Hallo! Mijn dochter is nu 20 maanden, en we wonen in Engeland. Ikzelf spreek Nederlands met haar, mijn man spreekt Italiaans met haar en mijn man en ik spreken onderling Engels. Ze ging tot in juni naar een Engelstalig kinderdagverblijf, maar de voorbije 2 maanden werd ze door mijn Italiaanse so opgevangen. Ze kent ondertussen zeker al meer dan 200 woorden (de drie talen samen) en maakt driewoord zinnetjes in het Nederlands en in het Italiaans. Binnenkort verhuizen we nu terug naar Belgie (ik ben Belgische) en gaat ze naar een Nederlandstalig kinderdagverblijf, maar zal ze ook met het Frans in aanraking komen omdat ik tweetalig ben opgevoed (Nederlands-Frans) en ik met mijn ouders voornamelijk Frans praat. Graag zou ik in contact komen met ouders die hun peuter drie- of viertalig opvoeden, of ervaringen horen hoe de taalontwikkeling is verlopen. Bedankt!
Jeetje, lijkt me ingewikkeld. Wel bijzonder dat ze dadelijk zo veel talen kan spreken, dat kan later goed van pas komen! Ik heb zelf geen ervaring, maar ben leerkracht, dus heb wel eens kinderen in de klas gehad met dit soort situaties. Wat het belangrijkste is: wees consequent. Ik zie dat je dat al wel doet door beide vast te houden aan een taal, dat is heel goed. Ik denk dat het er ook aan ligt waar ergens je in België gaat wonen. Veel Vlamingen spreken zelf amper Frans, dus het ligt er nogal aan waar je gaat wonen of het van belang is om die taal te spreken. Verder geen ervaring dus, maar vind het knap hoe je het doet
Bedankt, het is niet dat we haar perse met zoveel talen in aanraking wilden brengen, maar de omstandigheden zijn nu zo. Het stelt ons wel gerust dat haar taalontwikkeling wel min of meer op schema verloopt, al combineert ze de twee talen soms wel in haar zinnen. We vinden het belangrijk dat ze goed Nederlands en Italiaans spreekt (en dat doet ze dus al). Ik vermoed dat haar actieve kennis van het Engels zal verwateren eens we verhuisd zijn (dat is ok) al zal ze nog wel passieve kennis opdoen vermits ML en ikzelf nog vaak met elkaar in het Engels praten al denken we erover om dit in te perken (ik kan namelijk Italiaans en mijn man kan Nederlands). Het is inderdaad zo dat we echt heel consequent zijn, ik spreek mijn man er ook op aan als hij in het Nederlands tegen DL bezig is... Het Frans kunnen we niet echt vermijden gezien een deel van mijn familie Franstalig is, en ze op school al snel Frans gaat krijgen. We zien wel hoe dat loopt, maar het is inderdaad spannend, vandaar dat ik op zoek ben naar ervaringen!
Onze kinderen worden "maar" tweetalig opgevoed, maar goede vrienden van ons voeden hun kinderen viertalig op. Hij en zij hebben beiden een andere, niet-Nederlandse en niet-Engelse nationaliteit en spreken thuis meestal Engels met elkaar, maar "hun eigen taal" met de kinderen. Ze spreken overigens elkaars taal enigzins, maar veel minder goed dan Engels. Zodoende leren de kinderen zijn taal, haar taal, Nederlands van vriendjes in de buurt/omgeving, etc en Engels thuis/ op internationale school en kdv. De oudste is inmiddels 5 en de jongste 2 en ik zie hen regelmatig. De oudste spreekt zeer goed Engels, beter dan een gemiddelde 5 jarige, maar niet zo goed Nederlands. Je kunt haar wel verstaan, maar ze spreekt meer als een 3 jarige. De andere twee talen spreekt ze volgens haar ouders beter dan Nederlands, maar minder goed dan Engels. De jongste spreekt beter Engels dan een gemiddelde 2 jarige Engelstalige peuter, maar vrijwel geen Nederlands en ook maar een heel klein beetje in mama en papa's taal. Al met al ligt hun spreekvaardigheid volgens mij behoorlijk bovengemiddeld, maar het is moeilijk om te zeggen of dit komt door hun viertaligheid of omdat ze gewoon slim zijn (papa en mama zijn allebei gepromoveerd). Wel zie je heel duidelijk dat ze in sommige talen dus veel verder zijn dan in andere. Ik vind het super stoer dat mensen hun kinderen vanaf het prille begin vier talen mee kunnen geven en wou dat ik het zelf kon!
