hey hypo, wat balen meid dat je ongie zo lang op zich laat wachten, morgen echo lees ik, hopelijk dan wat meer duidelijkheid, en laat die ongie maar snel komen. heel begrijpelijk dat het zwaar is voor je, wel aan jezelf denken hoor. x lisa.
Nee, geen bloedafname. Dat zal wel niet in het "protocol" zitten. Het protocol schrijft voor; nog een weekje spuiten en wachten. Maar goed, morgen zullen ze wel nog even met de echo kijken. Misschien is mijn bms ineens oplost ofzo?? haha! Morgenochtend eerst nog maar eens een testje. Niet dat ik denk dat t wat kan zijn (zondag ook getest en was spierwit), maar gewoon omdat ik t niet voor l*l wil staan in het zh. Wat mij betreft geven ze me provera (zo heet t toch?) om de boel op te wekken, zodat ik gewoon verder kan. Wel steeds ongikrampen, maar nog geen spoortje. (heb echt een baalavond) Ga maar s een vriendin bellen om te klagen..... (zijn jullie er hier ook vanaf haha!) xxx hypo PS: Kan me beter aanmelden bij het mrt/april-topic ipv feb/mrt-topic.
Lieve Hypo, Je gevoel is echt helemaal begrijpelijk! Als je ergens mag zaniken, balen, mokken, schoppen, tieren, razen, dan is het hier: in je eigen topic. Dat heb je toch genomen om in moeilijke tijden van je af te kunnen schrijven!? En om straks, zwanger en wel, lekker een roze feestje te gaan bouwen! Wij komen langs in nare tijden met steun en knuffels en schoppen gezellig mee tegen het stoms! En als je straks zwanger bent komen we langs met digitale slingers, ballonnen en taart!
Thanxxx meid! Ja, daar is t hier idd ook voor. Maar wil vooral ook niet alleen maar zeuren. Maarrrrr.....de ongi liet zich gisteravond laat ineens zien. Dus vandaag met ongi de echo (gets) en dan hoor ik t wel. Ik verwacht dus wel door te moeten gaan met deca tot volgende week en dan terug te moeten komen. Of ik moet ze kunnen overtuigen van het protocol af te wijken (oei...das vast moeilijk voor ze...) en vrijdag nog een echo te doen om te kijken of het bms dun genoeg is. Maar ben bang van niet..... We shall see! xxx hypo
Yes, Hypo eindelijk ongi!!!!!!!!!! HOop dat je niet nog langer die Deca moet spuiten!!!! Hoop dat je ze nog op andere gedachten kunt brengen. Succes vandaag!!
yes eindelijk ongi! Succes vandaag met de echo! En hopelijk wijken ze van het protocol af, hoewel dat wel lastig is hoor voor die artsen.
Hey ladies! Echo gehad vanmorgen (weer een "nieuwe" beleving zo tegelijk met flinke ongi........ech nie leuk nie!). Op zich was het bms al wel redelijk dun, dus de vpk wilde wel met de arts overleggen of t toch kon, maar toen keek ze verder en zat er rechts een kleine cyste. Dus.....toch een week doorgaan met de deca, want de combinatie van deze twee dingen is niet echt gunstig. (en ze zei terecht dat ik achteraf niet spijt wil hebben dat we te vroeg door zijn gegaan) Toch wel ff balen (ondanks t incalculeren van te voren) en een *huiltje*, maar goed.......we gaan er gewoon nog ff voor een week. Er waren gelukkig vandaag geen "groene" co's/stagiaires ofzo (niet erg!). Sinja: jij mag idd vaker iets roepen! Roep ff dat ik gewoon op roze ga straks, hihi! xxx hypo
Hee Hypo(t)! Nou, even huilen, slikken en weer doorgaan dus... Tuurlijk, je moet je ICSIpoging goed gebruiken, dus niet starten als het misschien geen goed plan is.... Verstandig, maar wel vervelend voor je! Kan die buikpijn die je hebt gehad komen door dat cystetje? Hebben ze daar nog wat van gezegd? Liefs!
