@Appeltje: heel herkenbaar. Toen ik spontaan zwanger raakte van onze jongste kon ik ook pas na de bevalling opgelucht ademhalen. Steeds dacht ik. Ik was zo overrompeld door de zwangerschap, dat ik steeds dacht, er moet toch een addertje onder het gras zitten. Gelukkig kwam het allemaal goed. Hopelijk kun je straks ook een diepe zucht van opluchting slaken. Je zal inmiddels wel erg nieuwsgierig zijn naar die druktemaker in je buik. @Lef: ik schrik ook van die heftige conclusie van DD. In mijn NL zkh kreeg ik op ruim 40 jarige leeftijd ook die mededeling. Zo van dat ze geen meerwaarde voor mij zagen met ivf omdat ik zo weinig eitjes had en dat ik volgens hun net zo goed spontaan verder kon proberen, omdat je met ivf (zij hadden lang protocol) altijd 2 cyclussen kwijt was en hierdoor steeds een 'kostbare' cyclus misten (ivm leeftijd en doortikkende klok). In DD zagen ze, juist omdat ik al een kind had, nog wel kansen, ook al had ik een laag amh (0,34) en ook al was ik bijna 41. Ik heb 2 x 225 menopur moeten spuiten (heb jij ook die maximale dosis)? Bij mijn poging had ik 5 follikels, 4 bevrucht en 3 in de embryoscope (uiteindelijk 2 teruggeplaatst en 1 heeft het niet gered). Ondanks dat ik niet zwanger geraakt was, wilde dr. S. het toch weer proberen voor een 4e poging. Snap dat bij jullie de zaadkwaliteit ook nog sterk kan verschillen en dat dat ook nog een extra obstakel is. Maar toch.... Als blijkt dat de kans groot is dat in het voorjaar de zaadkwaliteit beter is, dan misschien toch nog eens een poging in die periode wagen. Je weet maar nooit. Op zich heb je al laten zien dat spontaan zwanger raken mogelijk is, dus dat geeft dan hoop dat niet alle kansen verkeken zijn en er dus nog steeds een kans is op een 'lucky shot'. @Tinus: wat ontzettend balen! Sterkte, meid! Altijd weer enorm ontnuchterend een negatieve test en menstruatie nadat die spanning van zo'n poging zo hoog is opgebouwd. @Elocina: hoop dat je die broek toch nog snel uit de kast mag halen! @Gein: hoe gaat het met jou, meid? Nog allemaal een beetje vol te houden met alle spanningen? Met mijn mannen gaat het allemaal goed. Wel een enorme drukke periode met eentje in groep 3, speelafspraken, sport en een ondernemende peuter van 2,5 (met een sterk eigen willetje). Maar we klagen niet. Genieten nog steeds met volle teugen van iedere ontwikkeling die ze doormaken. Hoe is het met jouw zoontje? Ook last van peuterpuberteit?
Ik denk ook dat een wens voor een 2e en volgende kindje net zo sterk kan zijn. Maar inderdaad, zonder kind hoor je er in deze maatschappij niet bij lijkt het soms. Ik heb bijvoorbeeld een vriendin die geen kinderen wil. Hoe vaak zij niet te maken heeft met mensen die daar over oordelen... Wat jij beschrijft zijn ook precies de plaatsen waar je normaal gesproken alleen komt als je kinderen hebt. Ik ben onlangs in een kinderwinkel in tranen uitgebarsten. Ik kon gewoon niet bevatten dat ik daar stond om iets uit te zoeken voor onze dochter. Ik vond het zo bijzonder dat ik (inderdaad) 'erbij hoorde'. Of bij een intake gesprek voor opvang, toen zowel mijn als ik onze tranen aan het onderdrukken waren. De kinderwagen en het schoolplein lijken me inderdaad ook van die bijzondere mijlpalen als je moeder bent.
Sn; lief dat je het vraagt. De kleine man doet het goed. Op alles wat je vraagt begint hij met nee. Nu al hihi. Ti's een heel mooi vrolijk mannetje en we genieten volop van hem. Leuk he al die fases van die kleintjes. Mijn zwangerschap gaat beter dan verwacht. Met 26 weken verkorte de baarmoedermond maar die is tot 32 weken stabiel gebleven (daarna niet meer opgemeten) dus nu afwachten. Ben al verder dan bij ons tweede zoontje dus tot nu toe gaat het goed. Hoop dat de kleine nog 2 weken blijft zitten minimaal! Ben dan over de 36 weken nog te vroeg maar voor mijn doen een hele prestatie. Fingers cross dus. Gelukkig gaat het goed met je kleine mannen!!
Ik was ook weer even helemaal vergeten dat je zwanger bent Gein, dat heb je hier inderdaad wel verteld een tijd terug. Soms lastig om alles uit elkaar te houden bij members zonder handtekening. Je zit nu dus ook al over de 34 weken? Dan begint dat ook flink op te schieten!
