Sn; we hebben toch besloten om af te wachten. Er is toch niks te zien dus we moeten hoe dan ook afwachten. Het is gewoon spannend. Wat ik trouwens ook erg vreemd vond gisteren is dat ik wat bloed verloor maar toen ik de inbrenghuls inbracht zat daar helemaal niks op. Das toch vreemd als je zo wat bloed verliest?
@Gein: als jullie weer een beetje gerustgesteld zijn, dan is een paar dagen afwachten inderdaad prima. Denk dat het ook scheelt dat het bloeden gestopt is, zodat je daar wat rustiger onder bent. Toen jij dat gisteren zei, was contactbloeding ook mijn eerste gedachte. Zeker ook omdat het daarna is ontstaan is en vrij snel daarna ook weer voorbij was. Bij mijn laatste zwangerschap had ik twee dagen achter elkaar 2 keer heel heftig rood bloedverlies. Grote druppels druppelde in de wc-pot. Dacht dat ik ongesteld geworden was en dat ik met de volgende poging kon starten. Toen het bloeden niet doorzette, heb ik voor de zekerheid een test gedaan en bleek ik zwanger. Wat dat bloedverlies geweest is, mag Joost weten... Je weet het soms niet.
Gein heftig meis snap heel goed jou schrik! Ik heb met 5.3 dagen een echo gehad voor geruststelling.. En met 4 weken elke paar dagen hcg laten meten voor mijn psychische geruststelling zal ik maar zeggen.. Was zo bang en angstig dus ze hebben daar gelukkig helemaal in mee gegaan.. Dus zou toch even vragen hoor! Knuf... @welkom meid jij hebt er ook al een hele geschiedenis opzitten .. Vind het heel erg voor je dikke knuf! Hier dezelfde ervaring als vlinder! Prednison, thyrax, bloedverdunners, intralipid infuzen, utro tot einde zwangerschap en handen vol supplementen. Daarbij bij terugplaatsing gestimuleerde cyclus voor de eerste keer met menopur wat zorgde voor dikker bmslijmvlies... Die combi heeft bij ons geleid tot succes! Ik heb heel de zwangerschap prednison , bloedverdunners utro en thurax blijven gebruiken! Alleen geen infuzen meer .. @klaasje mijn mkeder was ook eind 30 toen de overgang begon... Nu ben ik nog relatief jong maar volgens mijn waarde was dat dus niet zo... Dus geen idee hoeveel tijd we nog hebben. Vandaag even laten prikken voordat we een beslissing maken. @mona voor jou idd aftellen meis! Zo spannend! X @ tassie hoeissie met jou lieverd? @sneeuwmees hoe gaat het met jou twee knappe kerels? En op je werk? @lets jaaaa herinner me nog bij jou iedere keer paniek en die bloedingen en toch een goede zwangerschap. Heel bizar.. Enne waarom gaan jullie nu al niet naar DD als jullie al kriebels hebben meis? Jij had geen keizersnede toch ofwel? @vlinder blijft typisch dat jij en ik beide echt hetzelfde verhaal hebben en als succesformule! Heerlijk dat je nu zwanger bent van 2! Had jij ook nog cryos?' @all nog leuke plannen met pasen?
Bbibi; het heeft niet zoveel zin zeiden ze. Volgende week misschien echo. Konden ze bij jou al wat zien op de echo? En had jij bloedverlies toendertijd?
Als je twee keer prikt kunnen ze wel zien of je waardes stijgen of dalen, het zou nu nog hard moeten stijgen! Bibi, jullie dus toch ook weer keertje dusseldorf? De reden dat we na de zomervakantie willen beginnen is dat we nog lekker ff zonder verdere stress van ons manneke willen genieten. Maar ook mijn werk. Ik heb een contract tot eind augustus.. En een baan waarbij je geen vrije dagen op kunt nemen. Hoewel miijn werkgever op de hoogte is vanonze voorgeschiedenis wil ik hem niet vertellen dat we voor de tweede gaan en dat zal op een gegevent moment dan wel moeten... En dat doe ik liever net na contract verlenging. Verder is het ook niet zo dat ik nu al perse zwanger wil zijn, maar meer dat ik alle sores achter de rug wil hebben.... En zwanger worden en blijven sja dat gaat weer een hoop stress opleveren... Overigens lijkt hier wel weer een ware babyboom gaande...pff..ik vraag me altijd af wie die mensen in je omgeving zijn bij wie het dan ook niet lukt..hebben jullie dat ook?