Ik ben tot een jaar of zes een soort van drietalig opgevoed. Wij woonden in Engeland, mijn ouders spraken een dialect met mij en wij hadden daar Nederlandse vrienden. Dialect is natuurlijk geen eigen taal maar toch zo sterk anders dan Nederlands dat je het wel zo kan beschouwen denk ik. toen ik met zes jaar terug in Nederland kwam had ik wel een achterstand in de Nederlandse taal. Op de middelbare school zei mijn leraar dat ik vreemde lacunes in mijn Nederlandse taal had haha. Maar niemand kon dat normaal gesproken merken. Ik heb zelf wel veel aanleg voor talen maar ik weet niet of dat nou een gevolg is geweest van mijn vroege jeugd of of echt aangeboren. Bij mijn dochter op de opvang zit een kindje dat vier talen leert. Volgens mij kan zij er wel goed mee omgaan maar ik weet niet of dat voor alle kinderen geldt. Overigens sprak ik na mijn zesde natuurlijk niet meer dagelijs Engels maar toen ik op latere leeftijd in het buitenland nog heb gewoond pikte ik het wel heel snel op waarschijnlijk toch doordat ik vroeger vloeiend Engels sprak zij het op een kleuter niveau.
Bedankt voor jullie ervaringen! Gezien mijn dochter nog jong is (20 maanden) en binnenkort naar een Nederlandstalig kinderdagverblijf gaat en later ook in het Nederlands naar school zal gaan, zal ze zonder twijfel heel goed Nederlands gaan praten. Ik ben vooral benieuwd hoe goed ze Italiaans en Frans zal praten, en of ze ook effectief passief Engels gaat leren. Ik heb gelezen dat het goed is om het aanbod van de andere talen te vergroten, dus wellicht ga ik haar thuis naar Italiaanse / Franse films laten kijken of Italiaanse / Franse boeken laten lezen. Of de Italiaanse so vaak uitnodigen
Mijn dochter word tweetalig opgevoed en heeft zichzelf Engels aangeleerd door tv en de iPad. Zo kan ze tellen in het Engels, alle kleuren opnoemen en herkennen in het Engels en wat losse dingetjes zoals alles goed etc... Mijn dochter heeft wel een grote spraakachterstand maar ik weet niet of dit te maken heeft met dat we haar opgevoed hebben met meerdere talen. Ze spreekt nu Nederlands, farsi en Engels, allemaal op hetzelfde niveau maar haar woordenschat is dus wel echt heel erg slecht vergeleken met haar leeftijdsgenoten.
Sdonya, heeft ze altijd al een spraakachterstand gehad? Ik was aanvankelijk wat bang voor een spraakachterstand, en we hebben er even over nagedacht om haar daarom niet ook met het Frans te laten kennismaken. Maar gezien ze nu goed op schema lijkt (?) qua taalontwikkeling, gaan we er toch mee door.
Ik denk dat je toch rekening moet houden met een soort taalachterstand Drietalig opvoeden | Meertaligheid - Kind en Taal
Ik heb van dichtbij ervaring met meertalig opgevoede kinderen en bij deze kinderen ( inmiddels volwassenen) was het niet zo goed. Ze kunnen geen 1 taal echt goed. Nog steeds niet.
Consequent zijn is het allerbelangrijkst. En inderdaad de passieve taal extra aanbieden. Maar dat is wel lastig hoor, dat merken wij nu al met een tweetalige opvoeding. De taal die buiten de deur en op school gesproken wordt, wordt vanaf 4 jaar echt de voorkeurstaal. Niet dat de andere taal dan verdwijnt maar ze 'grijpen' steeds makkelijker en sneller naar de voor de hand liggende taal, van school dus. Dit is met twee talen al een uitdaging dus lijkt me met 4 talen helemaal. Ik zou het gewoon maar op zijn beloop laten en kijken wat er gebeurt. Ik zou het Engels denk ik laten voor wat het is in jullie geval.
Hier dan wel 2talig. Maar ze pikt ook engels uit dora erg snel. Taalachterstand door meertalig is onzin want juist door meertalen opvoeden woordenschat is enorm en het leren gaat erg snel. Mijn dochter begrijpt 2 talen foutloos ze heeft duizenden woordenschat passief in beide tallen, ze praat goed voor haar leeftijd maar mixt dus wel 2 talen (ze pikt het makkelijkste woorden uit). Ze heeft onderscheid tussen welk taal wie tegen haar spreekt (antwoord dan ja/nee in vraagtaal). Belaagrijk is praten in 1 taal niet switchen. En de taal waar ze naar school gaat hoeft niet geleerd worden dat gaat echt binnen 2mnd gelijk goed komen als kind gaat naar school. We lezen hier 2 talige boeken (ik plak vertaling een of andere taal onder). Enige wat ik merk is dat ned. taal makkelijker is dan mijn taal waardoor ze echt voorkeur daaraan heeft en ze begrijpt dat ik dus ook taal spreek en begrijp waardoor als ze mij vraagt iets in nederlands moet ik opletten dat ik antwoord geef in mijn taal en niet automatisch in nederlands... Vriendin van mij dochter: ze spreekt russisch, man spreekt spaans, tussen in spreken ze engels, op school nederlands. Kindje van 4.5 praat foutloos en begrijpt foutloos 4 talen
Nou nee hoor, was het maar zo'n feest. Hier op school komen zat kinderen binnen (die er al dan 1,5 jaar peuterspeelzaal op hebben zitten) die net 3 woorden Nederlands spreken. Doodzielig en het duurt een schooljaar of langer voor ze een beetje op niveau komen. En daardoor beginnen ze dus al met een behoorlijke achterstand. Dus dat is geen advies wat je moet opvolgen.
