Hey dames ik heb even jullie hulp nodig. Ik ben, vind ik, echt een ramp vriendin die altijd vergeet contact te onderhouden. Nou heb ik een vriendin die daar met mij ook niet zo goed in is. We spreken elkaar dus makkelijk een maand niet terwijl we misschien 15min bij elkaar vandaan wonen. Deels komt het doordat we beide onregelmatige diensten hebben, werk ik dan is zij vrij en andersom. Nou heeft ze mij begin dit weekend een app gestuurd dat ze het niet meer ziet zitten en dat ze niemand heeft. Ik volop geschrokken, want ze is heeeel gesloten. Ondanks dat ik moest werken die middag/avond toch aangeboden om even langs te komen. Dit kon niet want ze was aan het werk. Nou probeer ik al sinds vorig weekend om met haar af te spreken, maar elke keer kan ze niet. Zie ik op Facebook van verschillende dagen foto's van haar en een andere vriendin(op sommige foto's vriendinnen), in de stad. Terwijl ze met mij niet kon afspreken. Nou bepaald ze natuurlijk zelf met wie ze wil afspreken, maar ik heb er wel een naar gevoel van gekregen. Ik probeer me in bochten te wringen om met je af te spreken, omdat je me nodig leek te hebben......... Nu wil ik nog steeds met haar afspreken. Als dit eindelijk gelukt is.....misschien volgend jaar ofzo, zal ik dan tegen haar zeggen hoe ik me hierover voel? Of vinden jullie het überhaupt een "onterecht gevoel"? Nou is een gevoel nooit onterecht, want dat voel je gewoon, maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel Wat zou jij doen? Wat vind jij hier van?
Is ze jou misschien aan het ontlopen omdat ze zich zo opengesteld heeft? Ze weet nu dat jullie haar eenzaamheid (om het zo maar even te noemen) gaan bespreken, vanwege die berichtjes en misschien durft ze dat eigenlijk niet aan. En spreekt ze met die anderen af om maar de schone schijn op te houden tegenover zichzelf.
Ik zou het niet leuk vinden maar mijn reactie zal zijn die heeft dus geen behoefte meer aan mij. Mocht jij nog wel behoefte hebben aan de vriendschap tja dan de confrontatie aangaan en aangeven hoe en wat. Ben trouwens ook zo´n iemand die slecht vriendschappen kan onderhouden, daarom heb ik er ook geen.
Aylen daar heb ik inderdaad ook aan gedacht, maar nu jij het zo plaatst klinkt het nog aannemelijker..... Zou jij er alsnog wel wat over zeggen of vragen?
Ik weet niet... als het echt voor haar zo moeilijk is om over te praten zou ik haar niet nog even rot laten voelen over dat ze je ontlopen heeft. Het lijkt dat ze juist steun nodig heeft. Mensen die in de knoop zitten zijn niet altijd even tactisch, dat is helaas zo.
Ik zou het gewoon even laten denk ik. Misschien voelt ze zich inderdaad erg kwetsbaar nu ze jou verteld heeft hoe ze zich voelt. Ze kan wel met anderen afgesproken hebben, maar misschien is die band juist heel oppervlakkig en bespreekt ze alleen met jou wat diepgaandere dingen. Stuur haar desnoods een berichtje dat als ze wil praten je er voor haar bent en ze je kan bellen. Maar dat je verder niks verwacht. Dan laat je het aan haar, maar weet ze wel dat ze bij je terecht kan.
Ik ben richting mensen die mij dierbaar zijn altijd heel duidelijk in wat ik voel/denk. Ik heb ook een vriendin waar ik mee kan lezen/schrijven en het altijd gezellig is maar welke ik gewoon weinig spreek door onze drukke schema's. Nu heb ik haar wel gewoon benaderd en aangegeven dat we beide ook moeten eten dus dat we desnoods samen thuis wat eten oid. Soms gaat gewoon alles aan je voorbij en is het fijn om te weten dat mensen je toch graag zien. Ik zou ik jou geval dus zeker contact opnemen en je gevoelens uitspreken.
thanks dames! Ik ben weer meet haar bezig om af te spreken en dan zal ik, als er ruimte voor is, aangeven hoe het op mij overkwam. Met ruimte bedoel ik hoe het met haar gaat.