Hoi iedereen, Vanmorgen ben ik met ons zoontje van 2 naar het consultatiebureau geweest. Hij wilde al niet naar binnen maar na " lokken" met interessant speelgoed kwam hij... prima, niks aan de hand. Uitkleden werd huilen... En toen we in het kamertje zaten bij de mevrouw van consultatiebureau was er geen houden meer aan.... Hij bleef op schop zitten en maar huilen...compleet overstuur. " mama...mama.. daaarrrrr!" En dan naar de deur wijzen. 😕 Duidelijk. Hij wilde gewoon echt weg... uiteraard uitgelegd dat mama even met de mevrouw moest praten en dat we daarna weg zouden gaan, en dat dat niet lang zou dureN.. Hij bleef er in hangen... helemaal overstuur. Zo zielig en niet af te leiden met wat dan ook. De testen heeft ze ook maar niet gedaan. Herkennen meerdere moeders dit? Of ergens anders mee, niet met consultatiebureau maar met iets anders?😦 Hj had dit soortgelijk gedrag ook een klein beetje, wel in mindere mate huilen maar toen wilde hij ook naar de uitgang steeds... En dat was toen ik info ging vragen hij de peuterspeelzaal. Ook daar niet willen zijn en weg willen.... Toen we buiten waren was het over, natuurlijk na snikken heel sneu 😩...Daarna vrolijk boodschappen gedaan 😨☺ haha.... Ik ben erg benieuwd....
Zou het kunnen dat hij zich dat herinnert? hij heeft nooit een kik gegeven daar , altijd vrolijk en zelfs nooit om prikjes gehuild. Nu kreeg hij geen prikjes.... En was helemaal van de leg 😩 zo zielig!
Misschien ben ik daar wel harder in. Dit moet gewoon even. Ik snap dat je dit niet wilt, maar je mag bij me zitten als je rustig bent, anders ga je maar van schoot af. Ik vind het ook zielig hoor...! Maar je komt wel eens vaker ergens waar iets moet (ha, ziekenhuis, winkel, eerste hulp, enz). Als je eraan toegeeft, bevestig je alleen maar meer dat Het ook eng is, denk ik.
Dat is niet leuk Ik werk met kinderen en ook bij mij komen de kinderen soms zeer angstig of overstuur binnen. Moet wel zeggen dat het niet vaak zo is. Wat ik doe is geen aandacht geven aan het huilen. Als er met het kind niks te beginnen is dan ga ik eerst met de ouders praten. Ook de ouders moeten dan eigenlijk geen aandacht geven. Lekker op schoot laten zitten maar een uitleg heeft op die leeftijd nog niet zoveel zin. De meeste kinderen kalmeren zodra ze merken dat de aandacht niet naar hen gaat. Soms vergeten ze de boosheid en zijn ze dmv spelletjes nog redelijk te onderzoeken en soms willen ze echt niet. Ook prima volgende keer beter vooral niet teveel aandacht aan schenken. Zijn vaak fases en bij een volgende controle kan het weer heel anders gaan.
Verschilt ook erg per kind. Mijn jongste kon en kan soms ook erg overstuur raken door dingen die voor mij niet logisch zijn, maar zij heeft er wel last van. Bij haar werkt negeren averechts. Er even aandacht voor hebben en haar bij je nemen en wat uitleg geven ed, werkte al heel jong veel beter.