Hoi allemaal, ik heb een vraagje zijn er meer mensen die zoiets hebben van pppfff heb geen zin meer in zwanger zijn of ligt dat aan mij? Ik heb er echt geen puf meer voor, ben nu 32 weken zwanger. Ik heb net 2 blaasontstekingen achter de rug en de antibiotca erbij was erg vervelend ben van eht weekend gestopt nadat de kuur op was maar ehb er nog last van! Diaree, mond kapot tong kapot ik proef niks meer, daarnaast is mijn buik nu zo dik dat ik geen goede houding meer kan aannemen normaal op de bank zitten is er niet meer bij. lijk wel alsof ik alleen nog maar kan liggen. Ook heb ik eht idee dat de kleine al aan eht indalen is maar dat weet ik dus niet zeker. even voor de duidelijkheid, ik ben heel blij da tik zwanger ben hoor! maar heb het gewoon gehad nu ik wil die kleine gewoon in mijn armen hebben en er lekker voor zorgen en knuffelen. Ik kan er gewoon niet zo goed tegen dat ik steeds minder kan, en ben erg bang voor de bevalling, daarnaast ligt mijn opa op sterven en ze geven hem nog maximaal 3 maanden. Ik ben in april uitgerekend tot die tijd geven ze hem. nou heb ik gedroomd dat hij was overleden en ik op de crematie een stukje wou gaan zeggen en begon met lieve opa, en toen braken mijn vliezen! Hier ben ik zooo bang voor, dat ik er misscien niet eens bij kan zijn dan. Op dit moment heb ik echt zoiets van kom maar kleintje! ik heb alles klaar, op een paar wasjes na, ben nog niet met verlof zit in de ziektewet 10 maart gaat officieel mijn verlof .en dan ga ik de rest afmaken anders verveel ik me rot tegen die tijd. Zijn er nog meer mensen die dit hebben of hebben gehad of ligt dit aan mij? ik ben benieuwd!
ik kan me goed voorstellen dat je het zat bent.. en met je opa vind ik ook echt heel vervelend voor je. Je hoord vaak dat mensen die op sterven liggen toch kunnen wachten op die ene speciale gebeurtenis, dat hoop ik voor je dat jij je kindje nog aan je opa kan laten zien. miss komt je kleintje al over 5 weken probeer uit te gaan van 10 dan kan t alleen maar meevallen sterkte
ja het is heel dubbel allemaal. Ik was vergeten erbij te zetten dat ik heeeeel veel last heb van harde buiken. zodra ik een stukkie loop heb ik al harde buiken. Ik baal gwoon erg dat ik voor mijn gevoel niks meer kan doen. ik zei gister nog tegen mijn vriend, we houden eht wel bij 1 kindje want ik vind er niks aan zwanger zijn hahaha ohhh ik voelde me meteen schuldig dt ik het zei. Ik moet zeggen dat ik de hele zwagnerschap echt nergens last van heb gehad. vanaf het begin tot nu eigeenlijk dus ik mag nog niet klagen. Maar ja ik ben nogal ongedulig van mijzelf en ik denk dat dat de grootste oorzaak is van dit alles ik wil die kleine gewoon zien en verzorgen en knuffelen denk ik!
Voor je beebje hoop ik toch dat hij/zij nog even kan blijven zitten hoor, want 32 weken is wel erg vroeg. Dan kan het waarschijnlijk voorlopig in het ziekenhuis blijven... Lijkt me wel lastig met je opa, op dat gebied kan ik me je "haast" wel voorstellen. Duimen dat opa het nog volhoudt tot zn kleinkind er is... Succes met je laatste loodjes, hou vol hoor!
