Ik merk dat ik in een diep dal terecht ben gekomen en ook wat meer terug trek dan voorheen. Kan zijn dat het nog meer zal gebeuren. Dan weten jullie waar ik ben... onder die ene steen. Eerst mezelf terug vinden, de kern van mij is gevoel, en dan pas weer in het hoofd duiken. Hopelijk zijn de komende weken voldoende om dit te doen. Voordat ik de 1e deca zet. Anders misschien toch gaan uitstellen. Ik zie wel.
Lieve Timon; deze periodes zitten er tussen, ik herken dat enorm. Ik heb het zelf ook erg met ups en downs, alleen de downs worden alleen maar erger en frequenter. Daarom ben ik dus ook bij de psycholoog nu om te kijken of die me kan helpen hier wat uit te komen. Blijft daarnaast dat je gewoon soms moet toegeven aan het rotgevoel dat je hebt! Oh en afspraak voor vpk is 24 december geworden, dus dat komt mooi uit, want dan heb ik toch vakantie. Dat maakt t al iets makkelijker om niets op mijn werk te vertellen (wat ik eigenlijk van plan ben, maar ik betwijfel of dat gaat lukken). We hebben tot nu toe nog niemand in onze omgeving verteld dat we weer gaan starten. Miss dat we 1 vriendenstel t wel vertellen, maar dat moet ik nog even bekijken. Ouders e.d. lichten we iig niet in; ik wil ze niet onnodig in spanning laten zitten. Maar goed, we moeten maar zien wat goed voelt...we wachten t maar af. @Esthern: wat lief weer jou berichtje! Ik vind het zo lief van je dat je me hier weer succes komt wensen. (dan denk ik heel even...waar heb ik dat nou aan verdiend?) Jij bent al bijna uitgerekend, jeetje....wat is die tijd snel gegaan. Natuurlijk denk ik de laatste tijd regelmatig aan het feit dat als de zwangerschap goed was gegaan ik nu bijna moeder zou zijn geworden..... Toch ook gek, ik kan me daar ook helemaal geen voorstelling van maken. Ik zal eens even spieken bij het decembertopic hoe het er voor staat. Maar goed...maar eventjes....want het is eigenlijk wel zelfkwelling! @Mijs: geen (oud) bloedverlies meer gehad? Xxx Hypo
Precies, ik zal meer met mezelf bezig gaan en de emoties doorleven. Daardoor kan ik toegeven en accepteren. Gelukkig heb ik lieverds om me heen die me een eind op weg kunnen en willen helpen.
Lieve Hypo, Sommige mensen blijven je gewoon heel erg bij.. Jij bent daar een van ! Ik gun het je zo van harte ! En hoop dat het dan ook snel raak is met een echte plakbeeb ! Ik heb je gezegd, zal voor je blijven duimen.. en dat doe ik nu ook nog steeds.. Bij de decembermama's zijn er veel (waaronder ik) over gegaan naar een privé-site. Dus kan zijn dat je daar veel dames niet terug ziet. Ik moet trouwens nog 2 weken.. schiet mooi op ! Ik kan me trouwens goed voorstellen dat het allemaal best pijnlijk voor je is. Ik hoop echt dat dit ook voor jou is weggelegd. Iets zegt me dat je een hele goeie mama zal zijn ! Ik las dat je ook verder ging in adoptie.. Daar gaat vast veel tijd en geld inzitten. Ook dat is een zeer zwaar traject lijkt me. Ook hierin wens ik je heel veel geluk en goeds toe ! xx esther
Kijk dat bedoel ik nou; zo lief! Ik word er bijna verlegen van! Dank je wel en ik hou je zeker in de gaten; ben heel benieuwd hoe t verder zal gaan. Weet je al wat het wordt? Ik zie een blauw onderschrift; is dat een hint?
Ach lieve Timon, wat naar dat je in zo'n flinke dip zit! Een dikke knuffel voor jou! Het is zo herkenbaar..... Volgens mij ga ik het nooit vergeten. Fijn dat jij en Hypo het ergens kwijt kunnen bij een goede professional. Het kan rustig zijn, hè Hypo, om het niet aan te veel mensen te vertellen. Kan me helemaal indenken. Wij vertelden het een vaste groep mensen steeds per mail. Anders heb je de hele tijd iedereen aan de lijn. Vond het zelf wel prettig om de mensen op de hoogte te houden. Maar ik liet ook geloof ik niet zo bij mezelf binnen hoe het voor anderen was. Dat die ook zoveel zorg en verdriet om en voor ons hebben. En de spanning van elke behandeling. Ik vond het fijn om te delen en had oogkleppen met waar ik anderen misschien mee opzadelde. Ik vind jou erg lief dat jullie dat je ouders besparen. Hoe vonden zij het de laatste keer, dat ze alleen de uitslag hoorden en niet het proces? Hier na die ene dag geen bloedverlies meer gelukkig. De misselijkheid heeft zijn intrede gedaan.
