Ik heb in mijn studie veel geleerd over loyaliteit, ik weet er dus aardig wat vanaf. Maar nu zit ik met een vraag, en ik verwacht geen duidelijk antwoord, maar zou het leuk vinden als jullie met mij mee denken. Regelmatig hoor ik van mensen om mij heen dat zij keuzes maken op basis van loyaliteit voor een vriendin, partner, ouder of baas. Wat ik dan echter vaak merk is dat zij het eigenlijk niet met hun eigen keuze eens zijn. Om een voorbeeld te noemen; Een vriendin van mij werkt 32 uur bij een bedrijf, zij kan dit lichamelijk niet aan(heeft een spierziekte) en wilt dus eigenlijk 24 uur gaan werken. Zij geeft aan dat zij uit loyaliteit naar haar baas niet aangeeft dat zij minder wil werken, ze hebben namelijk te weinig mensen, etc. etc. Ze vindt haar baas meeste van de tijd ook helemaal niet aardig trouwens. Nog een ander voorbeeld; In mijn schoonfamilie is het normaal voor de vrouwen(oma, moeder, zusje) om elke woensdag met elkaar te spenderen. Mijn schoonzusje zou het eigenlijk heerlijk vinden om haar vrije woensdag op een andere manier te besteden, maar omdat zij loyaal is naar haar familie toe, zegt zij hier niets van en blijft zij komen. Dezelfde situaties waarin je iets niet durft te zeggen/een keuze niet wilt maken etc. kan natuurlijk met iedereen die je dierbaar is overkomen. Mijn vraag is; Hoe loyaal ben je dan eigenlijk? Als je in je hoofd niet met de keuze die je gemaakt hebt, eens bent. Het zelfs met andere mensen dan de desbetreffende persoon hebt besproken. Kun je dan nog wel spreken van loyaliteit? Ik neig ernaar om te zeggen dat je pas echt loyaal bent op het moment dat je werkelijk achter te gemaakte keuze staat en dat de bovengenoemde voorbeelden te maken hebben met je eigen grenzen niet bewaken, heel graag willen dat de ander je leuk vindt, etc. Sommige mensen vinden dit misschien niet zo'n boeiend onderwerp maar zulke dingen kunnen mij bezighouden, ben benieuwd wat jullie er over te zeggen hebben.
Jeetje, waar je allemaal aan denkt op de vroege ochtend Geloof dat ik dan niet zo loyaal ben.. Tegen de tijd dat me dat niet meer aanstaat (Bijv. elke woensdag met de dames op pad/koffie drinken of meer aan de baas denken dan aan mezelf) heb ik mijn mond al open getrokken misschien wel een verbeterpuntje voor mezelf
zo dat is even nadenken op de vroege ochtend hihi.. ehhm.. tja in mijn ervaring is het meestal zo dat iemand iets uit loyaliteit doet , maar het dan er niet helemaal mee eens is. Kan eigenlijk weinig voorbeelden noemen waarbij iemand ook 100 % achter de gemaakte keuze staat. Dan word het vaak toch gezien als iets wat jij wilen niet zozeer uit loyaliteit doet.. Als iedereen het zou toepassen dat je alleen loyaal bent als je zelf volledig achter de keuze staat. Zou het voor een hele hoop vrouwen (mij inclus) wel makkelijker zijn, omdat je dan dus sneler assertiever zou zijn , sneller doet wat jij wilt en niet omdat het verwacht word.. Hmm zal er nog eens verder over brainstormen..
tja heel herkenbaar. Ik denk dat iedereen hier wel mee te maken krijgt. Toch is loyaliteit in mijn ogen het gevolg van socialiteit. Om sociaal te zijn zul je soms je eigen wil moeten moeten aanpassen aan die van de ander om niet A-sociaal te worden in de zin van: je kunt doen wat ík wil of anders laat maar.
Maar als je iets uit loyaliteit doet, dan maak je die keuze toch sowieso al ten gunste van een ander ipv jezelf? Het is dan wel belangrijk dat je achter die keuze staat, al zou je diep in je hart misschien liever een andere keuze gemaakt hebben. Ik snap wel wat je bedoelt hoor, waar ligt de grens tussen loyaliteit en bang om nee te zeggen?
