Hallo Dames, Wat ik dus wel eens zou willen weten is aan welke manieren jullie echt waarde aanhechten tegenover je kinderen? Wat leren jullie je kinderen aan wat je echt belangrijk vind? - Ik wil dat mijn kinderen later altijd eerlijk zijn en niet liegen want daar heb ik echt een hekel aan. - Ik wil niet dat mijn kinderen andere kindjes pesten als de ander niks heeft misdaan. - Verder leer ik ze wel u tegen oudere zeggen maar als ze op latere leeftijd besluiten omdat niet te doen is dat aan hun zelf. - Mijn kids hoeven ook niet met mes en vork te eten. Wat vinden jullie? xxx
Vind het pesten van anderen echt niet kunnen, wil ze dus ECHT respect aanleren. Maar een eigen IK vind ik ook errug belangrijk met mes en vork eten.. neej hoeft van mij ook niet
hier zekers wel met mes en vork eten! vind dat altijd zo klunzig staan als mensen met lepel eten of juist met mes en vork en dat helemaal niet goed kunnen. respect voor anderen en voor hun zelf. tja eigenlijk alle dingen die wij belangrijk vinden zullen we proberen over te dragen!
eerlijk zijn beleefd zijn dus met 2 woorden spreken netjes eten met mes en vork een hand geven als ze ergens binnen komen niet pesten tot nu toe ben ik er aardig in geslaagd
- respect tegenover zichzelf en anderen. - helpende hand bieden - geduld - dank je wel zeggen e.d. - conflicten op een wijze manier oplossen Zal vast nog wel meer zijn of iets wat vanzelfsprekend wordt meegenomen in de opvoeding Het hoeven geen engeltjes te zijn/worden , maar een aso kind zeer zeker niet.
respect! vind ik toch wel het belangrijkste. ik vind het ook belangrijk dat mijn kinderen opzijn en weten dat ze overal over mogen praten. (sex roken drugs etc) ook vind ik dat ze een eigen mening mogen hebben maar deze moeten ze wel de mening van een ander respecteren. met mes vork eten hoeft van mij met brood en friet enzo niet met de warme maaltijd is het weer iets anders. macaroni enz mag met een lepel de rest wel met een vork
- eerlijk zijn - niet pesten - behulpzaam zijn - dat ze open mogen zijn en met papa en mama overal over mogen en kunnen praten - respect hebben voor anderen ( en ook voor hun zelf )
-Respect/Beleefdheid -Tafelmanieren ( ik vind het vreselijk als kinderen juist niet met vork en mes kunnen eten) -Behulpzaamheid
- Behulpzaam zijn. - Eerlijk zijn en respect hebben naar anderen ( mits die anderen ook respect voor hun hebben ). - Netjes zijn. Geen HEEEE? maar Wat zeg je? En ook niet ' Je moet dit even doen' Nee, ' Wil mama dat even doen?' - Boeren laten en scheten laten mag hij van mij gerust, maar binnenshuis. Niet bij andere mensen of op school. - Hij moet weten dat overal over gepraat kan worden. Over sex, drugs, weetikveelwat. Openheid dus. - NIET pesten. Daar heb ik echt schurfthekel aan.
Ik vind het wel interressant om te weten wat jullie vinden. Met het pesten ed lijkt iedereen het eens te zijn terwijl toch sommige dingen bij mensen heel belangrijk zijn en bij andere niet. Zo zie je dat mensen heel verschillend kunnen zijn.
Respect!! Dat is iets wat ik erg belangrijk vind en ze dat ook zeker mee wil geven! Verder wil ik graag dat ze niet liegen en gewoon open en eerlijk zijn. Ik ben heel vrij opgevoed en dat doe ik bij hun ook. Ik hoop dat ze daar geen misbruik van zullen maken als ze wat ouder zijn. Want ze mogen heel veel hier en er kan hier ook veel, en zal er altijd voor ze zijn nu maar later ook als ze me nodig hebben dat wil ik ze zeker mee geven! En geen anderen kinderen pesten want daar heb ik helemaal de gruwel aan!
