Ollie knuffel meis! Balen dat het niet gelukt is, maar geef de moed niet op hoor meid! Bij ons was ik geloof pas de 6e terugplaatsing raak !!! Je leest bij bijna iedereen uit DD dat het gelijk de eerste keer raak was of het lukt gwn helemaal niet ... Daar was ik zo op gefixeerd dat ik dacht dat het bij ons dus niet meer ging lukken maar je ziet bijna op de helft nu en gaat gelukkig goed! Voor nu een dikke knuf .. Arie oh meid ik kan me je gevoel zoooooo goed voorstellen! Mijn man is ook een binnenvetter en een tikkeltje autistisch! Met hem viel ook niet te praten! Hij wilde niks als een eigen kind en ik wilde overal voor gaan ! Hij ging verder met zijn keven en bij nij draaide alles om de behandelingen! Ik moest maar kijken tot hoelang in het vol hield... Ik heb ook zoooo vaak gedacht wat als he lt niet lukt? Wil ik dan nog wel samen blijven? Alleen met hem... Er was ook nig zo weinig over vanxonze relatie door de mmm en ook nog eens een verbouwing! We hebben zoooo vaak op het punt gestaan te scheiden.. Maar het is dat mijn man wilde absoluut niet dat ik bij hem weg zou gaan en ik was niet mans genoeg te vertrekken Uiteindelijk hebben we wel goed gepraat en wilde hij voor adoptie gaan! En dat was wat ik zooooooo graag wilde.. Dat hij zo ver voor mij wikde gaan dat we toch besloten er 100% samen voor te gaan ! Nouja de rest vh verhaal ken je nu raakte ik zwanger! En nu is onze relatie sterker dan ookt en gaat het super! Zo blij dat we samen zijn gebleven! Zijn toch al bijna 10jaar samen en 5 je getrouwd inmiddels ! Das niet voor niks! Ik snap je verdriet en de moeilijke keuze pfff ik kan je geen adviezen geven want zat zelf ook in de knoop ! Met de nodige ups en downs.. Zoooo lastig! Knuf.. X
Bbibi zo voelt het nu ook. Ik twijfel dus ook of ik samen zeg maar genoeg vind. Hij praat er totaal niet over met mij. Ik zit weer in mijn boos modus. Zouden naar de film gaan maar lukt me niet..lig op bed. Maandag weer werken. Wij zijn al bijna 20 jaar samen..veel meegemaakt en toch lijkt dit ons te nekken..pp vakantie was alles ontspannen.. thuis komt alles weer terug. Ik kan niets anders met mijn verdriet dan boos zijn en hij snapt dat niet. Wordt dan weer boos op mij.. zucht. Ik ga maar verder voetbal kijken. Ben blij voor jou dat het bij jullie wel goed is gekomen. Thanks. Dikke knuffel terug
@Ollie: ach, meid, nee! Wat ontzettend balen! Je al die tijd door die wachtweken heen geworsteld en dan een omo-witte test. Overigens heeft de digitale met tekst zwanger/niet zwanger wel heel veel hcg (50) nodig. Die met de weekindicatie erbij heeft net zoveel hcg nodig als de kv-testen (25 hcg). Dikke knuffel, meid! @Arie: denk dat het merendeel van de stellen die in de mmm zitten (of chronisch ziek zijn) wel regelmatig relatieperikelen hebben. Het doet nogal wat met je (en je relatie). Zeker in de mmm waarin wij onszelf ook nog eens tracteren op wat extra hormonen, wat het er ook al niet makkelijker op maakt. Bij ons was het ook zo dat ik een sterke kinderwens had voor een tweede. Mijn man had dat ook wel, maar vond het ook best als het er bij een bleef. Ik zat hele avonden en dagen op zp en te googlen op zoek naar de speld in de hooiberg. Als ik weer wat gevonden had, was ik zo enthousiast dat ik dat dan gelijk tegen mijn man vertelde, maar daar kwam dan ook niet dat enthousiasme voor terug als ik voelde. Dat was voor mij ook wel eens heel vervelend en had wel eens het idee dat ik er alleen in stond. Mijn man wilde nooit de mmm in, maar gaanderweg begonnen we toch met ivf. Mijn man was al wel bezig met afsluiten nadat de eerste 2 pogingen mislukten. Hij vond een kind ook prima en vond dat er wel een grens moest zijn. Voor mij was die grens er (nog) niet. Dus dat was voor mij ook wel eens moeilijk. Hij was wel voorstander om naar DD te gaan (omdat hij ook vond dat ze daar meer maatwerk leverden), maar had er wel moeite