@Willeke: ah, nee, meid! Wat vreselijk, zeker als je er zelf ook nog eens een goed gevoel over had. Dikke knuffel!
Jeetje meiden wat lees ik toch weer nare berichten! Unicorn, is het bloeden al gestopt? Ik hoop het zo voor je! Willeke, wat een teleurstelling weer 😢. Had je nog meer cryos? Dacht het niet toch? Gein en Tassie, succes meiden 🍀
Nee Willeke Wat een teleurstelling Knuffel! Het bloeden is bijna gestopt, nog wat donkerbruin spul maar niet meer vloeiend zeg maar. Gister bij de echo leek, volgens de specialist, de placenta laag te liggen en zou het mogelijk daardoor kunnen komen. Morgen weer naar het ziekenhuis, kijken of de dr. daar tot dezelfde conclusie komt. Genieten van deze zwangerschap zit er niet in hoor.. de risico's op een late miskraam/vroeggeboorte zijn zo groot... afijn, dag voor dag
Willeke: wat shit meis!! Sterkte en dikke knuffel.. Unicorn..wat vervelend meis! Maar ik heb in t begin ook vaak bloedverlies gehad! Wat stom ook van de gyn om gelijk zo negatief te doen! Vaak vinden ze geen oorzaak voor t bloeden! Hoop dat t bij jou net zo mooi afloopt als bij mij.. maar genieten zo is moeilijk he! Sterkte en knuffel
Tassie, Oké ben je tevreden met de opbrengst tot nu toe? Wanneer verwacht je de punctie te gaan hebben? Unicorn, oh jeetje dat is schrikken!! Hopelijk is het allemaal loos alarm en kan het genieten stukje bij beetje groeien. Gein, jij hebt zaterdag de tp?? Of vergis ik me nu? Bedankt allemaal lieve meiden voor de berichtjes! Zoo wat was ik verdrietig gister.. gelukkig hebben mijn vriend en ik er gister goed over gepraat en mn ouders kwamen ook even langs om een hart onder de riem te steken. Heb gelijk contact opgenomen met DD en (heel fijn) we mogen gewoon gelijk door! En dat gaat dan ook gelijk in een sneltreinvaart medicijnen bestellen, schema krijgen, overleg met mn eigen gyn in streekzh, aanvraagformulier pno invullen afijn, alsof ik weer in afgelopen november zit. We maakten ons echt wel zorgen of nu gelijk doorgaan een verstandige keuze is gezien mijn ernstige endometriose/adenomyose, maar gister heeft dr Cuypers al aangegeven dat dit echt gewoon het beste is om te doen nu (ipv bijv. plat leggen vd cyclus). Vandaag nogmaals even gebeld met de assistente en zij gaf nogmaals aan dat ze mijn situatie uitgebreid besproken hebben gister en dat echt wel weten wat ze doen (in positieve zin des woords uiteraard) dus ik ben weer gerustgesteld. Je begint gewoon zo erg te twijfelen, ook omdat de behandelplannen uit NL ook nog in mijn achterhoofd zitten (platleggen cyclus), wat natuurlijk haaks staat op hun behandelplan. Maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel.. lastig blijft dat he.. achteraf weet je pas of dat de juiste keuze geweest is Maar voor nu gaan we vol goede moed richting poging 3!
Willeke, ik leef met je mee!! Wat een teleurstelling als het goed voelt en toch niet lukt. Wat betreft de endometriose, ik snap helemaal wat je bedoelt. Ik werd ook best onzeker van de aanvliegroute van endo door DD. In Nederland werken ze allemaal met lucrin en dan moet je zo omschakelen! Maar bij mij heeft het heel goed uitgepakt en uiteindelijk was ik er ook wel blij mee, want lucrin is zulk rotspul! Al die opvliegers enzo! Ik hoop zo dat het voor jou ook zo goed zal uitpakken!
