Op zoek naar positieve verhalen, al zullen die er weinig zijn. Januari ICSI 1 in Nederland; 5 eicellen, 3 embryo's op halve dosering hormonen Augustus ICSI 2 in Duitsland; 12 eicellen, 8 embryo's op dubbele dosis hormonen Aanleiding ICSI; door een operatie, op 6 jarige leeftijd, is mijn man zijn zaad beschadigd; te weinig zaad en maar gemiddeld 2% beweeglijkheid Al onze embryo's gaan elke keer kapot/ staan stil wanneer ze 8 cellig zijn. Zowel in Nederland als in Duitsland heeft 1'tje het gehaald, tot een paar uur voor de TP. Ik heb dus nog nooit een TP gehad... Vanwege geloof is een donor bij ons eigenlijk niet wenselijk/ mogelijk en dus is het óf ICSI 3 óf opgeven. Zijn er dames die zich hierin herkennen of er iets over willen zeggen? Voel me zo verdrietig. Ik ben pas 28 en wil niet nu al moeten accepteren dat ik nooit kinderen zal krijgen
Wat vervelend zeg! Wij doen PGD ICSI vanwege een erfelijke ziekte en ook vanwege een operatie die mijn man vroeger heeft gehad wat niet goed is gegaan. Daardoor komen er geen zaadcellen uit zijn teelballen. ik kan niet aangeven of je wel of niet voor een donor kunt/mag gaan. Wel wil ik graag onze ervaring delen. Mijn man en ik zijn gelovig en wij twijfelden heel erg of PGD (embryoselectie) wel mocht. We zaten er echt mee in onze maag. Ook hebben we een tijd nagedacht over een donor, omdat we een tijd niet wisten óf mijn man wel vruchtbaar was. Hierbij gingen we er eigenlijk ook vanuit dat het niet goed was vanuit het geloof gezien. Op een gegeven moment wisten we het niet meer: waar doen we nou goed aan? “gewoon” ICSI met een groot risico op een (levensbedreigend) ziek kind, PGD met emrbyoselectie wat moreel gezien heel zwaar is, of de optie van een donor, waarbij je dus iemand anders zijn zaad gebruikt? We hebben toen onze dominee benaderd (zijn christelijk). Het gesprek wat daaruit kwam was zó mooi. Hij had totaal geen oordeel en begreep alle keuzes die we zouden maken. Geen keuze zou fout zijn. We hebben bijna 2 uur gepraat over alle drie de opties en de gevolgen hiervan. Hij vertelde dat zolang we het traject ingaan in gebed en met God, Hij ons zal leiden en ons vanzelf naar de juiste keuze zal brengen. Hier geloof ik echt in. ik hoop natuurlijk voor jullie dat je geen donor nodig gaat hebben en nogmaals wil ik jullie niet overhalen om hiervoor te kiezen, maar wil je wel deze kant van het verhaal laten zien. Dat het gebruik van een donor ook samen kan gaan met geloof. Wellicht dat je samen met iemand hierover kan praten vanuit het geloof gezien en kunt nadenken welke opties er voor jullie zijn heel veel succes, en hopelijk gaat jullie kinderwens snel in vervulling.