@Gein: fijn dat het nu stabiel was. Ik wist inderdaad dat het een paar weken ervoor inderdaad even schrikken voor je was. En hopelijk houd de kleine het nog even bij je vol. Iedere week is winst en weer eentje dichterbij de 40. Herkenbaar zo'n lekker eigenwijs mannetje. Ja, iedere fase heeft zijn charme.
Elocina zo herkenbaar. De broek heb ik niet maar zo leuk om "kadootjes " te kopen en dus dan wel in zulke winkels mag lopen 🤗
Sneeuwmees ik heb inderdaad ook 2 X 225 moeten spuiten. Waar ze in een eerste gesprek nog vol vertrouwen waren (dat was overigens dr. S) omdat ik al een keer eerder zwanger ben geweest, zijn ze (dr. C) nu 'wat minder enthousiast'. Het is niet dat ze me zullen weigeren hoor, maar we moesten er eerst nog maar eens goed over nadenken. Tinussie gaat het een beetje met je?
Het was zeker niet de bedoeling om iemand voor het hoofd te stoten. Zolang ik geen baby in de handen heb behoor ik ook nog steeds tot de groep ongewild kinderloos. En als er al geshopt word in kinderwinkels en babywinkels is altijd voor kinderen van een ander. De wens naar een volgend kind wat dan ongewild niet lukt word soms afgedaan als je hebt er eentje. Maar het verlangen kan net zo intens zijn en het verdriet wat erbij hoort is net zo groot als ongewild kinderloos blijven.
Lef het is natuurlijk naar mijn idee ook goed dat dr. C. eerlijk tegen jullie is en niet zomaar zegt doorgaan want er is nog hoop. Terwijl zijn trucendoos al leeg is. Ik vond t ook lastig dat hij tegen ons zei dat de puregon en menopur omhoog gaat en dat picsi en eicelactivator het enige is wat kan in europa voor ons. Wij hebben dan nog wel 2 kansen maar t einde is zo wel nabij.... gisteravond ineens erg verdrietig.. vanavond maar eens kletsen met manlief...
Babs ja, dr. C moet ons ook niet aan het lijntje houden en hoop geven (en geld uit de zak kloppen). Maar het komt hard aan. Jouw verdriet is waarschijnlijk (?) hetzelfde verdriet van angst en hoop. Komt het ooit goed? Ik weet natuurlijk niet of je (ernstige) fysieke problemen hebt, maar je hebt jouw leeftijd in ieder geval mee! Geef niet op, houd moed, zie de succes verhalen hier. Het kan lukken! Dikke knuffel
Babs niet wanhopen! Misschien voelt het zo dat je al het uiterste nodig hebt. Gemiddeld heb je onder de 30 3 goede en bij 30-35 6 goede embryo's nodig om zwanger te raken. Naast optimaliseren van de behandeling is het ook wachten/gokken op het juiste embryootje. Is je lichaam al hersteld van de eerste poging? Zowelkom, spuit ze en veeeel succes? Lets hoe gaat ie bij jou?
Klaasje je had het niet beter kunnen verwoorden.. Mijn wens voor een 2e zijn erg heftig en bet verlangen zo groot. Maar ik heb nu wel een kind. Ik heb kinderspullen in huis, ik ben mama. 14 jaar was ik bezig en vorig jaar dacht ik.. Dat was het dan. Ik zal nooit mama worden. Ik raakte overstuur van een aankondiging, een n geboortebericht. Ik moest m'n jaloezie of tranen bedwingen als ik langs een school fietste of in de boekwinkel langs kinderboeken liep. Of in de super een zwangere vrouw zag. Ik zou een maand na mijn laatste poging een baarmoederverwijdering krijgen en had al afscheid genomen van alles. En toen was ik zwanger! Het zal pijn doen als er geen 2e mag komen. Maar nooit zoveel pijn als dat ik nooit mama had kunnen worden. Herkenbaar appeltje en sm! De hele zwangerschap liep ik op eieren. Geloofde het niet en dacht.. Als iets te mooi is om waar te zijn is dat het ook. Er gaat iets mis. Kan niet anders.. Maar het is goed gegaan (ok, vroeggeboorte maar slechts 2,5 week zkh). Gein yes.. Voorbij die grens al, wat bijzonder! Krijg je ook progesteron of longrijping? Lef ik schrok van wat dr. C heeft gezegd.. Ik was altijd best 'boos' over zijn continue optimisme.. En wij hebben ook steeds maar 1 of met wat mazzel 2 emmys. Ik ben bijna 38. Dat hij zoiets zegt vind ik erg heftig en snap ik ook niet zo goed. Waarom ziet hij geen kans meer? Maar andere kant is wel fijn dat hij toch realistisch kan zijn. Sterkte! Zowelkom, begin je nu ook met spuiten of eerst nog scratching? Mijn meis heeft nog steeds zware reflux helaas dus veel huilen weinig slaap. Veel dragen en weinig andere dingen kunnen doen. Maar komt wel goed. We zijn intussen naar Düsseldorf gegaan voor evaluatie gesprek. Mijn gevoel was zsm door ivm leeftijd en gezien het zeer lange traject voor m'n dochter. Maar m'n man wil(de) even wachten, waar ik ook logica in zag gezien de heftige reflux van m'n dochter en mijn pols peesontsteking en enkel ontsteking (combi veel lopen/dragen en lucrin). Dr. C zei echter dat hij denkt dat zsm van start gaan beste is gezien de conditie van m'n baarmoeder. En zo gaan wij nu ook weer van start ook al voelt dat toch ook wel beetje dubbel.
