Dit is een moeilijke vraag en ook ik zit in hetzelfde dilemma. Mijn familie heeft heel gemeen tegen me gedaan waardoor ik heb besloten om het contact te verbreken. Ze hebben wel altijd heel lief tegen mijn zoon gedaan en in eerste instantie mochten ze wel bij ons komen om hen te zien. Dat mijn kinderen bij hun thuis komen heb ik nooit gewild. Dat ze bij ons komen om de kids te zien vond ik ook niet echt prettig en heb daarom gezegd dat ik dat liever ook niet meer wil. Als ze mijn kinderen werkelijk zouden liefhebben zouden ze hun moeder niet zo kleineren. Maar nog steeds vraag ik me af of ik dit wel juist doe, want ik neem mijn kinderen wel hun grootouders.
ik vind het ook een hele moeilijke vraag. bij ons is het iets anders wij hebben na 10 jaar gezeur-ruzie-aanpassen gezegd dat het contact over is. maar manlief dus ook (voorlopig) dit is nu 1.5 maand geleden en schoonouders hebben nog geen enkele interesse getoond in de kinderen. maar mocht manlief nu wel weer contact krijgen met zijn ouders,dan mag hij best de kinderen meenemen (dit zouden we dus echt doen voor de kinderen) de kinderen mogen onder geen beding alleen blijven daar! dus ze mogen ze niet op halen ofzo. (dit zou mogen als ze oud genoeg zijn om mij echt dingen te vertellen en uit te leggen ) alleen wil ik er dus niet meer komen, en wil ook niet dat ze hier komen dat word nog lastig over een klein maantje is manlief jarig, wat als je nou opeens voor de deur staan man staat trouwens voor 100% achter me en is er ook even helemaal klaar mee! ik vind het dus een moeilijke vraag want mijn gevoel zegt ook dat je je kinderen geen opa en oma mag ontnemen,maarja tot hoe ver?
Ik vind dat je je zoontje dan erg tekort doet om eerlijk te zijn!! Wat er zich tussen jullie afspeelt daar wordt hij de dupe van. Hij ziet zijn opa en oma dan niet meer en daarmee ontneem je hem iets heel belangrijke in zijn leven. Voor jouw zoontje zijn het wel lieve mensen schrijf je . Ik zou het contact tussen opa en oma en jouw zoontje echt niet gaan dwarsbomen. Daar schiet jouw zoontje uiteindelijk niets mee op.
Ik zou de kleine laten gaan jij hebt gezeur met haar niet de kleine man. Hier ook een sm de zei dat het aan mij lag dat mijn man niet vaak naar haar kwam. Wij hebben nou met zijn alle al een half jaar geen contact meer met haar. Dat heeft er ook mee te maken dat ze niet op de eerste verjaardag van de jongste is geweest omdat ze toen zelf ook verjaardagvisite kreeg. (ja iemand die elke dag op visite kom) Maar blijf niet te lang bij je schoonmoeder weg hoor. Het went en voor je het weet wil je ze nooit meer zien hahaha.
Die kleine staat volledig buiten jouw schermutseling met je schoonouders. Ik vind dat hij te allen tijde naar zijn opa en oma moet kunnen, tot hij oud genoeg is om zelf te bepalen of hij er heen wil of niet.
Als ik zelf geen contact meer zou willen met schoonouders en het probleem ligt tussen hen en mij dan zou mijn vriend wel met de kids mogen gaan. Als het vanuit hun komt, dat ik niet meer welkom zou zijn dan zou ik mijn kinderen ook niet laten gaan!!!
Ik heb amper tot geen contact met mijn schoonouders. Mijn man staat wel achter mij maar heeft verdr een normale band met zijn ouders. Van mijn part mag hij de kinderen altijd meenemen naar ze alleen tonen ze gewoon weinig intresse, kinderen komem daar dan ook maar 2 keer per jaar ofzo. Vind het wel jammer voor de kinderen, het zijn op zich geen slechte mensen ofzo.