Oh Willeke, ik heb echt enorm met je te doen. Kan me zo goed indenken dat je verwachtingen hoog lagen. Na een MK ben je extra vruchtbaar/ontvankelijk voor innesteling zegt men. Blijft een ontzettend oneerlijk traject waarin je telkens weer je verwachtingen opschuift en je grenzen verlegd. Ben je nu wel overgegaan op PNO? Dat zou dan betekenen dat je betere dekking hebt tov je vorige verzekeraar toch? Unicorn, wat een stress allemaal. En over die grote baarmoeder, is er kans dat dat allemaal gewoon nog aan elkaar aanpast? Compleet andere situatie maar mijn baarmoeder is ook zeer ruim voor ons kindje. Waarschijnlijk door de stevige rek van de tweelingzwangerschap. Bij mij past het nu in de loop van de zwangerschap steeds meer aan, maar ik heb geen bloedingen oid gehad. Gein, je vroeg mij nog naar de kwaliteiten. Die waren niet goed, op dag 3 waren ze 7B2 en 4C2 of 4C3, kan niet zo makkelijk bij de papieren. Iig was de 7 cellige matig, die kwam een cel tekort natuurlijk en vrij gefragmenteerd en die tweede was eigenlijk een heel slechte, liep een dag achter en ook door fragmentatie nauwelijks te beoordelen. Het was terugplaatsen of weg doen, invriezen zou dit embryo niet overleefd hebben aldus het advies van de laborant. Een wonder dus.
Mona, hoe gaat het met jou en de as babygirl? Stiertje alles goed met de meisjes? Sneeuwmees, hoe is het bij jou allemaal? Hier weinig bijzonderheden, happy Klaasje en een heel dankbaar Klaasje nog steeds.
Stiertje, ja het is inderdaad echt dubbel. Ik wil graag door en zsm zwanger raken zodat we uit deze ellende komen en mn lichaam eindelijk de rust krijgt (op een andere manier dan ) maar je bent zo opgevoed door de NL geneeskunde.. ik heb gister mn eigen gyn uit het streekzh nog gesproken en hij was het gelukkig met DD eens. Eigenlijk lijkt het weer net zoals afgelopen november toen we besloten te starten. Klaasje, ja ik ben natuurlijk wel nog een paar weken aan de pil geweest dus ik weet niet of dat dan nog doorwerkte. Heb natuurlijk wel die pipelle gehad. Gelukkig werkt die nog 3 mnd door daar heb ik nog wat profijt van. Denk echt dat de kwaliteit van de embryo's niet goed genoeg was. Heb zelf ook wat meer vertrouwen in een verse tp aangezien ik daar wat meer geluk mee heb gehad. Hier een dilemma. mijn oma is over 2 weken jarig en dat viert ze dus in een zaaltje voor de hele familie inclusief mijn neven en nichten met hun happy families. Ik trek het gewoon eigenlijk niet om te gaan. Vorig jaar was psychisch voor mij ook zo zwaar dat ik toen gezworen heb nooit meer te gaan (gewoon een x later naar mn oma gaan). Wat het extra moeilijk maakt, toen ik 1.5 jaar geleden geopereerd werd vond mn oma het nodig om dit ook even te delen met mijn neven (die kwamen die dag toevallig en zij zat er zooo mee dat het er gewoon uitglipte) ik ben er daar eigenlijk nog steeds zo boos om.. Zij heeft dat recht helemaalniet om dit soort persoonlijke dingen over mij te vertellen helemaal niet tegen mensen die ik twee x per jaar zie. Ik wil gewoon die medelijdende blikken niet, die voel ik gewoon! Dus het feit dat ze íets weten vind ik heel moeilijk. Nu appte mn moeder dus vanmorgen dat die klote verjaardag binnenkort weer komt. En ik denk alleen maar, hoe kom ik hier nu weer onderuit.... herkennen jullie dit en hoe gingen jullie met dit soort vergelijkbare situaties om? (Zit nu al te hopen dat de punctie dan is )
Heel begrijpelijk dat je het moeilijk hebt. Ik zou denk ik een griep veinzen en later naar oma gaan. Uitleggen kost ook veel energie en het antwoord van je familie daarop is niet relevant. Het draait om jou.
Willeke, wat fijn dat jullie gelijk door kunnen! Vwb je oma; ik ga met de andere meiden mee. Ziekmelden kan nu heel goed! Hier alles redelijk. Bloeden is gestopt maar maak me zoveel zorgen. Ik ben ook ontzettend moe en heb amper energie. Deze week heb ik me ivm de bloedingen ziekgemeld maar kijk er nu al tegenop om maandag weer te moeten werken.
Ja ik denk ook dat ik dat ga doen.. Weet alleen nu de reactie van mn ouders al. Die vinden dat ik dit soort situaties en gelegenheden namelijk niet moet ontlopen. Ik denk dat ze ook niet snappen dat ik eigenlijk nog steeds boos daarover ben. Mn moeder is wat dat betreft altijd zo verdedigend naar mn oma toe.. Had echt verwacht dat juist zij me wel zouden begrijpen aangezien ze zelf in een fertiliteit traject hebben gezeten om mij en mn zusje te krijgen.. echt klote dit soort situaties... Unicorn, wat vervelend dat je je zo voelt! Ik zou misschien ook even wat langer thuis blijven? Even wat extra tijd om op krachten te komen!
