gefeliciteerd Tassie en Tassieman met jullie meisje!!!! Als je zin hebt weer Tassie wil ik haar naam wel weten als dat mag ben zooo benieuwd! Xx knuffel Loontje gefeliciteerd meid! Mooi weer heb je uitgekozen. Voor iedereen die zo lief was te reageren..ik heb de doorverwijzing van S ontvangen en ga nu weer een afspraak maken met zkh in debuurt voor de echos.
@Klaproos: fijn dat de verwijzing geregeld is. Ik zou de echo's bij mijn laatste poging ook in NL laten doen, maar er is toen niet over een verwijzing of wat dan ook gesproken. Wel had mijn NL zkh duidelijk gemaakt dat ze in ieder geval geen bloed gingen prikken. Dat had iets met de verzekering te maken. Maar dat laat DD toch nooit bij een NL zkh doen, dus dat was geen probleem.
Tassie-gezinnetje nogmaals gefeliciteerd. En we wachten het rustig af wanneer er verder bericht komt. Net een telefoontje van de vk gehad. Ik schrok me rot natuurkijk. Het ging om de uitslag van de suikertest van gister. Die was goed.... gelukkig geen zwangerschapsdiabetes. Maar ik ging er van uit dat ze bij een goede uitslag niet zouden bellen en ik het bij de controle wel zou horen wat de waardes waren. Dus toen de vk belde dacht ik , die heeft slecht nieuws voor te melden. Hele opluchting...... Klaproos, fijn dat het nu geregeld is met de verwijzing.
@ tassie en tassieman en tassiedochter van harte proficiat ! Fijn dat alles goed gegaan is! En een mooi kindje met mooi gewicht dus zo te zien ! Geweldig! Geniet van deze tijd en van elkaar! Fijn dat je even de moeite neemt ons op de hoogte te stellen! Heel lief! Wens tassie sterkte en feliciteer haar van ons! @ loontje gefeliciteerd met je bday meid! Enne 6 kilo oooooh das netjes hihi! @lets das lief meid! Ik ben wel benieuwd naar wat voor iets/of iemand jij gaat om je vitamines op te meten eerlijk gezegd! Vertel eens @knorretje wat fijn dat alles goed was mbt de suikertest! Ondanks dat je je niet goed voelde toch een goede waarde dus gelukkig? Nou fijn zeg ! @klaasje had jij nou ook die suikertest gehad? En was jou waarde wel goed ondanks prednison en tweelingzwangerschap? @sm had jij nog lekker vakantie of weer aan het werk?
@Knorretje: fijn dat alles goed was. Ik had het bij mijn oudste dat de uitslag van de nekplooi 5 dagen zou duren. Maar toen belde ze me ineens na 3 dagen op. Schrok me rot. Maar de uitslag was binnen en was helemaal goed, vandaar dat ze me (voor het weekend) nog even blij wilde maken. Heel fijn, maar ik had wel eerst een hartverzakking toen ik de naam van de vk hoorde. @Bbibi: gisteren was mijn eerste werkdag weer, vandaag is mijn standaard vrije dag en morgen mag ik weer werken en dan heb ik weekend. Wel balen dat het vrije leventje afgelopen is voorlopig. Ik had me eerst helemaal op mijn verlof gefocused en toen ik weer moest beginnen kon ik me vast houden aan de gedachte dat ik in augustus ook al weer vakantie had. Maar nu zijn er geen excuses meer, dus moet hard aan de slag.
