ICSI in Düsseldorf deel 5

Ik heb voor mijn 2e intralipid infuus bloed laten prikken en toen moest ik na mijn 2e infuus nog een 3e infuus ik geloof een week na tp nog, weet het niet helemaal meer. En extra prednison van 5mg naar 10 mg.

 

Misschien ben ik dan gek ofzo maar ik heb gevraagd hoe het lab werkt en wat nu de kans op fouten is. Fouten dus zoals embryowissel of verkeerde fertilisatie. Vind ik nl best iets heftigs. Toen legden ze alles uit, vonden ze nog leuk ook. Enorm protocollair dus het lab, fijne zekerheid vind ik.

Ik ben in NL nooit behandeld. Mijn streekziekenhuis zag te weinig kans van slagen ivm amh. Was uiteindelijk mijn eigen redding.

 

Ik weet het ook niet dat werd ons verteld. Nou als jij dat van het lab hebt zal dat wel zo zijn denk ik. Het is idd wel leuk om te horen hoe dat nou werkt en handig want ik weet er niet veel van. Je bent een goede info verschaffer en dat is alleen maar heel erg fijn. Bedankt!

 

@Tassie: hoe gaat het nu met je? Voelen jullie je al een beetje beter. En kan me helemaal voorstellen dat je op zo'n moment eraan denkt met de mmm te stoppen. Het is normaal al zwaar en als je dan ook nog zo beroerd bent is helemaal een opgave. Waarschijnlijk als je je weer beter voelt, ziet de wereld er ongetwijfeld weer een stuk beter uit.
@Gein: ik surfde me ook altijd suf om te achterhalen of ik nu een goed embryootje bij de tp had gehad. Vergelijken met andere foto's e.d. Helaas zegt het niets over de kans op een zwangerschap. Er zijn genoeg meiden hier die teleurgesteld waren door een (in hun ogen) minder goed embryootje (minder cellig) en die raakten er toch zwanger van. In mijn NL zkh noemden ze mijn kwaliteit altijd B-kwaliteit (A is het beste). Maar met die b-kwaliteit ben ik al wel 3 keer spontaan zwanger geraakt. Vertrouw inderdaad maar op DD. Zij hadden vertrouwen erin om dit embryootje terug te plaatsen, dus an heeft dit embryootje voldoende potentie om tot iets moois uit te groeien.
@Klaasje: jij had het volgens mij laatst een keer over een link tussen botontkalking en een laag amh. Klopt dat? Ik vond dat wel interessant, omdat bij mij slijtage in mijn heup is vastgesteld en ik een nieuw heupgewricht zal moeten. De arts haalde alleen de schouders op, dat dat soms gebeurd en wist geen verklaring. Op dat moment heb ik nooit aan mijn lage amh gedacht (mijn amh was 0,34 in 2013), tot ik jouw post een keer las.

 

Even heel snel en kort......wij zijn nog steeds behoorlijk ziek en kunnen/willen morgen niet naar DD. Ik moet regelmatig overgeven door slijm in mijn maag en heb nog steeds koorts.

 

Willeke86, met mij gaat het goed, maar zal ik niet snel iets over zeggen in dit forum. Wil niemand tegen het hoofd stoten of 'pijn doen'.
Lief dat je er naar vraagt ondanks je eigen moeilijke traject!

Ik hoop echt dat er weer mooie kindje via DD komen dit jaar.

X

 

Tassie; bah wat een ellende. Heel veel beterschap!

Meiden bedankt voor jullie steun en informatie. Hoop dat deze embryo zich lekker aan het doordelen is en lekker gaat innestelen. Begin me nu wat beroerd te voelen. Vorige week was onze kleine man ziek dus ik hoop niet dat ik nu ziek ga worden.

 

Tassie, oh no balen meid! Beterschap hoor en knuffel!

Zowelkom, nee hoor dat doe je niet! Jij hebt ook een lange weg ondergaan om tot deze zwangerschap te komen. Het geeft mij juist weer hoop!

Hier gaat het slecht... gistermiddag brak menstruatie door en savonds was de pijn niet meer te houden.. naar de hap gegaan en daar begon de tramadol toch te werken. Weer thuis om 4 uur ging het weer mis, kronkelen vd pijn.. weer terug en heb toen een morfine spuit gekregen. Daarmee ging de pijn gelukkig weg maar werd ook hartstikke misselijk dus alles eruit gegooid. pfff ik weet dat ik vol moet houden en dat dit voorbij gaat...

 

@Willeke; ach jee, meid. Wat afschuwelijk. Hier was je bang voor. Knuffel! Laat je maar verwennen.

@Gein; hoe gaat het met jou?

