Onze dochter M.aaike is inmiddels alweer 2 maandjes 'oud' . We zijn er, na een ziekenhuisopname van 4 dagen, achter gekomen dat M.aaike een enorm gevoelige baby is. Ze was toen opgenomen vanwege veel onrust en huilen thuis. Samen met reflux achtige klachten. Tijdens de opname hebben ze veel structuur aan M.aaike gegeven en dat wierp zijn vruchten af. Dus zijn we hier thuis ook mee bezig en moet zeggen dat het nu begint te wennen (voor beide!). Maar over 3 weken moet ik weer werken. Ik werk 24uur per week in de zorg (onregelmatig dus). We hebben ervoor gekozen dat M.aaike naar een gastouder gaat en naar mijn schoonmoeder. Mijn vriend heeft een eigen bedrijf en kan in de weekenden oppassen. Maar nu zie ik daar zó tegenop. Ik zie aan M.aaike dat alles haar al snel teveel word. We nemen haar nu bewust niet meer mee naar visite om zo drukte te ontwijken. Als ik boodschappen wil doen, dan probeer ik dat te doen tussen de voedingen door en wanneer ze smorgens al goed geslapen heeft. We hebben nu ook een ritme gevonden (eindelijk) en de ene dag gaat beter als de andere. Het is nu gewoon slapen - wakker - fles - boertje - kletsen - op bed. Nu wil ik binnenkort al wel met M.aaike naar de gastouder gaan, zodat hun beide ook kunnen wennen. En ik ook! Maar ik vind het super spannend. Mijn meisje zonder haar mama in een vreemde omgeving. Meer mensen met deze ervaring en hoe heb je dat aangepakt? En sowieso mensen met een gevoelige kind, hoe gaat het bij jullie?
Als je kind voor het eerst naar de opvang gaat is het voor jou best moeilijk. Vaak is het zelfs voor de moeders erger dan voor de kindjes. Maak duidelijke afspraken met beide (sm en go). Geef aan dat ze gevoelig is en hier rekening mee te houden. Je sm zal hier meer in mee kunnen gaan dan de go, want zij heeft immers ook andere kindjes. Vraag daarom aan de go wat zij wel kan doen en of ze er misschien ook ervaring in heeft (?). Wat ik bij mijn oudste zag is dat hij nergens last van had daar en ik het verschrikkelijk vond! Maar hij was niet gevoelig. Succes!
Mijn zoontje was ook 3 maanden toen hij voor het eerst naar het kdv ging, sliep weinig, huilde snel.. Ik zag er ook tegenop, hoewel ik er naar uitkeek om weer aan het werk te gaan. En ja, ik zal eerlijk zijn, dat deed hij daar ook. Maar ja, hij huilde bij mij ook! Na een tijdje ging hij in het ritme zitten dat hij naar oma en kdv ging en toen ging het steeds beter. Op het kdv nemen ze het ritme van je kindje over en oma kreeg ook een schema. Ik vond het wel weer fijn om te gaan werken, even mezelf zijn! Probeer je niet te druk te maken! Als je weer thuis bent, dan kun je lekker je kindje weer knuffelen.
Herkenbaar met de jongste. Hier begon ik met 5 maanden weer met werken. Vanaf 4 maanden is ze af en toe naar de gastouder gegaan om alvast te wennen. De 1e keer ben ik een ochtend meegeweest en heb ik haar zelf op bedje gebracht en keek de gastouder hoe ik het deed. Hier was het belangrijk dat we in de buurt bleven tot ze sliep en haar niet lieten huilen maar op tijd weer even haar speentje gaven. De gastouder bleef de eerste tijd ook even boven tot ze sliep, inmiddels kan ze haar al een paar maanden gelijk neerleggen en weglopen. Het is nog wel erg belangrijk dat ze haar op tijd in bedje leggen maar onze dame jengelt dan ook alles bij elkaar en voor de oppas is het ook duidelijk wanneer ze moe is.
