lieve meiden, wat als je jongere zusje komt vertellen dat ze zwanger is, en dat je zelf al veel langer bezig bent.. dit is toch ondragelijk?? ik heb gejankt tot ik geen tranen meer had. als je dit nooit meegemaakt hebt, kun je niet begrijpen hoe dit voelt! zo verdrietig zo machteloos en tegelijk zo verschrikkelijk boos! dat ik alles kapot zou willen slaan wat ik tegen kom en het ergste is je doet er nix aan, je verandert de situatie er niet door, je kunt alleen maar machteloos toe kijken en toch proberen positief te reageren (en dat probeer ik echt) want ik gun iedereen een kindje! zelfs mijn vijand gun ik deze situatie niet! en dan is het zo ontzettend moeilijk om te vertrouwen dat je het zelf ooit nog wel eens meemaakt..
Gooi het er uit meid. Ik begrijp je gevoel... Het is ook niet eerlijk, maar wel de werkelijkheid waar je mee om moet gaan. Soms lukt dat wat beter dan anders. Maar vooral als mensen die dichtbij je staan een zwangerschap komen melden, kan dat hard aankomen. Mag ik vragen hoe lang je al bezig bent? Ik heb geen jonger zusje, maar wel een oudere zus die al 2 kinderen heeft en nu nadenkt of ze nog een 3e wil... Haar jongste is 2. 1,5 jaar geleden zijn mijn man en ik begonnen en staan ook nog steeds met lege handen. Ergens ben ik 'bang' dat zij eerder zal zijn met haar 3e... En dat vind ik niet leuk van mezelf dat ik zulke gedachtes heb, maar zo voelt het nou eenmaal: nu ben ik aan de beurt... Meid, ik kan niets veranderen aan je situatie, maar soms is het goed om hier even je hart te luchten. Je bent niet de enige met deze gevoelens en verdriet. Sterkte en ik hoop voor je dat je snel achter je zusje aankomt!!
Ehy vrouw ik begrijp je volkomen.. Mijn man ik zijn zijn ook al even bezig en op mijn verjaardag komt een goeie vriendin van me vertellen zwanger te zijn in ronde 2:s mooi voor haar balen wij weer een maand verder Sterkte ermee
Klinkt erg bekend! Mijn zusje was zwanger toen wij "er voor gingen".. nog even de hoop gehad samen zwanger te kunnen zijn.. zij raakte al snel weer zwanger van de 2e en wij.. wij liepen inmiddels bij de gyn! Gelukkig ben ik met wat hulp toch vrij snel zwanger geraakt en zijn we dus nog even samen zwanger geweest. Ik hoop dat dat bij jullie ook het geval gaat zijn meid! Weet zij wel van jullie wens? Want dan begrijpt ze vast dat je het er af en toe moeilijk mee hebt.. en niet altijd even enthousiast kan reageren.
Oh meis ik weet helemaal hoe je je voelt. Dikke knuffel! Toen wij trouwden en vervolgens aan kinderen wilden beginnen moest iedereen om ons heen een beetje "lachen" want oh nee zij waren er nog lang niet aan toe! En inmiddels vliegen de zwangerschappen ons om de oren. Mensen "halen ons in". Van de week gehoord dat een vriendin aan de tweede begint, ze kreeg haar eerste toen wij al bezig waren. Andere vriendin ook uit het niets zwanger. Etc... Ik begrijp helemaal dat je wel wilde schreeuwen en aan een stuk kunt huilen. Als ik zulk nieuws hoor of foto's op facebook voor bij zie komen van dikke buiken dan ben ik compleet van slag en doe ik geen oog dicht. Het wordt met de week moeilijker om normaal op mensen te reageren als ze zeggen dat ze zwanger zijn. Ik betrapte me er gisteren zelfs op dat ik de hele rit boos zat te kijken nadat een vrouw in de trein haar baby in de wagen op 30 cm van mijn hoofd plantte.
He meis, dikke knuffel, dat soort berichten stemmen idd niet vrolijk. Ik heb ik jouw situatie gezeten (jongste zusje zwanger terwijl wij al 7,5 jaar bezig waren). Mijn zusje zag vreselijk op om het mij te vertellen, durfde bijna niet. Uiteindelijk heeft ze het mij als allereerste verteld, na 8 weken, omdat ze niet wilde dat ik "en plain public" geconfronteerd zou worden met zo'n mededeling, maar ook om het voor mezelf een plaatsje te geven voordat ze het wereldkundig zou maken. En ik ben haar daar heel heel dankbaar voor. Verdrietig? Ja! Kwaad? Nee. Mijn zusje kan er natuurlijk ook niets aan doen dat het bij ons gewoon niet lukt. Neemt niet weg dat het gewoon hard aankomt, en ik weet hoe dat voelt . Maar wat voor mij altijd heeft geholpen is in het oog houden dat al die meiden die wel zwanger worden, het niet express doen. Dus gooi het eruit, huil, schreeuw, gooi, schrijf ... doe alles dat je maar oplucht, en geef het een plek voor jezelf. dikke dikke knuffel ...
