de titel zegt alles al. Een hoop mensen om me heen worden stuk voor stuk zwanger, hartstikke leuk voor ze natuurlijk en ik gun ze al het geluk in de wereld maar zou zelf ook zo graag zwanger raken. Wanneer ik het van een ander hoor reageer ik enthousiast en luister naar de verhalen, maar van binnen kan ik wel janken. een vriendin vertelde heel vrolijk me dat het in de ronde 2 al gelukt was. Het doet allemaal zo zeer. Niemand weet dat we er mee bezig zijn en dat wil ik graag zo houden.m`n schoonouders hebben wel een vermoeden(ben gestopt met roken toen we begonnen) Nou snap ik wel dat ik niet de enigste ben en ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan. Ik kijk bv ook al rond naar kamertjes en spulletjes, misschien moet ik dit niet doen maar kan het niet laten. Maar heb me voorgenomen om nog niks te kopen tot ik daadwerkelijk zwanger ben, wel moeilijk heb al een paar keer in de winkel iets terug gelegd. En vandaag ga ik de toekomstige babykamer leeg maken zodat we meteen aan de slag kunnen wanneer het zover is.
Ik kan me het heel goed voorstellen dat het moeilijk is om zoveel zwangere vrouwen in je omgeving te hebben. Ik maak hetzelfde mee. Ben nog niet zo heel lang bezig, maar toch ergens hoop je dat je ook snel zwanger mag zijn. Al ben ik nog niet zo met babyspulletjes bezig. Ergens moet je een manier vinden om jezelf af te leiden. Ik koop leuke boeken voor mezelf, want ik ben echt een boekenwurm en kan echt in een boek verdrinken. Dan zie en hoor ik niets meer om me heen. Ieder maakt het op haar eigen manier mee. En ook jouw tijd zal komen meid! sterkte!
dank je. Ik lees ook graag dus misschien dat ik straks maar even de stad in ga voor een boek, misschien dat het helpt. niet geschoten is altijd mis toch
Ik begrijp precies wat je door maakt. Wij zijn bijna een jaar bezig en iedereen om ons heen is zwanger of is net bevallen. Als ik het blije nieuws hoor, reagereer ik enthousiast en ben ik de eerste die met cadeautjes aan kom zetten. Maar van binnen zou ik willen dat ik degene was die kon zeggen: ik ben zwanger. Bij ons weet niemand dat we er mee bezig zijn. Ik droom er vanaf om een gezinnetje hebben. Ik denk al na over de babykamer, maar ook hoe ik het zo willen gaan doen qua werken, opvang en wat voor vakanties we zouden hebben. Het lijkt mij heerlijk! Voor mij is het loslaten heel moeilijk. Ik probeer het wel. Ik probeer er veel op uit te gaan en ook te genieten van de kleintjes van anderen. Ik hoop dat je een manier kunt vinden om het wat meer los te laten en de ene dag zal dat het beter gaan dan de andere dag.
dit klinkt zo ontzettend bekend, al moet ik toegeven dat ik net iets erger ben misschien.. ik heb het 9 maandendagboek van paulien oud al in huis en een mama fiets... , die mama fiets was puur toeval maar toch... Mijn nichtje van 17 is voor een poosje terug bevallen, ik heb een giga cadeau doos voor der gemaakt, helemaal blij voor der, maar toch teleurgesteld,,, bij haar was het een foutje, wij zijn bezig..waarom is het ons dan niet gegund.. ik weet ook al hoe de babykamer er uit gaat zien, hoe het zit met vakanties e.d. zelfs al gekeken welke verloskundigen er hier in de buurt zitten,, hahaha jemig als ik dit opschrijf vind ik mezelf wel heeeeeeeeeeeeeel erg.. ik ben ook boekenwurm nr. 1, maar soms mag zelfs dat niet helpen.. nu denken jullie, net ronde 3, wat heeft zij nou te klagen, maar vriendlief is 3 rondes terug tot de conclusie gekomen dat hij wil.. zelf ben ik er al veeeeeeel langer mee bezig...
Herkenbaar hoor! Toen wij aan kinderen dachten, dacht niemand in onze omgeving er aan. Ik had ook altijd een beeld dat wij de eersten zouden zijn. En dan iedereen onverwacht en verrast konden mededelen dat we een kindje kregen. Inmiddels zijn wij een jaar bezig en wordt iedereen om ons heen ineens zwanger. Elke dag zie ik op facebook wel weer een bericht verschijnen dat er weer een kennis zwanger is. Ook mensen dichterbij beginnen er nu aan. In het begin kon ik hier wel mee omgaan maar ik merk dat ik op een punt ben gekomen dat ik niet meer oprecht blij voor die ander kan zijn. En dat vind ik heel erg. Wat betreft spulletjes kijken. Dat heb ik nu sinds een paar maanden echt gestopt, ik vermijd het nu zelfs. Ik word er heel ongelukkig van. Wij spelen echter wel open kaart tegen mensen. Ik vind het heel jammer dat daardoor het spontane er af is, maar dat is toch al wel als je in de MMM zit. Dus dan liever open kaart en steun kunnen ontvangen van mensen. Succes in ieder geval en het is dus herkenbaar hoor!
