@Summer: Ja, er wordt (veel) geld verdiend aan het stellen van diagnoses en het geven van begeleiding. (Overigens niet zozeer door de scholen.) En ja, er worden verkeerde diagnoses gesteld. Niet alleen om geld, maar ook omdat bepaalde specialisten nu eenmaal sneller een bepaalde kant op denken. En ja: er kunnen best toevallig twee hb kinderen in één klas zitten. Statistiek betekent niet dat het keurig netjes eerlijk over alle scholen en klassen verdeeld is. Als je met jouw opmerking bedoelt dat je twijfel aan de diagnose, vind ik dat erg vervelend naar die ouders toe. Jij kunt dat niet weten. En dat het er twee zijn, betekent niet dat jij de conclusie kunt trekken dat misschien 1 of zelfs beide diagnoses niet kloppen. (Ook niet dat ze wel kloppen hoor.)
Als een school zoveel probleemkinderen 'binnenhaalt', mag ik hopen dat ze er wel een adequate aanpak voor hebben. Natuurlijk heeft iedereen recht op een plaats binnen het onderwijs, maar dat is nog geen reden om kinderen te laten 'wegpesten'; zij hebben m.i. evenveel recht op een goede schooltijd, dus daar faalt die school wel echt behoorlijk. Ik begrijp dat het frustrerend is dat de problemen die je dochter heeft met taal en concentratie niet als ernstig genoeg worden gezien en het daardoor lijkt alsof ze onvoldoende begeleiding zal krijgen. Probeer wat de concentratie betreft uit te zoeken op welke momenten zij het meest productief (uitgerust) is en de dagen dat ze thuis is dan met haar te lezen of haar alleen te laten lezen; ga naar de bibliotheek met haar en laat haar boeken uitzoeken over dingen die haar interesseren. Echt, ik weet de studenten die veel lezen er zo uit te pikken aan de hand van wat ze schrijven. Je leert te schrijven door te lezen; zinnen bouwen doe je door wat je eerder hebt gehoord en gelezen. Als het lukt om haar plezier te laten hebben in lezen, kan ze zich in verhalen verliezen en een van de voordelen van een slechte concentratie (in het geval van add of adhd achtige concentratiestoornissen) is dat deze kinderen zich juist ook heel erg in een activiteit kunnen verliezen als ze heel erg geboeid zijn door iets. Als dat bij jouw dochter het geval is, moet zij leren daar gebruik van te maken. Ook kan dieet en beweging (leuke beweging; dansles, karate, wat dan ook) voor een goede balans zorgen. Omdat je het ook hebt over beweeglijkheid doet het mij namelijk denken aan trekjes van ADHD. Daar is al veel meer onderzoek naar gedaan, ook naar geschikte methoden om de productiviteit te verhogen. Wel de moeite om je in te verdiepen. En als iets dan goed werkt; vertel het de leerkracht; die kan er dan zijn of haar voordeel mee doen.
Mijn mening wees blij dat ze nu meer op tijd zijn met problemen met kinderen maar ik stel mijn mening ook gedeeltelijk bij. Heb gemerkt in de afgelopen jaren dat het vooral heel mooi is om naar de thuissituatie kijken dan naar het kind zelf. Ook hier zoon ( wat gedragsproblemen dyslexie) dit jaar al drie keer geschorst van school een kind dat verbaal niet zo sterk is. die daar op afgerekend woord daar baal ik van als ouder en goede hulp ja misschien als ze wat jonger zijn worden kinderen ouder reken er dan maar op dat dan de goede hulp weg blijft voor je kind. Voor de rest hou ik mij uit dit topic. waarom/? Ik weet het niet omdat ik nog steeds vind heel het onderwijs vaak genoeg faalt wat betreft kinderen. En niet alleen de ouders. die hebben zich zelf ook niet altijd gemaakt. !!! die zelf moeilijk kunnen leren en het moeilijk vind om zelf haar kinderen te onderwijsen als je dat als ouder zelf niet goed kan///??? vallen je kinderen tussen het wal en het schip. Helaas heb ik de hersenen niet om mijn kind Nederlands te leren engels wiskunde omdat ik er zelf geen bal van snap en ik dat soms zo zielig voor mijn kind vind. bij lessen bijna niet te vinden en of niet te betalen. Laat maar wanhopig om in deze tijd te leven. De maatschappij woord steeds harden de regels vliegen je om de oren passende oplossingen zijn er wel maar niet voor alle kinderen. dan maar die stempel. ach ja.
