@Klaasje; Wow, wat een fantastisch nieuws, meid! Gefeliciteerd! @Shaddixxx; Dank je, voor je link. Ik ga eens kijken daar! Ik voel mij ook vaak opgelaten om hier te praten over de zwangerschap, maar hier ken ik jullie zo goed en voel ik mij thuis. Maar ik ga zeker in ieder geval meelezen met het andere groepje, vind ik zelf ook wel wat gepaster. @Lets; meid, ook ik ben er echt emotioneel van iedere keer als ik bij één van jullie lees dat een poging weer mislukt is. Ik vind het echt zo erg en weet vaak niet zo goed wat ik anders moet zeggen dan dat ik het zo erg vind. Ik heb zelf een kijkoperatie gehad in het VUmc (NL). Dit was echt op ons verzoek, omdat men mij maar liet aanmodderen. Tegelijkertijd heeft men toen ook mijn eileiders doorgespoeld. Hieruit bleek dat er anatomisch niets afwijkend was. Dat is toch ook fijn om te weten, omdat dat denk ik ook een grote invloed heeft (kan hebben) op de vruchtbaarheidsbehandeling(en). @ego; mijn zwager was 55 jaar en is overleden aan een acute hartstilstand tijdens het joggen. Ik vind het ook best een eng idee trouwens dat een leven zo plotseling kan eindigen. Brrr. Ik moet daar echt niet teveel of te lang bij stilstaan.
Ik kan me voorstellen dat het dubbel voelt om hier over zwangerschapskwaaltjes e.d. te praten. Maar ik moet zeggen dat ik me daar nooit aan gestoord heb. Juist die (vele) zwangerschappen hier, toen ik me bij dit clubje aansloot, gaf mij juist de kracht en moed door te gaan en er vertrouwen in te houden. Omdat ook een zwangerschap met veel onzekerheden gepaard gaat, vond ik het juist fijn het te delen met mensen die je heel na staan en waar je je vertrouwd voelt. Omgekeerd vind ik het ook fijn er voor anderen te kunnen zijn, in welke fase ze dan ook zitten (nog in het traject of zwanger met alle onzekerheden die er zijn). Persoonlijk zou ik het jammer vinden als je elkaar zo gesteund hebt en dat mensen dan vanaf een positieve test niet meer mee durven kletsen of het bijzondere deel en het doel waarom iedereen zich door die mmm heenworstelt (de zwangerschap) met 'anderen' deelt. Maar dat is mijn persoonlijke gevoel en mening. Ik denk dat als we eerlijk naar elkaar toe blijven en eerlijk naar elkaar aangeven als het even te pijnlijk of teveel wordt, dat we dan al een heel eind komen.
Het is absoluut zo dat we hier allemaal zitten om dingen met elkaar te delen en dat we er allemaal voor elkaar zijn, maar ik merk (en dat is dus puur in mijn ogen) dat het de laatste tijd wel wat begint te overheersen. Komt natuurlijk ook omdat er zoveel meiden zwanger raken in DD, wat moed kan geven, maar wat anderen ook het gevoel kan geven dat ze (weer) als laatste achterblijven.. Ik zeg ook niet dat iedereen na een positieve test maar moet verdwijnen, maar elke keer weer je countdown tot je echo vermelden (schuldig!) en over je (ontbrekende) kwaaltjes discussiëren (ook schuldig..), ik voel me daar niet helemaal lekker bij.. Zeker na een bericht als dat van Lets denk ik.. Wat doet mijn vermoeidheid er in hemelsnaam toe? Duurt wachten op de volgende echo echt wel zo lang? Wachten op de start van de volgende behandeling en het hele traject weer doorlopen.. Dát duurt pas lang en dát is pas vermoeiend.. Ik heb hier eerder ook nooit mee gezeten hoor, de gunfactor is hier zó hoog, maar toen ik laatst dus inderdaad huilend in bed lag, omdat 'ik wel en zij niet' en omdat alle gevoelens van de afgelopen jaren weer even naar boven kwamen, bedacht ik me gewoon hoe confronterend en pijnlijk het misschien voor anderen is..
Sneeuwmees, ik sluit mij eigenlijk helemaal bij jou aan. Ik hoop dat de meiden die nog volop in het traject zitten en keer op keer mislukte pogingen hebben gehad zich toch wel gesteund voelen door ons (mij). Ik zou het zelf erg jammer vinden als ik niet meer open mag/kan zijn over mijn zwangerschap, terwijl ik dat zelf toen ik nog een aantal jaren geleden in het traject zat juist erg prettig vond en mij dat aanmoedigde om door te gaan. Deze groep voelt voor mij zo vertrouwd en zo eigen. Ik zelf heb geen vriendinnen meer en mijn wereldje is nu zo klein geworden aangezien ik alweer bijna 2 maanden thuis zit. Ik wil gewoon ook graag mijn emoties kwijt (positieve/negatieve) kunnen. Hopelijk mag dat nog steeds hier. Ik probeer zelf op iedereen te reageren, zij het nav negatief/naar nieuws of nav positieve berichten. Het is absoluut niet mijn bedoeling om anderen voor het hoofd te stoten.
