Rijtjes, dat is ook precies wat mijn moeder in de kraamtijd gedaan heeft, ik zie er nu alweer tegenop! Ratatosk, wat een verhaal! Als je even niet oplet walst iedereen over jou en je kleine heen, echt asociaal! Waarom denkt iedereen toch alleen aan zichzelf?
Ratatosk, ongelooflijk. Ik word er boos en zelfs verdrietig van. En een beetje herkenbaar ook, want nu bijna een jaar later heb ik ook het verwijt gekregen dat mijn moeder mijn dochter bijna nooit mocht vasthouden, terwijl ze dat zo graag wilde. En ze was er toch echt zelf bij toen dochter zo overstuur was na weer een rondje op de arm, dat dochter altijd heel hard moest huilen bij een ander op schoot. Ik keek altijd eerst naar mijn dochter en daarna naar de rest, voor de opa's en oma's maakte ik de meeste uitzonderingen en nog is het niet genoeg... TS: zet 'm op meid! Jouw baby, jouw regels. Je kleine baby'tje kan nog niets zeggen en dus moet jij je stem laten horen. Succes!
Ik herken mij er ook in, onze zoon heeft ook reflux waardoor hij weinig slaapt. Ik geef altijd aan dat ik sowieso na de voeding niet wil dat hij van arm op arm gaat en anders dat er gewoon rustig met hem om gegaan moet worden want tja, de visite brengt de nachten niet met hem door. Ook de 'goede bedoelingen' van iedereen wanneer hij huil "geef maar aan mij, ik krijg hem wel stil' Nee, mama troost hem wel. Heel lastig soms maar ik ben er gewoon eerlijk in en zeg ook wanneer ik vind dat het teveel wordt zoals:'denk dat hij nu wel even aan een paar minuutjes voor zichzelf toe is' en als ze er na het eten toch op aandringen vraag ik ze hoe zij zich voelen na een rit in de achtbaan met een volle maag. Het is ons kindje en wij willen hem op deze manier opvoeden en mee omgaan dus gaan wij hier ook voor. Ook naar bed brengen en de fles doe ik liever zelf, hij komt altijd moeilijk in slaap en ivm reflux spuugt hij veel dus wil hem altijd goed laten boeren en tijd geven om het te laten zakken. Ze mogen wel mee naar zn kamertje zolang als maar op een rustige manier verloopt.
Wat een verhaal zeg! Maar inderdaad, nog steeds helaas herkenbaar! Tja, afgelopen week gebeurde het dus voor het eerst dat ze hem echt uit mijn armen haalde, dus daar was ik inderdaad zelf bij. En ik moet je eerlijk bekennen, ik was zo overdonderd dat ik gewoon met mijn mond vol tanden stond. Slap van me, vind ik achteraf, maar ik zal de volgende keer zeker mijn woordje klaar hebben. Dat doorgeven, zo van 'wil jij hem ook even?' zie ik dus op die verjaardag ook gaan gebeuren. Zeker niet als ik er bij ben, want ik ben er nu op voorbereid, maar als ik in de keuken voor koffie aan het zorgen ben ofzo... Zie er wel tegenop. En dat tweede herken ik ook! Als ik op bezoek ben bij familie, dan wilt andere familie daar opeens ook voor de deur staan! Ja sorry, maar als ik ergens naar toe ga, hoef dat niet altijd meteen een hele familie happening te worden wat mij betreft. Bovendien, als ze voor de kleine komen, overleg je dat toch met mijn man of mijzelf? En bovendien zit de familie waar ik daadwerkelijk een afspraak mee had ook opeens met extra visite.... Ik weet dat het in dit geval puur enthousiasme is en ik vind het leuk dat mensen geïnteresseerd zijn in ons kindje, maar dit soort dingen werken me toch echt op mijn zenuwen. En jammer dat het met je zus zo verkeerd gelopen is, maar ik begrijp je helemaal! Ik zou ook niet gediend zijn van al dat commentaar!
Ik heb het af en toe nog wel hoor. Ook al is Mara al wat ouder. Ze wil ook meestal niet echt blijven zitten op schoot (bij anderen dan haar papa en mama), dat scheelt ook. En troosten doe ik het liefste zelf, vind het dan fijn dat ik haar kan troosten en ze zich op haar gemak voelt bij mij. Haar veilige haven als ze verdriet heeft.