PIeoor: maakt niet uit hoor Ken heppen! haha! Mijs: nee, de cyste zat er vorige week nog niet. Niet meer naar t vleesboompje gevraagd. Ze kon t ook moeilijk zien nu hoor en dat gewroet is ook niet echt fijn als je ongi bent (dus ik ga er maar vanuit dat t onschuldig is). Mijn baarmoeder ligt een beetje gekanteld, dus af en toe is het moeilijk zien/vinden. Ach...tis nu al bijna weekend (morgen nog 1 dag werken) en dan na het weekend is het alweer bijna woensdag. (zo probeer ik maar te denken) Straks ff lekker dansen; heerlijk! xxx hypo
Mijs: hoest eigenlijk met jou? Gewoon weer doorgaan voor de volgende ronde meteen? Hoest in het koppie? En Ieoor: vertelvertel; hoest met jou????
Soms zijn er van die dagen dat je even vergeet dat wat je zo graag wilt zo ver weg is. Dat je werkt, van het ene in het andere rolt en je werkzaamheden de tijd inhalen. Dat je aan het einde van de dag bedenkt hoe moe je bent en je ineens realiseert dat dat ook niet zo gek is met al die hormonen in je lijf. Ik ga maar door met de alledaagse dingen, noodgedwongen, omdat ik zelfs middenin de ICSIpoging stil lijk te staan. Al 3 weken aan het spuiten en je zou er haast aan wennen. Met als valkuil dat ik mezelf lekker voorbij loop, omdat ik even vergeet dat die troep er vooral voor zorgt dat ik moe ben, chagerijnig kan zijn en een chocoladereep in mijn mond prop (tja, heb ik eindelijk daar eens een goed excuus voor). Maar.....de tijd gaat ook wel snel, nog een weekje en dan kan het broeden eindelijk van start gaan. Hoop dat ik straks nog een goed prikplekje vind....(t is inmiddels aardig stippig en blauw aan t worden) xxx hypo
Ben een beetje in een sentimentele bui, dus nog maar even t gedichtje dat ik voor ICSI 1 schreef opgezocht. Dat moet wel ff op mijn eigen topic: Dag kindje . Dag kindje van mij Ik moet je laten gaan Mag nog niet van je houden, Je mag nog niet bestaan. Dag kindje van mij Dat uit liefde zou beginnen Om van jou te houden Zoveel pijn te overwinnen. Dag kindje van mij We blijven van je dromen Ooit lig je in mijn armen Ooit zal je bij ons komen. 11-09-09
Even een knuffel voor het lange Deca spuiten, de beurse buik, het lange wachten, het begonnen zijn maar nog geen eieren in zicht! Wat een mooi gedichtje. Ik zie het zo voor me, mijn kindje in mijn armen. Het móet gewoon gebeuren. Het is ook zoals ik het voel: al moeder zijn van een kindje dat nog niet geboren is. Met mij gaat het wel weer, bedankt voor het vragen. Heb anderhalve week zitten sippen over de mislukte poging en de lieve mensen om me heen die wel zwanger zijn/werden en het leven krijgen waar ik van droom... Jaloers en met te veel zelfmedelijden, zeg maar. Nu is de tweede poging begonnen en staat mijn neus weer de goede kant op: richting hoop op kind Zoals het nu lijkt heb ik maandag weer een punctietje, mijn follikel bleek vandaag ineens vanuit het niets 14 mm te zijn geworden.
Wat heb ik toch een schatje van een man......hij steunt me overal zo lief in (hoewel ik nu een hormonster ben zo nu en dan). Hij heeft ook nog een heel lief gedicht geschreven; de schat! Komtie: Op een dag kom je samen En je bouwt aan een huis Ik weet niet hoe we er kwamen Maar het voelde gelijk thuis Een huis met zoveel liefde Veel liefde voor twee Een huis met zoveel ruimte Voor nieuw leven uit twee Met haar durf ik alles aan Met haar door het vuur Dus je wil die weg inslaan Naar een nieuw avontuur Het begint geweldig Samen Maar nieuw leven blijft uit -- Nog meer samen zoek je Naar de route, het waarom Soms huil je, soms vloek je En niemand weet echt waarom Het verlangen zwelt aan Nooit zo sterk verwacht We kunnen dit wel aan Hebben al zo lang gewacht -- Ik kan haast niet wachten kom ik straks s middags thuis Waar ik mijn Gezin kan begroeten In ons allermooiste Thuis ? *smelt*