mee toen de poging mislukt was, dat we weer overnieuw alles moesten doorstaan. Ik heb hier ook wel eens al voorbeeld gegeven dat ik net een follikelmeting had gehad van mijn eerste ivf-poging en dat er maar 2 follikels te zien waren. Ik helemaal in zak en as en was er dag en nacht over aan het piekeren (en vooral googlen op internet/zp). Toen we een keer in een restaurant wat dronken en we allebei in gedachten zaten, vroeg ik hem waar hij aan dacht. Ik ging er helemaal vanuit dat ook hij zich zorgen maakte over de voortgang van de poging. Maar tot mijn grote verbazing bleek hij in gedachten te zijn of hij wel of niet een bepaalde onderhoudsbeurt aan zijn auto zou geven. Mannen komen af en toe van mars lijkt het wel. Merk het zelfs nu ook met een kindje erbij. Ons huwelijk lijkt soms meer op het managen van een bedrijf en dat leidt ook wel eens tot wrijving. Omdat je het soms zwaar hebt en niet altijd die steun krijgt op het moment dat je er op hoopt of nodig hebt. Dus denk dat vooral de verandering in het leven van man en vrouw, of het nu mmm, kindje, of ziekte is, een enorme aanslag op een relatie is. Hopelijk doet de rust van de zomermaanden jullie relatie goed. @Lets: heerlijk om zulke cadeaus te kunnen maken en geven. En spannend met weer een echo voor de boeg over 3 dagen. We gaan aan je denken, meid!! Hier weer de post afgewacht, maar het boekje voor mijn vader zat er weer niet bij. Heb in de bestelstatus gekeken en zag toen dat de verwachte datum 2 dagen geleden was. Heb een mail gestuurd naar de leverancier. Ben benieuwd waar het fout gegaan is. Bij toeval had ik hetzelfde boekje afgelopen week bij onze boekhandel gezien en ben dus voor sluitingstijd dat boekje bij onze boekhandel gaan halen. Mocht die andere alsnog binnen komen, dan stuur ik die weer retour. Verder vanmiddag in turbo-vaart allerlei cadeautjes gehaald. Een vaderdagcadeautje voor mijn man, nog wat kleine dingetjes voor mijn vader en nog 3 cadeautjes voor geslaagde nichtjes/neefjes. Vind dat altijd heerlijk om met tassen vol ingepakte cadeautjes weer naar huis te gaan. Houd ervan om mensen te verwennen. Vanmiddag op de koffie bij mijn zus omdat haar dochter en zoon geslaagd waren. Daarna gegeten en voor de zoveelste keer puingeruimd in huis. Weer geoefend met de jongste met de fles. Hij was wat onrustig en had al zoveel aan de borst willen drinken dat ik er zelf total loss van was op een gegeven moment. Dus uiteindelijk maar een fles geprobeerd. Hij heeft weer amper gedronken (30 cc van de 150 cc die hij had gemoeten), maar goed, hij heeft zich weer een half uurtje vermaakt met aan de speen sabbelen.
Arie ja meid dat praten daar zijn mannen niet goed in en gaat je relatie het meeste door kapot! Als je al zoveel moet doorstan en dan niet helemaal op een lijn ligt en er niet over kan communiceren is het gedaan! Dat was het bij ons ook! Communiceren ging gepaard met ruzie bij ons vreselijk ! Ik hoop zo dat jullie er ook samen aanuit komen! Samen met jullie diertjes Ik zou toch eens proberen een goed gesprek aan te knopen! Vragen wat hij nu echt vind, en echt wilt.. En hoe hijhet allemaal ziet.. Uit je twijfel over jullie relatie, over hoe nu verder, dat je het zo niet verder ziet zitten! Wil nog wel eens helpen... Sterkte meissie, hopelijk he. Je toch nig een leuke avond met voetbal kijken! Knuf! Sm jij dus ook al die ervaring? Ik denk helaas idd heel veel mmm stellen zoveel gaan er uiteindelijk uit elkaar door alle ellende en ik begrijp dat ook! Je deelt alleen nog maar ellende en bent zelf door en door verdrietig! Je kunt elkaar gewoon niet meer gelukkig maken als je zelf niet gelukkig bent! Zo lastig Fijn dat het gelukt is met de cadeautjes! Hier ook al de cadeautjes aan schoonvader gegeven omdat we morgen niet soveel tijd hebben ! Daar ook meteen gegeten En morgen dan aan mijn vader en dus aan mn man! Slaap lekker meiden!