@Gein: wat een ongelofelijke stressvolle periode maken jullie door. Ik kan me goed voorstellen dat je zo bij voorkeur niet de paasdagen ingaat. Anderzijds is het bloeden gelukkig gestopt, dat is een goed teken. Toen ik voor mijn eerste echo in DD was zei C nog tegen me dat het goed kon dat ik wat licht bloedverlies zou hebben in de eerste weken, schijnt vaker voor te komen en is dus niet gelijk zorgwekkend. Maar ik kan me goed voorstellen dat je bezorgd bent als het je treft. Ik ben trouwens met exact 6 weken, dus nog voor die eerste echo in DD, ook een keer op de SEH geweest. ik had toen enorme buikpijn en toen is er ook een echo gemaakt na lang aandringen. Daar was toen, met slechte apparatuur, toch al een kloppend hartje op te zien. ik denk dat als je nog een week wacht, een echo wel wat duidelijkheid moet kunnen geven.
@lets: spannend dat jullie ook weer willen beginnen later dit jaar. Ik kan me goed voorstellen dat je bij voorkeur even wacht totdat je meer duidelijkheid hebt over je contract. Je weet nooit wat een werkgever anders met je contract gaat doen. Erg eigenlijk, maar je hoort zoveel verhalen. Ik vraag me ook wel eens af wie de mensen zijn in mijn omgeving waarbij het ook niet lukt. Maar inmiddels ervaar ik dat mensen erover zwijgen, totdat je er zelf over begint. Toen we onze schoonouders vertelden van de zwangerschap hebben we ook verteld over de behandelingen. We kwamen er toen achter dat mijn schoonmoeder zelf clomid had nodig gehad. Nooit gedacht, want ze hebben 3 kinderen. Maar zo zie je maar weer dus. Laatst ook in een babywinkel: ik raakte aan de praat met de caissière en ze vroeg iets waardoor ik over icsi begon. Bleek ze zelf ook voor 2 kinderen in de mmm te hebben gezeten. Er hebben meer mensen mee te maken dan je op het eerste gezicht ziet, alleen niemand praat erover. Zijn de anderen hier open over hun mmm avontuur? Hier tot nu toe niet, maar wil het wel zijn vanaf het moment dat we over de zwangerschap vertellen. Niet dat ik het van de daken wil schreeuwen, maar als het ter sprake komt dan wil ik er geen geheim van maken. Ik heb trouwens het gevoel dat een collega van me in de mmm zit of in ieder geval een nog onvervulde kinderwens heeft. Ze heeft zich wel eens laten ontvallen dat ze graag een kindje wil en ze is tegen de 40, dus ik kan me niet voorstellen dat ze bewust nog even afwachten. Maar zeker weten doe ik het dus niet. Ik ben bang dat als ik mijn collega's vertel dat ik zwanger ben, dat ik haar er pijn mee doe. Hoe zou ik dit het beste kunnen aanpakken?
