Goedemorgen, Na weer een 'strijd' met dochterlief te hebben gehad. Ben ik het echt zat en heb ik mijn breakingpoint gehad. Ze is in de weekenden bij haar vader waar ze werkelijk op handen gedragen wordt en niet boos of verdrietig hoeft te zijn. Voor mijn mop natuurlijk hartstikke leuk, zo'n papa voor de leuke dingen. Voor mij minder! Of eerder gezegd gekmakend. Ze heeft hier regels en dat is iedere maandag/dinsdag weer mama uittesten .. En daarna is het goed. Maar ex wil niet meewerken aan gezamenlijke regels, had ik maar niet weg moeten gaan! Ik krijg ook het verwijt "jij hebt al het gezag, je kan niet alles hebben" Ze heeft momenteel er een handje van om "wat en hèh" te zeggen ipv wat zeg/zei je. Gister op Skype zei ze weer, wat? Toen ik wat vroeg. Ik verbeterde haar met "wat zeg je mama" ? Ze zei me na, waar ik mijn e op de achtergrond hoor zeggen "zeg maar "wat" hoor! Je hebt geen blauw bloed! WAAAAARR SLAAT DAT OP!! Ik zou zo graag willen dat we op één lijn liggen. En dat heb ik het niet alleen praten etc.. Maar ook over eerst broodje of iets en dan niet direct snoep'chips etc. Ik kan dus vandaag en morgen niets goed doen, en ben ik de 'stomme mama' en dat doet me best pijn. Ik wil niet steeds maar moeten 'verbieden' grrrr.. Ik hou in me achterhoofd dat ze hopelijk later beseft dat mama normen en waarden heeft meegegeven en dat papa of bijdraaid of een papa voor de leuk is! En dat ze dat beseft .. En tot die tijd maar accepteren???
Best lastig zo'n situatie. Maar begrijp ik nou dat je ook nog contact met je kind hebt als ze een weekend bij haar vader is? Waarom heb je daar voor gekozen? Zo komen de verschillen alleen maar duidelijker naar voren. Wanneer de kinderen bij mijn ex zijn voor een weekend, neem ik behalve uitzonderingen geen contact met ze op. Ik heb voor mezelf besloten om het los te laten. Hun vader doet de dingen anders dan ik, maar ik ga er van uit dat hij ze niet in gevaar brengt en dat hij ook zijn best doet. Kinderen weten heel goed en gauw dat beide ouders anders zijn, en dat er in beide huizen andere regels gelden. Van het uitprobeergedrag heb ik niet echt veel last, maar mijn kinderen zijn ook al weer een stukje ouder. Op die leeftijd zouden ze ook uitproberen wanneer jullie nog bij elkaar waren.
Oh wat lastig! Ik dacht eerst laat t los maar ze is nog geen 3 zie ik? Dan zou ik je ex toch duidelijk maken dat (omgangs)regels heel belangrijk zijn
Hij vind het moeilijk als ze om me vraagt, en dan zegt hij ga maar even met mama skypen. dit resulteert vaak in dat ze naar mij wil. (neem soms daarom ook niet op). Ben inderdaad van plan om dat stukje 'los te laten in de weekenden. Maar ben het zo zat dat het echt een wereld van verschil is, en dat ze echt weer moet 'wennen' bij mij. het is niet echt meer gezellig op maandag en dinsdag! Hopelijk is dit snel voorbij! BAH!
Zelfde situatie bij ons. Wij hebben wel co-ouderschap. Bij mama mogen ze vrijwel alles, bij ons staan we erg op gezondheid, beleefd & lief zijn. Ma-di is het hier ook continu een half gevecht op ze weer wat waarden en normen bij te brengen. Later beseffen ze écht wel dat het leven niet uit cadeautjes en bergen snoep bestaat en dat wij ze even graag zien als hun moeder zonder dat we hen daardoor rot verwennen.Ach we nemen het er bij, het is voor hen ook niet makkelijk die twee huishoudens met daarbijbehorende gewoontes...
Helaas pas een op de lange termijn positief verhaal hier... Wel een hoop herkenning. Hier 1x in de 2 weken een weekend nr papa. Ondertussen is kindlief 9 , maar ik herinner me die tijd zo goed nog. Heb helaas dus ook jaren gehad dat ik die zondagavond 3 uur gekrijs en gegil had, maandag alleen maar strijd, en dan dinsdag nog een beetje en woensdag weer mijn kind terug. En net als het helemaal weer loopt weer naar papa. Totdat er daar in de nieuwe relatie kinderen werden geboren en na een jaartje 3 kinderen die de bank als trampoline gebruikten toch niet handig waren! De situatie kan dus altijd veranderen, gelukkig maar. Nu sinds 2 jaar niet zoveel gedoe meer, hoewel die ene zondagavond in de 2 weken van mij niet zou hoeven, als we die nu eens konden overslaan? Vanaf het moment dat de scheiding rond was,we naar mediator zijn geweest, heb ik het opgegeven om er energie in te steken om daar ook iets van opvoeding te laten plaats vinden. Daar wordt wel gegeten, ja, alle p's, pizza, pannenkoeken en patat. Daar wordt wel uitgeslapen, ja, want voor 22.00 u ligt kindlief niet. En ga zo maar door. Problemen op school? Mama mag gaan oefenen, papa zegt het wel, maar doet het niet. Ik zie het nu maar als een vaststaand gegeven. Het is een feit, ik kan er niks aan veranderen. Gelukkig is kindlief driekwart van de tijd bij mij, daar kom je ook een heel eind mee. Laatst verontschuldigde mijn kind zich ervoor dat ze zo laat naar bed ging, daar, ze wist ook niet waarom en hoe het kwam( kan eindelijk klok kijken). Als je jouw regels maar consequent volhoudt bij jou thuis, dan komt het besef echt wel. Laat het geen onderwerp van strijd worden, geen wapen. Bij papa mag dat wel, mooi, doe dat dan vooral bij papa wel. Je weet donders goed dat het hier niet mag.
Misschien moet je je ex duidelijk maken, dat hij niet jou maar jullie dochter ermee te pakken heeft. Dat zij ertussen zit en dus 2 dagen een gestreste/boze mama heeft hierdoor en dat zij dus "straf" (time-out bv) krijgt als ze dus brutaal is. Hem voor de keuze stellen doorgaan met dit gedrag en dus jullie dochter pakken of ermee stoppen zodat jullie dochter niet hoeft te kiezen. Want kinderen zijn erg loyaal naar de ouders en zullen proberen elk blij te maken ten koste van hunzelf. Laat hem zijn boosheid/verdriet niet over de rug van jullie dochter spelen en volwassen zijn!