Dus dan zou je kunnen zeggen dat echte loyaliteit op het eerste gezicht niet opvalt? daar had ik nog niet over nagedacht, maar ik denk dat ik dat wel vind ja. Hier heb ik wat aan. @Roeltje, haha, ja erg he, maar ik moest het even van me af schrijven.
Ik ben ook jaren zo geweest, dat ik mijn eigen wil wegcijferde om anderen tevreden te houden. Uiteindelijk ga je daar in sommige gevallen zelf aan onderdoor. Nu doe ik alleen dingen waar ik zelf 100% achter sta
@Mimi, bedankt voor je aanvulling, ik denk er precies zo over. Mensen kunnen heel veel tegenover zichzelf en anderen goedpraten door het loyaliteit te noemen, op het moment dat dit het eigenlijk niet is. @Kaatje, maar je geeft aan dat het inderdaad is om anderen tevreden te houden, en niet uit loyaliteit, wel goed dat je er mee bent gestopt. Zelf kan ik ook heel goed mijn grenzen aangeven, en ik ben het ergens wel of niet mee eens, ben niet zo van halve keuzes maken, of zogenaamd ergens voor kiezen maar er met iemand anders dan over 'roddelen'. Dit is waarschijnlijk ook de reden dat deze vraag mij zo fascineert.
Met loyaliteitskwesties maak ik vaak een afweging van de baten en kosten. Een klein voorbeeld: mijn oma wilde graag een herdenking houden voor mijn gestorven opa. Eigenlijk was ik heel erg moe en het is ook niet dichtbij (totaal 4 uur reizen door file's etc). Maar als ik dan denk aan hoe blij mijn oma was dat ik er was, maakt dat mijn ongemak veel minder belangrijk. Het is het mij dus meer dan waard om mijn belangen even opzij te schuiven.
Ben denk niet z.n goed voorbeeld. Ik zag a doe b en wil c Snappen jullie nog. Ik ook niet Het is denk de knust van het opofferen om het opofferen in jouw voordeel te krijgen. En de gunsten voor je zelf gunstig te stemmen. Maar wat een onderwerp in de vroege morgen. PFFFF succes verder met je vraagstgelling. wel een goede trouwens geeft ons weer eens iets om over na te denken.
Mijn ervaring is, dat als je tegen je eigen gevoel ingaat uit loyaliteit voor een ander, dat dat je uiteindelijk opbreekt. Dit is een onderwerp waar ik al mijn hele leven tegenaan loop. Het heftigste maakte ik het mee toen mijn ouders gingen scheiden en ze allebei mijn loyaliteit verwachtten (en ik dus in een spagaat kwam). Ook in andere familiesituaties heb ik dit vaak meegemaakt. Natuurlijk moet ik ook wel eens iets doen waar ik eigenlijk niet zo'n zin in heb, om de goede vrede te bewaren. Vaak leveren die dingen ook weer iets voor jezelf op. Bijvoorbeeld: ik ga naar een familiefeestje waar ik eigenlijk geen zin in heb, maar ik weet dat mijn schoonouders dat heel erg waarderen en dat zij vervolgens weer dingen voor ons zullen doen. Tsja...misschien egoïstisch, maar zo werkt het leven nou eenmaal. Maar structureel dingen tegen mijn zin doen (zoals jouw voorbeeld van familie die ELKE woensdag bij elkaar komt), dat doe ik niet meer. En als mensen daarom niet meer van mij houden, dan zijn ze het vanaf het begin al niet waard geweest om moeite voor te doen...
Maar kun je hier het woord loyaliteit dan niet beter vervangen door egoïstisch? Loyaal is in mijn ogen iets voor een ander doen, waar je zelf dus niet helemaal achter staat. Loyaliteit wordt in mijn beleving vaak gerechtvaardigd door het plezier wat je er een ander mee doet. Ongeveer zoals Devy zegt. Daar haal je dan voor jezelf de voldoening weer weg.