Ja, ik ben altijd heel open geweest over onze MMM-avonturen. En dan krijg je idd ook vaak verhalen terug van mensen. Ik zie dat maar als een soort 'missie', om mensen hun verhaal te laten vertellen en om meer openheid te creëren over de MMM. Want soms is het best nog wel taboe. Het had bij mij ook gewoon een heel praktische achtergrond. Op m'n werk moest ik natuurlijk best weleens een keertje weg, of ik kwam later binnen. Ik had niet zoveel zin om elke keer smoezen te gaan verzinnen, dus ik heb gewoon gezegd hoe het zat. En eigenlijk heb ik bijna alleen maar positieve reacties gehad. Behalve een toenmalige leidinggevende. Paar jaar ouder dan ik, zelf bewust geen kinderen. Die vond dat die uren die ik afwezig was, maar voor mijn eigen rekening moesten zijn. Want ja, ik koos toch voor kinderen, en als zij haar ogen wilde laten laseren, moest ze daar ook zelf vrij voor nemen. Na de eerste verbijstering heb ik haar daar later op aangesproken, dat dat toch echt wel kwetsend was wat ze zei, en dat ik dat tever vond gaan. Toen heeft ze haar excuses gemaakt en hebben we afgesproken dat we de uren fifty fifty gingen doen. Mijn huidige leidinggevende heeft nooit moeilijk gedaan over gemiste uren, die hoefde ik van hem ook nooit op te schrijven. Het kan dus verkeren.
@Appeltje: ik zou die bewuste collega even 1 op 1 aanspreken en het vertellen. Dat vond ik zelf altijd veel prettiger dan in een grotere groep.
Ik denk dat je er veel mee opschiet om het wel te delen. Ik ben ook echt wel eens wat keren gespaard bij een zwangerschaps aankondiging, dat iemand me al stiekem vooraf informeerde zodat ik kon kiezen of ik het aankon erbij te zijn. Dat zijn nog steeds momenten waarop ik me zo gesteund voelde. Ook op het werk heb ik het gedeeld, was fijn, de verwachtingen werden even tijdelijk van me bijgesteld. En als je open bent krijg je openheid terug, ik weet inmiddels van veel mensen dat ze in de MM zitten of gezeten hebben en het schept een bijzondere band. Overigens krijg ik in de super wel eens de brutale vraag of tweelingen in de familie zitten of ???. Dat gaat me net te ver, en ik heb ook nog eens 3 tweelingen in de familie naast de mijne dus die vraag wimpel ik af met een simpel ja, inderdaad.
@Appeltje: blijft altijd een lastig iets een zwangerschapsaankondiging en hoe het evt. bij de ander overkomt. Bij de oudste wist ik dat er twee collega's waren die een onvervulde kinderwens hadden. Bij de ene heeft dat haar huwelijk gekost, omdat ze allebei teveel die droom najaagden. Bij de andere collega, zijn ze er op een gegeven moment mee gestopt en hebben ze bewust voor elkaar gekozen om samen verder te gaan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hun het laatst heb geïnformeerd omdat ik gewoon niet wist hoe ik het zeggen moest. Tot een collega me zei dat die ene collega er vaak meer moeite mee had dat er teveel rekening met haar gehouden werd, en dat dat haar kinderloosheid eigenlijk nog meer benadrukte. Ik heb ook wel alle collega's persoonlijk 1-1 ingelicht, juist om te voorkomen dat zo'n mededeling aan de koffietafel bij iemand hard kon binnenkomen. Bij de jongste wilde ik het ook op facebook aankondigen, maar wist ook wel door ervaringen van hier hoe dat kon aankomen. En ook bij mezelf als je weer een mislukte poging had en weer zo'n echo op fb voorbij zag komen. Ik heb toen bewust de personen, waarvan ik dacht dat het gevoelig kon liggen, wel eerst persoonlijk gebeld. Stelden ze allemaal erg op prijs. En ja, de mmm. Wel of niet delen op het werk. De eerste poging heb ik dat niet gedaan. Het viel allemaal net gunstig met fm in de vakantieperiode en vond het erg spannend en wilde geen ogen op me gericht. De tweede poging heb ik het mijn leidinggevende