@Joekie: vindt je instelling erg mooi, ben t helemaal met je eens! hou me ook steeds voor dat er meer is dan een kindje, toch is t lastig omdat je r voor 1000 % voor probeert te gaan, als je er eenmaal voor kiest. Wel heb ik vantevoren ook met mn partner afgesproken dat mocht t echt niet (meer) gaan lukken we samen ook gewoon een heel mooi leven hebben, hoe moeilijk t ook zal zijn idd positief blijven is belangrijk. ook al is t soms wel lekker om hier even van je af te schrijven
helemaal mee eens debo81. Mocht het bij ons niet lukken (ik moet er voorlopig niet aan denken) hoop ik dat ik gauw tante word kan ik die kindjes verwennen en voor de rest idd genieten van het leven samen met m`n schat.
@Debo81: lief van je! Ik kan zit op de dag van de doktersafspraak zo rond mijn NOD dus ik hoop van harte dat ik de dokter af kan bellen. We hebben goed ons best gedaan in ieder geval. Dus meiden laten we gewoon het roze doel voor ogen houden en er op vertrouwen dat het ons op een bepaald moment allemaal gegund zal zijn.
We hebben een MEGA-vragenlijst in moet vullen, daarna is zijn zaad bekeken en bij mij uitsrijkje gedaan en hormonen gemeten. Toen terug op gesprek, bleek alles goed te zijn, behalve de duur vd cyclus. Toen kreeg ik clomid, en sindsdien heb ik steeds rond de 14e dag echo om te kijken hoe het eitje groeit. De eerste twee keer ook bloedonderzoek om te checken of de eisprong had plaatsgevonden. Ik hoop dat je het een beetje snapt zo... gr Jantine
Dat is zeker waar! Ik heb ook echt mijn momenten gehad dat ik stik jaloers was. Ik dacht voor het vijfde kleinkind van mijn ouders te gaan zorgen, hoor ik dat mijn schoonzus zwanger is! En nu is ze zwanger van het 6e kleinkind! (van die 6e ben ik niet meer echt jalours geweest al baal ik wel, maar die 1e keer was ik echt enorm jaloers!)
Hoi Jan10 Bedankt voor de info we gaan er komende week is goed over nadenken. Je hebt het goed uitgelegd hoor. Hoop voor je dat je snel een positieve test in handen hebt.
Hoi dames, ik ken ook echt met jullie mee praten, en het is idd.. op een gegeven moment niet leuk meer, je wilt zo graag, en iedereen om je heen worden het inderdaad.! wij zijn nu in ronde 6 afgelopen februarie begonnen... en tot nu toe niks... maar wij komen ook aan de beurt.. ja zo zei mijn man ook iets, van nou dan nemen we toch nog 3 honden... aaaaaaaaaaah kan je idd denken.. we blijven hopen! iedereen veeeeel suc6
Aaaaaaargh ik kan facebook of hyves niet openen of er zoeven tig buikfoto's voorbij in de nieuwsoverzichten/buzz... Ik trek het even slecht vandaag!!
Nou ik kan er weer eentje aan toe voegen sinds vandaag. Ze lijken de laatste weken met bosjes te komen. Totaal onverwacht (voor mij) vriendin zwanger. Kent r vriend nog niet lang, 1,5 jaar. 1e ronde raak. Wij al een jaar bezig. Voelt gewoon oneerlijk. Schaam me wel dat ik het zo voel...maar ik kan moeilijk blij zijn.
@Gerbera: je hoeft je niet te schamen.. het is logisch dat je het zo voelt. Dat is gewoon de teleurstelling en de grote vraag; waarom zij zo snel? Ik heb dinsdag mijn NOD maar spannend is het niet hoor. Ik heb al weer bijna een week last van PMS. Dus maandag naar de huisarts. Ik zie er als een berg tegenop maar hopelijk komen we op deze manier een stapje dichterbij ons zo verlangde kindje..
Wij hebben er de eerste keer ook 'lang' over gedaan. Een jaartje. Ik vond het vreselijk en ken je gevoel. Ik hoop dat je je gedachten ook nog op andere dingen kunt richten. Veel succes meid!
Hoi allemaal, Ook ik herken jullie verhalen, het is fijn om wat herkenning te krijgen en te weten dat andere mensen ook in hetzelfde schuitje zitten. Zelf zijn wij nu 1 jaar bezig voor ons eerste kindje zonder resultaat. Ik zeg 'bezig' maar daar bedoel ik mee dat we geen anticonceptie meer gebruiken, het is niet zo dat we heel 'gericht' bezig zijn want daar heb ik eerlijk gezegd niet zo'n zin in en mijn vriend ook niet. Wat het voor mij wel lastig maakt is dat ik al jaren aan een eerste kind toe was maar mijn vriend nog niet terwijl hij 10 jaar ouder is dan ik. Ik ben zelf 33 en wilde al aan kinderen beginnen rond m'n 30ste. Nu wordt het wel lastig omdat ik waarschijnlijk ook wel een tweede kind zou willen maar het duurt natuurlijk gemiddeld wel langer voordat je zwanger wordt als je ouder bent. Bij mij steekt het soms ook als ik zie dat anderen om mij heen wel zwanger worden (gister vertelde een vriendin van mij nog tijdens een etentje dat het de eerste keer gelijk raak was) maar tegelijkertijd wil ik me ook niet met anderen vergelijken omdat dat nu eenmaal de natuur is en we zijn allemaal verschillend natuurlijk. Ik vind het eigenlijk ook helemaal niet erg om veel langer te moeten wachten overigens, maar het is meer de onzekerheid van het niet weten. Als ik wist dat ik over 2 jaar zwanger zou worden, prima, maarja zo werkt het natuurlijk niet Trouwens, Lizzy ik zie dat jij voor het eerst naar de huisarts gaat, ik zit zelf ook te twijfelen. Enerzijds zou het wel goed zijn om te kijken of er niets mis is maar anderzijds zou ik eerlijk gezegd nooit verder willen dan dat dus door de hele medische molen willen. Ik ben heel erg benieuwd hoe jij dat eerste gesprek gaat ervaren en wat er gevraagd wordt. Heb jij al andere dingen geprobeerd zoals temperaturen oid? Ik nl. niet, daar heb ik geen zin in erg he Ik ga hierbij voor iedereen hier duimen dat het snel raak mag zijn!! En leuk om zo van iedereen zo nu en dan te horen hoe het gaat, Liefs, Rivka.