@ego; het is stil in huis. Gistermiddag hebben mijn ouders onze dochter opgehaald. Ik had ze gebeld, omdat zowel mijn man als ik niet in staat waren om haar uit bed te halen na haar middagslaap. Echt niet te geloven wat er dan door je heen gaat. Ik heb haar niet eens uitgezwaaid. Dit is haar 2e nacht bij mijn ouders. Eerlijk gezegd zouden wij echt niet voor haar kunnen zorgen zo ziek zijn we. Al gaat het wel iets beter dan de voorgaande dagen.....nu kunnen we toegeven aan de griep en bankhangen zoveel als we willen/nodig hebben. Ik voel me wel een beetje een ontaarde moeder ook al heeft ze het erg naar d'r zin bij mijn ouders. Ze is zelf ook nog herstellende van de griep, maar zij is gelukkig al een heel stuk verder hersteld dan wij.
Ik ben benieuwd wat er in het hoofdje van ons meisje omgaat. Het is natuurlijk wel gek dat je ineens niet meer thuiskomt. Gelukkig kent ze mijn ouders heel goed, ze passen normaliter elke week 1 dag op.
Dat de ivf niet is doorgegaan houdt mij nu niet zo bezig eerlijk gezegd. Ik ben nu vooral druk met snuiten, hoesten, afwachten wie er dit keer voor drinken gaat zorgen, liggen, af en toe mail checken en wat tv kijken/luisteren. De afgelopen nachten heb ik beneden op de bank gelegen, vanavond ga ik denk ik wel naar bed. Toch wel lekkerder.

 

@Tassie: je bent een geweldige moeder, dat je juist nu het beste voor je meisje wilt. En dat is op dit moment even niet bij jullie, omdat jullie te beroerd zijn om zelfs maar voor jullie zelf te zorgen. Je kleine meisje heeft de tijd van haar leven. Bij opa en oma wordt ze lekker verwend, dus zit daar maar niet over in. Dat het vreemd voelt en stil in huis is, kan ik me helemaal voorstellen. Dat went niet echt. Dus lekker uitzieken en hoe sneller jullie weer op de been zijn, hoe sneller je meisje weer lekker bij jullie thuis is. Nu dus even aan jezelf denken. Knuffel!

 

Tassie beterschap en wat sneeuwmees zegt dit is het beste wat je voor jullie meisje kunnen doen. Ze heeft het heerlijk bij opa en oma. Zorg goed voor jezelf. En wordt maar gauw beter.

 

Tassie, meid ik vind dat je er hartstikke goed aan doet om jullie meisje even bij opa en oma te brengen! Zoals je zelf al zegt vindt ze het daar hartstikke leuk. Super fijn dat je ouders in de buurt wonen! Mijne wonen ook om de hoek en toen ik die nierbekkenontsteking had vond ik het zo fijn dat ze even voor me kon zorgen! Jullie kunnen je daardoor even volledig focussen op jezelf en snel weer opknappen.
Wat is nu jullie status mbt de ivf? Wachten totdat je ongesteld wordt en dan weer opnieuw beginnen?

 

Tassie wat is het rot gelopen deze poging, heel veel beterschap allereerst!

Willeke dat klinkt echt afschuwelijk. Ik weet niet veel van endometriose maar wat een hel zoals jij het beschrijft.

Sneeuwmees, ik ben het geloof ik met je man eens. Ben niet te kinderachtig maar wat jij werk technisch om je oren krijgt houd je op de langere termijn niet vol. Laat je prive leven en je lang gekoesterde gezinsleven hier niet onder lijden hoor.

Dees, ik zwaai even naar je, hoe is het de laatste tijd?

 

Wat zijn jullie toch een lieverds!!
Wat de IVF betreft heb ik geen idee. Ik denk afwachten tot de menstruatie komt. Pff en dan te bedenken dat wij met onze zieke lijven zondagnacht om 01.30 uur nog de Pregnyl hebben gezet.
Ik heb nu ook nog geen puf om überhaupt aan IVF te denken nu. Eerst maar weer herstellen van de griep.

Het is inderdaad erg prettig dat mijn ouders dichtbij wonen. Mijn vader heeft zojuist boodschappen voor ons neergezet in de hal en een tas meegenomen met een nieuwe voorraad kleertjes voor onze dochter.
Mijn moeder had een filmpje opgestuurd van ons meisje. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Ik mis haar nu pas! Dat is ook een teken dat ik mij beter begin te voelen, want wat was ik met mijzelf bezig de afgelopen dagen. We zijn er nog (lang) niet....maar we zitten nu de hele dag al wat meer rechtop op de bank.

Meiden, sorry dat ik alleen maar over mijzelf praat......maar ik denk zeker ook aan jullie! Liefs!

 

Tassie; groot gelijk dat je je meisje ff naar je ouders hebt gebracht. Snap wel dat je haar erg mist maar ti's volgens mij voor jullie als ouders erger dan voor haar. Veel beterschap nog!

Willeke; hoe gaat het met jou? Hopelijk alweer iets beter. Die endometriose lijkt me verschrikkelijk als je er zoveel last van hebt. Sterkte!