wel verteld, maar die vond het vervolgens nodig de overige collega's in te lichten. Had haar gezegd dat ik dat liever zelf deed, mochten er vragen komen. Dat het geen geheim was, maar ik dat graag in eigen hand wilde houden. Ik werk met allemaal vrouwen en dan merk je wel dat alles wat met proberen zwanger te raken, meer aandacht oplevert dan je (soms) zou willen. Een mannelijke leidinggevende is veel praktischer, neemt dingen aan en let niet op de details. De derde poging gingen we naar DD en had ik meer vrij nodig omdat we voor zo'n fm toch wel een dag zoet waren. Ik heb daar altijd netjes verlof voor opgenomen en collega's wisten hiervan. De meesten waren belangstellend, anderen lieten me bewust met rust hierover, omdat ze dat blijkbaar wat ongepast vonden. Toen ik zwanger raakte, bleek dat er een fout gemaakt was in de berekening van mijn verlofuren. Zo werd er in november ineens een correctie gemaakt op mijn verlof waardoor ik ruim 30 uur in de rode cijfers met mijn verlofuren kwam. Ik heb daar toen extra werk voor gedaan in mijn eigen tijd om dat weer te compenseren (naast de 4x9 uur die ik zwanger en wel en met bekkenklachten werkte). Toen viel het me wel tegen van mijn leidinggevende dat ze me niet wat tegemoet kwam hierin, ook uit medeleven omdat ik in dat traject voor alle doktersbezoeken netjes mijn verlofuren had opgenomen. Maar goed, we hebben hier al vaker meegemaakt dat er een enorm verschil zit in het begrip en meewerken van een leidinggevende en in het geen begrip hebben spant die van mij wel de kroon. Wij hebben er verder nooit een geheim van gemaakt dat we ivf hebben gehad. Ik sprak tijdens mijn zwangerschap iemand die in hetzelfde pand werkt als ik, waarvan de vrouw ook zwanger was. Toen we aan de praat raakten en hij hoorde dat ik ook ivf had gehad, vertelde hij dat zij in Gent onder behandeling waren geweest. Hij wilde juist niet dat zijn collega's (of anderen) wisten dat zij in de mmm hadden gezeten en dat zijn vrouw dus zwanger was geraakt dmv icsi. Hij had dus met smoesjes vrij genomen om naar Gent te kunnen en zijn vrouw was dus in de ogen van zijn collega's 'spontaan' zwanger geworden. Ook de manier waarop hij er met mij over sprak, was wat stiekem, zachtjes praten alsof het een groot geheim was. Ik respecteer hun keuze hierin, maar vond dat zelf wel wat bijzonder.
Klaasje, thnx voor de tips! Ik slik idd een multivitamine van de tuinen die dr C had goedgekeurd. Verder aanvullend vitamine D op advies van dr C. Omega 3 heb ik nu ook gekocht van de tuinen. Van die grote pillen zijn dat (zie foto) maar op de verpakking staat dat ik er dagelijks 3 moet innemen! Is dat niet heel veel?! Inmiddels begint het plankje in de badkamer eruit te zien als een kleine 'de tuinen' Pregnyl vs utro ga ik even bespreken woensdag. Mijn lf was altijd wel aan de korte kant nl. Maar mijn cyclus ligt eigenlijk altijd plat of is onder invloed van hormonen dus hoe het er nu voor staat weet ik niet. Ja zal idd wel een aanslag op je lijf zijn, zitten natuurlijk best dicht op elkaar! Hoeveelste tp was de tweeling bij jou? Unicorn, ik vind utro niet heel lekker maar heb er niet echt klachten van. Dus als het moet, dan doe ik het gewoon. Maar als er een ander alternatief is, sta ik daar natuurlijk ook wel voor open Heb al een hele lijst met vragen om te bespreken woensdag! Hoe gaat het met jou? Lets, ja prednison staat ook op mn lijstje. Hij vond het de vorige x niet nodig, maar wellicht nu na deze vmk wel een idee om te gaan gebruiken. Had jij daar bijwerkingen van? Monatoetje, begint op te schieten bij jou!! Super spannend zeg!! Bbibi, welke bloedverdunners gebruikte je? Aspirine? Thyrax is voor schildklier dacht ik? Fijne paasdagen allemaal!!
