Dit vroeg ik me eigenlijk af naar aanleiding van het topic in baby en dreumes over het alleen thuis laten van je slapende baby/peuter.. Wanneer is je kind op een leeftijd gekomen dat het een minuut of 10 à een kwartiertje alleen thuis blijft, terwijl jij als moeder een boodschapje doet of bijvoorbeeld de jongste naar de psz brengt? Milan begint steeds vaker te mopperen als hij op woensdagmiddag meemoet om Misha te brengen en halen naar/van de psz... Hij is 30 oktober 6 jaar geworden, is dit al een leeftijd dat je kan zeggen, "blijf maar even thuis dan"??
Ik denk dat jij je kind het beste kent en dus ook het beste kan inschatten of hij dit aankan. Zelf heb ik mijn oudste dochtertje vanaf dat ze zo'n 4 1/2 jaar was, de keuze gelaten of ze mee wilde naar het kdv om haar zusje en broertje op te halen of niet (dit duurt ook zo'n 10-15 minuten). Nu is ze bijna 6 jaar en mijn tweede dochtertje ruim 4 jaar en de au pair heeft van mij toestemming ze alleen thuis te laten als ze onze zoon van het kdv af gaat halen. Meestal vinden ze het wel leuk om mee te gaan en hun oude leidsters weer te zien, maar als het slecht weer is kiezen ze er vaak voor lekker thuis te blijven en even naar de tv te kijken. En ja natuurlijk kan er van alles gebeuren (er kan brand uitbreken en allerlei andere horrorscenario's), maar ik kan ook de staatsloterij winnen, alleen is die kans ook maar heeeeeeeel erg klein .
Nouja, mijn pleegzus heeft dit horror scenario daadwerkelijk meegemaakt (brand, terwijl zij haar baby in bedje had laten liggen, terwijl zij haar zoons even van school ging halen). Dus voor mij helaas in zeer directe omgeving meegemaakt... Nu kan ik mijn zoon duidelijk maken dat hij bij een "niet pluis" gevoel het huis moet verlaten, maargoed, 6 jaar is toch nog wel erg jong (vind ik dus persoonlijk) om zo'n situatie daadwerkelijk goed te kunnen overzien?
Ik denk dat het niet aan de leeftijd van het kind ligt maar aan HOE de instelling van je kind is! Hoe zelfstandig is je kind? Gedraagd je kind zich? Mijn oudste is 8 maar ik laat haar nog niet alleen. Tot nu toe heeft ze me bij overal nog nodig haha Wel wil ik binnenkort bij haar starten met een klein boodschapje.
ik was 4 of 5 dat ik al een boodschapje van me moeder om de hoek mocht doen...natuurlijk stond ze op de uitkijk.. en alleen thuis blijven idem, kan me nog goed herinneren, k vond het erg stoer.. stief)zoontje is 6 en kan alllllang alleen thuis blijven, die gaat tv kijken of wii spelen en die bel je gewoon op na 5 min, hoe het gaat gewoon doen wat goed voelt...als je je kindje vertrouwd kan je het een x proberen
Bamjolan, Milan is een serieus ventje voor zijn leeftijd... Elmo, het gaat niet over de peuter/kleuter leeftijd, Milan is die al voorbij... Hmmmmmm, blijf toch twijfelen, wss zegt dat genoeg?
Ja, sorry. Maar de doelgroep is hier groter, omdat ik ook nog een jongere dochter heb, die eventueel de reden is voor het even alleen laten van mijn zoon(uitleg krom en geloofwaardig genoeg)
Ah, nouja in dat geval kun je hem dan mss beter verplaatsen. Mss is het ook verwarrend voor anderen...Ik had er niet ver genoeg over nagedacht
Peuters en kleuters zouden nooit alleen thuis moeten zijn maar met 6 jaar zal het ene kind het wel even kunnen en het andere nog echt niet.