Ego; nou heb net ff mijn ogen uit me kop gehuild. Nou weet ik wel dat kwaliteit niet zoveel zegt maar ben erg bang voor een teleurstelling volgende week. Ben vandaag zowiezo labiel, zal wel door de medicatie komen denk ik. Die verschrikkelijke wachtweken ook.

 

@Gein; och, meis, ik herken dat vreselijke overheersende gevoel. Ik wijt het ook aan de hormonen. Elke keer weer zo vreselijk emotioneel. Kon je maar je ogen dichtdoen en ze pas weer opendoen wanneer de wachtweken voorbij zijn. Vooral de 2e week is hel. Ik denk aan je, heel veel sterkte en een knuffel!

@Willeke; hoe gaat het met jou? Ik hoop zo dat je geen pijn meer hebt of in ieder geval dat het draaglijk is.

@Ddees; altijd lieve woorden voor iedereen. Meis, je ben zo lief!

@Sneeuwmees; hoe gaat het met jou? Denk je wel om jezelf?! Jij bent vele malen belangrijker dan je werk! Jij en je gezin zijn het allerbelangrijkste, je werk gaat wel door, hoor! Kies alsjeblieft voor jezelf, je loopt er al zo lang mee. Knuffel voor jou (en wat wijsheid).

@Klaasje; hoe gaat het met je?

@Monatoetje; hoe gaat het met jou?

@Stiertje; hoe gaat het met je meiden? Is je oudste al helemaal gewend aan d'r zusje?

@ego; ik heb mijn werk gebeld om te zeggen dat ik griep heb. Mijn lg vroeg meteen of dat betekent dat de afspraak voor de punctie ook niet is doorgegaan. Ze leven echt mee en dat doet mij echt heel erg goed.
Met mijn man gaat het vandaag niet zo goed, het lijkt bij hem wat verergerd te zijn. Gelukkig voel ik mij wat fitter hoewel zojuist een enorme pijnaanval gehad in mijn rug. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, ik kon maar niet stilzitten of stilliggen en dat met mijn zieke kop. Ik weet dat er op een echo multipele concrementjes in mijn galblaas zijn gezien, maar ik had niet de geijkte galkolieken zoals je vaker hoort. Nou ja, het is in ieder geval weer voorbij...ik moet er echt van bijkomen.

 

@Gein: die emoties zijn heel herkenbaar. Je staat stijf van de hormonen en het is gewoon zo spannend dat wachten. Kon je af en toe maar in je buik kijken, hoe kleine embryo het doet, hè? Ik zei wel eens dat ik zou willen dat ik zo'n ovendeurtje in mijn buik had, om binnen te kunnen kijken. Moet zeggen dat ik hier in dit topic veel traantjes heb meegemaakt van meiden die weinig vertrouwen in hun embryootje hadden, maar die wel zwanger bleken. Hoop en duim dat dat voor jou ook zo mag zijn! Knuffel!
@Tassie: het zit jou ook niet mee, hè? Hoe is het nu met de pijn?
@Zowelkom: jij hebt inderdaad al een hele weg afgelegd en als je dan zwanger raakt is het je meer dan gegund. Toen ik hier in het DD topic mee ging kletsen, gaven mij die zwangere banners juist ook hoop. Dus twijfel daar nooit aan, hè? Durf je nog geen banner aan? Ik vond het een heerlijk gevoel geven als ik zp opstartte en dan weer de banner onder mijn naam zag staan en maar weer eens des te meer besefte wat voor een wonder het eigenlijk is.

 

Klaasje, ja klopt, endometriose is echt vreselijk. En dan te bedenken dat ik een jaar geleden totaal nergens last van had. Het kan helaas snel gaan..

Gein, ja die onzekerheid is echt killing hè... bah bah. Maar wie weet heb je nu gewoon een mooie plakkerd bij je. Wanneer mag je testen? Ik denk later dan met een blastocyste?

Tassie, oh wat erg dat je zo'n aanval kreeg.. gaat het inmiddels weer wat beter?

Sneeuwmees, ja ik kan me dst goed voorstellen! Ik zou dan ook zsm weer een banner willen maar toen ik hem plaatste ging het daarna mis maar dat had natuurlijk niets met de banner te maken.

Hier gaat het goed! Heel gek maar eergisteren begon mn ongi alweer te verdwijnen en de pijn ook! Alleen paracetamol gebruik ik nu nog. Heel gek vind ik het (wel blij uiteraard).
Vandaag de derde spuit dag alweer. Heb maandag een echo in dd staan. Leek me verstandig als dr C even de situatie ziet. Spuit nu ietsje meer, 100 gonal f en 75 menopur. Gisteren heb ik hem nog even gesproken en hij kon me nogmaals even geruststellen dat we nu de beste aanpak kiezen. Toch altijd fijn om het even van de arts te horen dan via de assistent.

 

Willeke; hoe gaat het bij jou? Hopelijk is de pijn weg.

Tassie; hoe gaat het bij jullie? Alweer beter?