Ik denk dat ze het bijzonder vind omdat die kinderen nog maar op de peuterspeelzaal zitten? Niet per se omdat het er 2 zijn? Dat vind ik namelijk ook wel bijzonder. Zulke jonge kinderen zijn nog helemaal niet goed te testen op hoogbegaafdheid. Als je over een paar jaar nog eens kijkt kunnen de uitslagen heel anders zijn. Het is bekend dat kinderen die op jonge leeftijd voorlopen, op latere leeftijd niet per se een hoger IQ blijken te hebben. Hoe later je het IQ test, hoe zekerder je kan zijn dat de uitslag ook in die range zal blijven. (Kunnen we nog gaan discussieren over dat veel mensen het ene cijfertje als IQ zien, terwijl je moet kijken naar de range die gegeven word)
La34 bedankt voor je tips. Tessa lesst op zich graag, maar door haar taalstoornis scoort ze slecht op begrijpend lezen....dus dat bemoeilijkt het wel... ze heeft al 5 jaar een uur per week logopedie, maar ook dat zet niet heel veel zoden aan de dijk om dat ze dingen snel vergeet en zeer moeilijk automatiseerd. Ditvzeg ik nirt om je tips af te wijzen masr om wat extra uitleg te geven... tessa danst erg graag en dit doetcze ook veel thuis, ook hebben we binnen en buiten een trampoline waar ze haar ei op kwijt kan.... wbt school , hun intenties zijn goed, maar het loopt niet altijd goed, soms valt de combinatie tussen de ll. Ook verkeerd uit. School heeft het op zich wel meteen aangepakt maar deze dingen kosten tijd.... en he mag een ll niet zomaar van school sturen.... vandaar dat dus 2 ll toch weg gegaan zijn en het niet hebben afgewacht. ik denk dat hun intenties goed zijn maar dat ze soms wewat teveel hooi op hun vork nemen.l
Hier ben ik het volledig mee eens. Mijn broertje heeft een hele erge lees en schrijf achterstand gehad door dyslectie. Hij heeft uiteindelijk veel en veel meer geleerd door het lezen van leuke interessante boeken dan van welke RT dan ook. Hij vond een serie die geschreven was voor jongens met een leesachterstand. Dus het was voor zijn leeftijd ontzettend leuk en spannend, ipv die groep 3 boekjes terwijl je al 11 bent. De boeken waren zelfs zo leuk dat ik ze als 2 jaar oudere zus toen meerdere malen heb verslonden. Gelukkig was het een ontzettend grote serie en toen hij ze allemaal had gelezen was hij erg teleurgesteld dat ze op waren. En is hij opnieuw begonnen hij heeft daar veel meer aan gehad dan welke bijles dan ook. Want dit was interessant en leuk! Ik zal eens kijken of ik erachter kan komen hoe de serie heette.
Klopt idd iq is met tijd.. Er waren daar twijfels over maar hebben toch gekozen om met tijd te testen.. Ja het is echt krom .. Het MOET zwart op wit wat je kind mankeert anders helpen ze je echt niet.. Dat is nu gebeurt en na 4 jaar heeft hij eindelijk DE indicatie die de gemeente (geloof ik) nu af geeft.. Ja daar gaat nog 6 weken overheen + 6 weken van de zomer vakantie dus wij zitten nog 12 weken op het wacht bankje.. Ik ben van mening als er eerder was ingegrepen dat hij die achterstand redelijk kon inlopen met de juiste hulp.. En daarbij vind ik de eisen op een basisschool ook erg hoog hoor voor die kleintjes.. Ze moeten al zoveel vanaf hun 4e jaar.. Mijn andere zoon gaat in november en krijgt dan al meteen zijn eerste toets ..4 jaar net op school en meteen toets.. Dat hadden wij vroeger niet hoor .. Toets ? Pas in groep 8 .. Nu zeuren ze al als een 4 jarige niet toetsbaar is omdat hij snel afgeleid was... Dus zou hij niet mee kunnen komen met de klas.. Aldus de juf van mijn oudste zoon.. Ik wist dat er iets was.. Maar omdat hij niet toetsbaar was terwijl hij net 1 maand op school zat vond ik dat wel een erge snelle conclusie ..
Ik stop met deze discussie want degenen die het betreft lezen alles door een gekleurde bril..horen alleen maar negatief en betrekken alles persoonlijk. Daar heb ik helemaal geen zin in. Zo kun je niet met elkaar praten.
De boekenserie die mijn broertje toendestijds echt plezier in het lezen heeft gegeven is de deltora serie (emily rodda). Hij ging uit zichzelf lezen en verslond de boeken. Aan t begin las hij nog spellend, raaddend en met veel fouten. Aan t eind kon hij veel beter begrijpend lezen en was zn tempo veel hoger. Het zijn echt fantasy boeken, stoere en spannende boeken. Ze worden niet aangeprezen als makkelijk leesbaar, maar dat zijn ze wel. De verhalen zijn heel mooi en beeldend geschreven en je word echt meegesleept. Ook voor meiden heel leuk om te lezen. zoals ik zei heb ik ze meerdere malen gelezen als tiener zelfs mn moeder heeft ze met plezier gelezen. Eerst om ze met mijn broertje te kunnen bespreken, zodat ze wist of hij het had begrepen. Later voor de leuk, en toen hadden we het onderling nog regelmatig over de boeken. Dat heeft hem denk ik ook wel geholpen bij t begrijpend lezen.
