Het onderwerp zegt t al, ik ben op zoek naar dames die na de bevalling van t tweede kindje ook moeite hebben/hadden met hun oudste kindje. In ons geval hebben zowel mijn man als ikzelf veel moeite met haar dwarse, opstandige gedrag, dat al speelde voor de bevalling, maar sinds vorige week nog erger geworden is. Ze is overigens 3 jaar, maar gelukkig wel lief voor haar broertje. Ik ben op zoek naar ervaringen, omdat ik erg verdrietig ben, en ben dus niet op zoek naar reacties als 'geef t tijd, ze moet wennen, het komt wel goed' xxx ps: ik had het onderwerp ook al ergens anders geplaatst, maar ik weet niet zo goed waar het thuishoort...
Heel herkenbaar! Het heeft wel 3 a 4 weken geduurd. Mijn zoon is ook verliefd op zijn zusje. Maar was ook heel tegendraads en opstandig tegen mij.
Ooooh zoooo herkenbaar!! Vervelend he! Hier gaat het inmiddels beter gelukkig, maar het heeft zeker 3 maanden geduurd. Zwaar he? Maar het komt goed! Hij is ook altijd lief geweest voor zijn broertje, maar verder was hij alleen maar ondeugend. Er zaten dagen tussen dat ik gewoon zat te janken, omdat ik een hele dag alleen maar aan het corrigeren was... Probeer in ieder geval positief te blijven en hou in je achterhoofd dat ze pas 3 is en er zelf waarschijnlijk ook niks van snapt... Succes!
Hier een soortgelijke situatie. Dochterlief is 4 jaar en ook net een broertje erbij gekregen. Hier ook erg aan het uitproberen, grote mond, brutaal enz. Het vervelende is dat ik het haar wil " besparen" om boos te worden, omdat ze al zoveel meemaakt momenteel ( t is niet niks om ineens je aandacht te moeten verdelen) Maarja, nu heb ik dus het idee dat ze er een loopje mee neemt en alles aangrijpt om maar haar zin te krijgen. Weet soms ook niet goed hoe ik erop moet reageren. Ik weet dat ze ook moet wennen aan de situatie, maar moet ik dan alles maar goed vinden? Overigens is ze, net als in jullie situatie, onwijs lief voor haar broertje. Hopelijk gaat het hier en bij jullie snel over en heb ik straks m'n lieve dochter weer terug ( ze is nu ook wel lief hoor, alleen soms kan ik haar wel achter het behang plakken)
Even off-topic een leuke anekdote van vandaag: Dochterlief wilde weer eens haar zin doordrijven dus ik zeg boos: NEE is NEE!! Zegt ze heel droog: maar mama, JA is JA! Sta je dan met je goeie gedrag
Hahahaha ja Seyhan heeft ook van zo'n uitspraken. Ik herkende mijn eigen kind niet. Ook een klapje uitdelen terwijl hij dat nog nooit had gedaan. Gelukkig gaat het nu weer beter, voor zolang als het duurt natuurlijk haha. Ik merk wel toen de 6 weken voorbij waren en ik hem weer eens kon tillen en ff dragen ( gewoon voor de aandacht) werd het beter. Hij voelde zich afgewezen dat ik hem niet eens oppakte terwijl ik dat bij zijn zusje wel deed.
Ik had vooral dat ik onze zoon zo druk en wild vond. Hij was (enis nog steeds) heel lief voor zijn broertje hoor. Nu de jongste kruipt en ook speelgoed pakt is het natuurlijk soms wel wat lastig voor de oudste, maar hij gaat er goed mee om. Alleen is hij gewoon vaak zo uitbundig. Zeker de eerste 2-3 weken had ik steeds het gevoel dat ik onze jongste een beetje moest beschermen als zijn broer weer eens (liefst met veel kabaal) kwam aanstormen. Ik kon dat gewoon niet zo goed hebben. Dat lag dus meer bij mij dan bij hem. Het heeft mij wel geholpen om te proberen zo objectief mogelijk te proberen te kijken. Zijn gedrag was echt niet zo raar (altijd al wel druk geweest, Sinterklaasperiode, broertje erbij, veel visite en cadeautjes.) En het was ook logisch dat wij wat anders naar hem gingen kijken. Hij leek ineens zo groot, naast zijn baby-broertje. En gebroken nachten helpen nooit mee. Dus ja, ik ga het stiekem toch zeggen denk ik: geef het tijd en het gaat weer over. Het is echt heel herkenbaar hoor! Til er dus ook niet te zwaar aan. Ik denk hoe meer je er voor jezelf een issue van maakt, hoe groter het wordt. Schaar het onder de categorie: hoort erbij, 't is een faaaaase en komt wel weer goed.
