Als je chlamidia hebt gehad dan is de kans groot dat ze jou gaan onderzoeken. dan maken ze een HSG foto om te kijken of je eileiders verkleefd zijn. Zijn die verkleefd dan kan in sommige gevallen een operatie nog uitkomst bieden..en anders zul je toch verder de MMM in moeten. Hopelijk valt het allemaal mee!!!
@lizzy ook ik ben benieuwd hoe het was bij de ha ik ga nl ook een afspraak maken. sinds okt 2010 mijn mirena eruit
Dag lieve meiden Na de dokter direct door naar schoonouders dus moet even momentje zoeken. We moeten het nog een half jaar zelf proberen. De huisarts ziet geen aanleiding om mij nu te laten onderzoeken. Het vreselijke "niet mee bezig zijn/loslaten" kwam meerdere keren voorbij. Hij vind mij erg gestresst en vind mijn paniek na 9 maanden ongegrond. Hij begrijpt wel hoe lastig het is maar is bang dat met nu doorsturen hij de stress nog meer gaat opvoeren. Aan de ene kant opgelucht dat hij geen reden tot zorgen ziet aan de andere kant heb ik niet het idee dat het nu ineens wel zal lukken. Ik ga vanavond aan de wijn en trakteer mezelf op een Port! Hoe is het met jullie?
Lieve Lizzy, wat ontzettend balen dat jullie nog een half jaar moeten proberen! ik vind het zo verschrikkelijk dat mensen zeggen je moet er niet zo mee bezig zijn laat het gewoon lekker los... UHHHHH ja als jij mij verteld HOE! ik snap dat je aan de ene kant wel opgelucht ben maar dat je ook dat nare gevoel dat hebt dat het nu ineens wel zal lukken ik hoop dat je heel snel positief mag testen... en voor nu geef ik je een dikke knuffel! Bekijk bijlage 177350
Veel sterkte Lizzy! De huisarts wil denk ik je zorgen weg nemen..maar of hij dat op deze manier doet? Goed idee om lekker een wijntje te nemen en te proberen te ontspannen.
Hey meiden Bedankt voor alle lieve reacties! Ik ben op zich blij met mijn huisarts hoor. Het is een lieve man met het hart op de juiste plek. Hij wil de weg naar een zwangerschap zo lang mogelijk natuurlijk houden en dat kan ik wel waarderen. De wijn is open gegaan vanavond en we gaan nu plannen maken voor het komende jaar, feestjes, reizen etc. Het hoofdstuk zwangerschap schuift dan hopelijk een beetje naar de achtergrond. Want ik besef me maar al te goed dat als we in maart terug komen en worden doorverwezen, de spontaniteit ver te zoeken zal zijn. Dus meiden, ik zeg proost!! X
2Lizzy: Wat een teleurstelling! Heb in hetzelfde bootje gezeten, ook een dokter die adviseerde er niet zo mee bezig te zijn. Dus alle ovutesten en alle andere "hulpmiddelen" de deur uit gedaan... wij werden er alleen maar gestresster van (iedere dag klussen om je eitje niet te missen enzo) en zijn er niet zwanger van geworden. Het is fijn nu legaal weer te mogen willen. Gisteren m'n eitje gevonden met ovutesten en tempen en doelgericht 2x geklust. Het geeft toch voldoening om alles te hebben gedaan wat je kon. Het schijnt dat 90% binnen 12 maanden zwanger wordt, hopelijk hoor je erbij! Maar als dat niet lukt, mag je na een jaar een verwijsbrief krijgen. Dus ik zou dan in november gewoon weer aan de bel trekken. Ging hier ook niet makkelijk, maar de aanhouder wint. En buiten je babywens: als jij het idee hebt dat je iets over hebt gehouden aan chlamidia, dan heb je toch recht op onderzoek??? Misschien eens bij de GGD proberen?
Lizzy, toch een teleurstelling maar wel fijn dat de huisarts er vertrouwen in heef nog. geeft mss ergens ook wel rust. Hopelijk voor maart goed nieuws!!!
@ Lizzy - Ik heb bewondering hoe je het advies ter harte neemt! Lekker genieten en hopen dat je heel snel in dat genieten een mooi lief kleintje mag verwekken! *Proost* Btw ben jij dat op je avatar? Ik heb me er al meerdere malen over verwonderd wat een mooie foto dat is!
Lizzy wat een teleurstelling maar idd wel fijn dat hij niet ongerust is. Veel sterkte en goed dat je plannen gaat maken. het blijft altijd lastig want het zit wel in je hoofd. succes !!
@Danitcha: wij hadden van tevoren afgesproken dat we het advies van de ha zouden opvolgen. Hij kent ons redelijk goed en heeft toegezegd ons direct te zullen helpen in maart. Ik zie het niet zo zitten om in november het gesprek weer aan te gaan en stiekem heb ik ook hoop dat we alle onderzoeken ontlopen. @Panter: Dank je. Het is ook lastig maar het geeft ook wel rust. Ik heb echt het gevoel dat alle stress van de afgelopen weken van me afglijdt. We gaan er iets moois van maken. @Arnoe: Jij ook bedankt! Ik doe mijn best, we hebben in ieder geval duidelijkheid. Dat is fijn! Helaas I wish haha! Het is een plaatje van Jason Brooks. Hij tekent alles voor Hed Kandi, ik ben een enorme fan. @steenbok: jij ook bedankt! Ik denk dat we vakantie gaan boeken en veel sushi gaan eten . En misschien is dit ook het juiste moment om over een puppie te beginnen... Nee hoor haha. Ik zie het als een half jaar verplichte rust. We hebben ook niet zo'n leuk jaar, waarschijnlijk speelt dat onbewust meer mee dan je denkt.