Ik herken het ook meid en ben 1 week minder ver dan jou... Maar ik zeg telkens tegen ME zelf; hou op met zeuren en laat de kleine maar lekker groeien, sommige mensen willen dolgraag 37 weken halen! Stel nou voor; ik krijg nu weeen en ze kunnen de bevalling niet tegenhouden, dan moet de kleine in ziekenhuis blijven...Enne dat wil ik niet..Liever bij mij in me buik, dan in ziekenhuis.... Dus probeer het vol te houden he! Is zo gebeurd...Makkelijk gezegd... Maar ik heb ook van alles gehad..3x blaasonsteking, hele zwschap schimmel, vanaf week 17 harde buiken, ik werd laatst onder ruggenprik geholpen aan een bil abcess..Wond moest 3 weken verzorgd worden door iemand anders, normaal zitten slapen, lopen kon niet! Janken van de pijn..Enne heb nog 2 kids van 5 en 7 jr, die moeten naar/van school gebracht worden...Enne ernstig last van Bekkenklachten, dat ze nu bij mij thuis komen voor de oefeningen... Ik wens je heel veel sterkte....
pfff oke. ik voel me haast schuldig dat ik zo klaag! Heel veel sterkte. Het is ook zo dat het beter kan blijven zitten dat weet ik ook maar toch je snapt me wel he.
Nee hoor, niet schuldig voelen...Klagen mag..Dat doe ik elke dag enne het lucht een beetje op... Alleen in mijn omgeving vinden ze dat ik te veel klaag..Ze vergelijken mij zwschap met hun zwschap; dat ze tot week 40 de badkamer hebben schoongepoetst etc etc...Kan mij wat schelen, daarvoor heb ik me man...Hahahah..
ik herken alles miss. ook ik klaag al dat ik er schoon genoeg van heb. de eerste maanden veel moeten overgeven, toen ontdekten ze een hartkwaal bij mij waardoor ik verplicht moet bevallen in het ziekenhuis, toen kreeg ik bloedarmoede en inderdaad vorige week ook blaasontsteking. ik begrijp je helemaal, en natuurlijk is het mooi en zijn we blij dat we een kindje krijgen, maar soms heb ik het er ook erg moeilijk mee. sterkte met je opa meis! liefs jannie
Ik heb het net andersom! Ondanks dat ik allerlei kwaaltjes heb en me af en toe knap beroerd voel, mijn buik in de weg begint te zitten, ik onwijs last heb van mijn bekken, baal ik er van dat het zo snel gaat en dat de kleine al bijna geboren gaat worden. Het is hoogstwaarschijnlijk mijn laatste zwangerschap en ik vind het een beetje moeilijk van deze fase afscheid te nemen. Maar het verhaal van je opa herken ik wel. Ik had dat bij mijn eerste met mijn oma. Ik wilde zo graag dat mijn oma mijn dochtertje nog zou zien...gelukkig is dat gelukt. Dus sterkte met je opa en met je laatste loodjes (al hoop ik toch voor je dat de kleine nog eventjes blijft zitten, want je kleintje in het ziekenhuis moeten achterlaten omdat het te vroeg geboren is, is ook niet leuk, weet ik uit ervaring met mijn 2e).
tuurlijk mag je klagen! hoort er ook bij! Maar een prematuur kindje krijgen is ook niet alles (ik spreek uit ervaring)..... Wel erg vervelend die situatie met je opa en dat je je zo beperkt voelt in je bewegen... Laat je je extra verwennen de komende weken?!
ja ik weet dat het niet goed is als het nu komt ik ben zelf ook met 28 weken geboren en heb een half jaar in eht ziekenhuis gelegen. Dus ik weet wel een beetje hoe dat is, maar ik bedoel het ook neit letterlijk maar bij wijze van. maar ik ben niet de enige gelukkig die er nu zo over denkt! vind het wel fijn dat ik reacties krijg op dit topic. dus bedankt iedereen!
snap ik hoor! Ik ben altijd een beetje huiverig als mensen dingen te hard hopen (stel dat t uitkomt...). Dan kun je misschien beter hopen dat al die vervelende klachten weggaan!