Mijn vriend en ik zijn natuurlijk dólblij dat we zwanger zijn, en dat we in augustus een kleintje op de wereld gaan zetten. Omdat mijn vriend afgelopen maandag naar Bali is gegaan voor zijn werk (drie weken), hebben we het onze familie verteld dat we zwanger zijn. Zijn ouders, zijn twee zussen hebben we verteld dat we zwanger zijn en ze waren helemaal door het dolle heen! Superleuk! Ook de kinderen van zijn zussen weten het nu, want tante .. heeft een babytje in de buik! Superleuk natuurlijk! Nu is mijn probleem een beetje, dat mijn vriend en ik afgesproken hebben dat we het nog voor ons zelf zouden houden. Nu kwam ik met kerst in het Hotel waar mijn vriend werkt (we kennen de medewerkers dus ontzettend goed, de hotelbazen etcetera ook!) en ik werd door IEDEREEN gefeliciteerd met mijn zwangerschap... Ik ben pril zwanger, nu slechts 6 weken, en ik vond het leuk dat ze me feliciteerde... Maar aan de andere kant werd ik een beetje boos. Veel mensen die bij het kerstdiner aan tafel zaten kende ik niet eens, en die vroegen wanneer het kindje kwam.. Ik schrok natuurlijk, want ik ben nu zes weken zwanger, en íedereen is op de hoogte! Mijn vriend heeft het dus tegen de eigenaren van het hotel gezegd, en ja, dat gaat als een lopend vuurtje! Ik vind het helemaal niet leuk, want ik ben zó bang dat er nog vanalles mis kan gaan, en dat ik dan dat rondje weer moet maken. De familie zou het ook tegen niemand zeggen, maar ik was in de kerk, en toen kwam de schoonmoeder van mijn schoonzus naar me toe om me te feliciteren. Nu dacht ik.. Gefeliciteerd dat ik samen ben gaan wonen of... Feliciteren omdat we een kindje krijgen.. En ja hoor, ook daarna kwam ze vragen wanneer ik uitgerekend was. Met kerst heb ik kaartjes gekregen van vér familie, met de tekst "Wat hebben we nu gehoord, het gaat een bijzonder jaar worden voor jullie. Gefeliciteerd met de zwangerschap!" Vind het leuk en aardig dat mensen me feliciteren.. Maar waarom kan niemand z'n mond houden als we daarom vragen. Ik wilde zelf graag de eer hebben om met een big smile te vertellen van onze zwangerschap, maar helaas. Iedereen weet het al. Daarom heb ik ook zo vroeg mijn eigen familie gebeld (ik ben van oorsprong een Brabantse, en woon nu in Den Helder), omdat ik bang ben dat ze via via (bijvoorbeeld hyves) mijn vader gaan feliciteren met zijn kleinkind.. Bah bah bah.
hej ten eerste gefeliciteerd het is erg rot, ik herken het ik vertelde het op me werk toen ik 10 weken zwanger was aan een collega maar een weekje later wist iedereen het, en me moeder was zo blij dat zij het aan de buren ging vertellen en op haar werk ( ken die mensen niet eens ) maarja opzich kan ik er ook wel weer om lachen en nu weet ik teminste wie ik in het vervolg niks meer zeg liefs Margot
tja eerlijk gezegd, kun je zoiets verwachten. mensen houden nu een maal niet zo snel hun mond. ik heb het tegen mijn ouders gezegd met 10 weken. en mijn ma vond het ook heel moeilijk om haar mond te houden. ik snap het ook wel hoor. die is ook dolblij. ze heeft het uiteindelijk wel volgehouden nog twee wken en toen hebben wij het iedereen verteld. maar als je dat echt niet wil moet je het gewoon voor iedereen nog even voor jezelf houden want iemand heeft zich zomaar versproken of wat dan ook. in ieder geval hartelijk gefeliciteerd
kan ik best begrijpen, mijn ex durfde het aan niemand te vertellen hahaha maarja als je uit de gevarenzone bent en een mooie echo met een kloppend hartje heb gehad kan je er alleen nog maar om lachen. je vriend is waarschijnlijk zo trots en blij dat hij het gwn niet voor zich kan houden
pffff hier ook, heb mijn moeder groen licht gegeven gisteren om het maar los te laten ,nou kan het tegen niemand meer zelf vertellen iedereen weet het al!en het ergste van allemaal dat was ik vergeten te zeggen tegen haar,dat ze niet over mijn eerdere mk moest beginnen tegen mensen!dat snap je toch als moeder zijnde!nee hoor zij verteld dat gewoon,ik kan zo pissed worden daarom!(dit lucht op)! @topicstarter:wat vervelend ,maar als bepaalde mensen het al weten houd je het niet meer tegen helaas!ik weet het jammer genoeg! maar meid gefeliciteerd met de zwangerschap en ga gewoon lekker genieten! liefs
Wij hebben het zelf bekend gemaakt aan iedereen met 4 weken zwangerschap. Ik ga me niet druk maken om alles wat mis kan gaan. Mocht dat gebeuren, zullen al die mensen ons steunen.
