Ik heb me bij PNO verzekerd sinds afgelopen januari omdat ik dacht dat ik een 4e poging nodig zou hebben. Op het nippertje toch nog in derde poging zwanger geraakt en dus "voor niks" extra verzEkerd wat me 500 extra heeft gekost dit jaar. Maarrrrrr dat heb ik er dubbel en dwars uit gehaald tijdens mijn zwangerschap en kraamtijd. - Ik heb vanaf 16 weken elke week massage gehad door bekken fysiotherapeut. - ik heb 4 dagen extra kraamzorg gekregen - eigen bijdrage van kraamzorg volledig vergoed (4euro per uur!) - 4 consulten lactatie kundige Dus al met al erg blij dat ik zo uitgebreid verzekerd was. Maar als je een zorgeloze zwangerschap hebt zal je het er misschien niet uithalen.
Hi meiden wat een lieve reacties allemaal. Dank je. Sneeuwmees wat fijn dat het zwemmen helpt! Ik wik straks (weer) yoga doen. Aklina hoe gaat het met jou en je kindjes?
@Tevka: we zijn er vanzelfsprekend voor je, hoor! @Aklina: ik zat toevallig even de voorwaarden van PNO te bekijken voor de fysio, omdat ik nu vanaf week 16 er ook al naar toe moet. Maar ben nu ook wel blij met PNO moet ik zeggen. Ik had hem ook voor de 4e poging afgesloten en had net de toestemming op de deurmat liggen toen ik spontaan positief testte. Dus voor mij was die 4e poging ook niet nodig. Maar denk dat ik het met alle dingen eromheen nu ook wel meer dan terugverdien. Zit nog wel een beetje met de kraamzorg. Dat moet je voor de 20e week regelen, maar ik heb het volgend jaar pas nodig. Terwijl ik nog niet weet wat ik volgend jaar met de verzekering doe. Ik neig er nog even sterk naar het toch nog een jaartje aan te houden, omdat als de bekkenklachten blijven toenemen, ik ook niet gelijk klachtenvrij zal zijn na de bevalling.
Moeilijke keuze he dames? Ik vind het ook nog steeds moeilijk ! Ik a zeker naar PNO maar pakket 3'of 4 ben ik nog niet aan uit! Ik ga sowieso wachten tot novermber tot alles bekekend is vanuniejwe regels ( bedankt klaasje voor de tip!) Aklina vroeg me ook af hoe het met de kleine mannen gaat? Tevka voel je je alweer iets beter meid? Klaasje succes in DD! Meiden fijn weekend! X
Bibi ik voel me al wat beter. Meer zekerder. Heb ook goed gesprek met m'n man gehad. Hij zegt : je test positief, je wordt niet ongesteld, je heb geen krampen.... Genieten! Ben nu zelfs met vlagen misselijk. En probeer positief te blijven. Lastig he al die zorgverzekeringen. Wij gaan er straks in november ook naar kijken.
Het gaat hier goed! De mannen groeien goed op de borstvoeding/moedermelk. Ze krijgen nu wel last van krampjes en slapen daarom minder rustig. Maar ach... We genieten enorm van ze.
@tevka ik zeg luister naar je man😉 wanneer had je echo?@akina gord te horen dat het goed gaat met je mannetjes! Kraamhulp krijg je niet meer toch? Maar je man was nog wel thuis! Ga jij na je verlof weer weren eigenlijk of ben je helemaal gestopt met 2 kleintjes?
@Tevka: inderdaad verstandige man heb je! Nog maar een paar daagjes en dan heb je ook van de gyn nog de bevestiging. @Aklina: fijn dat de kleintjes het goed doen en dat het goed gaat met de bv. Hoe gaat het met je eigen herstel? Weer aardig op de been?
Mijn man is sinds gisteren weer begonnen met werken, hij gaat nu 4 dagen werken en ik ga per februari weer aan de slag voor 3 dagen. Ik ben goed hersteld. Alleen de wond van binnen aan mijn baarmoeder doet nog wel wat zeer. Het gaat allemaal wel ongelofelijk snel!! Over vier dagen zijn ze al een maand oud!!!!