Tussen de elkaar steeds opvolgende generaties zijn verticale loyaliteitsbanden ingebed: de asymmetrische, onomkeerbare relatie tussen ouder en kind. Relaties, waarbij de betrokkenen op voet van gelijkheid staan, waarbij wederzijdse verplichtingen en rechten ontstaan, vormen dan de horizontale loyaliteiten. Deze loyaliteiten missen het onomkeerbare karakter van de ouder-kind relatie. Laten we er vanuit gaan dat je het over horizontale loyaliteit hebt. De definitie hiervan is dat er loyaliteit ontstaat op het moment dat je met iemand een relatie aangaat. Er ontstaan, zoals bovengenoemd, wederzijdse verplichtingen en rechten. Wanneer jij voor een baas werkt en hij vraagt je iets dat je vervolgens doet, dan doe jij dit al uit loyaliteit. (wat jij omschrijft is dus niet een kenmerk of een definitie van loyaliteit, wel een onderdeel van loyaliteit) Wat meer mijn vraag is, stel je baas vraagt iets wat jij eigenlijk niet wil, je doet het toch en hebt het er vervolgens met andere mensen over, of je dan nog steeds loyaal bent. Ik vind wat jij noemt, dat je zeker loyaal bent als je iets voor iemand doet terwijl je het niet zou doen als het niet voor die persoon was. Dan is het dus ook een keuze waar jij achter staat, dus ik bedoel in de kern precies hetzelfde. Als je het voorbeeld van hierboven neemt, jou baas vraagt iets dat je eigenlijk niet wilt, maar je doet het wel, dan ben je loyaal. Maar op het moment dat je tegen een vriendin zegt dat je het eigenlijk tegen je zin in doet, dan wringt de loyaliteit naar je werkgever toch? Kan me voorstellen dat dit misschien niet zo boeiend is maar loyaliteit fascineert me echt haha. Een leuke link over loyaliteit; Het gekwetste kind en Nagy
ik ben alleen loyaal naar mijn beste vrienden... soms hebben we afgesproken en dan heb ik die dag eigenlijk helemaal geen zin.. maar ik ga dan wel... ook omdat zij een oppas hebben geregeld voor de kinderen zodat ze weg kunnen en omdat het als je eenmaal ergens bent samen het altijd weer leuk word... maar mensen waar ik weinig tot niets mee heb daar ben ik dus echt niet loyaal voor... dan zeg ik gewoon nee sorry geen zin aan... loyaal ben je in mijn ogen als je je eigen stemming opzij kan zetten voor je vrienden, familie... omdat je bv iets hebt afgesproken... maar als je dan op een vaste prik elke woensdag verwacht word en je dat echt als een last gaat zien dan zou ik er wel wat van zeggen en bv eens in de maand zoiets voorstellen...
Soms heb je ergens zelf niet zo veel zin in, maar krijg je er een goed gevoel van omdat je er iemand anders een plezier mee doet. Dat zou ik loyaliteit noemen. Dat is ook anders dan iets met tegenzin doen, dat vind ik niet loyaal.
Ik ben loyaal zolang ik er ook iets voor terug krijg.. Dat mensen dus ook loyaal naar mij zijn.. Als van 1 kant , dan is het snel gebeurd.. Ondanks dat het contact met mijn ouders niet even goed is blijf ik toch loyaal omdat dit nou eenmaal "hoort" ga er dus wekelijks op de koffie, help bij ziekte etc.
Leuk onderwerp! Ik dacht eerst dat het om het dubbele paspoorten gedoe ging (in die discussie wordt loyaliteit ook aangehaald) Zelf vind ik mijzelf redelijk loyaal maar ik vind wel dat het een kwestie van geven en nemen is. Dus ja, ik ben soms loyaal naar mijn baas, ik werk wel eens een half uur (of langer) over maar ik verwacht wel dat als ik bijv. een keer eerder weg mag i.v.m. een doktersbezoek met dochter. Groetjes,