Ik hoop het ook Ymke, maar wees niet teleurgesteld als het niet zo is. De eerste fm is vaak de saaiste Jeeeeee, Tassie haar dochter geboren. Van harte! Bbibi, ik heb geen suiker gelukkig. Moet ook zeggen dat ik gestopt ben met de predni na 8 weken ( dat is normaal). Snap dat jij met je ziekte - ben vergeten of je nu reuma had, of MS?- wel door moet slikken maar als je dat niet hebt is het niet de bedoeling. Bij een tweeling ook nog eens gevaarlijk omdat de kans op vroeggeboorte al zo groot is. Ondanks het volume heb ik echt een heel makkelijke zwangerschap, geen pijntjes, geen last, het zit gewoon helemaal mee. Edit: het stoppen destijds met de prednison was wel heftig; slap, zwart zien en in 1x kots misselijk voor 4 weken dag en nacht. En dat met 10 mg/dag. Het is echt wel zwaar spul
@ imke succes! @klaproos goed nieuws meis van je verwijzing! goed geregeld! @sm hmm afgelopen dus balen! Maar miss heb je wel weer herfstvakantie straks als je zoontje vrij is ofniet? Dat is toch ook weer zo in een oaar weekjes! Hoeveel uren werkte jij nu? 24 toch? @ klaasje ohh jij geen suikertest gehad? Ik meende me te herinneren dat jij ook geprikt was en dat dat ook niet goed was maar wel dus? En ik mocht van dr S ook stoppen met 12 weken ( met afbouwen 16 weken) maar de immunoloog zei juist met 8 weken dat ik moest ophogen ! Dus toen besloten door te gaan! Nu sinds vorige week maandag volledig van de orednison af ( was maar 5 mg) de hydrocortison ( andere vorm corticosteroide) moet ik 10mg blijven gebruiken voor mijn bijnieren! Hoop daar na de zwangerschap ook weer meteen mee af te kunnen bouwen! Slik normaal maar 5mg en nu daardoor wss ook zwangerschapssuiker ( waar het sinds gister ooeens niet meer echt goed mee gaat!)
Meiden die zwanger zijn geweest, hebben jullie ook last van angsten gehad? Dat je opeens in je zwangerschap heel onzeker was en opeens in paniek raakte en ging twijfelen over de juiste keuzes enz? ( graag eerlijk antwoord zou fijn zijn) ... Ik lees dat vaker dat dat voorkomt! Ik heb ook allemaal nachtmerries en ben opeens helemaal niet meer zeker van mn zaak of ik het allemaal wel trek en aankan enz! Terwijk ik altijd heb gedacht dat ik die gedachtes nooooooit zou krijgen omdat ik er zolang ocer heb moeten doen en zo bewuste keuze is geweest voor een kindje te gaan! Zijn dit hormonen? Zijn die meteen weg na de zwangerschap? Ben zon onzeker schaap zo tijdens de zwangerschap! Heb er zelf echt last van! Ona en nog een onderwerp : zwangerschapsdementie?? Ik ben een grote zeef! Ik onthoud niks! Alles ben ik kwijt ik kan me totaal niet concentreren! Echt zoooo niet ikzelf.. Gaat dat nog over ?
Bibi, ik zou mijn hoofd nog eens vergeten als deze niet vast zit. Ik kan me op mijn werk ook niet concentreren e.d. En ook wel eens twijfels over vanalles. Geen nachtmerries of paniek, maar wel dat je gaat denken, ben ik er wel echt klaar voor. Maar dat schuif ik ook op de hormonen. En volgens mij ben je na de zwangerschap er nog niet gelijk vanaf. Dan komen de kraamtranen nog eens om de hoek. Maar ik geloof er heilig in dat het wel goed gaat komen. Het zal echt niet gemakkelijk worden, maar het lukt ons zeer zeker.
@Bbibi: die angstgedachtes heb ik ook gehad, al vanaf het moment dat ik een positieve zw.test had. Ik wilde al jaren zo graag een kindje en toen ik dan eindelijk zwanger was, ineens de angst en paniek. Kan ik het allemaal wel aan. Inderdaad wil ik dit eigenlijk wel. Het voelde ook zo definitief en het beklemmende gevoel dat je niet meer terug kon en dat je leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Heel herkenbaar, hoor! Gaat helemaal goedkomen, hoor. En zw.dementie. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik 9 maanden in een soort van bubble gezeten. Vergeetachtig (ook op mijn werk) terwijl mijn geheugen altijd mijn sterkste punt was. Ik deed altijd alles zonder agenda, maar kwam bij afspraken een uur te vroeg of een uur te laat. De tweede zwangerschap heb ik het ook gehad, alleen minder. Wel gebrek aan concentratie. Op zich wordt dat wel weer beter, maar onthoudt dat je ook na de zwangerschap nog moet ontzwangeren en dat het nog wel even kan duren, voordat je weer de 'oude' bent. Ze zeggen niet voor niets 9 maanden zwanger en 9 maanden ontzwangeren.