hier schrok ik wel van mn nichtje heeft 2 kids van 2 en 4.... toen ze de meid van 4 moest halen van de creche....liet ze de meid (toen nog 1!!!!!!!!!!!!!!)....op de bank voor de tv met een banaan...alleen thuis.. Ze was wel binnen 5 min thuis MAAR OH MYYY
Nee dat meen je niet! Dat gata mij echt wel iets te ver. Ik zit ook met hetzelfde "probleem". Inmiddels is hij 8 dus kan het al wel wat makkelijker maar ik g aniet ver weg. Even naar de supermarkt ene paar straten verderop in de wijk of even naar het KDV om de jongste te halen en dat gaat goed. Maar wel met duidelijke instructies dat hij de deur niet mag openen maar dat is lastig want er staan heel vaak vriendjes voor de deur. Ik durf zelf niet verder weg, met de auto naar d egrote supermarkt zeg maar. Stel je voor dat er mij wat gebeurd? De jongste heb ik nooit alleen thuis gelaten als ik de oudste uit school moest halen, het is maar 5 minuten lopen maar zodra ik het zicht op het huis verlies...vind ik het niks. Een bakkie bij de buurvrouw terwijl de kleine op bed ligt doe ik heel af en toe. Ik probeer het altijd buiten haar slaapjes te plannen maar als het echt niet kan...
Mijn zoon nu tien. Liet ik voor het eerst echt alleen toen hij 8 was even wat halen bij de buurtsuper. En met oma als verbinding dat ik binnen 15 terug moest zijn anders ging zij naar mijn zoon. Hij kon toen ook de telefoon op nemen en met idd de instructies van de deur mag je neit open doen. Op een gegeven moment kan je dat soort dingen wel gaan uit testen net zo als een boodschapje gaan halen. Kijk als ik weet dat hij van alles gaat uitvreten dan mag hij niet meer alleen blijven en dat weet hij. Dat heeft dus grenzen verlegen en leren zelfstandiger te worden op het kind zijn nivo. Nu is die tien en een paar maanden geleden is hij voor het eerst een hele uur alleen thuis gebleven was samen met een vriendje een spelletje aan het doen. Ik zij je mag drinken pakken boterham de chips maar verder blijf je overal van af. En het ging goed. Je gaat steeds eens stapje verder.
Mijn oudste is 8 en is heel erg zelfstandig en zeer wijs voor zijn leeftijd. Hij weet goed wat wel en niet kan/mag! Hij gaat sinds een paar weken af en toe een boodschapje voor mij doen, natuurlijk geen hele tas vol, maar bijvoorbeeld kattenbrokjes of zak senseopads of iets dergelijks. Ik geef hem precies het geld mee wat hij dus daadwerkelijk moet betalen. Ook gaat hij soms met een briefje naar de snackbar om patat te halen. En hij komt supertrots terug. Ik heb zoiets van, kijk naar je kind, je weet zelf het beste wat je kind aan kan of niet. En tja..ze leren zo wel een stukje zelfstandigheid en ze worden zekerder van zichzelf, en dat vind ik wel een heel belangrijk deel in de opvoeding. Verder als ik zelf booschappen ga doen, blijven alle 3 mijn kids thuis, de oudste past dan op, en dat gaat prima!
Allemaal bedankt voor jullie reacties... Ik heb het eens met mijn man overlegt en we zijn tot de conclusie gekomen dat Milan serieus genoeg is, om even 10 minuutjes alleen te zijn.. Zondagochtend is hij immers ook altijd even alleen beneden en heeft nog nooit rottigheid aan de hand gehad...Verder houdt hij zich toch altijd wel netjes aan de afspraken die we met hem maken, hij denkt daar echt over na... Ik zal hem wel duidelijke instructies meegeven en op die manier moeten we denk ik gewoon ervaren hoe het gaat...Psz is hier heel dichtbij, dus ik ben echt binnen de 10 minuten weer terug... Pfffffff, spannend hoor
Ah joh, komt vast wel goeg! Tenslotte kennen jullie je zoon het beste! Zolang je van te voren maar goed uitlegt wat je gaat doen en vertelt wat je wel en niet verwacht als je thuis komt. Dat slaan die kids echt wel op in hun bolletje hoor. Laat je even weten hoe het de 1e keer gegaan is? Succes!!
Mijn zoon is 8 en die blijft heel af en toe wel alleen. Maar dat is dan hooguit 15 minuten. Langer vind hij zelf ook niet prettig .