In mijn optiek is het heel simpel. Heel veel beestjes hebben een naam gekregen, simpelweg omdat de hedendaagse maatschappij dit vereist. De leerkrachten hebben niet de tijd om moeilijk handelbare/moeilijke lerende kinderen allemaal de aandacht te geven die ze nodig hebben. Daarvoor moeten extra mensen aangenomen worden. Daar hebben scholen geen geld voor en dat moet dus uit een speciaal potje komen. En dat potje tja dat kun je natuurlijk niet voor iedereen gebruiken. Dus moeten er diagnoses gesteld worden. Puur zodat deze kinderen die extra hulp nodig hebben, dat gewoon kunnen krijgen.
bedankt ik zal er eens naar zoeken... bij tessa slaan informatieve boeken ook erg aan.... stukken tekst met visuele informatie,, bijv kinderatlassen en boeken over het heelal, de aarde, het klimaat, zodat ze kan lezen en kijken.... helpt haar ook om beter te focussen.
Nee, dat ben en heb ik niet, en ik kan ook absoluut niet zeggen welke kinderen ten onrechte een diagnose hebben gekregen. Maar als in een doorsnee klas, pak 'm beet, 25 % van de kinderen een etiketje heeft dan mag je met een beetje gezond verstand toch wel aannemen dat er of iets niet helemaal goed gaat, of dat er in die omgeving eens gecontroleerd moet worden of het drinkwater wel helemaal zuiver is . Kijk, dit onderwerp ligt duidelijk gevoelig bij jou, en dat snap ik heel goed als je een kind hebt waar echt iets mee is. Maar juist dan moet je toch zelf ook inzien dat het niet goed is als op deze manier steeds minder waarde gehecht wordt aan een bepaalde diagnose? Met betrekking tot de vele opmerkingen van 'een diagnose krijg je niet zomaar', dat zal wellicht afhankelijk zijn van de regio, maar is soms toch echt het geval hoor. Mijn hoogbegaafde neefje kreeg die diagnose na het invullen van wat vragenlijsten en een ochtendje observatie. Mijn neefje met ADHD en PDD-nos kreeg die diagnose na het invullen van vragenlijsten en wat gesprekken. Nog een praktijkvoorbeeldje: ditaatste neefje kreeg in groep 8 nav de NIO-score het advies Havo. In het verleden was VWO wel eens genoemd, dus hij was teleurgesteld. Wat gesprekken gevoerd en uiteindelijk toch voor elkaar gekregen dat hij vwo mocht proberen. Daar aangekomen ging het niet best, hij moest erg op zijn tenen lopen. Toen opperde de mentor op school wat testen, resultaat: ADHD / pdd-nos. Nu slikt hij Ritalin en gaat het stukken beter op school. Ja, nogal wiedes, iedereen functioneert beter als je ritalin slikt. Het is gewoon een havokind. En het is niet zo dat er maar gepusht wordt door de ouders, zij wisten gewoon niet goed hoe ermee om te gaan en hebben de adviezen gevolgd. Tja, kun je hen ook niet kwalijk nemen. Maar dit soort verhalen zie ik zo veel om me heen. Nogmaals, bij een deel speelt ongetwijfeld echte problematiek, maar njet bij allemaal. Dat is statistisch gezien gewoon niet mogelijk.
Ik ervaar ook iet dat er heel snel diagnoses gesteld worden. Hier in onze school zijn er vd 110 kinderen 5 a 6 kinderen met een "Stempel"waaronder mijn zoon. Hij is eindelijk na na 6 jaar gediagnosteerd met ASS (pdd nos) waarin het autisme vooral op valt net als zijn emotionele ontwikkeling die achter loopt. Daarnaast de diagnose DCD (motorische ontwikkelingsachterstand) waardoor hij nu op een speciale computer mag werken en hij heeft een speciale schaar waardoor hij nu eindelijk een beetje normaal kan knippen. Nu hij deze hulpmiddelen heeft, merk je dat hij weer zin heeft in school. Hij zit overigens op een reguliere school en scoort vrij hoog. met name rekenen en lezen is zijn sterkte punt. Als baby viel het al op dat hij änders"was en ook nu zie je dat hij "anders "Is. en is dat verkeerd? Nee het is een schat die voor iedereen klaar staat alleen niet altijd weet hoe hij dingen aan moet pakken en hij is heel onzeker. Ik ben lij dat we nu de gerichte hulp krijgen zodat hij de mogelijkheid krijgt om op een reguliere school te blijven.