Vermits ik zelf Nederlands/Frans ben opgevoed, had ik haar evengoed in het Frans kunnen opvoeden maar ik heb voor het Nederlands gekozen zodat ze goed voorbereid aan school kon beginnen... Haar taalontwikkeling staat het het verste in het Nederlands, gevolgd door het Italiaans. In het Nederlands maakt ze al driewoordzinnen, gebruikt ze werkwoorden en begint ze deze ook te vervoegen, etc. Dus ik maak me eigenlijk het minste druk over het Nederlands.
Ik denk dat de mate waarin dit het geval is van heel veel factoren afhankelijk is, zoals de aanleg voor taal en waarschijnlijk ook de algehele intelligentie en de mate waarin taalvaardigheid thuis en op school gestimuleerd wordt. Ik werk bij een internationale organisatie, waar veel mensen werken die over de hele wereld hebben gewoond- sommigen ook als kind. Vrij veel van mn collega's zijn twee, drie en in sommige gevallen zelfs viertalig opgevoed en ze zijn allemaal stuk voor stuk zeer welbespraakt. Meertaligheid hoeft geen struikelblok voor taalbeheersing te vormen, maar ik kan me goed voorstellen dat dit in sommige gevallen wel zo is. Ik denk wel dat je moet accepteren dat het vrijwel onmogelijk is om jonge kinderen alle talen even goed te leren. Pas op latere leeftijd zullen ze echt vloeiend kunnen worden in vier of meer talen. Overigens zijn er meerdere wetenschappelijke studies die laten zien dat meertaligheid kan leiden tot meer creativiteit en out of the box thinking (maar ik weet eerlijk gezegd niet of een 3e of 4e taal het effect van een 2e taal nog substantieel vergroot).
Ja, heel erg out of the box, volgens sommige andere onderzoeken : Emoties zijn minder erg in andere taal
Daar sluit ik mij helemaal bij. Ik ken stuk of 10 meertalig gezinnen (wel allemaal hbo+) en europese landen en elk kind daar spreekt goed en begrijpt goed alle talen of dat 2 zijn of 4-5. In principe gingen ze ook niet naar psz maar gelijk school in nl en dat ging gelijk goed. Mijn dochter gaat naar tweetaling kdv waar twee groepen/leidsters aanwezig. Omdat mijn man nederlands is en ik spreek ook goed ze kan goed nederlands. Andere voorbeeld is beide ouders russisch, kind ging nooit naar kdv/psz. Nu is die 5 spreekt beide talen foutloos dus binnen 1 jaar op school ging het gelijk goed. Het verschilt ook per gezin, opleiding, mate hoe en wat wordt kind thuis besproken, intellegenrie en kind zelf. Maar indd kinderen die meetaling zijn later op leeftijd kunnen veel sneller leren en hebben betere geheugen. Hier op cb vonden ze dat erg erg belaagrijk dat ik geen nederlands zal met haar spreken
Dat is inderdaad een nadeel. Veel kinderen krijgen een taalachterstand. Vooral woordenschat is iets waar de meesten moeite mee blijven houden, zelfs als ze volwassen zijn. Veel meertalige kinderen scoren standaard een onvoldoende bij de CITO voor woordenschat. Ondanks dat de rest van hun taal wel oke is.
Inderdaad. Veel kinderen in mijn klas leren thuis Turks of Marokkaans en 0,0 Nederlands, omdat ze 'dat toch op school leren'. Maar die kinderen hebben levenslang een grote achterstand. Daar vergissen die ouders zich helaas in.
Ja, dat onderzoek ken ik. Een principe een interessant gevolg van taal op besluitvorming. Taal heeft een veel grotere impact op perceptie en besluitvorming dan veel mensen doorhebben. Daarom is het ook zo fijn om in meerdere talen vloeiend te kunnen spreken en denken. Ik denk dat als dit onderzoek herhaald zou worden met verschillende non-native talen, waarin proefpersonen vloeiend zijn in plaats van native versus non-native talen dat je ook nog best verschillen tussen non-native talen zou kunnen vinden; bijvoorbeeld dat emoties meer impact hebben in de ene taal dan de andere (onafhankelijk van of het je "moederstaal" is of niet).