Willeke, misschien een rare vraag maar slik jij de utro oraal of gebruik je ze vaginaal? Omdat je ze niet lekker vindt het kan beide, maar het moet vaginaal... (Heeft de ok assistente van dusseldorf me erg leuk uitbeeldend verteld😅 Ik geloof niet dat ik erg veel bijwerkingen had van de prednison. Wij zijn ook vrij open geweest over ons icsi traject, een deel wist het voordat we zwanger waren en de rest hebben we het tijdens de zwangerschap verteld. Het meest jammere vond ik wel dat je het nergens meer als verrassing kon vertellen.. Vooral dat we het onze ouders telefonisch verteld hebben heb ik erg jammer gevonden. Maar met die tijdelijke banen blijft het wel gewoon erg lastig...superstom😜
Lets hihi nee vaginaal uiteraard 😆 bedoelde dat ik ze niet lekker (in de zin van prettig) vindt om te gebruiken. Klaasje, ja echt bizar veel op het moment! Komen straks de medicijnen nog bij! Alles voor het goede doel! Hoe gaat het met je zusje?
Even een algemene reactie: Bedankt voor jullie ervaringen m.b.t. het delen van jullie MMM traject met anderen. Gedurende het traject heb ik niks gedeeld met anderen, hooguit 5 mensen wisten ervan. Ik wil er wel open over gaan zijn vanaf het moment dat ik vertel over de zwangerschap. Het is eigenlijk te gek dat er zo'n taboe op rust (en ja, daar heb ik zelf aan bijgedragen). Jullie verhalen hebben me gesterkt in mijn idee om vanaf nu gewoon open en eerlijk te zijn. Verder bedankt voor jullie tips m.b.t. hoe de zwangerschap te vertellen aan andere mensen met kinderwens / in de MMM. Ik ga dat inderdaad persoonlijk doen, dat is een goede tip. Het lijkt me inderdaad verschrikkelijk om het via via te horen. Toen ik zelf nog bezig was met IUI had ik een vroegere schoolvriendin verteld dat we met de MMM bezig waren. Vrijwel direct daarna kreeg ik het gevoel dat ik nogal ontweken werd en verwaterde ons contact weer. Een paar weken later stond een echo op facebook, ze was 12 weken zwanger. Was echt even een klap in mijn gezicht. @Sneeuwmees: Bedankt voor je uitgebreide reactie. Wat een grote fout van een leidinggevende om ongevraagd collega's te gaan inlichten, dat lijkt me echt verschrikkelijk. Volgens mij heeft een leidinggevende gewoon zwijgplicht @Klaasje: inderdaad een brutale vraag of tweelingen in de familie zitten of dat er sprake was van IVF/ICSI. Een collega van me heeft ook een tweeling en die vertelde laatst dat ze die vraag continu krijgt, terwijl ze spontaan zijn verwekt. Lijkt me hoe dan ook erg vervelend. @Willeke: heel veel succes gewenst woensdag. Ik ben erg benieuwd hoe jullie volgende poging eruit gaat zien en wat er anders gedaan kan worden.
@willeke, die potten heb ik ook, moet je er daar 3 van nemen?? Wij hebben volgende week maandag een telefonische afspraak staan met dokter C? Die ken ik verder niet maar heb al wat vragen opgeschreven. Jullie eventueel nog tips wat ik kan/moet vragen voor de behandeling van een tp van een cryo? Ben er toch alweer ff uit dus moet me er nog echt ff in verdiepen. En na de tp granaatappelsap drinken??