Yep ik kan me aansluiten.. Dit wordt mijn 9e mirena-vrije maand en nog geen positieve test. Toen mijn lief vorig jaar in juli zei dat hij heel graag een kindje wilde begonnen we direct samen te dromen en plannen te maken. En kopen want man oh man wat zijn kindjes duur zeg We hebben dus een box + schommelstoel verstopt staan op zolder.. Vorig jaar rond deze tijd vertelden we het aan een bevriend stel en we hadden echt gedacht dat er dit jaar in ieder geval een kindje onderweg zou zijn. Vorige week stonden we op dezelfde plek met dezelfde vrienden en zij verwachten inmiddels een kindje.. Ik heb me aangesloten bij een stel meiden op een ander forum en we zijn allemaal rond dezelfde tijd begonnen. Van de oorspronkelijke groep ben ik de enige die niet in verwachting is. De eerste is zelfs al bevallen.. Ik troost mezelf door te zeggen dat wij behoorlijk wat tegenslagen hebben gehad en daardoor pas in mei de knoop definitief hebben doorgehakt om er nu voor te gaan. Aan de andere kant hebben we nooit enige bescherming gebruikt dus het had wel echt gekund. Ik richt me nu op mijn studie, het veranderen van onze woning en het plannen van een reis. Maar als ik volgend jaar juni nog niet in verwachting ben gaan we toch echt naar de dokter. Ik hoop dat het niet zover komt. Kop op meis! Het komt echt goed... ik kan je alleen niet vertellen wanneer.
Herken t wel... mijn eigen zus heeft net haar 2e kindje gekregen binnen de tijd dat wij zelf ook bezig zijn en schoonzusje is ook alweer voor de 2e keer (alweer 26 weken) zwanger binnen de tijd dat wij bezig zijn... en dan nog maar niet te hebben over de rest van onze omgeving. Maar goed wij zijn dan ookal weer meer dan 2 jaar bezig.
hier precies hetzelfde!! alle vrienden zijn zwanger of net bevallen! iedereen lijkt zo makkelijk zwanger te worden en waarom lukt het bij ons dan niet?? ben deze maand een jaar gestopt met de pil en dit word de 6de ronde! tis ook nog niet zo lang maar vind elke maand te lang duren! word er echt verdrietig van! nu gister weer ongie geworden! nu heb ik vanaf begin de maand mei in mijn hoofd gehad! en mijn vrienden augustus haah dus als ik deze maand zwanger word hebben hun gelijk maar ik ook want dan ben ik mei uitgerekend haha. hoop het zo
blij om te horen dat ik me niet aanstel. Ik zei gister nog tegen mijn vriend: ze hoeven maar met de benen wijd te liggen en hup t is gebeurd. slaat nergens op maar het is zo fustrerend. En dan mijn vriend die t heel lief bedoeld en zegt: ook zonder kinderen ben ik gelukkig met je. ggrr dat wil ik helemaal niet horen, hij bedoeld het goed en zal af en toe ook wel hoorntjes van mij en mn gebabbel over hoe en wat ik allemaal wil. Maar de grootste blunder van `m was te zeggen dat: ach schatje als we geen kinderen krijgen gaan we toch 3 keer per jaar op vakantie.
@Pink99: ahh ik vind dat juist wel heel lief van je vriend!! Ik zeg ook regelmatig tegen mijn lief dat ook zonder kindjes hij de liefde van mijn leven is en ik zielsgelukkig met hem ben. Het frustreert me dat het niet 'zo gepiept' is maar ik vind ons wel belangrijker dan het krijgen van een kindje. Dus hoe ongelukkig het er ook uit komt, volgens mij is het het liefste wat iemand tegen je kan zeggen
Heel herkenbaar, en wat kan dat soms rot voelen. Probeer het af en toe ook van de andere kant te zien, de personen die om je heen 'gewoon' zwanger worden hebben er misschien ook wel lang over gedaan, miskramen gehad of wat dan ook. Iedereen heeft z'n eigen verhaal.... Nou blijft het altijd lastig om te horen dat iemand ongewenst of per ongeluk zwanger is geworden, helemaal als jij er bewust mee bezig bent. Ik heb een vriendin die ooit tegelijk met mij gestopt is met de pil (eind 2008), ik ben ondertussen zwanger van mijn 2 kindje. Bij haar is het niet gelukt, uiteindelijk relatie uit gegaan (om andere reden). Heel schrijnend als je daar over nadenkt. Nu ook een vriendinnetje die zwanger is, na ruim 1,5 proberen, een miskraam gehad & een operatie. Ben zooo blij voor haar. Ook niemand om haar heen wisten dat ze bezig waren, waardoor het voor anderen om haar heen weer lijkt alsof ze zomaar zwanger is geworden zonder dat ze ermee bezig was. Snap je? Onthoud dat iedereen z'n eigen pad bewandeld, en dat het bij veel mensen niet van een leien dakje gaat. Misschien een schrale troost voor je Hopelijk kun je vertrouwen blijven houden, wees er mee bezig op je eigen manier. Voor de één is dat naar kinderkamers kijken, voor de ander wat anders. Het is allemaal goed. Blijf je droom volgen!! Succes & hopelijk gauw een positieve test voor je
ik kan het gevoel ook begrijpen, hier meer dan 2j bezig geweest, en gene die het niet willen worden zwanger. vriendin van is nu enkele maanden bezig en is al aant het zagen erover, ok je wilt altijd snel zwanger zijn maar ik vind niet dat je na paar mnd al moet lopen zeuren dat doen mensen zoals ik meer pijn dan goed. hoelang al bezig dan?