Vind het altijd zo jammer wanneer kinderen de dupe worden van de problemen die zich tussen volwassenen voordoen. Vind dat zij hier totaal niets mee te maken hebben. Zolang de opa's en oma's goed zijn voor mijn kind en ik weet dat ik haar daar met een gerust hart achter kan laten, dan vind ik niet dat ik dat mijn kind mag ontnemen.
Ik zit toevallig in zo'n situatie maar dan met mijn eigen moeder. Mijn man en ik zijn daar niet welkom. Mijn man niet omdat ze hem gewoon niet mag en ik niet omdat mijn moeder en ik al jaren met elkaar overhoop liggen en we elkaar gewoon weg niet begrijpen. Ik voel me beter al ik geen contact met haar heb hoewel ik natuurlijk wel een moeder mis. Desondanks is ze een onwijs lieve oma en breng ik mijn kinderen wel naar haar toe zodat ze elkaar kunnen zien en mijn oudste logeert regelmatig bij haar en mijn stiefvader. Mijn kinderen vinden het er heerlijk dus waarom zou ik ze dat ontnemen puur omdat ik zelf niet met mijn moeder door 1 deur kan? Ik vind niet dat mijn kinderen daar onder moeten lijden. Mijn man heeft er in eerste instantie wat moeite mee gehad dat onze jongste (zijn dochter) ook naar mijn moeder toe ging maar hij zag ook hoe gek die 2 op elkaar zijn en wil onze kleinste die liefde niet ontnemen. Ik vind dat je moet kijken naar je kinderen, is ze een lieve oma voor je kinderen en gaan je kinderen er graag naar toe? Sta er dan boven en ontneem je kinderen die extra liefde en aandacht niet. Ik blijf bij mijn moeder voor de voordeur staan maar we praten wel normaal over de kinderen en mijn oudste snapt dat mama en oma elkaar niet begrijpen en daarom niet bij elkaar over de vloer komen.
Makkelijk gezegd misschien, maar idd! gewoon op je strepen gaan staan! en wees niet bang om het aan te kaarten. Laat maar zien dat je er bent en dat je hun respect verdient! dan werkt het ook andersom. Heel vaak lees ik verhalen dat het contact al verbroken is terwijl als er goed gecommuniceerd wordt van beide kanten er nog een hoop te redden had kunnen worden.
Mijn vader heeft 4 broers en 1 zus. Door ruzie en koppigheid hebben ze al vanaf dat ik geboren was (32 jaar geleden) geen contact met elkaar. ik heb dus een hele familie die ik niet eens ken
Er word nu gedaan alsof k permanent het contact zou verbreken... Zoooooo koppig ben ik niet hoor haha. Maar zover is het gelukkig niet gekomen, Dus gewoon hypothetisch verder.
Ik als niet welkom ben dan is de hele familie niet welkom, zou het niet fijn vinden als mijn man met de kids dan daar toch naar toe zou gaan.
Hangt ervan af. Wat is de reden? Verbreek ik het contact, of verbreken zij het contact? Was er een fijne band met de kinderen of niet? Is het een veilige situatie voor mijn kinderen, als ik er als moeder niet bij ben? Ik kan moeilijk antwoord geven op deze vraag..
Ja, als mijn kinderen graag daar zijn/het leuk vinden. mijn kinderen hoeven niet de dupe te worden van mijn problemen.
Ik zou het ook zo doen.Heb eens ruzie met mijn exschoonmoeder gehad maar mijn ex was vrij om te gaan samen met onze dochter. Nu hebben we ruzie met huidige schoonmoeder maar heb mijn man nooit voor het blok gezet en is/was dus vrij om te gaan.Alleen gaat hij zelf niet.
tja, moeilijk, er is geen situatie hetzelfde natuurlijk. hier geen contact met sfamilie, maar sinds de geboorte van onze dochter is mn man toch weer naar zn ouders gegaan. puur om hun hun kleinkind(eren) niet te ontnemen. (en te showen dat hij een heel fijn leven heeft zo) ze zij hier niet welkom, ik daar niet, maar zijn erg lief voor mn dochter. wel de afspraak dat dochter niet alleen gelaten wordt daar (mijn eis) en voor de rest is het voor mn man fijn dat zn dochter wel de liefde en aandacht krijgt die hij niet gehad heeft.