoon werken. Ik moet zelf deze week nog wel veel doen voor mijn werk (als ik ervan uit ga dat ik volgende week niet kan vanwege punctiezaken). Ik moet namelijk volgende week vrijdag (de 13e) een hele studieochtend verzorgen. Dat wordt dus spannend of t allemaal goed gaat met punctie en tp!........Ik zorg iig dat ik op tijd begin met voorbereiden, want of ik daar volgende week energie voor heb.... @Mia: heb in jouw eigen topic gereageerd! fijn dat t gesprek zo goed ging! T schoonmaken is gelukt (wel beetje franse slag, maar de foto's zijn mooi geworden). Spannend om t huis te verkopen, hopelijk gaat t snel lukken! (dat zou wel veel rust geven) Hier gaat t best goed. Voel minder dan de vorige keren, maar dat is ook de bedoeling.... Vanmiddag was mams op bezoek (want die had ik in tranen aan de telefoon gehad ivm die gevoelens over mijn verjaardag). Volgens mij was ze wel geschrokken dat ik zo verdrietig was. Maar ja, ze weet natuurlijk ook niet van mijn hormonen, want niemand (nou ja, op 1 vriendin na dan) weet dat we al met een volgende poging bezig zijn. Dat was best lastig tijdens t gesprek met mijn moeder, want dan ben je toch aan het "liegen". Maar goed....kan er weinig aan doen natuurlijk. Ik hoop gewoon dat we straks onverwachts heel goed nieuws hebben; dat zou wel heel erg een verrassing zijn! Verder heb ik soort megapuistenexplosie op mijn hoofd! Haha! Nou ja, das misschien een beetje overdreven.....ik had een stuk of 4/5 flinke puisten ineens erbij. Zou dat van de Menopur kunnen komen? Kan me niet herinneren dat ik dat bij de Puregon ook had! Nou ja....knapper word ik er niet op. (helaas voor Hypoman) Maar goed...hopelijk ben ik straks als ik zwanger ben op mijn mooist!!!!! (positief denken he!) Xxx Hypo
Hypo, wat knap dat je niks tegen je mama hebt gezegd! Zou ik niet kunnen denk ik... Maar als het strak lukt is het wel een hele leuke verrassing en dat is leuker dan dat iedereen het al weet bij 4 weken. En wat betreft die puistjes: ik heb PCOS en heb er dus altijd wel wat zitten Je moet maar zo denken: de hormonen doen hun werk en hopelijk is het straks niet voor niks geweest. Liefs Mia