Marnat en man wat erg voor jullie......ik vindt het echt zo erg! Verder weet ik niet wat ik moet zeggen......er zijn ook gewoon geen woorden voor hoe erg ik dat vindt. Bah wat is het soms toch oneerlijk verdeeld.... Heel veel sterkte hiermee
Lieve Marnat en man, Jeetje zeg, ondanks dat je dit wel aan voelde komen na 13 jaar...is het toch erg confronterend en verdrietig. Altijd was er nog hoop... Nu is dat weg. Heel veel sterkte meid! Wat ik alleen niet zo goed begrijp, of gemist heb: Als de oorzaak onbekend is (dus goed zaad en een ei) waarom is de kans op een spontane zwangerschap dan 0% en met behandelen 5%. Snap het helemaal als je geen zin hebt om tekst en uitleg te geven hoor..vroeg het me af. Nogmaals, ontzettend veel sterkte. Dit is de positie waar iedereen zo vreselijk bang voor is. Elmo
Elmo@ De is een kans op spontaan maar zo klein. We weten het verder niet , zo als ik begreep komt het mede door mijn leeftijd nog een jaar en ik ben 40. Als we eerder waren geweest was de kans groter maar helaas niet gebeurt. We kunnen onze oude arts wel de schuld blijven geven door hij ons niet serieus nam. Maar dat kan niet want wie zegt dat we dan wel zwanger waren geworden/ gebleven.
Oh wat vind ik dit verschrikkelijk verdrietig voor jullie! Ik heb er echt geen woorden voor, er is niks wat ik kan zeggen om jullie je beter te laten voelen. Dus ik laat het er bij dat ik aan jullie denk, en heel veel sterkte wens! Zo oneerlijk.......
Marnat ik kom je een hele dikke knuffel geven. wel wilt ik opmekren dat je met een trage schildklier ook een regelmatige cyclus kan hebben, mijn e was altijd netjes maar toch heb ik nu med voor de schildklier meten is weten. en helaas zijn veel mensen schildklier pat zonder dat ze het weten... Schildklier en zwangerschap
Dankje lieverd voor je mee leven en denken. We gaan de link wel eens bekijken maar nu even niet als je het niet erg vind. Kan even niet denken .
Lieverd dat snap ik en dat hoeft ook echt niet, weet dat we er voor je zijn. Sla de link op en als je er aan toe bent ga je er even voor zitten. dikke knuff
Lieverd, ik heb in tranen je verhaal zitten lezen. Ik vind het zo oneerlijk. Ik heb als de meeste meiden hier geen woorden voor. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen Dikke knuffel meid!
Ricmar @ Komt goed nogmaals bedankt ook namens marnat man. Angela@ Geeft niet dat je geen woorden hebt een reatie is voor ons genoeg , daaruit weten wij dat je ons steund en aan ons denkt. Ik ga zo even weg moest van manlief mooie schoenen / laarzen aan doen. Waar ik heen ga geen idee!! Ik en manlief willen heel veel zeggen maar weten nog niet hoe ! Als we dat weten zullen we ieder ons gevoel hier neer zetten .of een nieuw topic.
Ik weet er niks op te zeggen, vind t zo erg voor jullie. Verdomme zeg, waarom???? Knuffel en een kus voor jou en je man. X
Lieve Marnat en Marnatman, Hoezeer jullie het ook aan zagen komen... dit verdriet is zo groot. Ik kan jullie daarmee niet helpen, maar je alleen laten weten dat er mensen zijn die aan jullie denken en jullie willen steunen. Daarom deze hele dikke digitale knuffel! Liefs, Josien
Lieve marnat en marnatman, Pfff, wat moet er door jullie heen zijn gegaan toen de de gyn deze woorden uitsprak. Als hardop wordt uitgesproken wat je diep van binnen vreesde... Alsof er een mes door je ziel snijdt, alsof je droom aan diggelen valt... Moest ineens denken aan wat derek Ogilvie laatst in zijn uitzending zei, dat een miskraam ook een zieltje, een kindje van jullie is, wat om je heen blijft. Ik geloof daar wel in, dat dat zieltje van jullie kindje bij jullie is... Dat dat zieltje in een andere wereld is, maar wel bij jullie... Wens jullie samen heel veel kracht en liefde toe. En als je wil PB-en, kan altijd... Ben benieuwd wat Marnat-man voor je in petto had Liefs en knuffel
Marnat en -man, véél sterkte met dit vreselijke, trieste en teleurstellende nieuws! Het is niet eerlijk, jullie wondertje had zo welkom geweest bij jullie... Sterkte en vind véél steun bij elkaar!!
Lieve, lieve Marnat en man, De vrees is werkelijkheid geworden. Ik voel jullie verdriet en ken jullie verdriet. De woorden van een gynaecoloog die zegt dat het ZH niets meer kan (wil) doen. Je bent er op voorbereid, maar de klap komt dan toch nog enorm hard aan. Wij staan nog even niet op hetzelfde punt als jullie ... omdat wij ervoor hebben gekozen om na de MMM (sept 2008) te kijken wat er misschien spontaan gebeurt (tot nu toe niets dus). Lieverd het is heel moeilijk om na zoveel jaar dit af te sluiten. Het is een rouwproces en daar moeten jullie de tijd voor nemen, maar dat doen jullie ook, dat weet ik. Mijn vriend en ik zullen over een half jaar hoogstwaarschijnlijk in dezelfde situatie zitten, ik weet dat dat moeilijk wordt, maar toch verlang ik ook naar de tijd dat ik weet waar we aan toe zijn en dat we weer verder kunnen met ons leven en ons niet meer hoeven laten leven door onze wens. Maar het is en blijft o zo moeilijk. Heel veel sterkte en een knuffel voor jou en je man! XX Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!
Lieverd wat vind ik dit erg dat het nu definitief voorbij is. Helaas geldt dat hier ook. Wij zijn dus ook een stel die in dezelfde situatie zitten. Mijn vriend is niet iemand die er met anderen stellen erover zal praten. Hij bepraat dit liever met vrienden. Wat ik zo lees zijn jullie er op een goede manier mee bezig en zoeken afleiding in de leuke dingen. Blijf dit vooral doen en geef ook ruimte voor je verdriet. Zelf wil ik mijn vriend verrassen met een parachute-sprong en volgende week ga ik op mijn gemak eens rondneuzen waar dat kan. Hopelijk vinden jullie samen iemand om dit te verwerken. Liefs, Lente