Elisabett@ Meis wat weet ik goed hoe je je voelt. Mijn zusje kwam ook bij mij om te vertellen dat ze zwanger was van haar eerste op de dag dat wij manlief zijn zaad inleverde. was best zwaar [ ik wist dat de dag zou komen] ik had voor genomen niet te huilen maar gebeurde wel. Heel laas is dat op een mk uit gelopen. Een tijd later kwam ze weer en toen was ze zwanger en dat is gelukkig wel goed gegaan. Een lief meisje nu een half jaar en geboren paar dagen voor ik jarig ben. Meis bij ons gaat het nooit meer lukken. Mijn zusje vind dat heel zwaar net als ik. Ik vind het nog altijd moeilijk mijn nichtje te zien . Maar ik zou er toch door moeten , we zien haar niet veel , af en toe foto s . Helaas is de wereld oneerlijk verdeeld! meis ik hoop echt dat je je zusje mag volgen. En niet in mijn schoenen komt te staan ! Dat is soms niet te verdragen. Red me wel . Succes meis knuf
Beste elisabett, dat is niet niks op zn zachts gezegd. Je zusje kan er uiteraard niks aan doen en je gunt haar natuurlijk het beste, want het is je zusje, maar op dit moment zou je uiteraard liever zelf zwanger zijn. En dat is heel begrijpelijk. Je zusje zal het vast begrijpen als je het uitlegt (als je al niet gedaan hebt) en er rekening mee houden. Ik zit niet in dezelfde situatie maar ik ben wel een beetje " bang" dat mijn zusje eerder zwanger gaat zijn dan ik, beide van de 2e. Onze zoon wordt al bijna 4 en door omstandigheden hebben wij de 2e een tijdje moeten uitstellen. Nu heb ik begin dit jaar mijn spiraal laten verwijderen en zijn wij dus ook alweer even bezig voor een 2e kindje. Het duurt bij ons stukken langer dan bij de 1e helaas. Zusje haar zoon wordt pas eind dit jaar 1 maar ik weet wel dat zij niet te lang willen wachten met een 2e kindje, heeft zij altijd gezegd. Haar zoon slaapt op het moment best slecht dus ergens hoop ik dat ze het daardoor nog even uitstellen, zodat wij wat meer " tijd" hebben. het is ongetwijfeld anders omdat wij al een zoon hebben, maar ik herken het dus wel een beetje. Je gunt het jezelf gewoon het meeste, klinkt echt vreselijk, maar zo is het gewoon soms. Ik wens je veel sterkte hiermee en hoop dat je ook snel zwanger bent, zodat jullie nog een stukje samen zwanger zijn. dikke knuffel
Heel begrijpelijk! Toen mijn zusje van toentertijd 18 jaar kwam vertellen dat ze door haar pil was zwanger geraakt van haar vriend, toen kon ik het ook wel op een brullen zetten. Waarom zij wel en ik niet? Waarom door de pil heen, en ik die al jaren geen pil o.i.d. slikt, en (toen) al ruim 1,5 jaar in de MMM zat niet? Inmiddels al bijna 3 jaar in de MMM, maar goed. En dan te bedenken dat ze de eerste weken van niks wist, en ook nog eens aan de alcohol zat. Dat soort dingen hakken er heel erg in, het is niet eerlijk en absoluut niet leuk. De eerste maanden had ik het er moeilijk mee, maar uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd. Zij is zwanger en ik krijg een nichtje. Dat nichtje kan er niks aan doen, die heeft hier niet om gevraagd, mijn zusje en nichtje kunnen niks doen aan het feit dat bij mij niet alles oké is. Feit blijft wel; leuk is het niet, en pijnlijk zal het blijven. Gelukkig kan ik nu enorm genieten van mijn nichtje, dit weekend was ze bij me, maar toch denk je dan; waarom zij wel en ik niet? Niemand weet het antwoord, het is en blijft oneerlijk, gooi je gevoel eruit, schrijf het van je af, maar neem het je zusje niet kwalijk. Hopelijk heeft ze wel begrip voor jouw verdriet. Heel veel sterkte!
Oh Elisabett ik begrijp zo goed hoe je je voelt...je verdriet, je onmacht, je gemixte gevoelens, blij voor een ander maar voor jou NOG meer verdriet!! En de aankomende 9 maanden dat je je zusje ziet groeien zijn confronterend kan ik je vertellen . Ik heb die gevoelens ook. In dezelfde week dat we hoorde dat mijn man onvruchtbaar was (na lang proberen en allerlei tests).....hoorde we dat mijn schoonzusje zwanger was. Hoe wreed was dat?!?!?!?! :x Kunnen hun niks aan doen, maar in diezelfde week???? Ben dubbel ziek geweest ervan!! Al m'n vriendinnen hebben 1 of 2 kinderen en vermoed dat m'n beste vriendinnetje bezig is voor een 3e. En echt, ik gun het ze!! Maar gun het mezelf en m'n man inmiddels nog meer! En meiden zoals jullie die dit meemaken gun ik het op dit moment ff nog meer!! Ben blij met dit forum. Lotgenoten die dezelfde gevoelens hebben als ik. Dat gepraat over luiers, borstvoeding, tepelkloven, zwangerschapskwaaltjes en kolven etc. etc. vind ik moeilijker en moeilijker worden. Tegenwoordig ga ik dat het liefste uit de weg. Dus Elisabett en meiden die dit herkennen, gooi al je frustratiesen verdriet in dit topic eruit. Misschien helpt het eventjes .