@mikka heb jij een telefonisch consult? Moet jij niet real life langskomen? Ik namelijk wel! Spannend weer voor jullie meid! @lets ohh heel begrijpelijk jou keuze! In dat geval zou ik ook even wachten. Slwieso moet jou mannetje ook nog een worden toch? Wellicht ook fijn als er nog even tussen zit.'sorry als ik het al eens gevraagd had maar jij had wel nog cryos he? Hopelijk kun je snel het traject afsluiten meid! @klaasje begint voor jou al op te schieten is het nog vol te houden zo met tweeling en dan de zwangerschap? Lopen jou beide kids al? @ sneeuwmees ik kan me dat nog wel herinneren ja van jou werk, echt enorm belachelijk hoor! Knap dat je het zo hebt kunnen volhouden tijdens je zwangerschsp! @ stiertje wist niet dat ze op jou werk ook zo vervelend waren ... Pfff @willeke uhmmm ik slikte gewoon ascal 100mg van de kruidvat. En waardes waren prima! Wel daardoor ingeleid met 38 weken ... En thyrax is idd voor schildklier. Ik slik ook altijd omega van de tuinen! Je hebt de duurdere variant waarvan je er maar 1'per dag hoeft te nemen. De 1360mg is dat geloof ik! Zit meer EPA/DHA in! Moet je maar eens kijken! Ik nam zelfs daarvan 2 per dag! Maar had dan ook immuunproblemen! Dus ook omegaven gebruikt/intralipid. @ appeltje goed dat je nadenkt Over zwangerschapsaankondiging. Blijft toch moeilijk zo iets. Je bent blij maar ook ingetogen en wilt niemand kwetsen. Heftig verhaal van je schoolvriendin. @ gein hoeissie met jou meis?'afgelopen dagen wat doorgekomen? Hoe voel je je verder? Wanneer echo? Knuf @tassie ik maak me wat ongerust om jou, je kletst zo weinig! Hoeissie met jou? En jullie knappe dame?
Mikka, ja op de pot staat 3 per dag! Vond het ook veel! Maar als het kwaad kan zullen ze het er niet op zetten lijkt me dus ik neem het maar. Ja granaatappelsap drink ik ook altijd! Ik had met de cryo tp op dag 12 een echo bij mijn eigen gyn in het streekzh. Bms was toen dik genoeg en 5 dagen later de cryo tp. Ga je een kunstmatige cyclus doen? Bbibi, oké die ga ik nog even bekijken! Heb nu een pot met 200 pillen (in de aanbieding ) dus die maak ik eerst op. Appeltje, thnx! Morgen al! Kijk er echt soort naar uit. Oooh dat herken ik ook... bij ons in de omgeving weten echt maar een paar mensen ervan af (wat overigens steeds lastiger wordt), maar dus ook een vriendin/oud collegaatje. Zij kent verder niemand van onze familie/vrienden dus ik vond dat erg prettig. Altijd mijn ziel bij haar bloot gelegd en alles met haar gedeeld. Afgelopen winter even wat minder contact (drukke periode voor mijn bedrijf) dus met het nieuwe jaar haar nog een appje gestuurd. Kreeg ik niet eens een reactie op, vond ik wel raar. Kreeg ik in februari opeens een berichtje dat ze het zo lastig vond om mij te vertellen, maar er nu echt niet meer onder uit kon, ze was dus zwanger. Hoewel ze wel op mijn 'lijstje' stond dat dat kon gebeuren, was ik zo gekwetst dat ze het dus op deze manier vertelde. Altijd heb ik mijn grootste geheimen met haar gedeeld en nu 'moest' zij het wel vertellen omdat het niet anders meer kon! Ooh wat was ik boos. En dan ook nog als laatste zin zetten dat ze hoopt dat we snel konden afspreken. Ja daaag! Ik heb het contact ook verbroken nu, echt geen behoefte meer aan. Zulke dingen vind ik dan zo lastig.. hierdoor word ik gelijk heel voorzichtig met het aan anderen vertellen. Bang dat die me ook teleur zullen stellen. Terwijl je er ook juist steun uit kunt halen.. Jammer is dat.. Sneeuwmees, wij houden het inderdaad nu ook wel stil. Maar zodra het gelukt is, mag iedereen weten wat voor hel we doorgegaan zijn! Maar snap je collega ook wel. Denk dat het bij mannen misschien ook weer anders ligt... Maar nu wil ik inderdaad ook niet dat 'zielige' stel met vruchtbaarheidsproblemen zijn... lastig altijd zoiets!