Willeke; ik zou me ook gewoon ziek melden wat mijn ouders er ook van zouden vinden. Het gaat nu ff om jezelf! Denk goed om jezelf! Unicorn; ik zou ook nog ff thuis blijven. Ook jij moet goed om jezelf en de kleine blijven denken. Das voor nu het allerbelangrijkste. Klaasje; bedankt voor je antwoord. Wat een wonder. Fijn dat alles lekker goed gaat en je lekker kunt genieten. Tassie; jij vandaag punctie gehad? Hoe ging het? Ego; we zijn nog niet gebeld ( hoop ook niet dat we gebeld worden) want hopelijk zijn onze cryo's goed ontdooit en hebben we morgen een tp. Ook hoop zo dat alles goed gaat.
Willeke, soms komt er steun uit een hoek die je niet verwacht en soms verwacht je iets van mensen die het je niet geven. Hoe teleurstellend ook. Mijn schoonouders hebben jaren over hun kinderwens gedaan en op ieder moment dat het daarover gaat moet zij zo nodig aan mij ventileren dat ze echt nooit de MM was ingegaan. Fijn voor haar, ik heb de tijd niet om daar lang in te blijven hangen ivm de vervroegde overgang en daarnaast heeft het me het mooiste ooit opgeleverd. Kwetsend blijft het ergens wel, maar omdat ik kindjes heb gekregen kan ik het nu laten gaan. Ik snap dat dat in jouw fase nog veel te zeer doet.
@Willeke: fijn dat jullie gelijk door mogen! En sluit me aan bij de andere mensen, als je het niet ziet zitten naar die verjaardag te gaan, inderdaad maar griep of iets anders faken. Je moet jezelf niet onnodig pijnigen. Je hebt genoeg aan jezelf! @Gein: veel succes met de tp morgen! Blijft altijd spannend zo kort voor de tp. Ik schrok dan altijd bij ieder telefoontje. Zet hem weer op! @Klaasje: met mij gaat alles z'n gangetje. Heb de laatste weken maagklachten en bloedonderzoek wees niets uit. Huisarts vermoedt dat dit dus ook wederom een stressklacht n.a.v. mijn werksituatie is en gaf ook aan dat beter de oorzaak (mijn werk) aangepakt kon worden dan de symptomen met medicatie te bestrijden. Heb haar uitgelegd dat we in een traject zitten en dat daar tijd overheen gaat. Mijn leidinggevende zegt te willen veranderen en te willen leren van haar fouten. Maar soms is willen blijkbaar niet genoeg, maar is de vraag kan iemand wel veranderen. In haar geval denk ik van niet. Deze week ook bij de bedrijfsarts geweest. Zei hetzelfde. Vroeg zich hardop af, waarom ik daar nog wilde blijven werken. Zei hem dat dit mijn droombaan is en ik het werk zo leuk vond. Dat is wat me op de been houdt. Als mens snapte hij me wel, als medicus vond hij 'mijn toestand' onverantwoord om te blijven werken. Dubbel dus. Mijn man zou ook het liefst hebben dat ik me ziek zou melden. Hij zei dat ik overal vervangbaar was, behalve voor mijn zoontjes. Ja, die waarheid hakte er wel even in. Nu dus in dubio. Opgeven is niet mijn ding en dat zou het voelen als ik me ziek zou melden. Maar ja, ik zou ook niet willen dat ik mijn kinderen tekort zou doen, als ik lichamelijk en geestelijk te ver over mijn grenzen zou gaan....
@ego; pfff, ik zit er helemaal doorheen. Wij hebben alledrie de griep. Ik voel me echt beroerd.....ik ga in ieder geval straks een mail sturen naar DD dat wij de griep hebben en ik dus niet weet of wij maandag kunnen komen voor de punctie. Ik baal ontzettend......bah, waarom kan het nou niet normaal gaan? Ik zit nu dus achter mijn schermpje beneden......onze dochter huilt en hoest al de hele avond/nacht........tussendoor slaapt ze gelukkig wel. Mijn man heeft nog geen oog dichtgedaan en loopt ook wat rond in huis. Wat een toestand!