@Botala: Jeetje meid dat is behoorlijk schrikken. Ik hoop en duim voor goed nieuws dinsdag. Sterkte morgen ! @Klaasje: Geweldig nieuws, gefeliciteerd !! @Knorretje: DD al gebeld ? Je hoeft tegenwoordig niet meer naar de huisarts, je kan het wel telefonisch even doorgeven, want het is wel goed als het in de computer staat. Je kan in DD of ergens in NL een echo rond de 6 weken laten maken. DD adviseert om onder controle bij de gyn te gaan, maar niet elke gyn vind icsi een reden daarvoor. @Ddees en Lets: Dikke knuffel voor jullie ! @Lets: Succes met bloedprikken en alvast succes morgen in DD. Ik hoop dat één van de dingen die de meiden genoemd heeft de ontbrekende sleutel voor jullie is. @Tassie: Hoe gaat het nou ? Jeetje wat verschrikkelijk van je zwager, heb er geen woorden voor . Mijn vader heeft vorig jaar ook acuut een hartstilstand gekregen en het is inderdaad beangstigend hoe snel het leven eigenlijk voorbij kan zijn.
Fijn dat jullie er ook zo over denken sneeuwmees en tassie. Ik zie dat ook zo! Ik vond het juist altijd jammer dat als iedereen zwanger was het clubje waarin ik mee kletsten verlaten omdat zij zwanger waren en daardoor een andere fase doormaakte! Daardoor bleef ik uiteindelijk als enige altijd over in een clubje waar alleen maar steeds vreemde bijkwamen en alle oude vertrokken! Zelf vond ik dat enorm jammer altijd! Maar kan me voorstellen dat dat voor iedereen anders voelt!
En tassie wat verschrikkelijk! 55jaar pfff! Je hoort het echt vaker met joggen of wielrennen dat ze toch opeens een hartstilstand krijgen wat enorm erg was het de broer van jou man? Heel veel sterkte gewenst!! Sneeuwmees durf het bijna hier jiet meer te vragen maar gaat het drinken van je zoontje alweer wat beter?
Och, Loontje, wat ontzettend erg voor je! Wat een gemis voor je. Zeker nu zo voor de geboorte van jullie kindje..... @Bbibi; Hij was de man van mijn man's zus. Ze hebben ook nog eens een ernstig ziek kind (chronisch vanaf de geboorte). Dat geeft nu natuurlijk extra veel zorgen. Hij woont nl. thuis en heeft ontzettend veel verzorging nodig, ook 's nachts. Ik had eigenlijk ook heel erg leuk nieuws willen vertellen wat wel te maken heeft met de zwangerschap......ik durf nu niet meer zo goed......Dit forum is voor mij eigenlijk zo belangrijk, echt een uitlaatklep. Ik voel mij echt verdrietig nu, omdat ik het graag zou willen vertellen/delen. Ik vind het echt jammer dat ik mij nu zo voel en weet niet of dat nu juist de bedoeling is van ons clubje.
@Tassie: Meid je mag hier toch gewoon alles vertellen. Ik denk er hetzelfde over als Sneeuwmees. Zelf vertel ik niet zo heel erg veel, maar dat komt vooral omdat ik niet zoveel geduld heb op mijn telefoon en mijn laptop niet zo heel erg vaak aanstaat. En ja het is zeker een gemis, ik denk nog iedere dag aan mijn vader en ik kan het nog steeds niet geloven. Denk dat ik het nog niet verwerkt heb. Onze spontane zwangerschap heb ik te danken aan mijn vader, tenminste dat gevoel heb ik Jeetje dat is inderdaad extra zwaar nu. Heel veel sterkte voor jullie !
Och, Loontje, even een knuffel voor jou, hoor, meid! Enneh, inderdaad het zou zomaar kunnen dat je vader jullie geholpen heeft met deze zwangerschap. En dat is eigenlijk een mooie gedachte!
