Als mijn vriend of ik mijn dochter 'straffen' (stel: ze zit ergens aan waar ze niet aan mag komen en na 2x nee zeggen doet ze het nog steeds en we lopen naar haar toe en halen haar weg of halen haar handje weg) dan begint ze altijd meteen te huilen (beetje nephuilen) en wil opgetild worden. Mijn vriend pakt haar dan altijd meteen op en troost haar dan, terwijl het in mijn ogen beter is om haar dan te negeren omdat je je 'straf' anders teniet doet. Ook als ik mijn dochter terecht wijs en ze gaat huilen pakt hij haar altijd meteen op en troost haar dan, omdat hij het zielig vind. Zo leert ze het toch niet?? Ik negeer haar dan even en dan houdt ze ook bijna meteen op en dan na een tijdje geef ik haar weer een knuffel. Maar ik heb het idee dat je met het meteen troosten je 'straf' weer teniet doet en het lijkt alsof je er niet achter stond. Het valt me ook op dat ze van mij beter een nee accepteert als mijn vriend aan het werk is, dan begint ze ook niet te huilen. Als hij er bij is probeert ze dat wel en krijgt dan haar zin. Hoe zit dat? Ze is nu 20 maanden.
Ja ben het met jou eens.. Ik zou haar echt niet meteen gaan troosten, dan geef je helemaal het verkeerde signaal af.
Ik denk dat het ook afhangt van hoe serieus je haar straft. Doet ze echt iets met opzet, waarvan ze weet dat het niet mag (kijkt je ondeugend en uitdagend aan bijvoorbeeld) dan denk ik dat jij gelijk hebt. Doet ze iets min of meer per ongeluk, omdat ze vergeten is dat het niet mag- wat ook heel veel voorkomt bij dreumessen van deze leeftijd-, maar niet met de intentie om je uit te proberen, dan zou ik haar wel troosten en knuffelen.
Ik doe het ook zo, dus nee, na 3 keer huilen en dan even negeren. Soms wel oppakken om hem bij het nee-object weg te tillen. Maar zonder troosten. Gelukkig ben ik bijna immuun voor krokodillen tranen
haha ik ben net als jouw vriend maar wil graag net als jou zien. Maar ik kan het gewoon niet, vind het zo zielig! Weet wel dat het krokodillentranen zijn mja toch...kan mijn kleine meisje niet zo makkelijk laten huilen als dat ik altijd zei voordat ik kinderen had (hihi ik wist het altijd zó goed te vertellen tegen anderen). Maar goed, bij mij luistert ze ook slechter dan bij mijn man. Dus ik ben sinds vandaag begonnen aan project 'jengelen/drammen negeren'. Dus ik zeg 2x nee, en doet ze het nog een keer dan haal ik haar weg. Dan begint ze gelijk te brullen en aan mn broek te trekken maar ik geef haar dan even geen aandacht. Merkte einde van de dag al dat de krokodillentranen een stuk sneller klaar waren en ze al heel snel (lees: binnen 30sec.) weer ergens anders mee ging spelen. Nu volhouden dus.
Inderdaad, volhouden! Je krijgt over een aantal jaar spijt als je dat niet doet. Zeker als je nu al merkt dat ze naar jou slechter luistert. Wij troosten ook niet. We laten onze zoon even huilen, jengelen. Pas na een minuutjes (of die leeftijd, inmiddels iets langer) gaan we het 'goedmaken'. Tegenwoordig laten we hem wel wat langer in zijn sop gaar koken. En dan moet hij ook echt sorry zeggen voor we het weer goedmaken met een knuffel.