@Aklina: goh, al weer bijna een maand. Het leek nog maar zo kort geleden dat je bevallen was. Maar de tijd vliegt inderdaad. Die wond kan nog best even gevoelig blijven. Het heeft bij mij toen ook best even geduurd voordat ik een spijkerbroek aan mijn buik kon hebben. En je hebt nog best lekker lang verlof. Geniet er maar van, want ook dat vliegt voorbij. Wij zitten zelf ook nog in dubio hoe het straks allemaal met werk te gaan doen. Mijn man werkt onregelmatig in dag- of nachtdiensten (2-3 diensten per week) en dat is helemaal om mijn werk heen gevlochten. Met een kind gaat dat nog wel, maar straks hebben we er dus een die hele dagen naar de kleuterschool moet, ik op tijd naar mijn werk en mijn man die een dag- of nachtdienst heeft en nog eens een kleine met een geheel eigen ritme weer met slapen, voeden e.d. Mijn man is al wel eens aan het rondkijken voor ander werk, maar aan de andere kant heeft dit werk ook zijn voordelen, vooral omdat hij ook meestal in de weekenden moet werken en dan ben ik altijd thuis en is leuk meegenomen vanwege de toeslagen. Ook wil ik dus zelf weer een dag minder werken (dus 3 dagen per week) en het liefst wil ik de woensdag vrij hebben, omdat mijn zoontje straks op woensdagmiddag vrij is, maar dat mag niet van mijn baas, omdat er dan niemand op kantoor is. De enige mogelijkheid is dat een andere collega op deze dag gaat werken, maar die werkt al 15 jaar niet op woensdag en heeft ook al haar leven zo ingericht en afspraken gemaakt op woensdag met oppassen e.d. Dus dat is lastig, want nu wordt het een beetje mijn probleem gemaakt. Bovendien zal het wel weer de nodige strijd gaan opleveren, want ik wil eerst mijn ouderschapsverlof helemaal gaan opmaken en dan kost het mijn baas geld als ze vervanging voor mij moet regelen, want er staat geen vergoeding voor haar tegenover (die steek onder water kreeg ik nl. al een keer) en de vorige keer is mijn voorstel voor een half jaar ouderschapsverlof al bijna tot een arbeidsconflict geëscaleerd. Dus het worden nog spannende maanden.
Sneeuwmees: Wij hebben hier hetzelfde probleem.. Manlief en ik werken allebei onregelmatig dus denk dat het kwa opvang dadelijk wel mee zal gaan vallen, als we ons diensten goed op elkaar kunnen afstemmen.. Ons kindje gaat ook 1 dag in de week naar het kdv.. Nou ik heb ook moeten praten als brugman om 1 dag in de week een vaste vroege dienst te krijgen pffff. Maar ze hebben het me voor 1jaar toegezegt... Tevka: Wat gaat de tijd toch snel zeg! Een maand alweer! Fijn te horen dat je al goed opgeknapt bent! Ego: Echo vrijdag was helemaal super! 3 kwartier naar ons ukkie gekeken! Voor zover ze kon zien ziet alles er goed uit met ons moppie! Rug lijkt gesloten, buik lijkt gesloten, zagen de darmen, lever en niertjes op de goede plek zitten, hartje zag er goed uit, en ook had ons kindje zijn maag en blaas gevuld wat volgens de VK een goed teken is, gaande de echo zag je ook dat ze blaas zich meer vulde, erg leuk om te zien! Ga nu in ieder geval met een iets geruster hart naar de 20weken echo.. Hopelijk gaat de ligging van mijn placenta wel nog veranderen, hij ligt aan de achterwand maar erg laag, dus hij ligt nu nog voor de uitgang.. Maar dat zou nog kunnen gaan verschuiven door het groeien van mijn baarmoeder! Zal een foto plaatsen van de echo... X
@Mona: wat fijn dat je zo lang naar je ukkie hebt mogen kijken en dat alles er zo op het eerste oog allemaal goed uitzag. Dan ga je toch wat geruster naar de 20 wkn echo. Ja, het werk is inderdaad een behoorlijk gedoe. We hebben door deze constructie wel altijd zelf voor ons zoontje kunnen zorgen, want of mijn man of ik zijn altijd thuis. Dus we hopen maar een modus te vinden dat het ook voor de tweede weer zo goed geregeld kan gaan worden. Maar heb de puzzel nog niet rond. En het maakt het lastig een gesprek aan te gaan als je weet dat je bazen ook niet staan te juichen. Dus wil eerst het plaatje rond hebben en dan met een voorstel naar mijn baas gaan. Mijn verlof zou ongeveer eind juni aflopen en mijn baas reageerde al weer dat ik dan met de vakantie weer terug was. Ik begin dan weer, maar we zijn nu afhankelijk van schoolvakantie en dat betekent dat ik in juli/augustus toch ook weer gewoon mijn vakantie op wil nemen. Zal dus ook weer een hoofdpijnpunt worden. Daarom wil ik binnenkort een keer een planning maken, wanneer ik met verlof ga, wanneer ik weer ga beginnen en op welke dagen ik dan het liefst wil werken en wanneer ik dan vakantie op wil nemen volgend jaar zomer. Dan krijgt mijn baas hopelijk maar een keer een hartverzakking.