Wat onwijs herkenbaar, ik ben thuis de oudste van 4 kids ik ben 29, heb een zusje van 27 een broertje van 24 en een broertje van 18. allemaal even dik bevriend en we weten alles van elkaar. in 2009 ging ik bij mijn oudste broertje ( toen 22 ) in huis iets voorelkaar boksen, hij kreeg vervolgens een sms van zijn vriendin toen 6mnd samen. (je zou denken dat denkt wel ff een beetje na...) hij zakte op een stoel en begon te huilen " ze is zwanger " zei hij, ze heeft net een test gedaan. Ik was de eerste vanaf het aller eerste begin die het wist. we hebben samen een potje zitten janken, "hij omdat het niet gepland was en de timing al helemaal niet gunstig" en ik " van frustratie en woede " ik ben er een week kapot van geweest. misschien helpt het om te weten dat je niet de enige bent die met zijn gevoelens worsteld op zo'n moment. echt het helpt, Gooi alles er maar lekker uit !!!
Dikke knuffel voor je, begrijp je gevoel helemaal. mijn zus en mijn schoonzus hebben er beide al 2 gekregen sinds mijn man en ik bezig zijn, we zijn in de tussentijd dus 4x oom en tante geworden...
Tja, het is zeker knap frustrerend, en wordt alleen maar eger naarmate de tijd verstrijkt. Maar het is normaal om er een jaar voor uit te trekken, las dat jullie sinds december 2010 bezig zijn? Hier ook een soortgelijke situatie gehad. Wij zijn 18 maanden bezig geweest voor onze dochter. In die tijd raakte een goede vriendin zwanger, maar ging mis. En even later raakte ze weer zwanger, en ook die ging na een paar weken mis. Ze waren niet eens bezig, maar ze slikte de pil onregelmatig. Al met al heeft ze in de periode dat wij bezig waren en tijdens mijn zwangerschap zeker 5 miskramen gehad. Dt heeft me wel behoorlijk dken relativeren hoor! Kijk, het liefst is iedereen in de eerste ronde zwanger, maar helaas werkt dat niet zo. Hoop voor jou en de andere meiden hier, die al jaren bezig zijn, dat het snel raak is.
Hoi Elisabeth ik snap het helemaal. ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Mijn jongere zus is dus ook zwanger (was een klein foutje) en is in december uitgerekend. Wij willen heel graag een kindje, maar we gaan nu de 5e ronde in. Wij zijn ook heel blij voor hun en gunnen ze het echt. maar je bent aan de ene kant toch een beetje teleurgesteld. wij willen het heel graag en mijn zusje let 1 keertje niet op en is zwanger. hopelijk is het voor ons de volgende ronde wel raak.
Heel erg herkenbaar Weet PRECIES hoe je je voelt Ik had dat afgelopen week toen ik te horen kreeg dat me kleine zusje weer zwanger is terwijl wij al bijna 3 jaar bezig zijn voor de 2de met de nodige miskramen tussendoor Heb ook me ogen uit me kop gejankt puur uit jaloezie en frustratie en ja ik was ook kwaad maar kwam meer omdat me zusje en me moeder door bleven gaan over de zwangerschap Maar ik gun het haar wel Mijn tijd komt ook wel weer maar begrijp je helemaal meis
Owh, sterkte Ik weet wel hoe je je voelt... Wij waren ruim 3 jaar bezig en in de MMM, toen mijn beste vriendin kwam vertellen dat ze in ronde 1 zwanger was. Voelde me ongeveer zoals jij beschrijft... Mijn ervaring is dat het tijd nodig heeft....
hier ook meegemaakt, mijn ene schoonzus is door de pil heen zwanger geworden, wij waren toen al een jaar bezig, mijn andere schoonzus was na 3 mnd zwanger wij waren toen bijna 2j bezig. ondertss is het ons ook wel gelukt, maar idd mensen die het ni meemaken begrijpen niet goed dat je zo kan reageren althans heb ik ondervonden dat niemand begrip voor je gevoelens had want ik moest de ander gunnen, het draait ook niet om het een ander ni gunnen.
meiden, heel, heel erg bedankt voor jullie lieve en meelevende reactie's! het idee dat ik niet de enige ben die met zulke gevoelens rondloopt is echt verzachtend.. hoewel het inderdaad moeilijk zal blijven, ook in de komende maanden, wat fijn om hier je hart te kunnen luchten! ik wil jullie allemaal veel sterkte wensen, en HOPEN dat ieder van jullie binnen kort een leuke banner neer kunnen zetten!!