Jemig.. Vergeet maar wat ik gezegd heb, het wordt totaal uit z'n verband getrokken zo. Ik heb in eerste instantie alleen opgeschreven hoe ík me voelde en verwezen naar het topic, omdat het gewoon ook een leuk topic is, met meiden die in hetzelfde schuitje zitten of hebben gezeten. Niet omdat er alléén daar maar over zwangerschappen gesproken zou mogen worden. Ik heb nooit gezegd dat er hier helemaal niet meer over zwanger zijn gesproken zou moeten worden, maar een beetje rekening houden met de rest leek mij wel op z'n plaats. Ik vind het echt heel erg jammer dat er al een paar meiden uit dit topic vertrokken zijn, die nog wel in DD onder behandeling zijn, maar die hier niet meer meeschrijven omdat ze het simpelweg niet trekken..
Lieve Shaddixxx, je hebt mij alleen nog eens extra aan het denken gezet. Ik had vaak al de angst om te veel of te vaak over mijn eigen zwangerschap te schrijven hier. Niet altijd, omdat ook ik van ver ben gekomen, net zoals eigenlijk alle zwangeren hier. Jouw berichtje heeft mij eigenlijk nog meer aan het denken gezet en nogmaals het is echt mijn eigen grote angst om anderen te kwetsen met mijn "gezwets/gezemel" over mijn zwangerschap. Het laatste wat ik wil is degenen die nog volop in het traject zitten te negeren of opzettelijk pijn te doen. Bij mijn weten is dat echt niet zo. Ook de anderen die zwanger zijn, waaronder jij, leven nog steeds volop mee met degenen die nog steeds te dealen hebben met groot verdriet en met alle behandelingen. Ik voel mij nog steeds een supporter voor iedereen en ik leef ook echt intens mee met verdriet, maar ook met positieve berichten. Ik denk zelf dat er sprake moet zijn van een bepaald evenwicht. Ik heb het idee dat, verbeter mij als dat niet zo is, er nog steeds sprake is van een clubje waarin iedereen zich begrepen en gesteund voelen. Het clubje waar jij het eerder over had, is weer een nieuw clubje, met weer onbekende mensen. Ik heb juist het gevoel dat ik jullie (persoonlijk) ken en voel mij juist hier bij jullie allemaal! op mijn gemak. Ik vind het eigenlijk goed dat er wel stilgestaan wordt bij andermans gevoelens en dat heb jij nu openlijk beschreven Shaddixxx. Dat vind ik juist positief. In mijn eigen onzekerheid en angst heb ik het vertaald naar: niet meer openlijk durven/kunnen praten over mijn zwangerschap hier in ons clubje. Het is misschien goed met elkaar te bekijken hoe we het hier voor iedereen gezellig en prettig kunnen houden/maken.
@loontje ja het blijft heftig kan me voorstellen dat je het nog niet verwerkt hebt. Het is ook nog zo relatief kort geleden van je vader. En je eigen ouders het is ook zo verschrikkelijk.. Ik denk ook echt dat je vader mee heeft geholpen aan deze spontane zwangerschap dat moet wel! Knuf! @tassie nou heftig hoor meid! En dan nog zo jong echt niet te bevatten en dan nog een kindje met extra zorgen! Wat moet je schoonzus kapot zijn zeg pffff hevy! En je mag ook je leuke nieuws delen wat mij betreft hoor! We zitten er voor de Goede en slechte dingen met elkaar te delen! @shaddixxx meis voel je niet aangevallen! Ik vind het oom super lief dat je zo meegaand bent met de niet zwangere meiden. Vind het juist heel lief dat je ons alle. Er nog even aan herinnerd! Je hebt ook gelijk we mogen niet vergeten hoe de weg er naartoe is! Ik moet iedere dag een traantje laten als ik de k aan de rot mmm dus zal het nooit vergeten. Het is goed dat we wel idd met zn alle ecen stilstaan bij het feit dat we het niet alleen over zwangerschappen mogen hebben en ook de rest moeten blijven steunen. Alleen voor iedereen is anders misschien ik welke maten ze dat doen. Voor mij is het nooit geweest een ander iig te kwetsen, ook jou niet met je goede bedoelingen! We zullen proberen wat meer rekening mee te houden. Lieve lets hoe was het bloedprikken?
Meiden blijf alsjeblieft hier je verhalen vertellen en je leuke en minderleuke dingen delen. We zijn er voor elkaar. Ik lees ze graag. Dikke knuffel voor iedereen. Tassie wat is nou jou leuke nieuws?
Hoi Ddees! Wat vind ik het fijn om ook jouw mening te horen! Ik voel mij meteen weer wat opgelucht. Ik heb geloof ik velen nieuwsgierig gemaakt vanwege mijn leuke nieuws. Nu kan het bijna alleen maar tegenvallen. Maar..... je kan mijn buik zien bewegen (kleine duwtjes door de buikwand zichtbaar) en mijn man heeft gisteren voor het eerst ons kleintje gevoeld. Zo bijzonder. Het was echt ontroerend en we waren er allebei stil van.