Mijn dochter is niet heel brutaal of iets maar plast en poept weer heel veel in haar broek. Ik wordt er helemaal gek van. Ze doet niets meer op de wc terwijl ze toch 3 1/2 is. Ik heb nu een overall klaar liggen die ze echt niet mooi vindt. Als ze dan on haar broek plast maoet ze die aan. Plast ze dan weer in haar broek dan heeft ze natte en vieze benen en billen maar krijgt ze geen schone kleding. Als ze 10 dagen droog en schoon blojft krijgt ze een cadeautje. We gaan hier morgen mee beginnen en ik hoop dat het werkt.
Oei! Een tijdelijke terugval in ontwikkeling in spannende tijden is normaal, en ik denk niet dat je zonder meer kan stellen dat ze het erom doet, wat ik wel uit jouw methode proef. Ik ben geen kinderpsycholoog, maar ik denk dat je je kind ernstig tekort doet als je nu gaat lopen straffen! Benoem het dat ze moet aangeven als ze moet plassen, maar word niet boos en ga haar niet straffen voor waar ze mogelijk niks aan kan doen! Even niet teveel nadruk en dan dezelfde methode als wanneer je haar de eerste keer zindelijk kreeg. Bij dochterlief van net twee hielp het om de negatieve gevoelens rondom het moeten delen van de aandacht te bespreken, we hadden een boekje uit de bieb "een zusje voor Kiki" van Amy Herst, dat over dit thema gaat. Toen dochterlief zich begrepen voelde ging het ineens een stuk beter!
Dit is gewoon zielig.... En naar mijn inziens zeker niet de juiste manier! Geef haar even de tijd, positief gedrag belonen en de rest 'negeren'.
Hier ook een heel opstandig en brutaal meisje na de geboorte van mijn zoontje. Daarvoor niks aan de hand en ze was vanaf de eerste minuut ook super lief tegen haar broertje. Wat ik heb gemerkt hier wat voor haar gedrag zorgde, was de hele omslag in het huis. Ten eerste allemaal vreemde mensen die af en aan liepen, ik heb de eerste 3 dagen zo'n beetje boven gewoond en kon dus niks met haar doen. Toen ik na een paar dagen steeds wat meer beneden kwam en er steeds meer weer ons oude ritme terug kwam en ik weer meer met haar kon doen, veranderde zij ook weer terug naar der oude ik. Ze werd weer een stuk liever en luisterde weer beter. Ze sliep ook weer goed. Nu zinn we 5 maanden verder en alles loopt op rolletjes en iedereen is tevreden. Dus probeer om weer in je oude ritme te komen en maak tijd voor de oudste. Dan komt het vast goed Oja, wat ik ook vaak doe als ze boos is of iets, dan geef ik der juist een knuffel en dat helpt ook vaak erg goed. In het begin deed ik dan boos terug en werden we beide gefrustreerd, maar dat werkt averechts. Succes, en komt vast weer goed!
Ik vind het niet meer dan logisch dat de wereld van zo'n kleine peuter ontzettend op zijn kop staat wanneer er plotseling een nieuw gezinslid bij is. Dat lid krijgt ook nog veel aandacht, iedereen komt langs om hem te bekijken en de ouders moeten ineens de aandacht verdelen. Als ik een peuter was, zou ik ook druk zijn en opstandig want ik kan het moeilijk plaatsen en ik wil mijn oude vertrouwde wereld terug waar het om mij draaide, niet ook om een vreemde baby die steeds huilt en slaapt. In plaats van irritatie zou ik snel de situatie omdraaien en zorgen dat je peuter zich weer wat lekkerder gaat voelen. Veel laten meehelpen, veel 1 op 1 aandacht geven wanneer de baby slaapt, maar ook zeker als de baby wakker is. Ook zou ik vaak aangeven dat het best een verandering is en dat hij de tijd mag hebben om te wennen. Veel knuffelen, positiviteit en lol maken zal hem zich beter laten voelen. Geef consequent grenzen aan, op een rustige manier maar laat de positiviteit vooral de boventoon voeren. Een kind kan niet alles relativeren en beredeneren, zijn wereld is plots veranderd, punt. Dat kost nou eenmaal tijd.
Ik bedoel het niet zo streng hoor. Mij helpt het om me echt te verplaatsen in mijn kinderen. Wat gebeurt er om hun heen en hoe zou ik me dan voelen. Dat maakt snel duidelijk waar opstandig gedrag vandaan komt. Opstandig gedragen is het gevolg van aandachtstekort en angst. Een kind zit niet lekker in zijn vel en reageert dit af op de omgeving. Gelukkig kun jij hem helpen door hem meer te betrekken en aandacht te geven. Praat met hem over wat er veranderd is en geef aan dat het ook best moeilijk voor hem is. Verder ondanks de slapeloze nachten en hormonen eerst denken aan je kind en dan oas wat zijn gedrag betekent voor jou, dat is ondergeschikt. Geniet van je kraamtijd, komt echt goed hoor!
Als we op visite zijn en ik zeg dat we naar huis gaan als het mis gaat dan blijft ze droog. Bij mijn ouders en op het kdv blijft ze droog. Zet ik haar op de wc dan plast ze binnen 10 minuten na het van de wc afkomen weer in haar broek. Het is voor haar een soort van macht.