En als je ECHT niet wilt dat dit soort dingen uitlekken, zou je het tegen niemand moeten zeggen.... En gewoon wachten tot na de 12 weken... Want volgens mij werkt dat niet... de ene wel vertellen en de andere niet..
Hoi hoi misschien kun je de volgende keer met je vriend afspreken dat hij zn mond gewoon houdt en dat jullie het tegen iedereen pas vertellen met 12 wkn. Ik heb met mijn vriend afgesproken om het alleen aan ouders en schoonouders te vertellen in het begin (was 6 wkn) schoonmoeder had moeite het stil te houden, had toch tegen iemand gezegd maar dat was maar 1 iemand de rest kon ik het toen zelf vertellen. Nu heb je er niets meer aan en ik zou me niet druk maken en gewoon genieten dat je zwanger bent. Maar gewoon in je achterhoofd houden voor misschien een volgende zwangerschap.
Wij hebben het tot nu toe alleen nog maar tegen de buren gezegd. Die zijn nu ook aan het proberen om zwanger te raken dus met hun kunnen we het goed delen. Tegen de rest vertellen we het echt pas na de eerste echo. Weet van te voren gewoon zeker dat mijn (schoon)ouders het echt niet voor zichzelf kunne houden als het het zeggen. En vind het eigenlijk ook nog wel heel erg leuk dat het nu nog iets voor ons tweetjes is. Je moet straks al zoveel delen met iedereen. maar dat is toch voor iedereen anders. Mijn vriendin heeft bv het meteen tegen iedereen gezegd. inclusief geslacht en naam.
ben ik niet met je eens, als je mensen vraagt hun mond te houden over zoiets moeten ze dat ook gewoon doen. Ik heb het mijn ouders en schoonouders al bij 4,5 week verteld en die hebben echt hun mond gehouden, hoe moeilijk ze dat ook vonden.
Hoezo niet? Ik vertelde het mn (schoon)ouders veel eerder dan bijv. mn collega's. (Schoon)ouders staan veel dichter bij me en mocht het mis zijn gegaan vind ik het fijn dat zij al van de zws op de hoogte waren. Collega's etc hoeven dat soort dingen echt niet allemaal gelijk te weten in mijn beleving, 12 weken is vroeg genoeg.
ja maar je weet gewoon hoe mensen zijn/ jij kunt dat vinden, ik vind dat ook maar mensen DOEN het gewoon niet. that,s how it is
Tsja dit is echt naar... Ik heb een beetje hetzelfde meegemaakt: we hadden het grote nieuws aan mijn vader en stiefmoeder verteld, en gezegd dat wij het zelf aan mijn broers wilden zeggen, en verder nog aan niemand. De volgende dag sta ik in de stromende regen voor de supermarkt met 2 volle tassen boodschappen, word ik door mijn ene broer gebeld: wat heb ik gehoord?! Ben je zwanger? Blablabla. Had mijn stiefmoeder het dus alweer doorgeluld aan hem, terwijl ik het hem zelf wilde vertellen. Nu moest ik even tussen het boodschappen door tekst en uitleg geven aan hem. Ik was daar ZO ONWIJS pissed over...niet normaal. Vervolgens weer gezeik van stiefma omdat wij aangaven dat wij het geslacht voor de geboorte wilden weten, nou zij wilde dat dus ABSOLUUT niet weten blablabla. Ik zei: dat wordt dan lastig, want je ziet vanzelf het kamertje en dan weet je het ook. Ik ga echt niet mijn mond houden tegenover haar, bekijk het maar. Grrr...ik word weer woest als ik eraan terugdenk...
ik wist niet dat ik zwanger was maar was wel ziekig, dus bij de huisarst wat testjes laten doen en toen kreeg ik medicijnen voorgeschreven maar die mocht ik niet gebruiken als ik zwanger was. dus toch maar een testje gedaan en toen bleek dat ik zwanger was. omdat wij een familie bedrijf hebben waar ik ook werk en ik dus even ziek was en omdat ze wisten dat ik naar de huisarst was geweest wouen ze allemaal weten wat r nou met me was. dus tja toen heb ik het m'n ouders wel verteld. met het gevolg daarop dat m'n ma helemaal in de wolken was en een glimlach van oor tot oor had de hele dag, dus als mensen dan vroegen wat er was met haar kon ze het niet stil houden. gevolg daar op was dus ook dat al vrij veel mensen het wisten terwijl er toch een boel bij waren waar ik het liever zelf tegen had gezegt. dus al met al hoop ik dat ik het de volgende keer wel voor me kan houden en niet eerder hoef te verklappen.
t is balen dat iedereen het weet maar in den helder gaan dit soort dingen nou eenmaal heel snel. Ga er niet vanuit dat t mis gaat, en probeer lekker te genieten van de felicitaties de mensen weten het nu toch dus je kan er niks aan veranderen.