Moet wel een beetje lachen om het "niet met mes en vork hoeven eten" Hoe moet je dan je eten eten? Met je handen?
Nee haha dat niet, als ze klein zijn mogen ze zeker knoeien en dan bedoel ik als ze pas zelf gaan onderzoeken etc.. Mijn kinderen zouden echt wel met vork een maaltijd moeten eten als ze ouder zijn maar niet samen met mes en vork als je begrijpt wat ik bedoel. Niet zo deftig ( ik wil niemand aanvallen maar zo kan ik het beter uitleggen )
* tafelmanieren heb ik er heel wat: met mes en vork eten en met gesloten mond en niet praten met mondvol en ook geen tv kijken tijdens het eten. We eten aan tafel, allemaal samen en het blijft gezellig. * u tegen mensen die onze leeftijd hebben of ouder (dus ook tegen opa en oma wordt er u gezegd, tegen ons zegt ze jij) * respect hebben voor je medemens, ongeacht ras, afkomst, rijk of arm * verder nadenken dan je neus lang is (bv. ja daar loopt een zwerver, die is inderdaad niet netjes of fris gewassen, maar hij heeft misschien niet zoveel geluk gehad in de wereld als jij en misschien niet de keuzes gehad zoals jij). Niet meteen oordelen dus. * handje geven aan mensen * netjes en beleefd zijn en met 2 woorden spreken * pesten: tolereren we absoluut niet! * gastvrijheid. Bij ons is iedereen op elk tijdstip welkom, dat heb ik van huis uit meegekregen en vond ik altijd een zeer prettig idee. Mijn man heeft dat niet meegekregen en zag al snel dat het ook heel anders kan. Ik vind het heel belangrijk dat een huis een thuis is, dat je er over alles kunt praten en dat je er altijd welkom bent.
Eigenlijk heel veel dezelfde dingen die hier al genoemd zijn. - Respect en vooral voor de ouders! Dit zie ik helaas steeds minder in mijn omgeving. Was laatst op een verjaardag waar 2 kinderen hun ouders gewoon uit scholden en sloegen! Ouders gingen er om lachen :S ??? - Niet liegen - Eten met mes en vork - Behulpzaam zijn voor mensen En ik wil ze ook echt aan leren om van de kleine mooie dingen in het leven te genieten! Ik wil geen kids die elk jaar een groter cadeautje willen en gaan janken als ze het niet krijgen enz! En wil al helemaal geen kids die alleen maar uit zijn op materialisme.
Ohja en wat ik ook heel erg belangerijk vind is dat ze respect hebben voor dieren en een dier NOOIT pijn zullen doen en een beestje in nood altijd zullen helpen voor zover ze daar toe in staat zijn natuurlijk.
Beleefdheid tegen mensen die ouder zijn dan hij. Als ik tegenwoordig zie hoe veel kinderen tegen ouderen zijn of tegen hun eigen ouders...brrr daar gruwel ik echt van. Ook vind ik dat kids een goed verantwoordelijkheids gevoel ontwikkelen. Dat ze goed voor zichzelf leren zorgen en zelfstandig kunnen zijn. Ik zie aan mijn zusjes, die veel meer losgelaten zijn door mijn ouders, dat ze veel minder zelfstandig zijn dan ik. Doen weinig klusjes in huis, wordt veel voor ze gedaan enz. Ik ben van mening dat je daardoor geen verantwoordelijke volwassen van ze maakt.
Hier sluit ik me helemaal bij aan. Verder zal ik mijn kind meegeven dat ze respect verdiend en veel zelfvertrouwen moet hebben. Als moslima moet je in deze maatschappij erg sterk in je schoenen staan en je niet gek laten maken door iedereen die denkt een mening over je te mogen hebben.