Hihi... nee dat blauwe heeft geen betekenis, misschien onbewust(?) Wij weten niet wat het gaat worden.. We denken wel dat het een jongen wordt.. maar dat is nergens op gebaseerd. Ik zal het je hier laten weten als ik eenmaal bevallen ben. Mijs van harte gefeliciteerd met je zwangerschap ! Hopelijk valt de misselijkheid mee..
@Mijs: goh, dat heb ik eigenlijk nooit gevraagd; wat mijn ouders ervan vonden dat ze t pas achteraf hoorden van onze 3e poging. Geen idee eigenlijk. Maar ik vond t zelf wel lekker rustig. Misselijk?? Jippie!!!!!!!!!! Ik weet nog dat ik 1 keer zo enorm misselijk ben geweest tijdens mn zwangerschap (te laat gegeten) dat ik de hele rest van de dag in mijn bed heb gelegen. Als ik opstond werd de misselijkheid erger! Maar ik vond het heerlijk! Haha! @Esthern: wie weet is je blauwe onderschrift een voorteken. Voorgevoel miss wel. Ik heb altijd gezegd dat ik t wel zou willen weten wat het is. We hebben natuurlijk al zo weinig dingen die we in het zwangerschapsgebeuren alleen met elkaar kunnen delen; er zijn zoveel mensen die overal vanaf weten. Het lijkt me leuk om dan wel als geheim met z'n tweetjes als enige te weten wat het wordt. Snap je? Zo, ik ga zo maar s naar bed. Morgen nog een dagje werken en dan heb ik donderdag een begrafenis (oma van manlief). We gaan morgenavond al rijden omdat ze donderdagochtend veel sneeuw verwachten. Daarna heb ik vakantie; daar kijk ik enorm naar uit! Volgende week eerst een kijkje nemen in ons nieuwe huis (zijn ze aan het bouwen) en daarna vertrekken we richting Maastricht voor 2 nachten; heerlijk met z'n tweetjes genieten! Trusten lieve meiden! Extra knuffel voor Timon! Xxx Hypo
Heel veel sterkte morgen ! En verder wens ik je een hele fijne vakantie toe ! Lekker genieten met z'n twee in Maastricht. Zo met die sneeuw moet dat wel heel magisch zijn ! Wachten ze trouwens niet met bouwen tot dat het weer weer wat beter is (winterstop) ? Nou ja, lijkt me iig wel heel spannend om te zijn hoe je huis vanuit het niets wordt opgebouwd !! liefs esther
Thanxxx Esthern! Ja, wat bouwen betreft staat t nu wel redelijk stil. Hoewel ze afgelopen weet toch wel aardig wat gedaan hebben. De verwachting is dat het volgende week wel stil gaat vallen ivm het weer. De afspraak van het kijken is dan ook verplaatst naar januari. Er gebeurt dus voorlopig niets. Maar goed, dat is nou eenmaal niet anders. Voorlopig ben ik ff niet online; ik vertrek straks richting hotel en dan morgen die begrafenis. Xxx Hypo
Hey meeleesmeiden en hey mezelf! (dit is nl ook een soort dagboek voor me....) Gisteren gekke dag gehad. Ik had heerlijk lang geslapen maar kreeg toen ik achter de pc zat ineens pijn op mijn borst. Alsof iemand met zijn vuist op mijn borst drukte. Eerst dacht ik...gaat wel weer weg. Maar even later werd t alleen maar erger en heb ik toch maar de dokter gebeld. Die stelde me gerust maar kwam toch even langs (hij was toch in de buurt). Niks aan de hand; bloeddruk was goed, hart klonk goed. Waarschijnlijk toch spanning ofzo. Heb ik weer!!!!! Ik heb er nog een poosje last van gehad, maar nu is het wel weg. Ik denk zelf toch dat t spieren waren, maar dat vindt manlief (die is fysio) wel weer een gekke plek. Mocht ik t vaker krijgen dan moet ik toch maar weer langs de dokter. Maar gelukkig is het nu weg! Soms denk ik wel eens; als ik zo slecht in mijn vel zit momenteel, moet ik dan wel die ICSI starten? Ik ben nl echt veel aan het slapen e.d. en ik ben nog niet eens begonnen! Maar goed, ik WIL ook gewoon verder. Hoe langer ik t uitstel, hoe langer mijn leven voor mijn gevoel stil staat...... ....zucht...... Xxx Hypo
Arme Hypo. Blij dat het voor nu in ieder geval niets ernstigs was. En ja; wanneer is het juiste moment om aan een nieuwe poging te beginnen..., wanneer is je lijf er klaar voor? Ik weet het niet, soms denk ik weleens dat het allemaal niets uitmaakt. Het lukt wel, of het lukt niet (kort door de bocht, maar ikzelf ben inmiddels wat sarcastisch daarin geworden). Ik hoop dat je een goed gevoel hebt/krijgt met jullie nieuwe poging die 29 dec van start gaat. Succes meis.
