Ik heb ook zoiets gehad met mijn neefje, mijn neefje was nog geen jaar toen mijn vader overleed, toen hij een keer bij ons kwam slapen zei hij ineens: Ome Peter hihi. terwijl hij net kon praten. Zo heette mijn vader peter. Nou de rillingen gingen over mijn lijf zeg bah. Hij heeft nog een paar keer meer gehad dan zei trutte (weltruste) ome Peter en gooide een handkusje. Eerst was ik er bang voor maar vond het eigenlijk wel fijn achteraf. Maar mijn andere neefje die had een denkbeeldig vriendinnetje, daar deed hij alles mee, in bad en naar bed zelfs.
Beide opa's zijn overleden... Mijn vader al 17 jaar en mijn schoonvader vorig jaar oktober... Jelle riep vorige week bij de super in de rij voor de kassa ineens "opa, opa!"... Een vrouw die voor me stond zei: "Hij is wel dol op zijn opa, is het niet?" Ik zeg: "Maar allebei zijn opa's zijn overleden, mijn vader al 17 jaar geleden en mijn schoonvader vorig jaar oktober... " Zij: "Er is meer tussen hemel en aarde". En daar kan ik haar alleen maar gelijk ingeven. Nu zit Jelle steeds met zijn opa te bellen met zijn speelgoedtelefoon... (welke opa, ben ik nog niet achter) Ik heb een fotowandje hier met allerlei personen erop die me dierbaar zijn, van mijn overgrootouders tot de kinderen van mijn vriendin, en zo gauw Jelle kon praten wees hij naar de foto van mijn vader en riep: "opa?" Terwijl hij daarvoor nooit naar dat hele fotowandje had gekeken... Terwijl we eigenlijk nooit over "opa" praten als we het over mijn vader hebben. Sowieso heb ik het niet iedere dag over hem, en dan vaak nog met mijn man waar Jelle niet bij is. En Jelle was pas 16 maanden toen zijn andere opa overleed, en ik vraag me af in hoeverre hij zich dat nog kan herinneren... Zoals die mevrouw al zei: Er is meer tussen hemel en aarde...
Is niets engs hoor, althans dit niet Pas las je kind er bang voor wordt of zelf vreemd gaat doen,kun je het beste wat hulp gaan inschakelen (als het natuurlijk een geest is) weet niet of je er zelf open voor staat, merk je snel genoeg of het een geest is of een denkbeeldig vriendje
Heb dat ook weleens gehad met Yelena. Die bleef naar een bepaalde hoek in de kamer staren en toen ineens lachen. Ze lacht, dus het zal wel goed zijn. Dan denk je ook gelijk aan een geest. Tja het enige wat ik kan bedenken is mijn oma...die is een half jaar voor haar geboorte overleden en zij is vernoemd naar die oma.
Als dat nou nogmaals gebeurd, bemoei je er eens mee om bv de ander over zn bol te aaien (in de lucht voor jou dan) kijken wat jouw kindje doet. derek heeft ook met kinderen gewerkt, en hij vermeld ook dat kinderen mensen die wij niet kunnen zien ook echt zien, soms worden ze er bang van en soms is het de reactie die jouw kindje geeft. spelen in dit geval of koekjes geven, stuur me even een PB als je hebt gedaan wat ik vermeld had ben benieuwd naar de reactie daarvan. mvg.
Mijn dochter krijgt haar overleden oma wel eens op bezoek,ben er nu wel aan gewend hahaha! En sinds kort heeft ze een denkbeeldig vriendje,Luc! Ik kijk nergens meer van op...
voor ons is het mischien eng omdat wij niet weten wat die kindjes zien maar blijkbaar is hetgeen dat ze zien aangenaam en hebben ze er de grootste lol mee dus ik zou me er niet te druk over maken. ik geef toe dat ik het ook in mn broek zou doen hoor maar als mn kindje vrolijk doorspeelt zou ik me niet druk maken. ik weet nog dat ik een keer op mn neefjes paste (waren toen net 2) en ik bracht ze naar bed en ze zeggen plotseling kijk omaaa.. (WELKE OMA??!!!! BEIDE OMAS ZIJN DOOD!) dus ik rustig ooww.waar is oma dan? daaaarrrrr....papa oma.. (bedoelen ze de moeder van hun vader mee maar die hebben ze nog nooit gezien en ook niet op een foto ofso..en buiten dat was zij vermoord zo een ruim 20 jaar geleden) dus toen kreeg ikhet wel benauwd..zei maar gewoon nou zeg maar slaap lekker tegen oma en geef maar een handkusje en dat deden ze toen echt en zijn netjes gaan liggen en gaan slapen.
zijn toch de opas en omas die hun kleinkindjes even een bezoekje komen brengen he. nou mijn opa en oma mogen mij dan ook eens bezoekje brengen want die heb ik nooit gekend(waren al overleden voordat ik geboren werd) en hoor allemaal leuke verhalen over ze.
Nou vanmorgen ging ik hem uit zijn bed halen en toen zat hij te praten, ik vroeg hem met wie hij zat te praten, hij zei opa ... opa lief, opa kusje Mijn hemel ik begon gelijk te janken, mijn opa is een maand voor dat hij geboren is overleden en was zo trots dat hij een achterkleinkind kreeg dus misschien komt hij wel ff langs .. Ben wel verdrietig hoor, niet omdat ik het erg vind dat hij hem miss ziet maar ik had zo graag willen weten wat hij van Kyano vind, ben al blij dat kyano hem ziet ( althans dat denk ik ) Poeh merk dat ik het nog steeds niet heb verwerkt van mijn opa .. :'( Thanx voor alle verhalen en berichtjes
Meid wat een heerlijk gevoel lijkt me dat als je kindje je kan vertellen dat Opa er is. Ook al zie jij hem niet je ziet aan Kyano dat hij er is. Ik heb het zelf 3 jaar terug mee gemaakt en huilde tranen met tuiten. Mijn opa is helaas van ons weg genomen toen ik bijna 9 werd. Ik hoop dat ze onze dochter ook komen bekijken want mijn lieve en leuke opa en oma zijn er helaas niet meer.