Ik zit met een dilemma hier, ik kom er maar niet uit.... Over even hebben we de 20-weken-echo en ik vind het allemaal erg spannend, het is ons eerste kindje. We weten nog niet het geslacht van ons kindje en ik word echt de hele tijd op en neer geslingerd tussen het wel of niet willen weten van het geslacht. Mijn man maakt het niets uit dus moet ik de knoop doorhakken...maar dat lukt dus niet erg. Ik zou zo graag op een rijtje willen hebben waarom wel of niet het weten nu of pas bij de bevalling. Mijn man is bang dat we het op de 20-weken-echo of op de pretecho sowieso gaan zien, misschien per ongeluk. Of dat we de helft van de tijd bijvoorbeeld weg moeten kijken omdat het in beeld is/kan komen en dus niet optimaal van de echo kunnen genieten. Daarnaast is hij van mening dat het wel weten van het geslacht de echo's leuker en specialer maakt...En dat je de verrassing van het nog niet weten bij de bevalling helemaal niet gaat missen omdat er dan zoveel gebeurt. Ik vraag me af wat de voordelen zijn als je het wel of niet weet. Ons kamertje wordt onzijdig, de kleertjes zijn onzijdig, we hebben zowel een jongens- als een meisjesnaam en we hebben geen voorkeur qua geslacht. Als we het geslacht zouden weten zouden we het wel voor onszelf houden. Wat is dan de meerwaarde van het wel nu al weten? Dat je het kindje al bij de naam gaat noemen of...? Krijg je het goed mee met de bevalling, de verrassing wat het nu is als je het nog niet wist? Allemaal vragen, maar eigenlijk komt het erop neer dat ik graag zou willen horen of er mensen spijt hebben van hun keuze of dat ze misschien beiden hebben meegemaakt en kunnen aangeven wat bijzonderder was. Intenser? Help.... (de hormoontjes maken me zo twijfelachtig en alle info en gedachten hierover helpen)
wij wilde het wel weten ivm gericht kleertjes en spulletjes kunnen kopen. Straks als ze geboren is weet ik toch pas hoe ze er uit ziet. Oh enne iedereen die het wilde weten weet het hier ook op de naam na dan.
Wij hebben zo lang op dit wonder moeten wachten dat we niet meer wilde wachten op wat het ging worden Maar ik begrijp je twijvel wel hoor, want het is ook leuk om het pas bij de geboorte te ontdekken.........het maakt immers ook echt niet uit wat het word het is allebij heel erg leuk. Over de Echo's hoef je niet in te zitten hoor ze vragen het voor afgaande en anders kan je het zelf aangeven. Je hoeft waarschijnlijk ook echt niet weg te kijken want ze kunnen prima alles laten zien zonder dat je het geslacht ziet..........dus das ook niet nodig om je zorgen over te maken. Wij vonden de neutrale kleertjes helemaal niet leuk en wilde graag gericht gaan kopen, als dit ook niet belangrijk is..... Als ik je berichtje zo lees denk ik dat je sterk overheld naar een verrassing
wij hadden het dilemma: hij niet willen weten, ik wel. Je kunt tegenwoordig al zoveel weten, het is juist voor ons gevoel nog een beetje spannend om het niet te weten. Natuurlijk gebeurt er tijdens de bevalling zoveel dat het misschien niet uitmaakt of je het wel of niet weet, maar het lijkt hem (mij inmiddels ook) juist een heel mooie verrassing om het niet te weten. Het maakt ons ook niet uit of het een jongetje of meisje is en gericht kleertjes kopen vind ik persoonlijk onzin want er zijn genoeg unisex pakjes te verkrijgen en ik kan altijd mijn (schoon)moeder/zussen erop uitsturen om juist jurkjes of broekjes o.i.d. te kopen. Mijn kast hangt al vol met wat unisex pakjes die heel zacht zijn en dat is sowieso voor de eerste tijd prettig. ik denk niet dat er heel veel voor/nadelen zijn bij het wel of niet weten, het is meer een gevoel. Waarom doe je niet, als je nog twijfelt, dat je aangeeft dat jullie het tijdens de echo niet willen weten maar dat je vraagt of de echoscopiste er wel naar wil kijken en het eventueel op een briefje schrijft en die in een envelop stopt zodat je toch nog thuis na een week ofzo als je toch besluit het wel te willen weten het nog kunt bekijken? Het komt echt niet in beeld als je dat niet wilt hoor, is bij ons in elk geval niet gebeurd.
Wij wilden het allebei heel graag weten omdat we allebei erg nieuwsgierig zijn maar ook voor het inrichten van het kamertje en kleding kopen alleen neutrale kleuren vind ik persoonlijk heel saai. Maar ook dat we het kleintje nu al bij de naam kunnen noemen, wij vinden het iets persoonlijker. Maar kan me heel goed voorstellen als je het niet wilt en van een verrassing houd! Waar ik wel spijt van heb is dat iedereen het al weet dat het een jongetje word. Mijn man had zich al 2 maal versproken dus hebben we het maar aan iedereen verteld dat vond ik wat minder, maar de naam houden we in ieder geval wel voor ons (als mijn man dat ook lukt) ha ha anders vind ik helemaal niet leuk meer als iedereen alles al weet. Succes met jullie keuze!