@Bbibi: blijven praten is inderdaad belangrijk in een relatie. Moest er tijdens die pogingen soms wel eens voor uitkijken dat ik niet alleen maar alles op zp deelde, maar dat ook met mijn man moest doen. Maar ja, het is zo makkelijk hier, want we hebben aan een half woord voldoende en iedereen begrijpt elkaars gevoelens. Las net op teletekst dat ze, ik dacht bij het erasmus zkh, een urinetest hebben ontwikkeld waarmee het succes van een ivf poging bepaald kan worden. Door de verhouding van een bepaald soort bacterie in de urine kan met 100% bepaald worden of ivf zin heeft. Dat kan voor vrouwen wel een hoop meer duidelijkheid geven.
Ik zie daar meer een negatief punt in. Dikke kans dat de verzekeraar over een paar jaar verplicht je die test te laten doen zodat wanneer je niet in aanmerking komt je ook geen pogingen vergoed zult krijgen. Ik zie het helaas in de zorg al met meer dingen zo gebeuren. ..
Olie, wat ontzettend verdrietig dat het niet gelukt is. Gooi de tranen eruit, neem de tijd voor jezelfben verder ga ik met Bbibi mee. De kracht zit 'm in de herhaling! Heb je evt nog cryo's? Wbt die test ben ik niet zo zenuwachtig hoor. Nederland loopt jaaaaaren achter op ferti gebied en doet eeuwen over buitenlandse studies en onderzoeken implementeren. Ik zie ze dit ook zomaar niet uitrollen. Vandaag weer een mooi ronde week in m'n banner. 15 weken zwanger al weer! Inmiddels is m'n buikje zo aanwezig, het blijft onwerkelijk. De echo's zijn mooie momenten maar dan denk ik nog vaak, zijn dat echt onze kindjes? Het buikje geeft me echt de bevestiging dat het zo is. Lieve meiden die nog vol in de behandelingen zitten, blijf je droom najagen. Persoonlijk vond ik het alle pijn waard, al zit je onderweg soms zo stuk, heb je zo'n verdriet en merk je dat je een deel van jezelf onderweg verloren bent. Je kunt er niets aan doen.
@Ollie: het zal nog heel wat jaartjes duren voordat zo'n test gebruikt kan gaan worden. Natuurlijk werd in dat nieuwsbericht ook gelijk gesproken hoeveel het kon besparen, omdat dan niet 'onnodig' behandeld zou gaan worden. Zo werkt het helaas wel in NL. @Klaasje: het zal inderdaad heel onwerkelijk zijn. Ik keek ook iedere dag naar mijn banner om mezelf er steeds weer van te overtuigen. Binnenkort heb jij een heel stereo getrappel in je buik en zullen je kindjes je op zo'n manier steeds overtuigen dat je echt zwanger bent. Geniet ervan!
Nog geen menstruatie. Vandaag. Geen roze wc papier meer. Wel bij inbrengen utro nog bruine slijm sliertjes op de applicator (sorry beetje vies) had ik ook net na de punctie. Toch al zeker 3 dagen voel ik heftige menstruatie krampen opkomen zodra ik wakker wordt, na inbrengen van eerste utro wordt dat alleen maar erger, gaande de dag zakt het helemaal weg. De 2e en 3e utro van die dag merk ik veel minder... Dus, morgen nog maar eens testen misschien en anders stoppen met utro, dit kan de menstruatie ook tegen houden toch?
Ja, utro kan de menstruatie tegenhouden. Deed het bij mij trouwens niet. Op welke dutum mocht je officieel testen? Was dat vandaag? Ik zou idd morgen nog een keer testen en dan ff met DD bellen om te overleggen. Hè, wat had ik je vandaag een positieve test gegund!!! Knuf.
@Ollie: volgens mij kun je inderdaad met de utro stoppen als je op de officiële testdag negatief test. Dikke knuffel, meid. Het is gewoon zo balen (nog zacht uitgedrukt) als een poging mislukt is.