Hier ook een heel gevoelig mannetje en snel overprikkeld!! Ik heb het geluk dat mijn ouders op kunnen passen! Ik werk ook onregelmatig en 3dagen per week. Mijn man is de weekenden altijd thuis. De ene week hoeven ze helemaal niet op te passen en de andere week echt drie volle dagen! Ze passen bij mij thuis op zodat de kleine man in zijn eigen omgeving is. De eerste week zit er nu op en gelijk drie hele dagen hebben mijn ouders opgepast! Het ging super goed en die kleine had het reuze naar zijn zin! Doordat hij thuis is in zijn eigen omgeving is het voor hem goed te doen en is hij niet uit zn doen! Ik snap dat ik in een zeer luxe positie zit dat dit zo mogelijk is hoor. Maar misschien kun je aan je schoonmoeder vragen dat als ze opppast ze dit bij jou thuis doet? Dan hoeft je kleintje alleen weg als hij naar de gastouder gaat! Soms best lastig he een gevoelig kindje! Maar goed wat je doet hoor! Gewoon goed luisteren naar je kindje en hieraan toegeven wij doen dit ook zo! Sosm hebben we afgesproken voor bv verjaardag ofzo maar als ik dan zie dat hij zn dag niet al helemaal heeft ga ik er niet heen en gaat mn man alleen. Als hij een goed geslapen heeft kan het soms best wel voor een uurtje ofzo. Maar als we ergens binnen komen moeten de mensen ook niet geljk bij m komen kijken! Het beste is dat iedereen gewoon doorgaat waar hij mee bezig is en dan neem ik m op mn arm en loop eerst wat rond in het huis/kamer. Vorige keer op het CB was het ook huilen!! Al die mensen en kinderen. De prikjes vond hij minder erg dan de drukte daar!! Pff ik was er ook helemaal naar van...
Onze dochter gaat naar het kdv en ik vond het ook vreselijk moeilijk om haar weg te brengen de eerste keren, Hier thuis ook "strak" in het ritme, exact zoals jij dat omschrijft. En gek genoeg, op het kdv ging ze zo mee in de flow! Af en toe moeite met slapen, maar meer doordat er ook andere kindjes in de slaapkamer zijn. Ondanks dat je het door de thuissituatie niet verwacht, kunnen baby's wel heel flexibel zijn. Misschien maakt het je wat minder bezorgd.
Hier ook een meisje dat het lastig vindt in andere omgevingen... Ze begint nu langzaamaan iets 'makkelijker' te worden bij andere mensen... Maar zoals je sommige baby's bij jan en alleman op schoot ziet zitten.... Nee, zover zijn we nog niet en dat gaat vermoedelijk ook niet gebeuren. Wat het voor dus ook erg lastig maakt om haar naar de oppas te brengen. Het lijkt mij zo naar voor haar om zich ontredderd te voelen, rommelig te slapen en onrustig te eten, omdat er dus iemand anders op haar past. In het begin namen we haar ook niet meer mee naar visite... maar op een gegeven moment kwamen we nergens meer. Nu houden we gewoon heel erg vast aan het schema en blijven we nergens erg lang. Afgelopen twee weken is ze mee naar de zaak geweest. Ik moest invallen bij mijn vriend... ze kon een aantal keer naar mijn schoonmoeder. Het voelde echter niet goed en we hebben de proef op de som genomen en haar meegenomen naar het werk. Ze kan daar in een eigen kamer slapen en ik kan tussen de bedrijven door met haar spelen en haar voeden. En verrassend genoeg gaat dit erg goed.... zo goed zelfs dat ze meer op haar gemak is als we ergens op bezoek zijn. Ze blijft gevoelig en plakt behoorlijk aan me als we ergens zijn, maar laatst kon opa zomaar ineens 10 minuten met haar zitten terwijl ze nieuwsgierig om haar heen keek. Ik weet niet of het een oplossing is, maar sinds ze dus een beetje tussen het geroezemoes op de zaak verkeerd, lijkt ze er minder van onder de indruk.
Het lijkt mij ook heel moeilijk en ik heb jammer genoeg niet echt tips... Wel een goede keuze van je om je baby niet naar kdv te sturen, dat lijkt me in dat geval al helemaal overweldigend. Ik zou elke x voordat je haar wegbrengt ook soort van voorbereiden. Vertellen dat oma of oppas voor haar gaat zorgen. Misschien helpt het ook als je elke keer hetzelfde soort van afscheid ritueeltje doet, dan gaat ze dat herkennen. Ik heb het geluk dat ik freelance werk (ben visagiste haarstyliste), voor huisbezoeken ben ik meestal maar kort weg. Als ik een volledige dag werk is dat bij de fotoshoots, in dat geval past oma/opa of als het kan papa op. Laatst had ik even niemand en werd ik onverwacht gevraagd, ik kon toen Gideon zelfd meenemen. Er waren meerdere modellen die hem blij vast hielden terwijl ik mijn werk kon doen. Ik ben heel blij met mijn werk doordat ik het goed met het moederschap kan combineren. Ik voel me zelfs meer thuismama, vind het heerlijk.