Ja inderdaad. Mijn vader (68) vertelde dat hij en zijn broers/zussen nooit wisten dat zijn moeder zwanger was, ze kwamen uit school en ze hadden een zusje. Dat was heel normaal. Kun je je nu niet voorstellen, hoe vaak ik het boekje ''kleintje beer krijgt een broertje'''niet heb gelezen met mijn dochter.En gepraat over de baby in de buik. De tijden zijn wat dat betreft wel veranderd...
Ik geloof het wel.. Mij werd verteld: 'Momenteel absoluut geen kans op een zwangerschap, dat je de vorige keer zwanger bent geworden is ook geluk geweest'. Door de medicijnen kwam ik aan en later kreeg ik nog meer medicijnen waar allemaal bijwerkingen als misselijkheid, extreem moe, enz. aan verbonden waren. Later werd ik gebeld dat m'n waardes weer goed waren, maar dat ik nog steeds verder moest slikken en het zou nog zeker 2-3 maanden duren voor ik weer een menstruatie zou krijgen. Nou had ik er inderdaad inmiddels geen vertrouwen meer in, maar in de bijsluiter van het ene medicijn stond dat je het niet mocht nemen tijdens de zwangerschap en dat je elke 30 dagen moest testen (maar ik vond het raar om het dan drie weken wel 'gewoon' te slikken, dus testte elke week ). Daardoor kwam ik er dus achter, maar als ik blindelings had vertrouwd op wat de arts had gezegd, had ik het waarschijnlijk op ongeveer de helft pas geweten. (Immers, kwalen en gewichtstoename kwamen door de medicijnen, absoluut geen kans op zwangerschap dus waarom zou ik zelfs elke 30 dagen testen..) En als een zwangerschapstest dan ook nog eens negatief zou aangeven.. Dus ja, ik geloof er zeker wel in..
Ja, ik geloof het ook wel. Vooral van de vrouwen die te horen hebben gekregen dat ze niet zwanger kúnnen zijn.