Wij willen het niet weten, gewoon omdat het niks uitmaakt, we zijn blij met allebei. Over de echo's zou ik me niet druk maken, geef het van te voren aan en je ziet echt niks hoor. De echo's worden er ook niet minder leuk van, daarvoor is het veelste mooi allemaal wat je ziet. Wij hebben alles ook zo neutraal mogelijk en ach, als de kleine er is kan je nog genoeg kleertjes e.d in een kleurtje kopen. Tuurlijk ben je onwijs nieuwschierig, ben ik stiekem ook énorm en probeer ook weleens stiekem toch te kijken of ik iets kan ontdekken maar mocht je nou toch echt niet meer kunnen wachten dan kan je toch altijd nog vragen of ze het willen vertellen?
Bij de eerste wilden wij het wel weten, achteraf heb ik er spijt van want mijn dochter lag in een stuit en kwam met een geplande keizersnede ter wereld. Dus nu was niks geen verrassing meer. Bij de tweede wilden we het niet weten, uiteindelijk verklapte de echoscopiste het wel met 36 weken, maar uiteindelijk was het toch een verrassing wanneer hij geboren zou worden aangezien ik normaal zou bevallen. Dus dat was dan wel weer bijzonder. Nu wil ik het eigenlijk liever niet weten, dit omdat ik toch een verrassingseffect wil omdat ik weer een keizersnede moet. Van de andere kant is het dit keer wel practisch om te weten omdat we dan weten of we spulletjes kunnen lenen van mijn schoonzusje of toch dingen nieuw moeten kopen. Als ik jou verhaal lees zie ik dat je het niet wil weten, dus ik zou het lekker een verrassing houden! Ik had graag de tijd terug gedraaid om de eerste keer over te doen en het geslacht een verrassing te laten!
Wij wilden het wel graag weten en gelukkig voor ons, was het ook nog eens heel goed te zien! De echoscopiste vroeg ons van te voren of we het geslacht wilden weten, of dat ze er uit de buurt moest blijven. (20 weken echo) Je kan het op een briefje laten zetten en mocht je er aan toe zijn, dan kan je het openen. Dan bepaal je het zelf. Wij vinden het erg pretig om het nu al te weten. Vooral ook omdat het zo praktisch is ivm kleertjes en de inrichting van het kamertje e.d. Het is een hele persoonlijke keuze. Misschien voor jullie dus handig om het op een briefje te laten zetten en in een envelope te doen? Grtjs, Aleida
het is ook een verassing om bij 20 weken erachter te komen? en het is no big deal om het te weten of niet te weten. maar het is wel handig om gericht te shoppen.
ik heb het zelf gezien en later bevestigde de echo dame mijn observatie. maar bij 20 wkn echo is het erg belangrijk dat het kind ok is, gezond is etc. t geslacht van de baby is de allerlaatste waar ze naar kijken.
Ik wilde het wel weten omdat: 1) ik vond het gewoon leuk! 2) ik denk dat het de band met mijn kindje ten goede is gekomen doordat ik het altijd over "haar" had en haar naam al noemde als niemand erbij was. Bovendien had ik een zwangerschapsdepressie dus ik vond die band sowieso al moeilijk om te krijgen.
Ik wilde het in eerste instantie wel weten, mijn vriend niet, maar hij twijfelde nog een beetje. Met 28 weken hadden we een pretecho en toen hebben we het op laten schrijven. Maar pas na de bevalling de envelop open gemaakt . Ik vind, je weet tegenwoordig al zoveel, laat dit dan nog even een verrassing zijn. En gericht shoppen is juist zoveel leuker als je kindje er is, vind ik, dan zie je pas ook wat leuk staat bij je kindje. Toen Eva geboren was, hebben we niet eens meteen gekeken of het een jongen of meisje was. We waren gewoon zo blij dat ons kindje er was en dat alles goed was gegaan! We gingen pas kijken toen de verloskundige er naar vroeg. Tijdens mijn zwangerschap was ik er trouwens van overtuigd dat het een jongen was en toen Eva geboren was (ze was nogal fors) wist ik het zeker. Maar dat bleek dus niet zo te zijn . Heel grappig, want wij moesten ook echt even denken hoe ze dan ging heten. Daar waren we op dat moment even helemaal niet mee bezig en we hebben nog een week aan de naam moeten wennen... heel gek!