@relatie: ik weet serieus niet of wij bij elkaar gebleven zouden zijn als onze pogingen mislukt waren. Hij wilde dan wel adoptie, ik niet (vanwege onze leeftijd zouden wij alleen kinderen van al enkele jaren oud mogen adopteren, dat wil ik niet, daar heb ik te veel negatieve verhalen over gehoord). Dat zou een heel moeilijk verhaal zijn geworden. Denk dat het erop uitgedraaid zou zijn dat hij met een andere vrouw alsnog kinderen had gekregen. Maar het is anders gelopen ... Conclusie: de MMM trekt een zware wissel op je complete leven.
Hmm bij jou dus ook al herkenbaar stiertje? Zo zie je dat we toch allemaal wel ongeveer hetzelfde leven hebben ( gedeeld) met dezelfde problemen en verdriet helaas! Gelukkig is dit voor de meeste voor ons voorbij! Maar helaas voor sommige niet pfff het is zo oneerlijk ! Ollie knuffel meis! Miss morgen idd nog een testje! Sm wat een bijzonder artikel! Al geloof ik wel wat ollie zegt dat het voor ons als patient wel weer negatieve gevolgen zal hebben ipv positief. Klaasje het blijft onwerkelijk he? Vind ik ook hoor! Besef is er nog steeds niet echt! @ego hier leuke papadag! Man een leuke kaart met mooi verzonnen versje van zijn dochtertje gegeven een cadeautje en dus een echo! Dus vanmorgen weer vaste prik naar pretecho bureau ! Was niet gek dat ik haar nog niet/amper voelde ondanks dat ze weer heel druk was en rek&strek oefeningen aan het doen was! Mijn placenta was maarliefst 4 cm dik in doorsnede! Dat is echt gigantisch ! Normaal is 2 max 3 cm... Dus zij zei ook dat hij idd echt aan de ruime kant was! Vermoedelijk vanwege de bloedverdunners en utrogestan maar dat heb ik natuurlijk niet verteld hihi... Ons meiske lag met alles precies mooi op het gemiddelde toen ze alles ging meten behalve de beentjes die lagen best wel achter op schema! Dus ze had maar korte beentjes! Maar hoefde me geen zorgen te maken man en ik zijn beide 2 kleintjes dus zullen we wss ook een heel klein meisje krijgen.. Toch geen basketballer voor ons dus net als haar vader hihi... Gelukkig was verder alles perfect .. Maar mijn droom over een 8/9ponder moest ik laten gaan want dat ging volgens haar absoluut niet gebeuren! Sowieso had ik daar de bouw niet voor dus ging dat echt niet gebeuren zei ze.. Haha
Nou, wees blij Bbibi, dat je er geen 8/9-ponder uit hoeft te poepen ) Fijn dat de echo weer goed was. Gebruik je nog utro op dit moment?
Kan/ mag zo'n pret echo bureau echt advies geven en conclusies trekken? Ben er nog nooit geweest dus geen idee hoe het er daar aan toegaat en of het misschien ook wel verloskundigen zijn? Het ivf circus is pittig voor je relatie. Mijn vriend riep altijd dat we samen zonder kinderen ook gelukkig kunnen zijn. Doodeng vond ik die uitspraak, ik wilde scherp blijven en alles op alles zetten. Ik genoot vooral niet meer en had het idee een steeds negatievere en huilende vriendin te zijn. Adoptie en pleegkinderen was ik nog niet mee bezig in m'n hoofd. Heel apart, mijn vriend heeft een bedrijf waar veel jonge mensen werken. Afgelopen week heeft hij het personeel verteld van de zwangerschap, vroeg er dus serieus ( een stagiair) of het gepland was. Die heeft zo de wind van voren gehad dat ze nu lekker stil is op kantoor. Ik was ook een beetje geshokkeerd, dat vraag je toch gewoon helemaal nooit? Niet eens aan familie of vrienden, laat staan je baas?!