Nee precies. Het lijkt wel of ze hun jonge jaren over willen doen ofzo. Of dat ze de mama (dus hun dochter of schoondochter) nog altijd zien als een klein meisje wat maar te luisteren heeft naar pa en ma. Ja zij kunnen het vast beter dan zijn mama. De vrouw die er altijd al voor hem geweest is, dag en nacht, die bekend ruikt en klinkt, ja als hij bij mama niet snel stil wordt dan zal dat bij zo'n 'vreemde' vast wel lukken. Want mama is niet helemaal geschikt, dat weet toch iedereen? Grrr, misschien is er wel iets meer aan de hand of wil hij gewoon even uithuilen. Ik word nu alweer kwaad haha, ik herken het zo goed. Eigenlijk kan ik me daar wel wat bij voorstellen, ik ging er na je eerste post eigenlijk automatisch vanuit dat het iemand was die verder van je af staat, maar in mijn geval zou het zo zijn dat als bijvoorbeeld mijn ouders het zouden doen dat ik ook wel even met mijn mond vol tanden zou staan. Je wilt ze toch niet kwetsen en niet meteen voluit te keer gaan . Nu heb je er over na kunnen denken en misschien wel iets gevats bedacht om te kunnen zeggen . Het is toch ook te belachelijk voor woorden dat iemand je baby zomaar uit je handen pakt? Mensen lopen zo snel over de gevoelens van een nieuwe mama heen.. Dan stop je hem toch lekker in een draagdoek? Dan heb je hem lekker dicht bij de hele tijd en heb je je handen vrij om in de keuken te werken. Echt, ideaal. En misschien helpt het ook wel een beetje 'tegen' je man, dat hij hem dan niet zo snel aan iemand anders wil geven? Ja die meid zoekt het maar lekker uit, we hebben haar nu al een paar maanden niet meer hier gezien (wel af en toe per ongeluk bij mijn ouders) en we hebben haar niet eens gemist. Dat zegt al genoeg denk ik dan.. Je hebt je familie ook niet voor het uitkiezen natuurlijk dus het moet maar net zo zijn dat het klikt. Ze zei destijds "als wij elkaar niet meer zien hebben jouw kinderen geen oom en tante meer, wil je dat dan??". Ik heb maar één zus en mijn man is enig kind. Maar we hebben genoeg vrienden die de titel oom en tante krijgen hoor .
Hier valt het opzich nog mee als ik zo alle verhalen lees.. Ik heb alleen 2 kleine nichtjes van 5 en 6 jaar die nogal gek op hun neefje zijn... Helemaal niet erg natuurlijk... beter dan bijvoorbeeld jaloezie ofzo.. maar ik wordt er gek van.... Sem ligt dan rustig in zijn wipstoeltje om zich heen te kijken en te ontdekken...en dan zitten die meiden er constant voor! Of ze gaan met knuffeltjes nog net niet in zijn gezicht... en de hele tijd vragen of ze hem vast mogen houden! Als ik zie dat Sem er genoeg van heeft (want dat is toch wat later als mama) dan vraag ik aan de meiden of ze even wat anders willen gaan doen ofzo...en gelukkig luisteren ze dan wel Ik kan niet wachten tot hij wat ouder is en hun haren pakt ofzo...dan vinden ze het vast niet zo leuk meer (hihi slecht he)
Hier wordt de kleine meid ook vaak uit m´n armen getrokken, maar meestal door familie. Vrienden zijn iets voorzichtiger. Een nicht van mijn man presteerde het zelfs om de kleine te wekken toen we bij zijn tante op bezoek gingen en net binnen kwamen. ´Ik wil dat A. wakker wordt. Even wekken´ zegt ze en prikkelde de kleine net zo lang tot ze wakker werd. Mevrouw is vrij dominant en ik stond daar dom genoeg met een mond vol tanden. Ik wou dat ik direct iets gezegd had...Toen zei ze ook nog ´Kom ik geef je een flesje´ Toen heb ik gauw ingegrepen en gezegd dat ik dat zelf doe. Daar was ze geloof ik wel geirriteerd over. Daarna ging ze ook nog eens van hand naar hand over naar de andere 2 nichten. Het is verdorie geen pop! Ze heeft met 4 weken oud haar slaap en rust nodig! In het begin wist ik er niet zo goed hoe ik ermee om moest gaan, maar nu zeg ik er toch echt wel wat van hoor. Dan zijn ze maar boos.
Ik heb het ook nog steeds, ook al is mijn mannetje al een jaar geweest en is hij heel sociaal en niet eenkennig. Ik vind het gewoon niet normaal als anderen dan mijn man of ikzelf besluiten ons zoontje door te geven aan mensen die hij nooit of amper ziet! Laatst ook een feestje gehad waarbij mijn schoonmoeder hem trots aan iedereen op schoot gaf. Kan me voorstellen dat ze wil pronken, maar die betreffende zussen van haar waren nooit op kraamvisite geweest of zo. Als ze toen geen moeite wilden doen, hoeven ze nu ook niet massaal mijn kind in de wangen te knijpen, bah! En dan sterker nog: ik zie verdorie ineens ons kereltje bij een neef van mijn man op schoot die hem carpaccio (!!!) probeert te voeren! Dat geloof je toch niet!!!
Sowieso vind ik dat jonge kinderen niet 'gevoerd' horen te worden door anderen dan papa, mama of de mensen die door pa en ma aangewezen zijn.