Ben ik het helemaal mee eens. Ik ben zo blij dat wij uiteindelijk wel wilde weten wat het zou worden. Bij ons andersom mijn vriend wilde het niet maar ik ben heel blij dat ik weet dat we een meisje krijgen, waarom: 1 wij dachten echt dat we een jongen zouden krijgen, dus ik moest echt ff 2 dagen wennen en dat zou ik niet willen als ze net was geboren, want dan wil ik echt van haar genieten. 2 Je kan veel beter inkopen doen, vooral bij kleding. Ondanks je veel neutraal wilt kopen, een paar roze dingetjes of jurkje bij een meisje dan vind ik erg leuk. 3 Ik vind dat ik een hele speciale band ontwikkel met haar nu al, zou toch anders zijn als ik het niet zou weten, want bij mij dacht ik echt dat het een jongen was en deed ook echt alsof het een jongen was, erg vreemd misschien maar dacht het echt te weten ook met kleine meisjes zien denk ik toch net iets meer aan dat ik dat straks ook heb 4 je hebt genoeg andere dingen die spannend zijn die je nog niet weet, hoe ziet hij/zij eruit, hoe klinkt zijn/haar huiltje enz enz. 5 het geslacht veranderd niet omdat jullie weten wat het wordt, of je het nou nu weet of over 5 maanden. Tja ik kan denk ik nog wel even doorgaan maar dit vond ik de belangrijkste. Hoop dat je eruit komt met 100% zekerheid
Wij wilden het ook weten ivm Naam. Wij hadden al vanaf begin af aan beide een idee wat het zou worden. Hierdoor werd het lastig een naam voor de andere seksen te vinden. Onze vermoedens werden bevestigt, en moet zeggen dat ik erg blij ben dat ik het weet. Het heeft als voordelen idd kleding, naam uit zoeken, inschrijven bij instantie als kdv maakt het makkelijker is dan niet zo anoniem. De geboorte kaartjes liggen al klaar op naam van de kleine, hoef alleen nog maar alle gewichten, data en lenkte door te geven. ect ect. Daarnaast kan je de kleine al in de buik als je met hem of haar bezig ben, beetje laten wennen aan de naam. Voor je zelf. ik praat altijd tegen de kleine en noem de naam die wij gegeven hebben. Wat ik erg grappig vind dat het er de laatste paar dagen ook wel beetje op reageert. Het zijn bekende klanken die het hoort. dus het zal ook een stuk herkenning zijn die de kleine al ontwikkeld in je buik. Maar ik kan vooral zeggen volg je hart. Vind je het leuk om het te weten zodat je daar lekker mee aan de slag kan, of vind je het spannender om het als een verrassing te hebben zodat je neutraal te werk kan gaan op aanschaffen van dingen. Wij hebben op een aantal pakjes na alles toch wel neutraal ondanks we het weten. Wij hebben er echter wel voor gekozen om alleen de directe opa's en oma's het te laten weten wat het wordt. Verder weet niemand het .. dus dat is ook nog een keuze. Lekker voor je zelf houden. Daarnaast als jij het niet wil weten , zullen zij er voor zorgen dat jij het niet te zien krijgt. Of vragen of jullie even de ogen willen afwenden van het scherm. Al je het nu niet wil weten , kan je misschien voor je zelf nog wat bedenktijd maken door te zeggen, nu niet, ik denk er nog over na, straks misschien bij de Pretecho ( als je die laat doen) dat je het dan wil weten. Nogmaals het is een gevoelskwestie voor je zelf waar alleen jij het antwoord op heb.
wij wilden het toen wel weten ( nu weer ) Gewoon omdat we heel nieuwschierig zijn hihihi. Achteraf bleek dat we geen keuze hadden ookal hadden we het niet willen zien. De echoscopiste zette dat ding op mijn buik en het eerste wat we zagen was het 'zakie' van onze kleine hihihihihi
Bij mijn eerste kindje wisten we het ook niet, het maakte helemaal niets uit en de verrassing was groot toen het een meisje bleek te zijn. Achteraf ben ik toen losgeslagen in het roze omdat we dus ook alles creme hadden. D'r kamertje is uiteindelijk beetje bij beetje een meisjeskamer geworden en dat had ik toch liever meteen gedaan. Nu zijn we weer zwanger en we weten dit keer wel dat het weer een meisje wordt dus dat is ook wel practisch en ik vind het erg leuk om alvast meiden spullen te kopen. Het is ook wel iets tastbaarder dan bij de eerste vind ik. We hebben het over "haar" en voor mijn dochter is het ook leuk om te weten dat er straks een zusje bij komt.
ik heb aanstaande maandag de 20 weken echo en zit met hetzelfde dilemma,ik beslis het daar ter plekke en als ik het op dat moment niet wil weten,laat ik het op een briefje schrijven,zodat ik geen spijt van die beslissing krijg.
Wat dus ook nog kan,.... wij wilden het WEL weten, maar 't was niet te zien. We hebben twee keer een echo gehad,... de eerste keer lag de beeb met zijn/haar beentjes over elkaar, en de tweede keer lag er een hand voor. 't Was voor ons toen duidelijk... het moet zo zijn... lang leve de verrassing!