Wat een gedoe altijd met werkgevers zeg.... Bij mij werd er gezegd op het feit toen ik zwanger was : Oh nu heb je ons wel met een probleem opgezadeld. Uiteindelijk is alles goed gekomen.
Hi meiden, hier ben ik weer eens! Ik schrijf zo weinig omdat ik niet weet waar ik de tijd vandaan moet halen naast mijn fulltime baan en 2 uur reistijd per dag, maar ook omdat ik me de afgelopen 2 maanden zwaar k.lote heb gevoeld. Zoals Babsie al eens schreef in het Poffertjes topic, is IVF/ICSI toch het beloofde land waar je al die jaren langzaam naar toe leeft. Wij gingen bovendien meteen naar Dusseldorf, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Dat je dan uit 2 ICSI pogingen slechts 1 embryo terug kunt laten plaatsen, is wel een hele grote deceptie Mijn baan is een welkome afleiding, maar tegelijkertijd slokt het zoveel tijd op en energie op dat ik er niet aan toe kom om alles wat er gebeurd is te verwerken en me te focussen op de mogelijkheden die er nog wel zijn (6 keer IUI in het VUmc). De dagen en de weken vliegen om en ik heb het gevoel dat ik in een neerwaartse spiraal zit. Ik ben koffie en alcohol aan het drinken, aan het snoepen en soms uit kwaadheid zelfs een sigaret aan het roken, wat ik al 3 jaar niet meer heb gedaan. Misschien is het goed om me even af te reageren, want je verdriet, woede, angst en frustratie moeten er toch een keer uit. Maar jullie begrijpen dat ik me tegelijkertijd schuldig voel, want ook al is er geen wetenschappelijk bewijs voor, een gezonde levensstijl draagt ongetwijfeld bij aan je vruchtbaarheid en ik was daar juist zo goed mee bezig! Gelukkig heb ik dit weekend eindelijk het gevoel dat het ietsje beter gaat. Ik heb expres succesverhalen op internet opgezocht over vrouwen met een laag AMH die toch nog zwanger worden (meestal spontaan of met IUI), waar je natuurlijk hoop uit put. En ik voel eindelijk weer de behoefte om door te gaan, in plaats van stil te staan. Hopelijk heb ik het ergste dus gehad. Morgenavond ga ik ook praten met mijn therapeute, die me ongetwijfeld nog een extra boost kan geven. Wat mij betreft gaan we volgende maand dus de eerste IUI plannen. Ik wilde eerst wachten tot ik weer 90 dagen braaf mijn supplementen had geslikt (want ook daar was ik mee gestopt) en mijn voedingspatroon weer op orde had, maar waarom eigenlijk? Als er een goed ei zit, raakt 'ie echt wel bevrucht. En intussen ga ik weer zo gezond mogelijk leven, zodat de eventuele volgende IUI poging (die ik vanaf nu steeds met een maand rust ertussen wil plannen) nog meer kans van slagen heeft. Dat was mijn update! Ik ga uit mijn hoofd (want teruglezen is niet te doen!) proberen te reageren op jullie @ Shaddixxx: Hoe gaat het met jullie meis? Lukt het jullie om te herstellen van de klap? Neem je tijd he, het is niet niks wat jou in je jonge leven al is overkomen. Ik vind het ontzettend knap, hoe moedig je overal mee omgaat! Hoe gaan jullie nu verder? Dikke knuffel. @ Nina: hoe gaat het met jou sinds je vakantie? En wat is jullie plan van aanpak? Is die er? Of hebben jullie eerst nog een evaluatiegesprek? Sorry dat ik het allemaal niet meer op een rijtje heb. Ik heb het lijstje naast me maar daar sta jij niet tussen . Ik hoop zo voor je dat het jullie op een dag nog gaat lukken, je hebt er zo hard voor geknokt! Heel veel sterkte en een dikke knuffel. @ Dees: hoe gaat het met jullie? De 24e een hysteroscopie zie ik? Verwacht Dr. Scholtes (of zat jij nu ook bij Dr. H?) dat daar misschien nog iets uit kan komen? En hoe dan verder? Ik hoop voor je dat de hysteroscopie jullie verder helpt. Hang in there dappere vrouw! X @ Bbibi: lieverd, heb je het nog zo zwaar? Ik las dat jij ook in een behoorlijke dip zit? Dat is ook niet zo gek meis, het is ook zo'n zwaar traject. Zeker als je zelf ook ziek bent en het dubbel zo zwaar is. Ik snap dat je nadenkt over allerlei andere opties. Probeer dichtbij jezelf te blijven en goed te luisteren naar je lichaam en geest. Wat kun je nog aan, wanneer gaat het te ver? Heel veel sterkte en wijsheid gewenst! X @ Klaasje: jou spreek ik ook buiten het forum, maar natuurlijk hier ook voor jou een berichtje. Wat balen dat je nog steeds niet ongesteld bent geworden. Heb je inmiddels al iets gekregen om het op te wekken? En woensdag dus een echo om te kijken wat er aan de hand is? @ bevallen meiden: hoe gaat het met jullie? Zijn jullie aan het genieten? Of is het ook enorm wennen en zwaar? Het zal vast een constante mix van emoties en energie zijn. Het ene moment zit je op je roze wolk en kun je niets anders dan verliefd naar je baby (of babies in het geval van Aklina!) kijken en het volgende moment heb je allerlei nare lichamelijke klachten (we kunnen allemaal wel raden waar je last van kunt hebben ) en voel je je ongetwijfeld niet altijd even aantrekkelijk. Maar hoe je je ook voelt, de blijdschap dat jullie ukkies er zijn, overheerst waarschijnlijk het meest. Ik ben blij voor jullie en geniet op afstand lekker mee! @ zwangere dames: ik volg jullie verhalen en geniet mee van de bijzondere momenten! Geniet van jullie zwangerschap @ allen: ik denk dat het goed voor me zou zijn om het gevoel dat ik mee MOET schrijven los te laten. Ik heb me er al die tijd schuldig over gevoeld dat ik weinig online was, terwijl ik wist dat ik echt niet anders kon. Ook de komende tijd denk ik dat het beter voor me is, als ik niet teveel online ben. Ik moet mezelf weer terug zien te vinden en ik wil proberen zoveel mogelijk positieve energie te krijgen om de komende 6 IUI pogingen een kans te geven. Maar als ik tijd en energie heb, zal ik zeker mijn gezicht hier laten zien! Veel liefs, Miss
Ik voel me ook wat schuldig omdat ik hier zo weinig ben, ik probeer wel mee te lezen. En op FB reageer ik soms wat sneller. @miss76: kan het me goed voorstellen dat je even helemaal klaar bent met alles en als reactie je soort van af gaat zetten tegen die hele gezonde levensstijl, waar je voor je gevoel ook niks aan hebt. Ik herken dat ook wel hoor. Misschien ook iets minder extreem gezond leven straks? Hoop dat je je oude positiviteit terug kunt vinden. Je bent een sterke vrouw! @Mona: jou spreek ik ook 'prive' maar super dat alles zo goed gaat met de kleine! @Sneeuwmees: had jij nu ook last van je bekken? Wat een gedoe met je werk. Ik heb dat soort dingen niet echt, maar vind t ook al moeilijk. @aklina: wauw een maand alweer! Hoe ervaar jij het qua drukte enz? Gaan ze straks dan 2 dg naar kdv of een gastouder? @de rest: dikke knuffel!!! Over mezelf: met mij ging het vorige week even niet zo goed..eigenlijk al paar weken steeds meer last van bekkenklachten en vorige week zondag had ik toch bedacht om even kort te lopen in t bos met de hond. Nou dat heb ik geweten, kon geen stap meer verzetten. De werkweek was druk en ik voelde me ook niet zo fit en kon t ook allemaal wat minder