Meisen ik ben zo blij met jullie verhalen! Sorry meiden die nog niet zwanger zijn, wil hier niemand mee kweten dus hopelijk doe ik dat nief want dat is niet mijn bedoeling! Loontje bedankt voor je pb"s heel fijn even erover te kunnen praten! Knorretje jij hebt dus ook die teijfels! Ik hoor van meer meiden die opeens heel onzeker zijn tijdens de zwangerschap! ( ik ben nirmaal heel zeker en ook over alle keuzes die ik maak enz, mij lraat je nirmaal nooit om maar nu !) pfff ik twijfel over alles .. Nog wel over een oen welke kleir ik zal gebruiken ofzo pfff niet normaal meer zon teijfelkont ik wordt gewoon moe van mijzelf! Ik laaf mn man nu alle keuzes maken ( maar geen succes want die doet dat normaal niet hahaha ) maar ik kan het nu nief! Maad jij djs ook wat angsf en twijfel? En die vergeetachtigheid en dementie is dus geen gezegde maar ervaar jij dus ook heel erg? Sm jij ook bedankt voor je ervaring! Fijn om te lezen!die bubbel waar jij het over hebt ben ik wel benieiwd naar! Ik voel me een heel ander mens of ik alles vanaf een afstandje mee krijg en niet alles zelf meemaak zeg maar! Echt alles gaat een beetje langs me heen ! Is dat ook waf jij bedoelt? En die vergeetachtigheid en concentratieproblemen had jij dus ook? Maar dat gaat dus wel weg? Alleen dus pas een tijd na de zwangerschap begrijp ik dus? Pfff ik heb hetzelfde als jij ... Ik was ook zoooo helded en kon me zo goed concentreren! Dat werd minder toen ik ziek werd maar weer beter door wekelijks mijn b12 injecties! Nu lijkt het net of mn hersenen het niet doen! Vind het gewoon eng! Ben ik iets aanhet vertellen en halverwegen weet ik niet meer waar ik het zelf over had! Concentreren lukt me echt niet.. Bedenken wat ik ook alweer allemaal op een dag moet doen komt maar voor de helft binnen! Wordt er zo onzeker van.
@Bbibi: met bubble bedoel ik inderdaad dat alles langs me heen leek te gaan. Alsof je allemaal watten in je hoofd leek te hebben of zo'n glazen helm op had. Ik kon met iemand zitten praten en gewoon niet doorkrijgen wat iemand zei. Heel irritant. Gelukkig heb je een 'geldig' excuus als je zwanger bent en vergeeft iedereen het dat je 'er even niet bij bent'. Maar ik vond dat vergeetachtige ook wel eng. Vooral omdat ik altijd blindelings op mijn geheugen kon vertrouwen. Ik kon ook de koelkast open doen en niet meer weten wat ik eigenlijk eruit wilde pakken. Boodschappen doen en dan dingen vergeten. Collega's vroegen me naar een bepaalde mail die ze gestuurd hadden en ik wist gewoon niet waar ze het over hadden.
Ohh vreselijk dat heb ik dus ook! Ik wik iets opzoeken op inetnet , open een nieuw scherm Uhhh wat wilde ik ook alweer opzoeken? Ik bel mn moeder, uhhh tja waarvoor belde ik ook alweer? Kom ik boven, tja wat ging ik ook alweer Boven doen? We rijden naar de stad? Tja waarom wilde ik ook alweer naar de stad? Echt bah niet 1x maar de hele dag gaat het zo! Morgen hebben wij onze adoptiecursus in utrecht! Maar die begint al 9.00 uur en we zitten met de hond ( schoonouders zijn paar DAGen weg helaas!) dus mn vriendin zou mn hond ophalen en oppassen! Ik zou haar de sleutel brengen zodat ze erin kon thuis .. Belt ze op net savonds nu we onderweg waren om te gaan eten! Uhhh bieb heb je nog aan de sleutel gedacht? Ohhhjaaaa sleutel, uh nee dus! Jezus wat een zeef ben ik! Echt te eng want zo ben ik helemaal niet! Net als jij een ijzersterk geheugen! Toch eng dat dat opeens is en kan toch? En dat van die glaze bol had jij dus ook? Maar ook dat is dus verdwenen na je bevalling of enige tijd erna? Pfoehhh fijn om te weten! Want dit is echt niks zo
Vergeetachtigheid: JA, herkenbaar! Ik had ook nog eens de laatste paar weken voor m'n verlof een enorme deadline op m'n werk. NIET handig! Stond ik bij het koffie-apparaat als ik printjes ging halen en bij de printer als ik koffie ging halen. En echt als iemand iets had gezegd: binnen 5 minuten vergeten. Dus ik moest alles opschrijven. Angsten: nee, niet echt. Wel hele rare, zeer levensechte dromen. Maar dat schijnt er ook bij te horen.
