Ik heb hier wat verhalen gelezen over ICSI in eigen cyclus. Klopt het dat dit momenteel alleen in Groningen kan? En zijn de kansen echt zoveel kleiner? Ik zoek eigenlijk wat succesverhalen. Alvast bedankt!
Hoi Lieke, Ik start in januari met ICSI in eigen cyclus. Waarom zouden de kansen daarmee kleiner zijn? Bedoel je de start in eigen cyclus? Wij doen het in Gent. Wat ik heb gehoord, moeten veel vrouwen eerst aan de pil vanwege een gegarandeerde bloeding. Ik ben erg regelmatig ongesteld, wat ook een gegarandeerde bloeding geeft. Daarom mag ik in eigen cyclus starten. Verder gaat alles hetzelfde dan bij de andere vrouwen. Eerst spuiten Decapeptyl en na 3 dagen komt hier Menopur bij. Ik ben nu wel erg benieuwd naar wat jij allemaal gehoord hebt...
Wat ik eigenlijk bedoel is ICSI zonder hormonen, althans dat is iets wat ik hier dus op zp gelezen heb maar waarvan de successen niet zo groot zijn Ik heb al ruim 2 jaar cyclussen van de klok met op dezelfde dag een positieve ovutest dus vandaar mijn vraag.
Ik las daar idd over nadat ik jouw berichtje had beantwoord. Het lijkt mij dat je idd minder kans maakt, omdat ze dan maar één eitje gebruiken. Als die dan toevallig ook net niet bevrucht wordt of niet goed deelt, dan ben je poging kwijt. Als je natuurlijk met hormonen meerdere eicellen ontwikkelt, heb je meer kans op bevruchting en meer kans op een goed delend embryo. Ik heb er zelf echter helemaal geen ervaring mee, maar dit is iig wat ik vermoed. Succes!
Ik heb 6 ICSI behandelingen in Groningen gehad. Helaas daar niet zwanger van geworden. Ik vond de behandelingen lichamelijk veel minder zwaar dan een standaard ICSI. Geestelijk vond ik het wel erg heftig. De timing van de punctie, is er een eicel gevonden, is deze rijp, hebben we bevruchting, deelt ie goed door...pfff Maargoed, ik vind het een goede verdeling 6+2 (6x ec + 2x standaard). Elmo
De ICSI eigen cyclus is niet zonder hormonen maar met veel minder hormonen. Je probeert dan geen "trosjes" follikels te krijgen maar werkt gewoon met je eigen eicel van die maand (of twee eicellen). Je moet dus wel aan de pil en wel spuiten.
@Kiekske, ja dat las ik dus ook vandaar dat ik benieuwd was naar succesverhalen @Elmo, thx voor de info dat wist ik dus niet maar klinkt idd wel logisch. We zullen er in januari wel meer over horen waarschijnlijk, het enigste wat we weten is dat we alleen nog voor ICSI in aanmerking komen aangezien mn man de laatste keer maar 200.000 zaadcellen had en de keren daarvoor ietsje meer maar niet veel. Maar als ik het goed begrijp ben je zwanger geworden door de standaard ICSI? Werd je voor de keus gesteld om het eerst in eigen cyclus te proberen?
Hier is het zaad rond de 60.000 dus ook hier alleen ICSI. Nou keus... We hebben alle mogelijkheden besproken en zij kwamen toen met eigen cyclus. Bij mij is alles goed. De cyclusanalyse was goed, leeftijd oke, gewicht oke etc. Zij raadde toen aan om met eigen cyclus te beginnen, legde de behandeling uit (ook het verschil met de standaard) en ons (lees vooral mij) klonk dit goed in de oren. Veel minder grote aanslag op je lijf (heb geestelijk echt wat onderschat hoor...maar ben nogal optimistisch ingesteld en dan vallen dingen soms tegen) en 6 pogingen! Hebberige Elmo klonk dat goed in de oren. 6 mislukt. Wel 6x een eicel (komt niet heel vaak voor) maar 4x geen bevruchting (dat stomme zaad weer?). 2x een tp (terugplaatsing) gehad maar 2x een vroege mk. Toen standaard: Zwanger (en bleef zwanger). We hadden nog 3 cryo's over. Hier 2x een tp van gehad maar 2x niks. Weer standaard (zowel artsen als wij vonden ec niet handig ivm de slechte bevruchting) en weer zwanger! Inmiddels hebben we dus twee zoontjes (van 4 jaar en bijna 2 jaar).
Wat een weg hebben jullie moeten afleggen zeg...bijzonder hoor! Ja het zal idd lichamelijk minder zwaar zijn in eigen cyclus maar geestelijk zeker niet. Mag ik vragen of je lang getwijfeld hebt om voor ICSI te gaan of hadden jullie zoiets van enige kans dus we gaan ervoor? Oke misschien niet helemaal te vergelijken omdat we gelukkig al een dochter hebben maar ik vind de stap heel erg eng en ben best wel bang voor wat er op ons af gaat komen. Daarnaast is het wonderbaarlijk genoeg al 2x spontaan gelukt met helaas de laatste keer een miskraam maar het blijkt in ons geval niet onmogelijk en vandaar dus oa de twijfel.
Logisch dat je het je afvraagt. Nee, nooit twijfels gehad. Beide niet. This way, or the highway.... This way dus! Bij de tweede was het al lastiger. Je wilt dat gedoe niet meer..maar weet inmiddels ook hoe bizar mooi het is, zo'n eigen kindje. De stap wordt denk ik steeds groter en groter. Ik was tot heel veel bereid, voor Ruben. Nu ligt dat, logisch, heel anders. Ik snap dus heel goed dat het voor jou ingewikkeld is, ingewikkelder dan dat je met lege handen staat.
Ja je omschrijft het inderdaad precies goed. Kijk de wens is echt enorm groot hoor, ik weet nu hoe mooi en bijzonder het is en zou niets liever willen om het nog een keer mee te maken. Maar of ik de stap echt nu al wil zetten weet ik niet. Aan de andere kant moeten we in januari weer terugkomen en dan gaat er toch nog een hele tijd overheen voordat we eventueel zouden starten zodat je je er wat meer op voor kunt bereiden. Naja eerst maar eens afwachten wat voor uitslag we in januari te horen krijgen, al kan ik me niet voorstellen dat het ineens super zaad is als het alle andere keren al zo slecht was