Hoi meiden, ik ga een beetje meelezen met jullie. Ik vermoed dat de 8e tp voor een brusje wederom is mislukt. Donderdag mag ik testen. Dan vragen we een gesprek aan met de arts hoe nu verder voor de derde en laatste behandeling. Zitten te overwegen om de laatste behandeling in Dusseldorf te gaan volgen. Ons dochtertje was een topembryo gelijk de eerste verse tp raak. En nu 6 cryo's en 2 verse tp's verder en nog geen resultaat
@stiertje ach dat dagje pijn na zoveel jaren ellende maakt mij niet uit hoor! Mijn droom was een 8/9ponder een lekkere grote dikke baby! Maar helaas .. Die droom zal ik toch moeten laten varen! Hihi Ach als het maar geen prematuurtje wordt maar gewoon gezond gormaat is het goed hoor daar gaat het me uiteindelijk om! @klaasje ja dat mag! Het is gewoon een verloskundige praktijk en zij doen ook 20 weken medische echos ! Zij heben er net zoveel verstand van als de gynaecologen in het zkh! Dus zij vroeg of ik het alvast wilde weten! Aangezien de rest de vorige keer al helemaal is nagekekn vond ik het wel prettig! Het was niet schrikbaren hoor .. Ze zat nog op de lijn maar wel ver onder her gemiddelde! Ach mijn man is 1,75en ik. 1,65 dus zal een klein meiske worden! En wat erg idd van zijn personeel! Dat hij/zij dat idd durft te vragen belachelijk! @mariska wat vervelend dat het niet gelukt is meid Lees en klets gezellig mee! Laatste tijd genoeg nieuwe leden die bezig zijn in DD waar je genoeg mee kunt delen! En wij kunnen je ook altijd advies geven! Dus welkom...
Bibi, ik ben benieuwd hoe groot/klein ons hummeltje zal zijn bij de geboorte. Ik ben 1,67 en mijn man is 1,91. We zijn vandaag naar de ikea in amsterdam geweest. We hebben een ladenkast voor de babykamer gekocht. Deze kast heeft de zelfde hoogte als een commode maar us groter. Veel handiger vind ik. Ook met het oog op later. Het ledikantje wat wij graag wilden kopen was uitverkocht dus dat komt later nog wel. Wel hebben we vast het matrasje en hoeslakentjes meegenomen. Dus zo langzaam aan beginnen wij ook al met de babykamer. Over de relatie, mijn man is 12 jaar ouder dan mij, en heeft in het verleden al twee keer samengewoond. En ook met deze vrouwen een kinderwens gehad. Omdat het probleem bij hem ligt (dat wist hij toen nog niet ) heeft hij nooit kinderen gekregen in die relaties. Hij had het al voor hemzelf afgesloten, maar toen wij een relatie kregen, kwam de kinderwens weer naar boven. Maar ergens heeft hij er altijd al rekening mee gehouden dat het niet zou lukken. Toch heeft hij altijd vol achter mij gestaan wat behandelingen betreft. Echt ruzzies hebben we er nooit over gehad. Wel eens iritaties maar dat kwam voornamelijk door mijn hormonen. Mijn man is ook niet echt een prater, maar wel heel begripvol. Ook is hij de gene die als eerste heeft gezegd, nu zijn we klaar in nederland, maak maar een afspraak in DD. Gelukkig is het nu wel gelukt, maar ik was me al een beetje aan het voorbereiden op een leven samen zonder kind. Ik heb tijdens deze poging ook wel gezegd dat ik niet verder wou gaan mocht het niet lukken. Gelukkig heb ik niet voor de keus gestaan. Maar het heeft gelukkig niet heel veel spanning op onze relatie gezet.
Ligt dus niet aan mij. Al 20 jaar bij elkaar en nog nooit zoveel twijfels gehad. Ik begreep het nooit als ik zulke verhalen hoorde maar inmiddels helaas wel. Soms denk ik wel eens gelukkig ligt het aan mij want wat zou ik gedaan hebben? Aan de andere kant maakt me dat juist onzeker want hij kan nog altijd wat met een ander beginnen. Hij zegt letterlijk dat ik gelukkig moet gaan worden met wat ik wel heb en zegt niet te weten hoe hij mij moet helpen. Tja dat weet ik zelf niet eens. Lig weer op bed. Ben nog steeds boos op de hele wereld. Al kan niemand hier wat aan doen. Zal ik morgen iemand op het werk aanvliegen hihi. Meiden bedankt voor jullie steun en verhalen. Voelt minder eenzaam. Mariska welkom hier. Hoop het natuurlijk niet voor je dat je weer een behandeling moet doorgaan maar ik ben ook voor de laatste ivf naar dd gegaan. Voor mijn gevoel wordt je daar beter op maat geholpen