Zie toevallig dit topic staan... dus belangstellend opengeklikt... wat ik even kwijt wil.... je schrijft zelf dat niemand weet dat jullie bezig zijn.... wellicht zijn er ook vriendinnen waarvan jij DENKT dat ze niet bezig zijn... die al langer bezig zijn dan julllie..... bedoel... je hoort het altijd alleen van de zwangeren.. en nooit dat mensen roepen: Joh, wij zijn al zo en zo lang bezig..... Tuurlijk begrijp ik dat het moeilijk is.... maar over een tijdje (hopelijk heel snel) loop jij met een dikke buik... en opent een vriendin van je hier een topic met de titel: "iedereen in mn omgeving is zwanger behalve ik".... succes met klussen.... en wachten....
Ik kan het goed begrijpen. Wij zijn nog niet zo lang geleden gestopt met de pil, maar wij hopen ook snel zwanger te worden maar dat hebben we helaas niet zelf in de hand. Verder weet in onze omgeving het ook niet iedereen omdat wij het ook op een spontane manier willen vertellen aan iedereen, anders krijg je ook bijna iedere maand te horen " en is het al gelukt Ook in onze omgeving worden mensen zwanger en bevallen ze, vind het ook altijd kei leuk om te horen, moet het ook niet al te vaak horen. Wij hebben het ook al over namen, kleertje, kamertje", bevalling maar dat is volgens mij wel normaal om het daar over te hebben. Onze teokomstige babykamer is ook al voor zo ver gestuct en geverfd dat we het alleen nog maar hoeven in te richten. Hoop dat het wonder voor jullie snel komt.
Toen ik en mijn lief begonnen met proberen gingen we uit van het gemiddelde: een jaar. Nu meer dan 3 jaar bezig en in de MMM. Ik ben er altijd heel open over naar mijn omgeving. Ik hoef dan ook geen excuus te hebben dat ik niet naar gelegenheden ga met kleine kindjes in de buurt. En uiteraard ben ik al heel vaak geconfronteerd met vrouwen die me links en rechts hebben ingehaald met kinderen krijgen. Ik schrijf ook al heel lang mee op een topic hier en ook daar is bijna iedereen al bevallen en ben ik veruit het langste bezig. Ja het doet pijn, maar het is niet anders.
ik ben nog geen jaar bezig en misschien dat het idd voor sommige rot is om te horen dat ik nu al zeur. maar sinds de pil uit huis is leef ik van maand naar maand, van me af zetten lukt me (nog) niet. en idd als mijn vriend zoiets zegt bedoeld hij t kei lief en weet ik dat het een super lieve vent is, voor hem is het dan ook niet zo belangrijk. Leuk maar geen moet. we hebben wel samen afgesproken dat het een kindje van ons moet zijn, geen draagmoeder of donorzaad. Zoals mn vriend heel lief zegt: het moet een bekroning op onze liefde zijn
@Pink99: dat vind ik een prachtige gedachte meis, maar dat komt omdat wij het zelf ook zo zien. Toch heb ik eerder het idee dat ik faal.. Ik bedoel hij levert en presteert wel en bij mij gaat het vervolgens "mis". Mijn lief is gewoon heel praktisch. De meeste mensen raken binnen een jaar zwanger? Nou dan hebben we vanaf mei 2011 nog een jaar vol kansen, is zijn idee. Nu voel ik me prima en kan ik daar in mee gaan, maar ik als ik ongesteld ben geworden wil ik dat ook niet horen
@lizzy14 je snapt me helemaal, ik heb ook het gevoel dat ik faal. toen we erachter kwamen dat ik voor me 26ste moest worden omdat erna op de natuurlijke manier zwanger worden de kans heel klein is.(ben nu net 25) zei ik tegen m dat ie maar moest gaan naar iemand die wel "fatsoenlijk" is, en ben ook heel bang geweest om hem daarom kwijt te raken. maar weet inmiddels dat ik belangrijker voor m ben dan een kind. dat is wel fijn natuurlijk inmiddels ben ik een paar keer gependeld en ze zeggen september en oktober, dus ben benieuwd
@Pink99: heeft dat een bijzondere reden, dat het na je 26e niet zo makkelijk meer zou gaan? Ik ben zelf 29 en wordt in februari 30. Iedereen roept maar joh tijd zat, maar ik probeer er toch ook wel een beetje rekening mee te houden dat we misschien nog wel een 2e willen. Ik hoop voor jou dat je pendels uitkomen meid