@Misa: fijn om te horen dat jullie na een jaar toch met een positieve test stonden en nu een prachtig kereltje hebben! Dat geeft weer hoop! @Rivka: Knap hoor, dat jullie niet gericht vrijen.. Wij zetten de klok er niet op maar weten wel wat de meest handige week is en omdat ik dan meestal meer zin heb, komt het er ook meer van. Ik heb deze maand getemperatuurd en heb in het verleden ook wel ovu-testen gebruikt. Mijn cyclus is niet zo onregelmatig en vaak heb ik aan het begin van de cyclus wel een goed idee op hoeveel dagen ik uitkom. Ik zie als een berg op tegen het gesprek met de huisarts. Aan de ene kant omdat ik bang ben dat hij ons terugstuurt; probeer het nog maar een half jaar zelf. Aan de andere kant als hij ons doorstuurt is het maar afwachten wat er uitkomt. Wij hebben heel veel gesprekken gehad over hoever we zouden willen gaan en zitten wat dat aan gaat op 1 lijn. Maar vooralsnog gaan we er vanuit dat dit niet nodig zal zijn. Uiteindelijk wint de het gesprek bij de huisarts het van het idee dat we nog een jaar zo doorgaan terwijl we misschien tot nu toe nog geen eerlijke kans hebben gehad... Ik laat wel weten hoe het bij de huisarts was, misschien maakt het voor jou de keuze makkelijker.
Ik ben net nieuw op dit forum. Maar dit bericht springt er ook uit voor mij. Iedereen BEHALVE IK! Mijn 2 beste vriendinnen (dec en feb uitgerekend) Mijn 2 schoonzusje bezig met IVF en IXI, 6 andere in de luiers en dan alle zwangere buiken en kinderwagens op straat. Ik ben 1 van die "gelukkige" dames met een cyclus van 8 weken!!! kortom maar eens in de 8 weken kans op een wondertje! Ja, dat vind ik dus ff mega moeilijk. Mijn man en ik houden ons kinderwens geheim. We zijn 2 jaar getrouwd en ja..... er word echt het e.e.a. van je verwacht dan. Als ik met mijn zwangere vriendinnen spreek dan zeggen ze "je moet er niet te veel mee bezig zijn" vertel HOE???? Want ja, als het alleen maar over zwangerschappen, flesjes en babygeluk gaat... dan is dat ver...... moeilijk. Zucht, wat een klaagzang van me! Ik heb te heerlijk met man hoor, en we zijn ook gelukkig zoals we nu samen zijn. Maar ik wil ook zo graag! Dus dames, ik heb mega begrip!!! O ja, ik ben dec 2010 gestopt met de pil
Frustrerend he? Al die zwangeren... Hier heeft de vriendin die samen met mij met de pil stopte inmiddels haar 4de kindje al Ondanks dat ik het haar gun, voelt het soms ook wel eens heel verdrietig en confronterend. Ik ga al jaren niet meer op kraamvisite, ja alleen als het iemand is die erg dichtbij me staat maar dan ga ik vaak als het kind al 3 maanden is. Ik zeg elke keer tegen mezelf: Mensen worden niet zwanger omdat ze denken: zal die panter ff een poepie laten ruiken. Het leven gaat door, en ik kan niet van iedereen verwachten dat hun leven ook stil staat. Het geluk van een ander heeft niks met mijn geluk te maken, al doet het soms wel eens pijn als ik wéér hoor: " weet je wie ook zwanger is?" Dan denk ik wel eens, waarom zij wel en ik niet. Om vervolgens mezelf maar weer bijelkaar te rapen en proberen het positieve erin te zien. Mijn beurt komt wel, en dan heb ik zat mensen om me heen waaraan ik advies kan vragen en ervaringen kan delen.
@ManonB: ik heb mezelf voorgenomen dat nooit tegen een ander te zeggen.. Ik snap ook niet hoe vriendinnen dat tegen je kunnen zeggen. Ik heb er ook 1 die steeds zegt; joh je moet er niet mee bezig zijn, het komt heus wel een keertje! Grrrr... makkelijk praten met nummer 2 onderweg! Ik zei gisteravond ook tegen mijn lief; we houden de 'kinderkamer' sinds de verbouwing in november al leeg in de hoop dat er snel een kindje onderweg is. Ik ben het zat! Ik ga hem nu inrichten als logeerkamer. We hebben het zo leuk samen, alleen rond mijn NOD ben ik een wrak en heel soms denk ik wel eens dat ik vorig jaar rond deze tijd toen we nog niet met kindjes bezig waren toch echt gelukkiger was.. @Panter: zoveel respect meis.. Ik vind het zo knap dat je je steeds weer weet op te laden na zoveel ellende. Hebben jullie een idee wanneer jullie het opnieuw mogen proberen?