Tjee, akelig zeg, zo'n pijn op de borst. Kunnen inderdaad spieren zijn geweest, herken het van mensen die dachten: 'o jee, mijn hart', maar dan waren het spiertjes in de borstkas. Gelukkig weer voorbij. Lijkt me juist mooi positief dat je zo lekker veel slaapt en aan een poging begint. Ben het eens met Ieoor. Het gaat goed of niet. Je weet toch niet wat het ideale moment is (ja een paar jaar geleden, gezellig rollebollend in bed! Maar ja, dat gebeurde niet! ). Als het positief uitpakt denk je: o, het was het goede moment! En als het negatief uitpakt zul je altijd bedenken: was het misschien niet het goede moment? Ik zeg: go for it!! Fijne week gewenst met je fysiomanlief die ook lekker vrij is. Ik pb nog even dit weekend! Manlief staat te popelen om de stad in te gaan (ja, zo'n shopaholic partner heb ik dan weer ) dus ik en mijn protesterende maagje gaan ons oppeppen voor some holiday shopping!
Hypo, jij lieverd die dan een nare spanning op de borst had. Hopelijk blijft het weg. Gecondoleerd met je mans oma. Een heel fijn weekend en zonder kleerscheuren thuiskomen. Lieffie, vergeet je gevoel niet. Ik heb gemerkt dat het ICSI proces zo'n hoofd-proces is dat je je gevoel zo voorbij rent. Willen is een hoofd-ding. Natuurlijk voelt uitstel niet lekker, maar is soms toch stiekem even beter. Ik hoop je begrijpt wat ik bedoel. Misschien begrijp je het allang. Ieoor! Wat leuk om jou weer even te zien. Ik zie in je onderschrift dat je 1e kerstdag mag testen. Spannend! Mijs, jullie waren 1 van velen die de weg voor de lol op gingen. Nog geslaagd in de stad? Hier een klein beetje aan het opkrabbelen, maar ik ben er nog lang niet. Moet mezelf zo in de gaten houden om niet over de schreef te gaan en lichamelijk teruggefloten te worden. Het hoofd wilt door... *pffffffff* (wat tikte ik hierboven?)
Ja, dat gevecht tussen verstand en gevoel; dat is het zeker! Je zegt dat het een hoofd-proces is dat ik mijn gevoel voorbij zou kunnen rennen. Mijn gevoel zegt heel erg; nu doorgaan! Mijn verstand zegt alleen..."misschien nog wachten". Maar ik kan dat echt niet. En ik denk (net als de meiden hiervoor zeiden) inmiddels dat t allemaal geen BAL uitmaakt! Maar goed; het enige dat ik nu doe is vooral heel veel slapen (manlief vindt ook dat ik er echt aan toe moet geven!). Timon; wat bedoel je precies met lichamelijk teruggefloten? Xxx Hypo
Haha! Ja, dat is natuurlijk DE ULTIEME DROOM! Gewoon alleen het idee al dat je door een heerlijke vrijpartij zwanger kan raken.......hoe doen mensen dat toch? En wat je verder zei...dat denk ik ook hoor. Inmiddels ben ik er wel achter dat t weinig uitmaakt allemaal. Maar ja....soms twijfel je weer omdat je het gewoon zo goed wil doen! Wij gaa zo ook lekker naar buiten; wat een pak sneeuw is er weer gevallen (ook op mijn schoongemaakte stoepje...:x). xxx Hypo
lieve hypo even een dikke knuf voor jou! spannend meis dat je weer gaat beginnen! snap dat het moeilijk is. Hopelijk is het jullie deze keer gegund. Ik lees veel mee, maar reageer niet altijd, vind het lastig voel me op 1 of andere manier nog schuldig ook.... ik duim voor jullie meis en ben in gedachten veel bij jullie! knuf
Hey Jip! Wat ontzettend lief van je dat je me een berichtje stuurt. Je bent vandaag uitgerekend zie ik...... Ik zou morgen uitgerekend zijn......Wat is de tijd toch snel gegaan! Je moet je niet schuldig voelen hoor, nergens voor nodig. Hoe voel je je? Het wordt zeker heel spannend nu zo op het einde. Weet je al wat het wordt? Wel heel lief dat er toch 2 decembermama's zijn die zo met me meeleven......thanxxx! Is trouwens die foto bij jouw naam echt van jou zelf? Xxx Hypo
Hey meis lief dat je dat zeg! Tja tuurlijk zijn we je niet vergeten, ik zeker niet, samen de mmm in en toen bah.... Idd vandaag uitgerekend, het word nu wel spannend. We weten niet wat het wordt dus ben stiknieuwsgierig! Enne ja das mijn buik hihi Ik zal je ff in een pb mn site mailen dan kan je op de hoogte blijven knuf
Als mijn hoofd overvol zit en ik nog niet luister dan zakt het letterlijk in mijn benen. Ineens worden ze moe en moet ik in oma-tempo (nog net geen stok) mijn bestemming bereiken. Dat is gek als je hoofd al 10 stappen verder is.