@Shadixx: inderdaad je niet aangevallen voelen, hoor! Het is soms goed even bij elkaar stil te staan en lief dat je daar aan denkt. Ik leg eigenlijk altijd veel dingen op een weegschaal en zeker als ik weet dat iemand even minder leuk nieuws heeft gehad, of het moeilijk heeft, dan houd ik me even in met dingen delen. Maar ben blij dat we juist zoveel verschillende dingen meemaken (ook dingen die soms niets met zwanger zijn/worden te maken te hebben). Maar je moet zelf delen, waar jij je goed bij voelt (en natuurlijk in een topic waar jij je happy bij voelt). @Tassie: wat bijzonder, hè? Mijn man 'beschuldigde' mij er altijd van, dat ik tijdens mijn zwangerschap continue met mijn shirt omhoog zat om naar de plopjes en trapjes te kijken. En vanaf nu zul je het alleen maar meer kunnen zien en voelen, dus straks krijg je complete acrobatische toeren in je buik te zien. Ik heb het wel eens geprobeerd te filmen, maar iedere keer als ik mijn shirt omhoog zat en met de telefoon in de aanslag, hield meneer zich muisstil. Geniet ervan!! @Loontje: ik ben ook van mening dat je vader dit kindje naar jullie gestuurd heeft. Jullie meisje heeft straks een heel bijzondere beschermengel op haar schouder, dat kan niet anders. @Bbibi: lief dat je het vraagt. M'n zoontje drinkt inderdaad beter. Gisterenavond een behoorlijke zware avond gehad met veel krampjes en mijn zoontje wilde continue maar drinken. Was compleet geradbraakt vanmorgen. Tussen de middag hebben ze op het cb een weeguurtje (nou ja, halfuurtje), waar je binnen mag lopen en waar je kan wegen en vragen kan stellen aan een verpleegkundige die daar rondloopt. M'n zoontje was in 4 dagen nu 175 gram aangekomen en zit nu 70 gram boven zijn geboortegewicht, dus heel netjes nu. Een hele geruststelling dat hij nu goed 'pakt'. Nu proberen de stijgende lijn zo vast te houden. @Ddees: hoe is het nu met je? Wanneer word je man geholpen aan z'n ogen?
Lieve dees ben ook blij wat van jou te horen! Hoe gaatie met je? Kun je het al een beetje een plaatsje geven? Ik denk vaak aan je! Knuf x Wat betreft klaproos die spreek ik prive nog gelukkig..voor haar is de confrontatie ook even teveel ( logisch) dus die zal vast weer komen kletsen als het weer beter met haar gaat! @sneeuwmees wat ongelooflijk fijn om te horen! Het gaat dus de Goede kant op met je mannetje? Wat fijn! Blijven ze hem in de gaten houden ? @tassie echt waar? Nu al? Wauw wat leuk! *jaloers* hihihi
@Bbibi: ja, ben reuze opgelucht. Je stopt er zo af en toe een borst in, maar dat is zo moeilijk te controleren hoeveel en of het genoeg is. Het weeguurtje is iedere maandag. Dat is vrijblijvend en iedereen die behoefte heeft het kindje te wegen mag dan inlopen. Dat heb ik bij mijn oudste zoontje ook gedaan en vond ik wel prettig. Verder houden ze het niet speciaal in de gaten. Ik moet gewoon op de afspraken komen (voor controle, 1e prikje e.d.) en dan wegen ze de kindjes ook gelijk. Dus dat zijn de enige momenten dat ze je kindje echt in de gaten houden (en zo nodig 'bijsturen').
Ha, Sneeuwmees, eindelijk goed nieuws wat het aankomen betreft! Dat zal een opluchting voor je zijn. Maar jee, het blijft als ik het zo lees niet vanzelf gaan. Misschien een stomme vraag, maar heb je er zelf nog wel lol in wat de borstvoeding betreft? Bbibi, ook ik heb contact gehad met Klaproos via pb. Ik begrijp haar erg goed en vind het allemaal erg rot voor haar. Bah........ Ja, het lijkt mij ook al snel om het echt te kunnen zien. Het is denk ik een gymnast of zo, want hij/zij gaat soms best te keer, voor zover dat kan natuurlijk. Want het zijn nog steeds duwtjes en geen echte schoppen of stompen. Ddees, weet je al wanneer je man aan zijn ogen wordt geholpen? Spannend, hoor! Ziet hij er tegen op? Het lijkt mij eigenlijk een eng idee een oogbehandeling/oogoperatie.