Het vriendje van vriendje van mijn zoontje loopt al enige tijd bij de logopedie. Vanaf groep 2 tot groep 4. Nu merk ik op dat het niet echt verbeterd en zelfs dat mijn zoontje zijn taalfouten overneemt. ('waar je mee omgaat wordt je mee besmet') Het gaat dan om Onregelmatige bijvoeglijke naamwoorden Goed - beter - best weinig - minder - minst veel - meer - meest Hij (en nu mijn zoontje ook) zeggen dus bijvoorbeeld dat is de goedste ipv dat is de beste. Wij proberen wel te verbeteren als we het horen door te zeggen: bedoel je dat dat de beste is? (niet meteen corrigerend) Maar wel tot frustratie aan toe, wat kunnen wij hier verder nog aan doen, hebben jullie tips?
Dat is heel normaal en kan geen kwaad, hij zal het vanzelf meer goed horen en dat dan weer over gaan nemen. Ik zou zelf niet expliciet corrigeren, maar bv goed herhalen;’Ah ja, was je vandaag de beste met voetbal?’.
Hier heeft de jongste er ook wel eens een handje van. "Ik loopte het hardst van iedereen vanmiddag!" Dan zeg ik gewoon: eh, sorry, wat bedoel je? Waar bij ze het dan vaak ineens goed er uit gooit "eh, ik liep het hardst!" Zou het zeker wel blijven benoemen!
Bij ons waren het de leidsters van de psz die steeds dingen fout zeiden ‘doe maar zwaaien naar mama’ of ‘deed hij dat afpakken?’, waarna mijn kinderen dat ook steeds vaker gingen zeggen. Ik vond het best irritant, maar gelukkig ging het na een jaar ofzo vanzelf weer weg toen ze daar weg waren. Vaak corrigeerde ik het als Fuddey.
Dat heb me kind ook gehad bij de gastouder.. gelukkig lijkt het dr nu zelf op te vallen dat het onjuist is. Kwestie van herhalen herhalen herhalen herhalen...
Ah herkenbaar! Dochter is weliswaar een stuk jonger maar gaat vaak om met oudere kindjes en doet álles na wat de ander doet, inclusief taalgebruik. Slaat een ander kindje bij tot 10 tellen de 3 over? dan doet mijn dochter dat dus ook, ondanks dat ze prima tot 10 kan tellen. Gaat ook woorden verbasteren (wilde opeens "verstoppele", ipv verstoppen enzovoorts) en maakt idd opeens ook 'fouten' in verleden tijd die ze anders niet maakt. Is denk ik normaal voor de leeftijd en ook een teken van 'sociaal leren'. Ik zou ook 'corrigeren' op de manier die door @Fuddey genoemd werd en er zeker niet een te groot ding van maken.
Ik vind het persoonlijk wel bijzonder dat jij je daar blijkbaar druk om maakt, terwijl je zelf 3 taalfouten maakt ik je korte berichtje. @JustNice Kinderen zijn heel gevoelig voor taal, omdat mensen een groot deel van hun taalvaardigheid in de kindertijd ontwikkelen. Daarom vraagt het voor de meeste mensen ook best wat inspanning om om latere leeftijd nog een nieuwe taal te leren. Voordeel van die grote gevoeligheid voor taal, is dat ze nieuwe woorden dus snel oppakken en ook de grammaticale opbouw van een zin als vanzelf leren. Het nadeel is dat ze ook makkelijk de ongewenste dingen snel oppikken. Maar als de rest van de omgeving het goed blijft gebruiken, gaan ze dat wel weer oppakken. Bij jonge kinderen kun je inderdaad het beste verbeteren door te parafraseren, zoals dat zo mooi heet. Dus zoals hiervoor al gezegd: de zin ongeveer herhalen, alleen dan goed. "Ik had de weinigste snoepjes." "Oh ja, had jij de minste snoepjes? Hoeveel had jij er?" Vanaf de leeftijd van ongeveer halverwege de basisschool, kun je al wat bewuster gaan verbeteren. Ze kunnen dat vanaf die leeftijd steeds beter volgen.
Sarcasme. Nooit van gehoord? Dat is om aan te geven hoe mijn gastouder praat en wat mijn kinderen van haar overnemen. En ik maak me er niet heel druk om, ze is lief voor de kinderen en dat is het belangrijkste.
Wat je moet doen? Chillen. Komt vanzelf weer goed. Jouw frustratie gaat zeker niet helpen. Verbeter het luchtig, zonder druk. Maar dat doe je al lees ik. Hij gaat het vanzelf een keer merken.