@Bbibi: allemaal heel herkenbare dingen, meid! En ja, het zal na het bevallen en na ontzwangeren allemaal weer stukken beter worden en terugkomen. Maar ik zeg heel eerlijk dat mijn geheugen nooit meer voor de volle 100% is teruggekomen (maar wel goed genoeg, hoor). Je zult ook gaan merken dat je zelf als persoon gaat veranderen door de komst van een kindje. Je relatie zal veranderen, sommige vriendschappen. Daarmee bedoel ik dat niet dat het in het negatieve hoeft te veranderen. Maar je zal anders tegen dingen aan gaan kijken. En toch de cursus gaan volgen? Lijkt me dubbel voor je, die adoptiecursus met een bolle buik. Maar toch goed (en knap) dat jullie ook die optie open houden en daarvoor gaan. Weten ze dat je zwanger bent bij de adoptie-organisatie? Ik ben me weer aan het klaarmaken voor het werk. We hebben vanmiddag een teamuitje en ben dus al wat gespannen hoe dat met de voeding te doen. We gaan eerst lunchen (terwijl dat net de voedingstijd is), dus dat ga ik nu maar vlak ervoor doen. Als ons uitje afgelopen is, gaan ze nog borrelen, maar heb besloten om dan al naar huis te gaan. Dan kom ik net te laat voor de voeding, dus mijn man zal toch met de fles iets moeten proberen. In het ergste geval zitten we een half uurtje bij ons vandaan en als het niet lukt, kom ik alsnog maar eerder naar huis of mijn man maar naar mij toe. Vanmorgen komt mijn zoontje dan ook nog eens eerder dan gepland (om 6 uur al), terwijl ik hem normaal om 8 uur of half 9 wakker moet maken voor het werk. Dus dan zit je dan met een slaperige kop te voeden, maar ondertussen ook te rekenen, hoe de voedingen dan waarschijnlijk gaan uitpakken. Want dan zou hij in de loop van de ochtend zich al melden. En is dat handig? Dus ik maak hem nu toch nog maar even wakker voor een voeding en dan zal ik hem waarschijnlijk straks weer wakker moeten maken. Wat een gestress toch altijd. Het lijkt er wel op als ik ergens naar toe moet, juist de dingen altijd anders lopen met mijn zoontje als normaal. Nou ja, we zullen zien. Verder baal ik even van mijn collega's. Ik zat dinsdag even met mijn baas te praten en toen zei ze dat een collega had geklaagd bij haar over mijn thuis telefoontjes. We zitten in een open ruimte, dus ik ben daar altijd al zo terughoudend in, omdat ik er weinig voor voel mijn boodschappen lijstje of dingen van thuis zo openlijk te bespreken. Meestal houd ik het kort, zeg alleen ja of nee of loop weg naar een rustiger plek om te bellen. Maar het is voor de vakantie wel eens gebeurd dat ik net met iets bezig was en toch even de telefoon van mijn man op de werkplek beantwoord heb. Kan me voorstellen dat dat voor iemand storend moet zijn geweest. Maar baal er dan van dat iemand niet even de moeite heeft genomen naar mij toe te komen om te zeggen dat ze even iets af moest maken en zich door mijn telefoontje niet kan concentreren of het gewoon vervelend vindt privé dingen van mij aan te moeten horen. Ik heb daar alle begrip voor. Maar nu ik dan via mijn baas op de vingers getikt moet worden, vind ik dat toch heel vervelend. Zit nu dus steeds te bedenken wie dan geklaagd moet hebben, want mijn baas wist niet meer wie haar dat gevraagd had.
@ sm wat vervelend zeg! En kon het je baas zelf niet geweest zijn? De term "ik weet niet wie het gezegd heeft" vind ik zo vaag. Tuurlijk gaat ze haar medewerkers niet afvallen maar het kan ook een beetje de boel opnaaisn zijn... Wel vervelend hoor Hoe is het uitje gegaan ? En met bv? Adoptiecursus was toch heel intressant en leuk! Ook met andere dames gepraat uit fertiliteitswereld, dus denk dat hwt niet heel storend was voor mensen daf ik zwanger was! Want voelde me er wel heel verveldnd over dsf ze er daar oom weer mee geconfronteerd moesten worden... Maar denk dat dit toch niet her geval was omdat ik er erg open over was!