aan. Woensdags werd ik wakker en liep ik dubbel van een soort kramp, moest ik de hond nog uitlaten (man was al weg en niet bij stil gestaan) , nou ik moest om de paar meter stoppen of zitten...auwww. Daarna kreeg ik steeds harde buiken, wel gaan werken, maar s middags ziekenhuis gebeld. Moest ik direct komen (helaas moest ik eerst nog 80 km rijden) en daar een paar uur gelegen! Had harde buiken die pijnlijk waren om de 5 min... Gelukkig was verder alles goed, maar ik moest een paar dagen heel rustig aan doen, veel liggen en als t beter ging vanaf maandag halve dagen gaan werken.... Heb donderdags nog de hele dag zulke pijn en harde buiken gehad, maar dan elk half uur of uur, vrijdags waren de harde buiken gelukkig over, maar liep nog steeds krom... nu zondag gaat t gelukkig beter, maar ik kan dus niet meer verder lopen dan eh 1 of 2 min ofzo :s, sowieso niet zonder pijn. Morgen voor t eerst halve dag werken. Ik heb me voorgenomen om dan s middags ook echt te gaan rusten. Vind t wel moeilijk om rustiger aan te doen, ook omdat mijn man nu best veel moet doen, maarja. Dus tot zover even mijn verhaal . Met de meisjes gaat alles heel goed, de 20 wk echo was ook helemaal goed, moeten alleen nog een keer terug voor een paar punten die ze niet konden zien bij 1 kindje. Ik begin ze steeds meer te voelen en ben gewoon ontzettend blij met ze, het blijft onwerkelijk dat ik echt zwanger ben, maar om de buik kan je niet meer heen!
De jongens gaan straks 1 of 2 dagen naar de flexibele Gastouder en 1 dag bij mijn ouders. Omdat ik onregelmatig werk en mijn man ook vaak in het weekend, was een Kdv geen optie. Als ik op zaterdag moet werken, komen mijn schoonouders bij ons oppassen. Miss heel begrijpelijk dat je minder reageerde. Voel je hier alsjeblieft niet schuldig over!!! Elize fijn dat de 20 weken echo goed was. Let goed op jezelf. Ik heb die krampen gehad vanaf de 16e week en heb daarna van de pijn helemaal niet meer kunnen werken. Mees, belachelijk dat je baas zo moeilijk doet over je verlof, en ouderschapsverlof en logisch dat je ook gewoon nog op vakantie wil. Sowieso moeten ook die dagen gewoon op gemaakt worden. Hopelijk kom je met een goed plan wat hij niet kan weigeren!
Lieve Miss, wij begrijpen toch allemaal dat je minder meeschrijft? Volgens mij is er niemand van het vaste groepje hier, die nog nooit even afwezig is geweest. Een hoop meiden hier kennen het gevoel van compleet ingestort zijn en niet meer weten waar je het zoeken moet of waar je afleiding moet vinden. Jij moet nu inderdaad eerst weer wat lekkerder in vel komen te zitten. Als het helpt om hier te komen schrijven, moet je dat zeker doen, maar als het jou juist helpt om afstand te nemen en niet steeds de confrontatie op te zoeken, dan is dat ook niet meer dan logisch! Daar hoef je je absoluut niet schuldig om te voelen meissie! Hier gaat het wel. Ik zit ook nog aardig met mezelf in de knoop, maar ik weet dat stilstaan mij juist helemaal gek maakt. Als ik doorga, raak ik steeds weer een beetje meer úít de knoop. Ik heb van een aantal meiden op dit forum, die dezelfde keuze hebben moeten maken als wij nu moeten, zulke motiverende mailtjes gehad.. Dat heeft echt heel goed geholpen. Het verdriet is natuurlijk nog lang niet over, maar de huilbuien worden wel minder erg en komen minder vaak voor. @Elize; Klinkt heftig Ik hoop dat het lukt om een halve dag te werken, zonder al teveel pijn. Sterkte!