Hoi Lizzy (en anderen natuurlijk, wow wat gaan die reacties snel hier!) Fijn om te horen wat jou huisarts heeft gezegd, ik kan me voorstellen dat het ook rust geeft. Ik denk nl. ergens in mijn achterhoofd wel prezies hetzelfde namelijk dat ik zelf geneigd ben het nog een half jaar aan te zien. Ik ben benieuwd, wat zegt je vriend/man eigenlijk? Mijn vriend is nl. WEL iemand die zegt: geef het tijd, dit is niet iets waar je controle over hebt. Dus hij zou er al helemaal niet achter staan nu contact met de huisarts op te nemen ben ik bang haha En ik moest trouwens erg lachen over je portje, ik ben nl. ook een portfan haha. In dit geval heb ik alleen amaretto wat echt heerlijk is met ijs, limoen en suiker) O en trouwens ik lees steeds dat anderen idd gek worden van de opmerkingen van de omgeving over dat je het los moet laten. Het erge is dat ik mezelf daar ook op betrapt heb!! Een collega van mij was een tijd geleden toen ik er zelf niet mee bezig was al bijna 3 jaar bezig met zwanger worden en toen zei ik ook iets in die trant. Later toen ik thuis was bedacht ik me opeens dat dat niet erg steunend geweest moest zijn dus toen ben ik er later nog op teruggekomen. Haha maar ik weet dus dat het goed bedoeld is alleen idd niet echt helpend. En soms is het denk ik helaas wel waar, er zit natuurlijk een gebied tussen 'er constant mee bezig zijn' en er wel gewoon over nadenken.... Waar ik persoonlijk zelf wel gek van wordt is bij elk vaag klachtje na mijn eisprong denken: he zou het? slaat echt nergens op haha. Hebben jullie ook sterk het gevoel dat je het wel echt zal merken als je het bent? Rivka.
Hoi Rivka Mijn lief heeft direct gezegd dat hij een afspraak bij de huisarts prima vond. Hij is er van overtuigd dat er niets aan de hand is, maar als ik me rot voel wil hij er alles aan doen om dat te veranderen. We hadden van tevoren wel afgesproken dat we het advies van de huisarts zouden opvolgen. Ik ben heel zwart-wit. Het is nu 10 maanden niet gelukt, waarom zou het de komende 6 maanden dan wel lukken? Gisteren dacht ik echt; en nu?? Wat ga ik nu eens doen haha. Vervolgens eens naar mijn behaalde studieresultaten gekeken en me rot geschrokken. Gekeken naar de projecten op mijn werk in het buitenland die er nog aan komen. Toen eens gekeken hoe mijn banksaldo er uit ziet na de rampzalige verbouwing die we hebben gehad. Kortom, het zou helemaal niet erg (en eerlijk gezegd veel praktischer) zijn als ik pas over een half jaar in verwachting raak.. Maar goed, die wens is er nu eenmaal. Dat zei de dokter ook tegen me "probeer voor jezelf eens duidelijk te krijgen waarom het persé nu direct moet". Tja, geen idee.. We hebben echt een k*tjaar qua dingen die om ons heen gebeuren dus misschien blokkeer je onbewust toch ook wel.. Voor nu heb ik het dus van me af gezet.. De toekomstige kinderkamer wordt nu eerst de logeerkamer. Daar heeft lief het dan weer moeilijk mee. Maar ik wil me er nu gewoon even niet meer mee bezig houden. Ondertussen hou ik de stille hoop dat het vanzelf komt maar ik heb er gewoon niet zoveel vertrouwen in. Als het voor jou nu niet goed voelt moet je het niet doen, zeker als je man er niet achter staat. Dan bezorg je jezelf/jullie alleen maar meer stress. Ik herken trouwens wel wat je zegt over het ontleden van klachten.. dat hoort er nou eenmaal bij denk ik.. Groetjes
Hoi Lizzy, Wat vervelend dat je het vertrouwen zo kwijt bent...dat maakt het natuurlijk een stuk lastiger. En ook dat je zo'n kuttijd achter de rug hebt en nog hebt. Bij mij helpt het altijd om wat 'uit te zoomen' en te denken: het komt wanneer het komen moet of komen wil En meestal maak je 'kuttijden' ook niet voor niets mee en leer je daar ook weer dingen van. Mijn vriend zegt vaak als iemand anders wel binnen korte tijd zwanger is: that's the way the cookie crumbles (hij is Engels, haha). Vind ik wel een leuke uitspraak Ik heb het vertrouwen wel, dat het iig altijd goedkomt, dus ook al lukt het nooit dan komt het ook vast wel weer goed. Wel lief dat jouw partner zich er ook zo op verheugd en dit met je deelt. Mijn vriend verheugd zich er ook op maar is met hele andere dingen bezig. Het verschil is natuurlijk dat mannen er niet elke maand mee geconfronteerd worden Ik ga het idd nog maar even een halfjaar afwachten. Ik kan wel mogelijk de huisarts even bellen om te vragen wat normaal hun advies is. Nu zijn het iig weer spannende tijden na de eisprong, ik ben heel benieuwd! Groetjes