Volgens de kalender had ik maandag 17 oktober ongesteld moeten zijn. Heb al 3 dagen bruine afscheiding (sorry) wat maar niet rood wordt. Kan ook niet naar Dusseldorf, omdat het nog niet helderrood is. Afwachten dan maar...
Unicorn; wat een heftig verhaal van je dochtertje. Zielig als ze iets hebben maar gelukkig komt het goed. Jullie hebben een sterk meisje. Genieten en trots op zijn. Spannend dus de aankomende tijd weer voor jullie!! Hoop dat er snel weer een mooie test verschijnt. Ik duim voor jullie. Ja ik heb vanaf week 16 progesteron spuiten gehad en vanaf toen ook metingen van mijn baarmoedermond. Ik ben heel blij nu al zover gekomen te zijn. En wat je zegt soms geloof je het nog niet helemaal. Zo durf ik het nog steeds niet aan zon handtekening met de periode dat ik zwanger ben hier neer te zetten. Klinkt stom maargoed das mijn gevoel. Oh ik duim voor je meid! Babs; niet de moed opgeven al snap ik je gevoel ontzettend goed. Toen ons eerste zoontje was overleden dacht ik alleen maar wat als ik nooit meer moeder mag zijn. Paniek voel je dan maar gelukkig heb ik de kans gekregen! Wij hebben bij ons tweede zoontje 4x icsi moeten doen terwijl ons eerste "alleen"met iui was. Ik ga voor je duimen dat je zo snel mogelijk een mooie test in handen hebt!! Het moet gewoon lukken niet opgeven!!!!
Meiden ik heb een verwijsbrief nodig voor de verzekering. Moet hier in staan dat iemand ons verwijst. Heb nu een brief van de fertiliteits arts die beschrijft wat er is gedaan en dat wij zelf hebben besloten naar düsseldorf te gaan. Is dat voldoende? Of rekenen ze dat niet goed dat er in staat dat we zelf zijn gegaan? Ik ben bij menzis verzekerd.
Babs, wij hadden ook een brief nodig van de huisarts met een verwijzing naar dd. Waarom en hoe stond er niet in. Dat werd goedgekeurd. Gein, ik snap het heel goed van die handtekening.. Ik wilde m elke keer weghalen en elke keer eeer dacht ik.. Maar nu kan het.. We zien wel of het een 2e keer gegund is. Super dat de injecties en metingen bijdragen en dat deze al langer zit.. Geeft mij stiekem ook een beetje hoop voor een eventuele 2e. Ik duim voor nog een paar weken!
Qua fysieke problemen valt t mee volgens mij. Vooral hoofdpijn waarvoor puregon en menopur ipv alleen puregon. Verder ging het de laatste keer best goed denk ik. Mijn lichaam is volgens mij al goed hersteld. Ben goed ongesteld geweest. Merk dat mn eierstoklen gevoeliger zijn na de punctie maar geen pijn ofzo. Kon sowieso altijd al wel de ovulatie voelen. Unicorn waarom de baarmoeder verwijdering?? Adenomytose? Aan de ene kant goed dat jullie weer langzaam kunnen beginnen! Figo, ik had ook vaak eerst 2 of 3 dagen bruin en daarna zette t pas door... of kun je zwanger zijn? Ik ga de moed ook nog niet opgeven. Maar idd even een paniek momentje. Ben eigenlijk ook erg rustig en postief maar ineens even wat minder..... komt wel weer hoop ik toch!? Dus huisarts bellen en vragen of hij een brief kan schrijven om mij naar düsseldorf te verwijzen? Zonder reden?
Babs; ja ik heb toen ook de huisarts gebeld en die deed niet moeilijk en schreef gewoon een verwijzing. Dus hopelijk doet jou huisarts ook niet moeilijk en schrijft hij gewoon een verwijzing!