Nou, als ik 3x 'nee!' of 'bah!' zeg en ze blijft gewoon doorgaan terwijl ze me recht aankijkt dan denk ik dat ze het niet per ongeluk doet Maar inderdaad, het is ook wel een gevoelig meisje. Vandaag sloeg ze haar papa 2x in het gezicht uit drift toen hij haar op wou tillen en toen reageerden we allebei vrij direct met "nee, mag niet!!" en daar schrok ze wel echt van. Toen hebben we haar even neergezet maar daarna wel getroost. Het slaan ging denk ik meer per ongeluk dan dat het opzet was. Daar moet je inderdaad wel een verschil tussen maken.. Ik wil gewoon nu al het juiste gedrag aanleren zodat het niet veeeel moeilijker wordt als ze ouder is (zullen vast nog genoeg moeilijke momenten komen, daar twijfel ik niet aan), maar ik vind het zelf ook erg moeilijk hoor om te negeren. Voel me toch snel schuldig en ga dan twijfelen of ik het wel goed doe en niet verkeerd bezig ben. Ik heb het nog niet helemaal onder de knie
Laatst gingen we 's avonds wat eten op een terrasje met haar en ze heeft zich de hele avond voorbeeldig gedragen, heeft lekker op schoot meegegeten met ons. Maar toen we weggingen wou mijn vriend haar optillen terwijl ze bij me op schoot zat en dat wou ze niet (ik kan haar beter zo min mogelijk tillen nu). Krijsen en gillen wat ze toen deed, alsof ze werd afgeslacht. Ik schaamde me rot de hele weg terug door de stad naar de auto hadden we een gillend speenvarkentje mee. Vind dat echt heel gênant. Al die blikken van mensen. Maar je ontkomt er niet aan natuurlijk..
Volhouden! Gelukkig is mijn man er nu ook wel mee eens dat ze het moet leren. Vandaag heeft ze voor het eerst in.de straf hoek gezeten Ze sloeg papa echt vol in zijn gezicht uit chagrijnigheid. Na 2 eerdere waarschuwingen werd het een minuut trap voor miepie
Hahahaha, Herkenbaar! Ons kleine madammetje weet heel erg goed mensen in te pakken ( vooral mannen) je ziet het als ze ergens binnenkomt... Ze kijkt iedereen aan en weet dan meteen bij wie ze wat kan maken. Ik ben ook strenger als manlief en geef goed mijn grenzen aan en daar luistert ze heel behoorlijk naar. Manlief is dan wel eens verbaasd over dat ze meteen luistert, terwijl ze dat bij hem niet doet. Maar hij laat altijd veel meer ruimte voor onderhandelen en daar maakt ze dankbaar gebruik van ! Wij bemoeien ons niet met elkaars opvoeding waar zij bij is of bij een correctie. Achteraf hebben we het er dan wel over, van ik had zus of je had ook zo kunnen doen. Ik vind dan ook dat je man haar niet zou moeten troosten wanneer jij haar corrigeert, want daarmee doet hij idd jouw correctie teniet. Ik heb overigens niets met zielig vinden van correcties of grenzen... Ik vind het zielig als mijn kleintje haar grenzen niet weet en daardoor voor haarzelf en voor ons onuitstaanbaar wordt ( lees; gillen, schreeuwen, drammen om haar zin te krijgen), vandaar dat ik die grens altijd duidelijk probeer aan te geven... Blijft lastig en zoeken volgens mij wat wel/ niet werkt naarmate ze ouder worden !
Hier helpt het wel goed als we van tevoren aankondigen wat er gaat gebeuren, anders snapt ze het niet en raakt ze oprecht overstuur en idd ontroostbaar... Weet niet of jullie dat ook gedaan hadden?! Dus laatste keer glijbaan en dan gaan we weer verder lopen en moet jij id wagen betekend ook echt dit is ook echt de laatste keer, we gaan zo weer verder en moet jij id wagen; dan nog wel ff tegenstribbelen id wagen, maar dan accepteerd ze het wel sneller Als ze weggeplukt wordt uit iets waar ze middenin zit, vindt ze vreselijk, zonder aankondiging en is dan ook drama !
Als Emma huilt, kijk ik eerst even met een schuin oog of het echt of nep is.. Zodra ik zie dat het om niks gaat ben ik er gauw klaar mee en ga door met waar ik mee bezig was. Dave schrikt sneller en gaat snel kijken wat er aan de hand is.. Die wil haar ook gelijk troosten, tenzij ze bezig blijft met zeuren doen we beiden niks. Ze weet hier ook bij wie ze wat kan flikken zeg maar. Naar papa kijkend zo van oohh ik ben zo zielig papa, zie je het wel??
Die papa's en hun kleine meisjes ook.. @soef: We zeggen het wel inderdaad, en de manier waarop ze zich dan aan je vastklampt heb ik wel het idee dat ze dat ook begrijpt Maar ze wil dan gewoon niet van schoot en ik kan haar niet de hele stad door tillen. Maar is wel een goede tip inderdaad, ze begrijpt meer dan we denken hoewel ze nog niet kan praten, soms vergeet ik haar inderdaad wel dingen te vertellen die we gaan doen enzo. Dus daar moet ik meer op letten, dat ik haar meer betrek daarbij (ik ben zelf ook nogal van de spontane beslissingen).